2,708 matches
-
actorului Alexandru Repan reintegrează muzicii și unei grații de ordin spiritual cuvintele recitativului său de artist cu experiență. Cuvintele lui au o grație înrudită cu meditativul sunet al oudu-lui la care cântă Essam Rafea, un arab, dar nu cu ochiul stins și nici cu graiul slab! Prin despărțirile și denudările piesei, prin minimalismul și esențializarea semelor cu care lucrează modern regizoarea Nona Ciobanu și își face scenografia elocventă light-designer-ul Iulian Băltățescu, în semioza acestui spectacol respiră simbioza artelor, sunetelor și luminilor
Minimalism și metafizică by Ioana Zirra () [Corola-journal/Journalistic/7875_a_9200]
-
butuc lovit de secure, eu, care odinioară eram securea... O, ființă umană grotescă, care-și vede în dreapta gândurile și în stânga obstacolele, ce poate, ce intenționează, nimic. Aproape nimic. Astăzi, locuința mea este aici, în această hârtie pe care aștern focuri stinse și jăratec rece. Ea va fi adevăratul meu mormânt, căci polițaii îmi sustrag în mod regulat caietele, oricâtă grijă aș avea să le ascund. Justine și Juliette continuă să se tipărească la Paris, știu bine. Justine se vinde cu trei sute
Anne Parlange, Vincent Lestréhan by Sabina Chisinevski () [Corola-journal/Journalistic/10282_a_11607]
-
în reportajele autorului, publicate în anii realismului-socialist. Imaginea orașului se construiește din multitudinea de perspective contradictorii ale personajelor. E numit, mai întâi, printr-o suită de negații, toate aparținându-i lui Bendorf (ins ,,puțin cam alături" și cu ,,o lampă stinsă"), raționalist prin excelență: ,,Orașul ăsta nu-și anunță prin nimic așezarea", ,,orașul care nu se vede și nu se aude", ,,nu se aude nici măcar sunetul de amiază de altădată al goarnelor din cele patru părți ale orașului". Bendorf este sigur
Scrierile lui Ștefan Bănulescu, în câteva eșantioane by Ioana Revnic () [Corola-journal/Journalistic/6953_a_8278]
-
Blecher fără emfază și fără ieșiri pătimașe în decor, menite să exagereze ba personalitatea scriitorului, ba pe cea a interpretului. Dominantă pe tot timpul lecturii e senzația că, prin tonul discret și pregnant în același timp, dublat de o ironie stinsă și de un scepticism bonom, Doris Mironescu înțelege din interior spiritul blecherian. De aceea, fără a-l căuta cu obstinație, criticul îl identifică cu ușurință peste tot. Nu foarte multe mărturii despre viața scriitorului - câteva amintiri ale membrilor familiei și
Resurecția biografiei by Alex Goldiș () [Corola-journal/Journalistic/4627_a_5952]
-
2009, în urma unui cancer pulmonar pe care cu discreție l-a ascuns celor din jur, lăsând proiectul lui Wim Wenders suspendat. În jurul unui artist extrem de talentat înfloresc firesc mitologiile, aură celui dispărut nu se dizolvă, ci, asemeni luminii unui astru stins, călătorește mult după aceea prin spațiu. Dânsul expresionist al Pinei are forță unor mișcări primordiale care se nasc parcă pentru prima oară. Ceea ce este impresionant ține de gamă de sentimente pe care le explorează prin intermediul mișcării această admirabila coregrafa și
Magia Pina Bausch by Angelo Mitchievici () [Corola-journal/Journalistic/5122_a_6447]
-
oameni așezați, dar reci, civilizați și apăsat-indiferenți. Cu toate acestea, nu-mi pot reprima gândul c-a fost fericită la Timișoara. Mi-o închipui exuberantă, plimbânduse pe străzi cu ochii la casele în care simțeai parfumul vienez, grația acum aproape stinsă a Împărătesei Sissi, al cărei duh continua să plutească la doar câteva sute de kilometri spre Vest. Îmi imaginez lungile după-amieze de duminică, încremenirea contondentă a străzilor pustii, tăcerea germanicoungurească a puținilor trecători ce spărgeau tabuul somnului de după- amiază
