3,359 matches
-
autocefaliei bisericii ortodoxe din limitele statului rus și până la recunoașterea autocefaliei Bisericii Ortodoxe Române), și alte biserici din teritoriile noilor state independente din Balcani s-au declarat, au devenit și, într-un târziu, au obținut recunoașterea statutului lor autocefal de la Patriarhia constantinopolitană: Biserica ortodoxă din Grecia în 1833 (recunoscută de Constantinopol în 1850), Biserica ortodoxă din Bulgaria în secolul al IX-lea (va pierde temporar statutul de biserică autocefală în secolul al X-lea și o reobține de la sultan în 1870
Biserica Ortodoxă Română () [Corola-website/Science/297782_a_299111]
-
din Grecia în 1833 (recunoscută de Constantinopol în 1850), Biserica ortodoxă din Bulgaria în secolul al IX-lea (va pierde temporar statutul de biserică autocefală în secolul al X-lea și o reobține de la sultan în 1870, recunoscută finalmente de Patriarhia de la Constantinopol în 1945), Serbia din 1219 (cu recunoașterea titlului de patriarh din 1375; o dată cu pierderea independenței statului, biserica va pierde și ea temporar autocefalia: doar după obținerea independenței de către Serbia, biserica reobține autonomie ecleziastică în 1832 și, finalmente, recunoașterea
Biserica Ortodoxă Română () [Corola-website/Science/297782_a_299111]
-
statului, biserica va pierde și ea temporar autocefalia: doar după obținerea independenței de către Serbia, biserica reobține autonomie ecleziastică în 1832 și, finalmente, recunoașterea autocefaliei în 1879). După proclamarea independenței de stat a României (9 mai 1877), au urmat tratative cu Patriarhia de Constantinopol, în vederea recunoașterii autocefaliei Bisericii Ortodoxe Române. Aceasta recunoaștere a fost acordată pe 25 aprilie 1885 de patriarhul ecumenic Ioachim al IV-lea. Din perspectiva Patriarhiei de Constantinopol aceasta este data nașterii Bisericii Ortodoxe Române. De facto, Biserica Ortodoxă
Biserica Ortodoxă Română () [Corola-website/Science/297782_a_299111]
-
proclamarea independenței de stat a României (9 mai 1877), au urmat tratative cu Patriarhia de Constantinopol, în vederea recunoașterii autocefaliei Bisericii Ortodoxe Române. Aceasta recunoaștere a fost acordată pe 25 aprilie 1885 de patriarhul ecumenic Ioachim al IV-lea. Din perspectiva Patriarhiei de Constantinopol aceasta este data nașterii Bisericii Ortodoxe Române. De facto, Biserica Ortodoxă Română a luat ființă odată cu constituirea Sfântului Sinod de la București, în anul 1872, acest eveniment marcând transformarea mitropoliilor și episcopiilor ortodoxe din părți componente ale Patriarhiei de
Biserica Ortodoxă Română () [Corola-website/Science/297782_a_299111]
-
perspectiva Patriarhiei de Constantinopol aceasta este data nașterii Bisericii Ortodoxe Române. De facto, Biserica Ortodoxă Română a luat ființă odată cu constituirea Sfântului Sinod de la București, în anul 1872, acest eveniment marcând transformarea mitropoliilor și episcopiilor ortodoxe din părți componente ale Patriarhiei de Constantinopol în părți componente (subdivizuni) ale noii structuri. Mitropolia Ardealului s-a unit cu Sfântul Sinod de la București în 23 aprilie 1919: "La 23 aprilie 1919, Sfântul Sinod episcopesc al Mitropoliei Ardealului (alcătuit pe atunci numai din episcopul Ioan
Biserica Ortodoxă Română () [Corola-website/Science/297782_a_299111]
-
E. Cristea al Caransebeșului) a hotărât să intre în Sfântul Sinod din București, iar Biserica Ortodoxă din Ardeal, Banat, Crișana și Maramureș 'a format parte integrantă a Bisericii mame din România întregită' ". Din 1925 Biserica Ortodoxă Română este organizată ca Patriarhie. În acel an, în 4 februarie, Sfântul Sinod a hotărât sa înființeze Patriarhia Ortodoxă Română. Mitropolitul primat (Mitropolitul Ungrovlahiei) a fost ridicat la treapta de patriarh. Legea pentru înființarea Patriarhiei a fost promulgată la 25 februarie 1925, iar la 1
Biserica Ortodoxă Română () [Corola-website/Science/297782_a_299111]
