2,516 matches
-
urmă tot a luat ea pensie de pe urma lu bărba-su. Pân-la urmă, tot i-a tocat banii ! D-aia, după ce a tăcut mâlc, ani de zile, numa așa o auzeai : Alo ! făcea baba. Alo ! Aici Sofia general Ioaniu. — Ete, să mă pupi în cur, zicea și ea. Și baba, vicleană, de toate alea vorbea, da foarte greu povestea cum a fost și ce-a fost și unde-a murit bărba-su. Vezi că ajunsese comuniștii să le bage spaima în oase ! Da odată
Dimineaţă pierdută by Gabriela Adameșteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/598_a_1325]
-
frică și nici rușine. — S-a stricat lumea, și de ce trece vremea, se strică de tot, zicea madam Ioaniu. Și mie, când am fost tânără, mi-a plăcut să mă distrez, dar tinerii de-acum nu-i vezi cum se pupă și cum se pipăie în stradă ? Și unde era pe vremea noastră să vezi că răspunde copilul părintelui, spune și tu, n-am dreptate, Vica ? Eu n-am crezut în preziceri și-n lucruri de soiul acesta, cum spun unii
Dimineaţă pierdută by Gabriela Adameșteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/598_a_1325]
-
întârziat o minută - aproape o sută de oameni au stat nemișcați încă o oră și ceva, pentru că au întârziat preoții... Au așteptat ca să vină arhimandritul. Dar știi cum, madam Delcă ? Absolut n-a mișcat nimeni : să umble prin biserică, să pupe icoanele, să holbeze ochii la lume ? !... Nuuu, nici vorbă de așa ceva !... Au stat ne-miș-cați până au venit preoții și arhimandritul. Ia puțină brânză cu smântână, Florica mi-a adus-o, cât o mai veni și ea, că nu mai este
Dimineaţă pierdută by Gabriela Adameșteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/598_a_1325]
-
că n-are cin’ să mai aibă grijă de copilul meu pe lume. Ce-a vrut El, aia a ieșit. Că al meu a fost singuru vagon de-a treia care-a scăpat, și-am zis, mare-i puterea Celui-de-Sus, pupa-i-aș tălpile lui, că din ce m-a scos și din ce-am scăpat... Că m-am și gândit la urmă : cum s-a făcut de n-am murit pe loc de spaimă ? Hii, stați binișor, stați binișor, donșoară
Dimineaţă pierdută by Gabriela Adameșteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/598_a_1325]
-
eșarfă ! Și i-am scos-o, că altfel mai scăpam de Nebună ? Tot cu eșarfa, tot cu pălăria cât roata carului, tot cu hanțile-alea d-o știu, și tot văpsită ca o brezaie ! Și tot cu obiceiu prost, să te pupe-n bot ! — Bonjurică, dragă Vica ! Vica îți spunea madam Ioaniu, nu ? Parcă te văd cum stăteai cu madam Ioaniu ! — D-apăi, io ! Nu trece zi de la Dumnezeu să n-o pomenesc ! O mână de om, cât ajunsese, da fără ea, parcă
Dimineaţă pierdută by Gabriela Adameșteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/598_a_1325]
-
fii atentă și să-l observi. Da, da, să-l observi, să-l observi ! Poate atunci ai să te răzgândești și ai să-mi dai dreptate... Ei, bonjurică ! Bonjurică, dragă Vica, așa-ți spunea madam Ioaniu, nu ? Stai să te pup, uite, te pup, dacă se ia puțin, nu-i nimic. Uite ce bine-ți vine ! La tenul care-l ai... formidabil ten pentru vârsta... — Așa-așa, mă făcuși și pe mine mai arătoasă... Poate-mi găsesc v-un moș pân
Dimineaţă pierdută by Gabriela Adameșteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/598_a_1325]
-
să-l observi. Da, da, să-l observi, să-l observi ! Poate atunci ai să te răzgândești și ai să-mi dai dreptate... Ei, bonjurică ! Bonjurică, dragă Vica, așa-ți spunea madam Ioaniu, nu ? Stai să te pup, uite, te pup, dacă se ia puțin, nu-i nimic. Uite ce bine-ți vine ! La tenul care-l ai... formidabil ten pentru vârsta... — Așa-așa, mă făcuși și pe mine mai arătoasă... Poate-mi găsesc v-un moș pân tramvai și-l
Dimineaţă pierdută by Gabriela Adameșteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/598_a_1325]
-
plângi, fă tensiune, până-ntr-o zi, când am zis : Agâp ! Și d-atunci, dac-o văz, de departe trec pe partea ailantă ! Dacă dă cu râtu să-mi intre-n casă, îi arăt ușa ! Alta, nimic ! Nici bonjur, nici pupă-mă-n cur ! N-am treabă cu dumneata, n-ai treabă cu mine ! Și-așa m-am potolit și-am scăpat de Viperă. D-apăi cum ! Să n-am tihnă nici între patru pereți ai mei, că acu-acu dă buzna ? !... Da
Dimineaţă pierdută by Gabriela Adameșteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/598_a_1325]
-
