2,316 matches
-
cu neliniște. Că doar n-ai de gând să mă omori. Ascultă-mă, a fost un accident. Nu poți omorî un om pentru asta, nu-i așa? — Nu, i-am zis. Nu pot. Nu pentru asta. L-am văzut respirând ușurat și venind spre mine. Am adăugat: — Într-o societate civilizată nu împuști un om cu sânge rece. Numai că asta era Germania lui Hitler și nu era mai civilizată decât chiar păgânii ăia venerați de Weisthor și Himmler. — Dar pentru
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1917_a_3242]
-
iau mâna și i-o sărut. Mă grăbesc să mă despart de ea, poate că își dă seama. Sunt amabil, cobor să-i dau geamantanul din portbagaj, dar atunci când dispare după colț, înghițită de mirosul urât din jur, mă simt ușurat. Nu mai rămân nici un minut. Dimineața, locul acela mi se pare îngrozitor. Mă duc direct la spital, mă cufund în meseria mea cu precizie. Asistenta instrumentistă este puțin nesigură. Probabil este nouă, îmi dă instrumentele fără vlagă. Mă supăr. O
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2069_a_3394]
-
sustrag. Din cauza asta, oricum s-ar fi desfășurat conversația noastră, la douăsprezece fără un sfert aveam să spun: „Ah, era să uit, trebuie să mă grăbesc spre observator, căci e ora preluării datelor.“ Și mi-aș fi luat rămas-bun, poate ușurat, dar oricum cu certitudinea de a nu putea face altfel. Cred că am intuit încă de ieri, în mod confuz, când domnul Kauderer mi-a făcut propunerea, că această obligație avea să-mi dea curaj să vorbesc cu domnișoara Zwida
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1925_a_3250]
-
scoțând un catalog QVC din cutia poștală pe care tocmai o descuiase, se afla o femeie supraponderală îmbrăcată într-o rochie de casă, cu buline. N-are mai puțin de optzeci de ani, s-a gândit Leigh și a răsuflat ușurată; nu se va auzi țăcănit de tocuri înalte pe podeaua din lemn, nu vor fi nici petreceri până noaptea târziu, nici tropăieli de musafiri. Chiar a doua zi Leigh a scris cecul să plătească un acont, iar două luni mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2011_a_3336]
-
fi pregătită”. E VIRGINĂ, fir-ar să fie! Am acceptat cinci ani de înșelăciuni, minciuni și sex pervers pentru ca el SĂ SE ÎNDRĂGOSTEASCĂ DE O INSTRUCTOARE VIRGINĂ PE CARE I-AM PLĂTIT-O EU? Auzi, îndrăgostit! Leigh, ce mă fac? Ușurată că în sfârșit putea să facă ceva concret, Leigh o luă pe Emmy de braț și o ajută să se ridice. — Vino, scumpo. Hai să mergem înăuntru. Eu o să fac un ceai, iar tu poți să-mi povestești ce s-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2011_a_3336]
-
ca dovadă de bunăvoință, ar trebui să ai dreptul la un “pas”. — Adică? — Adică ar trebui poți să sari peste un continent. Altfel, cred că va trebui să te aștepți la un eșec. Peste care? întrebă Emmy care păru mai ușurată. — Ce-ar fi dacă suedezii ar fi jokerul? întrebă Leigh. E o țară neutră. Cred că dacă te-ai culca cu un suedez, ai putea să-l iei în considerare cum dorești tu. Fetele râseră să se prăpădească, așa cum rareori
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2011_a_3336]
-
cazuri — în Canada. Era dezamăgită amarnic. —...e incredibil, nu-i așa? zicea el. Nu încetez să mă mir cât de mult sunt dispuși oamenii să plătească pentru a fi tratați atât de prost. — Deci, nu sunt singura? întrebă Emmy, oarecum ușurată că angajații hotelului n-o tratau doar pe ea așa. — În niciun caz, o asigură Paul. Sunt convins că așa se poartă cu toți clienții. E singurul lucru de care nu se dezmint. Îți mulțumesc pentru asta. Începusem să mă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2011_a_3336]
-
acum arată de parcă ai avea herpes. Sau faptul că toată cafeaua pe care ai băut-o, urmată de vin ți-a cam deranjat stomacul și, deși extrem de dezamăgită că el te trimite la plimbare chiar în clipa asta, te simți ușurată că o să ai puțin timp singură. Încetează să mai vorbești în clipa asta! Paul îi făcu semn chelnerului să aducă nota de plată. — Nu, te rog, lasă-mă pe mine, spuse ea întinzându-se cam prea tare peste măsuță. În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2011_a_3336]
-