-
iar Biserica Ortodoxă din Ardeal, Banat, Crișana și Maramureș 'a format parte integrantă a Bisericii mame din România întregită' ". Din 1925 Biserica Ortodoxă Română este organizată ca Patriarhie. În acel an, în 4 februarie, Sfântul Sinod a hotărât sa înființeze Patriarhia Ortodoxă Română. Mitropolitul primat (Mitropolitul Ungrovlahiei) a fost ridicat la treapta de patriarh. Legea pentru înființarea Patriarhiei a fost promulgată la 25 februarie 1925, iar la 1 noiembrie 1925 a avut loc înscăunarea lui Miron Cristea ca prim patriarh al
Biserica Ortodoxă Română () [Corola-website/Science/297782_a_299111]
-
România întregită' ". Din 1925 Biserica Ortodoxă Română este organizată ca Patriarhie. În acel an, în 4 februarie, Sfântul Sinod a hotărât sa înființeze Patriarhia Ortodoxă Română. Mitropolitul primat (Mitropolitul Ungrovlahiei) a fost ridicat la treapta de patriarh. Legea pentru înființarea Patriarhiei a fost promulgată la 25 februarie 1925, iar la 1 noiembrie 1925 a avut loc înscăunarea lui Miron Cristea ca prim patriarh al României (1925-1939). Românii din Republica Moldova - care este o parte din Basarabia istorică - au fost supuși unei politici
Biserica Ortodoxă Română () [Corola-website/Science/297782_a_299111]
-
de la București rangul de mitropolit al Basarabiei, decizie confirmată de autoritățile române prin Decret Regal. Mitropolia Basarabiei a fost desființată în perioada sovietică și a fost reactivată în 1992. Autoritățile Republicii Moldova au refuzat, inițial, recunoașterea Mitropoliei Basarabiei, aflată sub jurisdicția Patriarhiei Române. La 26 ianuarie 1999 Mitropolia Basarabiei s-a adresat Curții Europene a Drepturilor Omului, reclamând nesocotirea dreptului la libertate religioasă de către autoritățile Republicii Moldova. Până în 2002, Mitropolia Basarabiei și-a continuat activitatea în condiții de persecuție metodică și sistematică din partea
Biserica Ortodoxă Română () [Corola-website/Science/297782_a_299111]
-
instituție se află în topul celor mai profitabile din țară, iar veniturile sale continuă să crească. Arhiepiscopiile și Mitropoliile dețin averi uriașe, de la clădiri, terenuri, mii de hectare de pădure până la trusturi de presă. Profitul înregistrat în anul 2010 de către Patriarhia Română a fost de 1,7 milioane euro, iar în anul 2011 de 6,6 milioane euro. În 2009, Patriarhia Română a declarat venituri de 14 milioane de euro la administrația financiară. Radio Trinitas și-a început emisia pe 17
Biserica Ortodoxă Română () [Corola-website/Science/297782_a_299111]
-
averi uriașe, de la clădiri, terenuri, mii de hectare de pădure până la trusturi de presă. Profitul înregistrat în anul 2010 de către Patriarhia Română a fost de 1,7 milioane euro, iar în anul 2011 de 6,6 milioane euro. În 2009, Patriarhia Română a declarat venituri de 14 milioane de euro la administrația financiară. Radio Trinitas și-a început emisia pe 17 aprilie 1998, la Iași, făcând parte, de atunci și până la data de 27 octombrie 2007, din cadrul Institutului Cultural Misionar Trinitas
Biserica Ortodoxă Română () [Corola-website/Science/297782_a_299111]
-
până la data de 27 octombrie 2007, din cadrul Institutului Cultural Misionar Trinitas al Mitropoliei Moldovei și Bucovinei. Din ziua de 27 octombrie 2007, Radio Trinitas și-a mutat sediul în București și a devenit parte a centrului de presă "Basilica" al Patriarhiei Române. Pe 7 februarie 2005, Mitropolia Moldovei și Bucovinei a lansat la Iași Ziarul Lumina. Pe 14 octombrie 2005, ziarul s-a îmbogățit cu săptămânalul "Lumina de Duminică", care din din 2006 este distribuit la nivel național. De la 1 decembrie
Biserica Ortodoxă Română () [Corola-website/Science/297782_a_299111]
-