„Mai puțin rău“ by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/3895_a_5220]
-
verdictelor ce trebuie date, nu e cazul să spun... Mă înspăimântă și cea mai recentă provocare a lui Vadim: trădat de locotenenți, părăsit de tot mai mulți fideli cărora n-a putut să le satisfacă pretențiile, cu o voce din ce în ce mai stinsă, el a înșfăcat cu disperare chestiunea Basarabiei și e la doar câteva zile distanță de a ne băga într-o belea cât istoria noastră de mare. Pentru că puterea comunistă de la Chișinău a decis să facă din rusă a doua limbă
Servește: Vadim. La preluare: Csurka by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/15385_a_16710]
-
de suport simbolic: pe de o parte, resuscitarea memoriei prin invocarea marilor figuri ale istoriei, iar, pe de altă parte, reprezentarea alegorică a unor noi aspirații. În fața acestor mari provocări ale timpului, nici retorica hieratică a frescelor și nici lumina stinsă a icoanei nu mai sunt suficiente. Este nevoie de o expresie directă, puternică și purtătoare a unor mesaje fără echivoc. Altfel spus, este nevoie de sculptură, de arta de for. Cei care vor umple golul de pînă acum și vor
Sculptura românească între Apus și Răsărit by Pavel Șușară () [Corola-journal/Journalistic/9690_a_11015]
-
la piept" (Numitorul comun). Factorii materiei comunica parcă într-o deruta ce intervine imediat după pierderea stării de grație, buimăcite între candoarea primordială, la care nu se indura a renunța, și nouă lor condiție, de candoare secundă, metaforica: "Mărul respira stins/ lîngă tîmpla și file// cu un cuțit neascuțit/ (cuțit de femeie singură)/ îl tăi în felii// seva răcoroasă/ are gustul soarelui vechi// semințele scapără/ pe pagina oarbă/ ochi mărunți și neștiutori// noaptea lor cafenie/ mă tulbură" (Mărul). Peisajul nu e
Tigara care arde cum o candelă by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/17946_a_19271]
-
textul Convorbirilor literare). Tot G.Bulgăr a restituit termenul originar, dar aceste ediții restitutive trec neobservate de manuale, antologii, ediții de editură etc. Să stăm, Însă, și să cugetăm: cum poate să se vadă noaptea, Într-o odaie, o lumânare... stinsă?! În acest paradox Îl lasă editorii pe Eminescu schimbând un biet semn dintr-un singur cuvânt, pe i cu â/Î. Este limpede că avem de-a face cu o expresie de limbă, luminarea-i stinsă Înseamnă exact ce Înseamnă
Editura Destine Literare by Nicolae Georgescu () [Corola-journal/Science/76_a_311]
-
vorba doar de simțul limbii ca atare, o expresie sinonimică la ceea ce se cheamă Îndeobște „filologie”. Când autorul strânge expresia și pune puncte de suspensie după ea este de la sine Înțeles că o izolează, deci construiește mai Întâi atmosfera, lumina stinsă dinăuntru, iar apoi somnul și visul, se păstrează, așadar, constant În zona abstracțiunilor, nu le amestecă În concret. Revenind la Scrisoarea I, și acolo e chestiune de apostrof. Maiorescu preia, la fel, apostroful larg, creând forme disjuncte: sara suflu 'n
Editura Destine Literare by Nicolae Georgescu () [Corola-journal/Science/76_a_311]
-
apoi m-a întrebat: "Câți ani ai dumneata?" I-am spus că aveam 40. "Și de câți ani te ocupi de Andreescu?" I-am explicat că de un deceniu și mai bine. M-a privit lung, apoi cu o voce stinsă a continuat: "Eu sunt cu zece ani mai în vârstă și de Andreescu mă ocup nu de un deceniu ci de trei! Precum bine știi, sunt consilierul artistic al lui Constantin Ionașcu, i-am restaurat tablourile de Andreescu, i le-
ION ȚUCULESCU, un erou al probității intelectuale by George Radu Bogdan () [Corola-journal/Journalistic/12454_a_13779]
-