clipa În care mă ridic În capul oaselor, apare Connor cu două căni și o cafetieră. E Îmbrăcat Într-un halat alb gofrat și arată pur și simplu de vis. Simt un fior de mîndrie și mă Întind să-l pup. — Bună, zice, rîzÎnd. Ai grijă. Îmi dă cafeaua. Cum te simți ? — Bine. Îmi dau părul de pe față. Un pic amețită. — Nici nu-i de mirare. Ridică din sprîncene. La ce zi ai avut ieri. Absolut, Încuviințez și iau o gură
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2129_a_3454]
-
clasică, și În fața lui, pe jos, sînt vreo șase cutii de carton pline cu tot felul de chestii. — Bună, bunicule, zic. — Emma ! Ridică privirea și i se luminează fața. Fata mea, scumpă și dragă. Vino-ncoa’ ! Mă aplec și Îl pup, iar el mă strînge tare de mînă. Are pielea uscată și rece, și părul chiar mai alb decît Îl avea ultima oară cînd l-am văzut. — Ți-am mai adus niște batoane de ciocolată Panther, spun, arătînd spre cutia mea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2129_a_3454]
-
Întreagă, În care să fiu răsfățată. — O idee foarte bună, spune bunicul și mă bate ușor pe mînă. Tu ai mereu idei foarte bune pentru cadouri, Emma. Îți mulțumesc mult, draga mea. Foarte frumos din partea ta ! Se apleacă și mă pupă și simt că mi se Încălzește sufletul. Ideea mi-a venit acum cîteva luni. E un pachet de servicii Întinse pe durata Întregii zile, cu tratamente gratuite și toate astea. — Evident, cu masa de prînz inclusă și șampanie ! spun bucuroasă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2129_a_3454]
-
de la intrare, mă aflu pe canapea. Ridic ochii spre el cînd intră În cameră și instantaneu știu că ceva s-a schimbat. Nu la el. El e același dintotdeauna. Ci la mine. Eu m-am schimbat. — Bună, zice și mă pupă ușor pe creștet. Mergem ? — Unde să mergem ? — Să ne uităm la apartamentul ăla de pe Edith Road. Va trebui să ne grăbim dacă vrem să mai ajungem și la petrecere. A, am uitat să-ți spun, am primit un cadou de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2129_a_3454]
-
prima dată cînd Îl văd după noaptea pe care am petrecut-o Împreună, am o revelație bruscă. Dar chipul Îi e la fel de cald ca Întotdeauna și ochii Întunecați Îi strălucesc În luminile din studio. O, Doamne, Îmi vine să-l pup. Dacă aș fi singură aici, m-aș duce drept la televizor și l-aș pupa. Pe bune că asta aș face. — Ce l-au Întrebat pînă acum ? o Întreb pe Artemis. — Despre cum lucrează. Despre ce-l inspiră, despre relația
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2129_a_3454]
-
revelație bruscă. Dar chipul Îi e la fel de cald ca Întotdeauna și ochii Întunecați Îi strălucesc În luminile din studio. O, Doamne, Îmi vine să-l pup. Dacă aș fi singură aici, m-aș duce drept la televizor și l-aș pupa. Pe bune că asta aș face. — Ce l-au Întrebat pînă acum ? o Întreb pe Artemis. — Despre cum lucrează. Despre ce-l inspiră, despre relația lui cu fostul partener, Pete Laidler, chestii de-astea. Șșș ! zice altcineva. — Firește că a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2129_a_3454]
-
tata și-a deschis deja portofelul și a pus o bancnotă de 20 de lire pe masă, În vreme de mama s-a ridicat și și-a pus sacoul. — Ascultă doar ce-are de spus, Îmi șoptește, aplecîndu-mă să mă pupe. — Pa, Emma, spune tata și-mi strînge mîna stîngaci. Și, În mai puțin de treizeci de secunde, au și dispărut. Nu-mi vine să cred că mi-au făcut una ca asta. — Deci, spune Jack, În clipa În care ușa
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2129_a_3454]
-
între palmele scorțoase, sărutîndu-l cu imens drag pe frunte, iar tatăl, după ce a lăsat jos din spate sacul în care adusese o damigeană din țuica de prune făcută la cazanul de lîngă iaz, l-a strîns în brațe, l-a pupat pe creștet, i-a bătut umerii între palme, apoi, desfăcînd gura sacului și trăgînd ciucălăul ce servea de dop, a ridicat damigeana: Ia, că-i fi flămînd și obosit..." Și, uitînd cu toții de vaca ce trebuia mulsă, de porcii care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