ziarul s-a îmbogățit cu săptămânalul "Lumina de Duminică", care din din 2006 este distribuit la nivel național. De la 1 decembrie 2007, Ziarul Lumina apare și în București , iar din 2008 este distribuit la nivel național. La 27 octombrie 2007, Patriarhia Română a inaugurat un centru de presă modern, numit "Basilica", care cuprinde televiziune (Trinitas TV - lansat la acel moment), radio (Trinitas), cotidian (Ziarul Lumina), săptămânal (Lumina de Duminică) și agenție de știri (Basilica). În 16 iunie 2008 a fost lansată
Biserica Ortodoxă Română () [Corola-website/Science/297782_a_299111]
-
TV - lansat la acel moment), radio (Trinitas), cotidian (Ziarul Lumina), săptămânal (Lumina de Duminică) și agenție de știri (Basilica). În 16 iunie 2008 a fost lansată agenția de știri "Basilica". În mai 2009 a fost lansată revista "„Chemarea Credinței”", publicația Patriarhiei Române adresată copiilor și familiei creștine. Biserici din diasporă Istorie
Biserica Ortodoxă Română () [Corola-website/Science/297782_a_299111]
-
000 Biserica Ortodoxă Siriană- 55.000 Biserica Apostolică Armeană - 35.000 Biserica Ortodoxă Etiopiană Tewahedo - 13.000 Biserica Ortodoxă Greacă - 13.000 Biserica Asiriană - 10.000 Biserica Ortodoxă Ucraineană autocefală - 3.600 Biserica Ortodoxă Egipteană - 3.000 Biserica Ortodoxă Ucraineană (Patriarhia Kievului) - 1.000 Altele Biserica Mormonă - 37.159 Martorii lui Iehova - 166.000 Sunniți - 2,5 milioane Aleviți - 410.000 Shiiți - 225.000 Almadiyya- 50.000 Ismailiți - 12.000 Sufi - 10.000 Uniunea Progresivă a Evreilor din Germania - 3.000
Demografia Germaniei () [Corola-website/Science/319533_a_320862]
-
caritate și în adevăr). A mai scris alte texte diferite de pildă exortați, mesaje, discursuri, etc. În 16 decembrie 2005 a ridicat Biserica Română Unită cu Roma la rangul de biserică arhiepiscopală majoră, cu autonomie și drepturi similare celor aferente patriarhiilor catolice orientale, conform can. 151-154 din CCEO. În data de 18 februarie 2012 l-a ridicat în demnitatea de cardinal pe arhiepiscopul Lucian Mureșan, întâistătătorul Bisericii Române Unite, și i-a acordat Biserica Sf. Atanasie cel Mare ca biserică titulară
Papa Benedict al XVI-lea () [Corola-website/Science/298425_a_299754]
-
se lepede de credință creștină”, sfîrșind sub securea călâului. Cronicarul Miron Costin arată că părintele său, postelnicul Iancu Costin, care îl însoțise pe Miron-vodă la Istanbul, i-a „astrucat” [înhumat] oasele în noaptea de 2 iulie 1633, în cimitirul bisericii Patriarhiei din Constantinopol. Se presupune că mai tarziu osemintele voievodului au fost aduse în Moldova, dar locul înhumării sale nu este încă cunoscut. A fost un domn drept, blând, nelacom și evlavios, despre care postelnicul sau, Toma Cantacuzino, zicea că : "în
Miron Barnovschi () [Corola-website/Science/299300_a_300629]
-
în partea de vest, era cunoscut în limba persană ca "Veh-Ardashir" ("Bunul Oraș al lui Ardashir"), Ardashir I (224-242) fiind fondatorul Imperiului Sasanid. În această zonă a orașului locuiau evreii bogați și tot aici avea să fie stabilită mai târziu Patriarhia Nestoriană. Partea de sud a zonei Veh-Ardashir se numea "Valashabad". În anii ce au urmat, orașul Ctesiphon a rămas câmpul de bătălie al celor două mari imperii: Imperiul Roman și Imperiul Sasanid. Alexandru Sever (222-235) a avansat spre Ctesiphon cu
Ctesiphon () [Corola-website/Science/335349_a_336678]
-
a stabilit înființarea Arhiepiscopiei mitropolitane de Seleucia-Ctesiphon, întemeiată tradițional în anul 280. După Conciliul de la Efes din anul 431, creștinii din Imperiul Sasanid s-au separat definitiv de cei din Imperiul Roman, adoptând nestorianismul. Atunci, arhiepiscopia de la Ctesiphon a devenit Patriarhie a Bisericii Răsăritului (o altă denumire a Bisericii Nestoriene). De asemenea, pe lângă creștini și evrei, în Ctesiphon exista o puternică comunitate maniheistă, acest oraș fiind locul unde s-a născut fondatorul acestei religii, Profetul Mani (216-274). După cucerirea Antiohiei în
Ctesiphon () [Corola-website/Science/335349_a_336678]
-
