19,653 matches
-
care-l ajută cum pot: Stalin, Petre Ghelmez, Vasile Macoviciuc, Romulus Lal, Freud și alții. Pe prima pagină, directorul ne Înmărmurește așternîndu-ne-n față poeticul articol „Starea de risc”: „Convingerea noastră fundamentală este că țara are nevoie de liniște”. Așa cum sîntem obișnuiți, citim printre rînduri și vedem un trandafir. Alături, o caricatură de-o idioțenie rară, pe care n-o pricepem. RÎdem. Cu toate că nu acesta-i scopul revistei, să ne facă să rîdem. Într-o convorbire cu prof. univ. dr. Grnberg, ni
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
care-o aprindeam mai tîrziu la dispensarul unde-am fost azvîrlit - așa al unsprezecelea pe țară cum terminasem facultatea -, la Gura-Bărbuleț, lîngă cimitir, un sat apatic Într-un glod galben și gazda nu pricepea de ce mă enervez, păi noi sîntem obișnuiți cu lampa de cînd eram mici, zicea, mirat, Îmi venea să-l gazez ori să-i Înfig o seringă Guyon În bulb, și-l Înjuram pe Ceaușescu chiar și atunci cînd eram cu vreo iubită În poziția grănicerului, visam America
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
să vizitez instituția. În holul gigantic cresc palmieri. Asta o dată. Mă uit bine la ei, sînt palmieri adevărați, poate au și papagali, pe-acolo sus, prin frunziș, Mașa-mi zice că papagalii nu stau În palmieri, mă rog. După ce mă obișnuiesc cu ei, Arie Îmi arată un afiș mare, electronic, unde pot citi ce mai au În clinică. Citesc. Sală de dans, de sport, de conferințe, cinematograf, grădină, restaurante, bufet, sală de distracții (nespecificate), cofetării, un teatru. Ideea este cît se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
scris: „...Pizda va trona fără nici un obstacol În cerurile mele”. Spre marea mea satisfacție, cuvîntul magic apare În sfîrșit cu majusculă, neaoș integral (și nu abreviat sau desemnat prin nevrednicele sinonime de aici) și de 112 ori, deoarece poetul era obișnuit cu varietăți de p., descriind Într-un mod magistral cum se face sex cu cinci femei pe zi la 1836 și explicîndu-ne că rîsul provoacă convulsii În vulvă. Printre labii, sînt inserate texte ce provoacă rîsul cu pricina și unde
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
în gând să plece odată și să curme o situație care mi se părea insuportabilă). ― Știi, Allan, că m-am hotărât să te invit să locuiești la mine, vorbi inginerul. Soția mea mi-a dat ideea. D-ta nu ești obișnuit cu mâncările acestea de la noi și, dacă va trebui să rămâi în Calcutta, mi-e teamă că viața de aici, așa cum ești slăbit de boală, te va ruina. Apoi, mai e un lucru; ai economisi o sumă importantă de bani
Maitreyi și alte proze by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295580_a_296909]
-
De ce vreți sî mă faceți să sufăr? ― Nici gând, mă scuzai eu zăpăcit. Mi s-a părut că te-am supărat și atunci... ― Cum poate să ceară iertare un bărbat unei fete? ― Când greșești ceva, trebuie... În sflrșit, așa se obișnuiește... ― Unei fete? ― Și unui copil, mă lăudai eu. Cel puțin... ― Așa fac toți europenii? Ezitai. ― Adevărații europeni, da. Se gândi și închise o clipă ochii, dar numai o clipă, căci izbucni în râs și iarăși își" prinse sânii sub brațe
Maitreyi și alte proze by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295580_a_296909]
-
o sumă de cărți de teozofie, ocultism și yoga; dar a cumpărat numai cărțile lui Ramacharaka, prin care a avut "revelația Indiei".) Două zile n-am putu să-mi fac plimbările mele lungi, n-am putu visa și medita cum obișnui am de atâtea luni, pentru că Jenia era încă bolnavă și avea nevoie de mine aproape la fiecare ceas. Simțise și ea, în cele din urmă, că mă cam plictisește puțin, dar era atât de singură și atât de nenorocită, încît
Maitreyi și alte proze by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295580_a_296909]
-
Adrian, și că e poet... Adrian plăti și coborî grăbit din mașină. In fața hotelului mai privi o dată ceasul, apoi își făcu loc într-una din ușile turnante. Pătrunzând în hali, clipi din ochi ca și cum ar fi trebuit să se obișnuiască cu lumina artificială. Se îndreptă spre recepție grăbind pasul. - Am o întîlnire la patru și treizeci, spuse. Sânt puțin în întîrziere. Taxiul. Și nici măcar n-am scuza unui accident... Se opri brusc și zâmbi. Bătrânul din fața lui clătină încet din
Maitreyi și alte proze by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295580_a_296909]
-