putea sufoca. Se decise că va suporta acestă eventuală consecință, apoi trase jaluzelele la baie și stinse lumina. În mod miraculos, pasărea rămase tăcută. Abia după ce se așeză din nou sub pătură cu o mască de castraveți pe față, respiră ușurată. Slavă Domnului! Ațipise când sună telefonul, iar ea era atât de obosită încât răspunse. — Adi? Dormeai? bubui în receptor vocea lui Gilles, neobișnuit de profundă pentru cineva atât de firav. — Azi ne întâlnim la ora unu. Acum e abia zece
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2011_a_3336]
-
știu...cele albastre, cred. Știa că e imposibilă, dar pe bune, ce-i păsa ei? Oricum Russell avea să vorbească întruna despre mașini indiferent ce-i plăcea ei, așa că nici nu vroia să se implice. — ‘Cele albastre’? Ești o răutate. Ușurată că el bătuse în retragere — lucru care se întâmpla mult prea rar — o lăsă mai moale. — Henry are un Prius albastru și e mulțumit — spune că e uimitor cât de puțin consumă. Am mai auzit că și Escape hibrid este
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2011_a_3336]
-
gândi Leigh, descleștându-și în sfârșit mâinile. Mă sună doar să-mi spună că Jesse și-a ales un editor. Știa că ar trebui să-i pese dacă el alesese sau nu editura Brooks Harris, dar se simțea mult prea ușurată. —... și a zis că i-ar plăcea să publice următoarea carte la noi. — Henry, e minunat! Mă bucur foarte mult. Și să știi că am să-mi cer din nou scuze personal când — El o întrerupse. — N-am terminat, Leigh
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2011_a_3336]
-
l-aș pune în categoria bărbaților însurați. Adriana fluieră a surprindere. — Măi să fie, se pare că amândouă sunteți foarte informate. Asta înseamnă că sunteți de acord? Celelalte clătinară din cap cu tărie. — Povestește-ne despre el, spuse Emmy răsuflând ușurată probabil pentru că atenția nu mai era îndreptată asupra ei. Adriana își ridică puțin de pe scaun bustul care picura de apă ca să îndrepte perna, de ajuns ca să-l facă pe un tip care înota în apropiere să suspine. — Păi, ia să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2011_a_3336]
-
îngrozitoarea carte de oaspeți. Dacă ar fi dat clic pe link, galeria Kodak și-ar fi amintit automat de ea de data trecută și i-ar fi salvat numele în cartea de oaspeți a Brianei, împreună cu data și ora. Coșmar! Ușurată că a evitat un așa dezastru, Emmy s-a dus repede pe pagina de start și s-a logat sub un pseudonim și o adresă de e-mail falsă pe care o folosea pentru astfel de activități de e-spionaj. De
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2011_a_3336]
-
a lor pe care o făceau întotdeauna când erau departe unul de altul. Leigh îi răspunse la fel, simțindu-se aiurea și ușor enervată, apoi vinovată pentru că se simțea aiurea și ușor enervată. Au închis și ea s-a simțit ușurată, apoi obosită, prea obosită chiar ca să mai deschidă cartea. S-a trezit cu sentimentul deconcertant că o privește cineva. S-a uitat afară pe geam și a văzut câțiva fulgi răzleți în lumina de la intrare. În cameră aproape că se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2011_a_3336]
-
nu regret deloc ce s-a întâmplat noaptea trecută. Pentru prima dată de când se dăduse jos din pat, Leigh îi întâlni privirea. Se uită la el cu ochii mijiți, cu o privire rece, și zise: Oh, mă simt atât de ușurată! Bine că măcar tu nu regreți ce s-a întâmplat. O să mă odihnesc mai bine la noapte știind lucrul ăsta. Până una-alta, ia-ți mâinile de pe mine. El se dădu la o parte. — Leigh. Nu asta am vrut să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2011_a_3336]
-
dar Russell nu părea să-și dea seama. — Nu, mai stau cel puțin o oră, dar sper să mă aștepți. Intră și poate comanzi ceva de mâncare. Abia aștept să te văd deseară. — Și eu, spuse Leigh și se simți ușurată când își dădu seama că nu era chiar o minciună. Tocmai îi plătise șoferului și coborâse din taxi când telefonul începu să sune din nou. Îl deschise fără să se uite să vadă cine e. — Am uitat să întreb, vrei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2011_a_3336]
-
ei, pe canapeluța Ligne Roset. — Probabil că așa pare. Fir-ar să fie, cam așa pare. Dar nu și dacă am să fiu sinceră cu mine. Leigh simți că i se pune un nod în gât și se simți aproape ușurată că în sfârșit avea ceva ce semăna cu o reacție normală. Ce s-a întâmplat? V-ați certat? Dacă ne-am certat? Nu, firește că nu. Russell e la fel de drăguț și mă sprijină așa cum a făcut întotdeauna. Nu știu, pur
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2011_a_3336]
-