de puterea politică, prin principalul ei exponent, Milos Obrenovici, care până la urmă a fost recunoscut că prinț în cadrul Imperiului otoman. În 1830, Șerbia obține un nou statut politic, o autonomie politică și economică, problemele religioase fiind în continuare de competență Patriarhiei Ecumenice. Cu toate acestea, în 1832, prin Tomosul sinodal dat de Constantinopol și semnat de patriarhul ecumenic Constantin I ( rege al Greciei ), Biserica Ortodoxă Sîrbă și-a obținut autonomia. Acest Tomos prevedea între altele și dreptul conform căruia cneazul și
Biserica Ortodoxă Sârbă () [Corola-website/Science/305377_a_306706]
-
dat de Constantinopol și semnat de patriarhul ecumenic Constantin I ( rege al Greciei ), Biserica Ortodoxă Sîrbă și-a obținut autonomia. Acest Tomos prevedea între altele și dreptul conform căruia cneazul și poporul sîrb pot alege ierarhii fără că Marea Biserică, Patriarhia Ecumenica, să obiecteze cu privire la modalitatea de alegere, la persoana aleasă și la locul nașterii acestuia. Prin convenția din 1832, Patriarhia recunoștea independența Bisericii Sîrbe, clerul și poporul sîrb putând alege pe cine voiau, iar patriarhul trimițându-le confirmarea și binecuvântarea
Biserica Ortodoxă Sârbă () [Corola-website/Science/305377_a_306706]
-
Acest Tomos prevedea între altele și dreptul conform căruia cneazul și poporul sîrb pot alege ierarhii fără că Marea Biserică, Patriarhia Ecumenica, să obiecteze cu privire la modalitatea de alegere, la persoana aleasă și la locul nașterii acestuia. Prin convenția din 1832, Patriarhia recunoștea independența Bisericii Sîrbe, clerul și poporul sîrb putând alege pe cine voiau, iar patriarhul trimițându-le confirmarea și binecuvântarea. Mitropolitul de Belgrad purta titulatura de, , mitropolit al întregii Șerbii”. Patriarhia Ecumenica trebuia anunțată asupra alegerii mitropolitului, acesta primind automat
Biserica Ortodoxă Sârbă () [Corola-website/Science/305377_a_306706]
-
și la locul nașterii acestuia. Prin convenția din 1832, Patriarhia recunoștea independența Bisericii Sîrbe, clerul și poporul sîrb putând alege pe cine voiau, iar patriarhul trimițându-le confirmarea și binecuvântarea. Mitropolitul de Belgrad purta titulatura de, , mitropolit al întregii Șerbii”. Patriarhia Ecumenica trebuia anunțată asupra alegerii mitropolitului, acesta primind automat și aprobarea Constantinopolului. Alegerea episcopilor urma să primească binecuvântarea patriarhului ecumenic, urmând să se plătească Patriarhiei anumite dârî la instalare. Mitropolitul de Belgrad era obligat să-l pomenească pe patriarhul ecumenic
Biserica Ortodoxă Sârbă () [Corola-website/Science/305377_a_306706]
-
trimițându-le confirmarea și binecuvântarea. Mitropolitul de Belgrad purta titulatura de, , mitropolit al întregii Șerbii”. Patriarhia Ecumenica trebuia anunțată asupra alegerii mitropolitului, acesta primind automat și aprobarea Constantinopolului. Alegerea episcopilor urma să primească binecuvântarea patriarhului ecumenic, urmând să se plătească Patriarhiei anumite dârî la instalare. Mitropolitul de Belgrad era obligat să-l pomenească pe patriarhul ecumenic în cadrul Sfintei Liturghii. Tomosul sinodal emis de Sf. Sinod al Constantinopolului a fost semnat de Antim de Cizic, Panaret de Nicomidia, Nichifor de Dercos, Metodie
Biserica Ortodoxă Sârbă () [Corola-website/Science/305377_a_306706]
-
a Moravei pentru Șerbia și Muntenegrul avea acces la Adriatică; iar Bosnia și Herțegovina trec sub autoritate austriacă, până în anul 1908. În Bosnia și Herțegovina erau patru mitropoliți, si anume la : Saraievo, Zvornic, Mostar și Banialuca, care erau sub juristicția Patriarhiei de Constantinopole, iar datorită discuțiilor purtate între Constantinopole și Viena, în anii 1902-1905, cele patru mitropolii sunt declarate autonome. După dobândirea independenței naționale, în 1878, situația politică a Șerbiei s-a schimbat. Patriarhul ecumenic Ioachim al III-lea (1878-1884; 1901-1912
Biserica Ortodoxă Sârbă () [Corola-website/Science/305377_a_306706]