zori, ar fi fost acasă, și-ar fi luat pijamaua și s-ar fi băgat în pat lîngă Cristina. Ea ar fi întins mînuțele, simulînd că o face prin somn, deși e prima care se scoală dimineața. L-ar fi pupat, ar mai fi stat cuminte cîteva minute, apoi ar fi început întrebările: "Ce mi-ai adus? Unde-ai fost? Păpușă mi-ai luat? Azi mă duci la cămin? Nu vreau! Dorm cu tine... Hai, tăicuțule, te rog! Îți promit să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
în ochi, am cunoscut ce înseamnă să fii o fetiță fără tată. O fetiță cu suflet sensibil și fără un tată bun, care, chiar de te bate, îl simți al tău, știi că noaptea se culcă lîngă tine și te pupă prin somn. Înainte de a-ți dori să nu mai existe trenuri de întoarcere, ia aminte la asta, Mihai Vlădeanu! Speriat de amenințarea femeii, Mihai își pleacă spre umăr capul, parcă lovit de o palmă invizibilă, apoi se rotește cu totul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
cireșată "cred că m-a confundat cu altcineva, că prea mi s-a părut supusă; voi afla vreodată cine și ce învîrtea doamna Mia? Lie mi-a rîs batjocoritor în față cînd i-am povestit de Tranzit... Moldovene-șoldovene, de-o pupași, bă, pă gură, pupași, bă, tot Bucureștiul în..." Oricum, va trebui să se așeze la masa de scris. Știe, din experiența celorlalte romane, că numai zidind te poți implica profund construcției. La romanul ăsta însă, care va fi mai puțin
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
a confundat cu altcineva, că prea mi s-a părut supusă; voi afla vreodată cine și ce învîrtea doamna Mia? Lie mi-a rîs batjocoritor în față cînd i-am povestit de Tranzit... Moldovene-șoldovene, de-o pupași, bă, pă gură, pupași, bă, tot Bucureștiul în..." Oricum, va trebui să se așeze la masa de scris. Știe, din experiența celorlalte romane, că numai zidind te poți implica profund construcției. La romanul ăsta însă, care va fi mai puțin de acțiune, îi trebuie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
lipită toată pe pieptul lui, rîde alintat. Adrian doarme, iar Ana abia așteaptă să-l vadă ieșit pe ușă, să pună piedica la yală și să se culce din nou. Înainte de-a ieși, după ce se mai lasă încă o dată pupat de Cristina, Mihai întinde mîna s-o ia pe Ana de mijloc, s-o sărute de rămas bun. Lasă-mă! tot atîta mă atingi... se scutură femeia ca de friguri. "Nemțoaică rece!" ar fi vrut Mihai să-i strige pentru
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
și nu te desparți de ea, n-o să te ierte nici în mormînt. Eu am văzut soți care, deși pozau în cuplu respectabil, s-au urît tacit pînă la adînci bătrînețe... Acestora le prefer țiganii care se bat, apoi se pupă. Mihai înțelege că a făcut o mare greșeală. În vreun anume moment, Petre ar putea să-i spună Cezarei. Apoi, într-un alt context, Cezara i-ar lăsa Anei să înțeleagă... Trebuia să tacă. Acum, privind hîrtiile cu calcule, crede
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
să tac! De-aceea am și rămas mai tîrziu la serviciu, să te sun acasă... E-așa fain să te ascult! Indiferent ce mi-ai spune. Ai o vorbă domoală, cu inflexiuni moldovenești neaoșe... Dacă ai fi aici, te-aș pupa, așa mă bucur!... Crezi că eu nu știu?! schimbă Liliana tonul brusc, făcîndu-l pe Mihai să tresară. Pe Fana încă nu o cred în stare, dar el e... limitat rău. Ce pot spune mai mult decît Iisus? "Părinte, iartă-le
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
irascibil, cînd mamă-sa îl ceartă, pune liniștea la pămînt. Cristina umple paharul: vine mereu și-l necăjește. Mihai o roagă, încearcă să-i explice, fetița pare că a înțeles, dar a doua zi o ia de la capăt: ba îl pupă cînd iese din casă, ba vine și-i povestește cum s-a jucat afară, lîngă bloc... și toate cu atîta drăgălășenie că Mihai cedează întotdeauna. De altfel, ce-ar putea să facă?! Să nu-și alinte propriul copil?! Fac-o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
cărți va ști cum să o finiseze pe aceea la care scrie. Deocamdată, a considerat romanul publicat o bătălie cucerită, dar nu o victorie, și l-a lăsat pe capacul pick-up-ului. Doar Cristina l-a luat mereu și l-a pupat "cartea lui tăticu'!" -, așezîndu-l între păpușile ei, cît s-a jucat de-a grădinița. Păpușile au fost primele care au trebuit "să-l citească". Tata, e bine? se alinta ea din cînd în cînd, așezîndu-și cartea pe creștet și mergînd
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]