o ascundea în ea de luni de zile. Trase adânc aer în piept și, în timp ce taxiul gonea pe Sixth Avenue spre casă, recunoscu în sfârșit că da, se simțea profund mâhnită de ceea ce se întâmplase, dar mai ales se simțea ușurată. Sânii ăia mari și obraznici să-i dea dureri de spate la treizeci de ani — Emmy, ți-am tot spus de când ai intrat pentru prima dată în cabinetul meu. Ai timp berechet. Nu așa scrie și în revistele alea de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2011_a_3336]
-
mână pe brațul lui Emmy. — Numai câteva, spuse ea privind-o preocupată pe Emmy. — Câteva? Ultima dată ai spus „practic niciuna”. Numai nevestele foarte tinere ale unor doctori mormoni din Utah care fac practică la Clinica Mt. Sinai. Emmy răsuflă ușurată. — Ești mulțumită de pilulă? întrebă dr. Kim notând ceva în fișa lui Emmy. — E în regulă. Emmy ridică din umeri și se așeză în fund pe masă, trăgându-și picioarele de pe suporturile acoperite cu pânză. — Categoric face minuni. Doctorița Kim
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2011_a_3336]
-
se deranjase niciodată să i-o returneze, dar o parte din ea era pur și simplu curioasă: ce-ar putea fi atât de important pentru ca Duncan — indiferența întruchipată — să ajungă să stea la pândă? Pe de altă parte se simțea ușurată; Duncan pe care îl știa ea n-ar face niciodată un astfel de efort doar pentru a o anunța că se logodește. Fără măcar să se deranjeze să-și arunce din picioare șoșonii din blăniță, Emmy deschise ușa și se sprijini
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2011_a_3336]
-
care aveau case pe malul mării, începuseră să vorbească de un refugiu acolo. Dar a doua zi agenția anunță că fenomenul încetase brusc și că serviciul de deratizare nu adunase decât o cantitate neglijabilă de șobolani morți. Orașul a răsuflat ușurat. Totuși, exact în aceeași zi către prânz, doctorul Rieux, oprindu-și mașina în fața blocului, îl zărește la capătul străzii pe portar, care se apropia greu, cu capul aplecat, cu brațele și picioarele depărtate, cu o înfățișare de marionetă. Bătrânul ținea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85074_a_85861]
-
măcar preț de cîteva clipe: Doamne, ce faci acolo sus? Ce faci? - se adresa direct. Antonia era o sfîntă! Dacă În clipa aceea ar fi fost lîngă el, i-ar fi mărturisit acesteia tot. S-ar fi simțit, poate, mai ușurat, ar fi primit și un sfat, mai multe; ori un blestem, meritat, pentru cele făptuite cu Ann; fusese un neajutorat atunci, ar fi putut Încerca, pentru cele petrecute, o scuză, Îi luase cineva mințile. Lot nu fusese pedepsit. Asta era
După Sodoma by Alexandru Ecovoiu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/869_a_1561]
-
În mînă, omorîse, poate, zeci de dușmani. Nu erau dușmani; inamici. Inamic ar fi cel care nu Îți este amic; Jesper, așadar, era În stare să-i ucidă pe toți cei care nu-i erau prieteni. Thomas putea să răsufle ușurat: ar fi scăpat. Așa puteau fi luate lucrurile pentru a duce În derizoriu, cît de cît, cele făptuite de către Jesper, dacă, Într-adevăr, acesta omorîse oameni; pentru asta, el primise bani: mulți, de vreme ce și dânsul putea să fie ucis. Thomas
După Sodoma by Alexandru Ecovoiu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/869_a_1561]
-
o fată e mai mult decât suma totală a părților sale componente. Deși Chad avea să-mi lipsească într-o oarecare măsură (Brazilianul a fost primul dintre numeroasele sfaturi utile de înfrumusețare pe care aveam să le primesc), am răsuflat ușurată când ne-am despărțit. Nu era tocmai o persoană cinstită. Ricky Martin este de fapt din Puerto Rico, nu din Franța, cum continua să creadă Chad. Și, dacă te uiți pe hartă, e imposibil să nu vezi că Puerto Rico e mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1879_a_3204]
-
place pe Julie pentru banii ei. E obișnuită cu asta. Până și prietenii ei de la grădiniță se jucau cu ea fiindcă părinții le spuneau că e bogată. Cred că am reușit să detensionez atmosfera al naibii de stânjenitoare, deoarece toți au răsuflat ușurați și au început să mă întrebe de unde provine averea lui Julie. Câteodată mi-e tare milă de bietele Prințese din Park Avenue. E de ajuns să-ntoarcă spatele două secunde și dintr-odată toată lumea se întreabă cât valorează sau vor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1879_a_3204]