dansat singur, ponchourile care s-au țesut fără fire chitara care te iubește mereu filmele îndrăznețe și nerușinate de duminică viața care a luat-o un picuț înainte celelalte inimi care s-au rezemat una de alta îmbrățișările de sub felinerul stins cafenelele care incendiază silueta hohotele de plâns care nu varsă lacrimi supărarea de a nu mai vedea soarele nici luna făcută din dragoste tristețea că un drum pleacă de sub ochii tăi furia și necazul stomacului privirea goală a curții toate
Supraviețuirea prin cultură a indienilor quechua by Simona Dăncilă () [Corola-journal/Journalistic/7234_a_8559]
-
și un regizor care pune în scenă un Shakespeare arhicunoscut: știm deja piesa pe dinafară din lecturi, i-am făcut demult propria regie). De pildă, eu nu pot citi acele mourantes violes din Apparition altfel decât ca pe tot mai stinsele instrumente grave, cu ecou tot mai depărtat, ca într-un final de Adagio (indicația morendo din partitură), și nu mă convinge varianta �veștede viole" (care sugerează vegetalul). De aceea rămân glossele traducătorului atât de interesante. Fiindcă oferă uneori formulele și
La concurență cu Debussy by Grete Tartler () [Corola-journal/Journalistic/14960_a_16285]
-
Dar când, la comandă, specialiștii în zâzanie ies la raport, apar și ei ca din pământ. Atotștiutori, pătrunși de-o onctuoasă îngrijorare, cos și descos istorii și para-istorii, al căror singur rol e să mai pună paie pe jaruri deja stinse. Pun pe seama căldurii extreme recenta și aberanta declarație a lui Tokes privind autonomia ținutului secuiesc. E ca și cum rotula și-ar declara autonomia față de genunchi. Balon de săpun lansat în contextul în care fosta provincie Kosovo a repurtat un succes diplomatic
Vara nebunilor by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/6163_a_7488]
-
liniști ca din alte lumi. Și căprioara sta singură; și sîngele i se scurgea în iarba moale a țărmului. își plecă o dată botul uscat spre luciu, apoi iar rămase neclintită. Din nesfîrșite depărtări răzbăteau vibrările melancolice ale cornului, tot mai stinse; bătaia copoilor amuțise; sara venea, și prin bradul de pe pisc trecu o oftare. în liniște, pe cerul întunecos din fundul apei, începu să tremure lacrima de aur a celei dintăi steluțe. Căprioara avea un muget abia auzit, și ochii îi
Epistolă către Odobescu (VIII) by Ștefan Cazimir () [Corola-journal/Journalistic/7916_a_9241]
-
alte calamități. Cînd am coborît privirea, era prea tîrziu: evadatul dispăruse. Am încremenit, încercînd să-l dibuiesc prin preajmă. Nu-mi place să fiu flancat din spate, oricît de mare ar fi ajuns între timp apropierea dintre noi. Oricît de stinsă i-ar fi acum setea probabilă de sînge. Mă ținuse, minute întregi, cu spatele lipit de bustul lui. De treizeci și două de ori și-a trecut cuțitul din mîna dreaptă în cea stîngă și tot deatîtea ori mi-a
Răpitor și ostatic by Dora Pavel () [Corola-journal/Journalistic/3578_a_4903]
-
documentarului înflorind în ficțiune pură. Majoritatea celor care vorbesc despre el sunt femei vîrstnice, într-o casă în care bărbatul a lăsat umbre care se aștern indescifrabil pe obiectele pe care le-a atins. Poți privi chipul de o frumusețe stinsă al Rosei Elena Carvaial și te poți imagina în lumea de mătuși silențios-funerare din povestirile lui Fuentes. Yulena păstrează tonul testimonial al persoanelor intervievate alternînd însă într-un dozaj armonios plimbarea prin pădurea de simboluri, prin casa-pinacotecă, în poveste, cu
Unde Shakespeare se întîlnește cu Hugo by Angelo Mitchievici () [Corola-journal/Journalistic/8363_a_9688]
-
atât: cu atât mai rău pentru tine. Eliberează ostaticii! Nu pot. Colonelul folosea acum aceleași cuvinte. Ba poți, zise Gurameto. Știi că poți. Nu. Știi că poți. Dacă nu numele, dă-mi cel puțin poreclele lor, spuse colonelul cu vocea stinsă. Ceilalți urmăreau, fără a înțelege nimic, discuția aceea dezlânată. Când unul, când celălalt părea că se simte vinovat. Discuțiile între patru ochi răsturnaseră situația, așa încât nu se mai știa cine mai dădea acum ordine. Doctorul Gurameto cel mare era complet