Rămase o clipă pe gânduri, cu paharul la buze, parcă nu s-ar fi putut hotărî să soarbă. - Poate mă înșel, adăugă absent. Poate voiam să spun altceva... Începu să soarbă, pe gânduri. Când ajunse în hall, clipi, ca să-și obișnuiască ochii cu lumina, apoi se apropie de un piccolo și-l întrebă de Sala catalană. Nu era departe; trebuia să ocolească rotonda cu oglinzi, către care păreau că se îndreaptă toate femeile, și să traverseze apoi coridorul care conducea la
Maitreyi și alte proze by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295580_a_296909]
-
ne lăsăm greu, Gestapoul are mână liberă. Se opri, parcă și-ar fi pierdut deodată răsuflarea. Pentru întîia oară i se păru obosit, îmbătrînit. - A trebuit să le cedăm copii după rapoartele făcute în primele săptămâni, la spital. Lucrul se obișnuiește, și nu puteam refuza. Evident, n-am comunicat tot. În ceea ce privește materialele mai recente, printre altele, fotocopiile caietului dumitale de însemnări și copiile benzilor de magnetofon, toate acestea au fost expediate la Paris. Le studiază acum Bernard și colaboratorii lui, iar
Maitreyi și alte proze by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295580_a_296909]
-
cerea multe cărți și colecții de reviste vechi. Le răsfoia cu atenție, lua note, redacta fișele bibliografice, dar toată munca aceasta alcătuia un camuflaj. Îndată ce citea primele rânduri, știa ce va urma; fără să înțeleagă procesul de anamneză (cum se obișnuise să-l numească), orice text pe care-l avea în față, dacă dorea să-i afle conținutul, descoperea că-l cunoaște. Câtva timp după ce începuse lucrul la bibliotecă, avusese un vis lung și dramatic, pe care și-l amintea numai
Maitreyi și alte proze by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295580_a_296909]
-
M-au întrebat dacă cunosc un drum care să evite serpentina. Le-am arătat direcția, dar le-am sfătuit să amâne excursia, pentru că riscă să le apuce furtuna înainte de a ajunge la adăpostul de la Helival. Mi-au spus că sunt obișnuite cu furtunile de munte și că, în orice caz, nu pot renunța. În câteva zile se încheie vacanța și trebuie să se întoarcă. Polițaiul îl ascultase corect, dar fără prea mare interes. - Nu le cunosc, continuă. Am auzit însă pe
Maitreyi și alte proze by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295580_a_296909]
-
i-a transportat la Gorakhpur. Acolo îi așteptau șase mașini încărcate cu ziariști, tehnicieni și o camionetă a televiziunii indiene. Au urcat spre frontiera Nepalului până în regiunea unde, după indicațiile date de Rupini, s-ar fi aflat peștera în care obișnuia să mediteze. Din fericire, în afară de el, un pandit din Uttar Pradesh, cunoscător al filozofiei Madaryamika, se afla la căpătâiul ei când s-a deșteptat. La insistența doctorului, toți ceilalți se camuflaseră printre arbori la vreo zece metri în urmă. Ca și cum
Maitreyi și alte proze by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295580_a_296909]
-
care o admira pentru inteligența și originala interpretare a dramei medievale. În aceeași lună, Selma împlinea 28 de ani; el îi mărturisise, pe jumătate în glumă, că se apropia de 40. Dar seara a fost ratată; probabil că nu era obișnuită cu șampania, și înainte de desert, a trebuit s-o conducă la hotel. S-a plimbat până târziu după miezul nopții, singur, pe străzi puțin frecventate. Voia totuși să marcheze "primul lui centenar" (cum îi plăcea să spună) printr-o călătorie
Maitreyi și alte proze by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295580_a_296909]
-
podul acesta, dărăpănat de la bombardament, unde vântul se aude sinistru, ca la teatru, când se pregătește să izbucnească furtuna... Se opri brusc, suflând greu, extenuat. - Nu m-aș fi rătăcit, vorbi calm celalt. Nu m-aș fi rătăcit, pentru că sunt obișnuit cu întunerecul. Am copilărit la munte. Nu mi-e frică de întunerec, nici de vânt... - Vasăzică, numai asta ai înțeles? îl întrerupse Ieronim cu o neașteptată tristețe în glas. Ai dreptate că aș fi vrut să te sperii, să te
Maitreyi și alte proze by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295580_a_296909]
-
unde exista un doc de pe care se Încărca nisip. Acolo se varsă un rîu, cînd ploile surpă bancul de nisip. Iarna veneau cei din nord și ÎngrămĂdeau nisipul ca să Închidă spărtura. Într-un timp, cînd acolo se afla un oraș, obișnuiau să vină cu bărci și să le Încarce cu guave culese din rîu. A venit Însă uraganul și a distrus totul, așa că acum nu mai e nimic acolo În afară de o casă pe care au construit-o niște tipi din rămĂșițele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
niște bitter, i-am spus. Mai e apă tonică În sticlă. — Despre ce vorbit? Întrebă John. Eu Înțeleg puțin doar. E aici un bărbat pe care-l cunoaștem amîndoi de mai demult. Înainte era un excelent vînĂtor de porumbei și obișnuiam să-l urmăresc cînd trăgea. E fascist, și să apară acum aici, indiferent de ce motive o avea, asta e o tîmpenie foarte mare. Da’ a fost mereu un tip foarte curajos și foarte tîmpit. — Arată-mi-l. — Acolo, la masa
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
mneata cînd mă mai văd? — MÎine, la prînz. Avem niște carne. — Și niște whisky Înainte. Bine, hombre, bine. — Salud, Pepé, și mersi. — Salud, Enrique. Nici o problemă. Salud. Avea o voce ciudată și Într-un fel morbidă și nu m-am obișnuit niciodată s-o aud, dar acum, urcînd scările, mă simțeam bine. Noi, toți clienții vechi de la Chicote, ținem cumva la locul Ăla. Știam că de-aia fusese Luis Delgado atît de tîmpit Încît să intre acolo. Ar fi putut la fel de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
care stătea deja la masă cînd ne așezaserăm. Cum l-au lăsat să se uite prin binoclu, cum l-au făcut general. A lui e capodopera aia. Ne uitarăm amîndoi la el. Al Wagner, tanchistul, mă privi ridicînd din ceea ce obișnuiau să-i fie sprîncenele, Înainte să-i fie arse. Omulețul ne zîmbi. Dacă vorbește careva engleză pe-aicea, ești bun de executat, colega, Îi spuse Al. — Nu, răspunse omulețul. Largo Caballero e bun de executat. El ar trebui să fie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
aia vin și eu pe Gran Via. — Vin și eu cu tine. — Nu. Mai bine ocupă un loc și vin și eu, spuse punîndu-și capul pe masă. Doamne, ce mă doare capu’. E de la zgomotu’ din căldările astea. M-am obișnuit, nu-l mai aud, da’ oricum Îmi tîmpește urechile. — Nu vrei să te culci? — Nu. Mai bine-aș mai sta cu tine un timp și să mă culc cînd mă-ntorc. Nu vreau să mă trezesc de două ori. — Nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
tot din lemn de cedru. Pe pajiște erau trei țevi din care țîșnea apa de izvor - ajungeai la ele pe niște potecuțe. Apa avea gust de ouă stricate, pentru că erau dintr-un izvor mineral, iar Nick și cu soră-sa obișnuiau să bea din ea ca să se autodisciplineze. Acum, În timp ce se Îndreptau spre bucătĂria din spatele hotelului, trecură pe un pod din scînduri care era așezat deasupra unui pîrÎu ce se vărsa Într-unul dintre lacuri. Apoi se strecurară În bucătĂrie. — Spală
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
lua doar ceva de drum și pe urmă o lua pe șine. — Nu-mi dau seama ce lipsea din magazie. Da’ știu că din bucătĂrie și-a luat o grămadă de lucruri. Se ducea el undeva. Trebuie să aflu ce obișnuia să facă, ce prieteni avea și pe unde umbla. Tu blochează-i ieșirile spre Charlevoix, Petoskey, Sheboygan și Sf. Ignațiu. Tu unde te-ai duce dac-ai fi În locul lui? — În Upper Peninsula. — Și eu la fel. Și a mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
Ce zice fiul campionului de niște ouă cu șuncă? — Mulțumesc. — Ce spuneți, mă mai serviți cu ceva din atenția aceea? — Desigur, domnule. — Fie ca tatăl tău să rămÎnă neînfrînt, Îmi spuse bucătarul. După care Își linse buzele: Și tînĂrul domn, obișnuiește și dumnealui să mai bea? Nu, domnule, spuse George. Eu răspund de tînĂr. Bucătarul puse ouăle și șunca În două farfurii. Luați loc, domnilor. Eu și cu George ne-am așezat și, după ce ne-a adus două cafele, bucătarul s-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
de vîrsta mea și se ducea nu șitu unde În New York ca să se facă inspector școlar. Mi-ar fi plăcut să mai merg cu George În bucătĂria vagonului-restaurant ca să-l mai aud cum vorbește cu bucătarul. Numai că În timpul programului obișnuit de zi George vorbea ca toți oamenii, doar că mai puțin și avea un ton foarte politicos, Însă Îl tot vedeam bînd apă cu gheață. Ploaia se oprise, dar deasupra munților cerul era Încă Înnorat. Mergeam pe lîngă rîu și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
fi vrut să le includă Într-un volum propus editorului Maxwell Perkins printr-o scrisoare din 7 februarie 1939. Peisaj cu siluete În casa aia era o atmosferă foarte ciudată. Liftul nu mai funcționa, desigur. Stîlpul de metal pe care obișnuia să urce și să coboare era Îndoit și multe trepte de marmură de pe scara ce urca cele șase etaje erau sparte, așa că trebuia să pășești cu mare atenție pe marginea lor ca să nu cazi. Erau uși care se deschideau către
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]