ISMAIL KADARE Cina blestemată by Marius Dobrescu () [Corola-journal/Journalistic/3276_a_4601]
-
de suport simbolic: pe de o parte, resuscitarea memoriei prin invocarea marilor figuri ale istoriei, iar, pe de altă parte, reprezentarea alegorică a unor noi aspirații. În fața acestor mari provocări ale timpului, nici retorica hieratică a frescelor și nici lumina stinsă a icoanei nu mai sunt suficiente. Este nevoie de o expresie directă, puternică și purtătoare a unor mesaje fără echivoc. Altfel spus, este nevoie de sculptură, de arta de for. Cei care vor umple golul de pînă acum și vor
Statuarul românesc între Occident și Orient by Pavel Șușară () [Corola-journal/Journalistic/6603_a_7928]
-
orice strălucire exterioară și conjuncturală, el i-a preferat uleiului culorile de apă, în speță tempera cu ou, tocmai din această pricină. Spre deosebire de tînăra tehnică a uleiului, fastuoasă și volubilă prin însăși materialitatea sa, tempera cu ou are o sonoritate stinsă, o suprafață caldă, absorbantă și atemporală. Lumina nu glisează pe suprafața pictată cu tempera, așa cum se întîmplă în cazul uleiului, nu se răsfrînge doar pe acea peliculă exterioară pe care o părăsește apoi tot atît de subit pe cît de
Radiografii în posteritate by Pavel Șușară () [Corola-journal/Journalistic/9298_a_10623]
-
care băiatul promite să facă numai fapte bune! Pentru fiecare faptă bună, tatăl scotea un cui. Pe patul de moarte bătrânul a scos ultimul cui... la care băiatul a exclamat "Tată, am scos toate cuiele!", la care părintele, cu voce stinsă, i-a spus: "Dar găurile?" Așa e și în viață: vinovăția de a nu face ce trebuie atunci când trebuie te poate urmări toată viață. Mai puțin pe cei care greșesc și cred cu tărie, în ciuda tuturor semnelor care le atrag
Huidu: Vinovăția și angoasele nu îți dau pace by Anca Murgoci () [Corola-journal/Journalistic/36060_a_37385]
-
un moale undelemn Și în pomii din livadă CANDELE dădeau dovadă Era aerul de jar și mătase Pielea mea ardea încet în miroase Și-a fost totul în zadar Pe o muche rea de zar Pe o muche de zar stins Cu tocmeală dinadins * O, am trecut atît de oarbă printre lucruri fără să știu că sufletul îmi era o nuia răsucită că răsuflarea se lățea ca o amprentă de cerneală pe canapeaua de jad Acum le văd dar în ele
Poemul Și scrisoarea by Constanța Buzea () [Corola-journal/Journalistic/7835_a_9160]
-
ca pe un multvisat și multașteptat, măcar că uneori presimțea ca pe o aiureală o astfel de fixație. Un bătrîn înalt, adus de spate, arcuit parcă de o slăbiciune extremă ce reverbera în lumina aceea smerită a ochilor de un albastru stins și hainele lui arătînd roase de purtare îndelungată și decolorate de intemperii, hainele unui călător neîngăduindu-și prea multe clipe de răgaz, și felul cum se înclinase în fața ei și-a surorilor, umil, uitîndu-se-n pămînt, urîndu-le parcă tot binele din
Diavolul tot mai sigur pe viața lui by Radu Aldulescu () [Corola-journal/Journalistic/4228_a_5553]
-
uz, îți trezesc o familiaritate latentă, de sunete demult știute. Din acest motiv, cartea nu o citești atît spre a te informa, cît pentru a degusta o atmosferă de mirodenii. E un aer mustos și bălțat, sub ale cărui aparențe stinse tresare un spirit de vigoare orientală. Citind epopeea Cîmpinenilor sau a Brătienilor ai senzația că trecutul nu e efemer și nici revolut, atîta doar să ai tenacitate de a-l prinde într-o carte, de aceea în paginile de aici
Între herburi și zapise by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/4894_a_6219]