20,251 matches
-
parte la nașterile surorii ei și ar fi vrut să fie și ea parte din marele mister al maternității, un mister care aduce multă durere, dar și minunea de-a avea un copil, primul lui zâmbet, pielea lui de mătase. Sânii ei tânjeau să fie supți. Bilha cea onestă îi povestise deci surorii ei despre toate astea, despre senzația de gol pe care și Rahela o cunoștea foarte bine. Au plâns împreună și au adormit una în brațele alteia. A doua
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2312_a_3637]
-
e greu să cred că am fost eu însămi. Mi-am pus mâna pe sexul lui, iar eu i-am luat mâna și i-am pus-o pe al meu. Mi-a ridicat cămașa și mi-a mângâiat pântecul și sânii. Și-a îngropat fața între coapsele mele și eu aproape am izbucnit în râs, atât de mare a fost șocul plăcerii. Când m-a pătruns, a fost ca și când aș fi căzut într-un lac limpede, ca și când luna însăși mi-ar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2312_a_3637]
-
rod? Oboseala sarcinii o simțea în genunchi sau în ochi? Poftea la dulce sau la sărat? Cele două au împărțit același așternut în toată perioada de sarcină. Femeia fără rod a simțit rotunjirea treptată a pântecului surorii ei și îngreunarea sânilor. A văzut cum pielea se adună în benzi întunecate pe burtă și pe coapse și a observat cum i se schimbă culoarea sfârcurilor. Cu cât copilul creșetea în Bilha și îi sugea culoarea și energia, Rahela înflorea. Se rotunjise o dată cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2312_a_3637]
-
aparținea Rahelei. Dar atâția ani în care asistase la nașteri îi înmuiaseră inima Rahelei și cu un suspin a pus copilul în brațele Bilhei, iar el a ridicat ochii înspre mama lui și i-a zâmbit, înainte de a-i apuca sânul. În acea clipă, Rahela s-a trezit din vis și a văzut că acel copil nu era al ei. Zâmbetul i-a pierit și i-au căzut umerii, iar mâinile i s-au încleștat pe sânii ei de fetiță. Inna
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2312_a_3637]
-
înainte de a-i apuca sânul. În acea clipă, Rahela s-a trezit din vis și a văzut că acel copil nu era al ei. Zâmbetul i-a pierit și i-au căzut umerii, iar mâinile i s-au încleștat pe sânii ei de fetiță. Inna îi spusese că dacă va lăsa acest copil să sugă la sânii ei destul de mult timp, până la urmă va apărea lapte în ea și astfel va deveni mama lui de lapte. Dar Rahela nu credea în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2312_a_3637]
-
văzut că acel copil nu era al ei. Zâmbetul i-a pierit și i-au căzut umerii, iar mâinile i s-au încleștat pe sânii ei de fetiță. Inna îi spusese că dacă va lăsa acest copil să sugă la sânii ei destul de mult timp, până la urmă va apărea lapte în ea și astfel va deveni mama lui de lapte. Dar Rahela nu credea în puterea trupului ei de a hrăni viața. Să pună copilul la sânul ei ar fi însemnat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2312_a_3637]
-
copil să sugă la sânii ei destul de mult timp, până la urmă va apărea lapte în ea și astfel va deveni mama lui de lapte. Dar Rahela nu credea în puterea trupului ei de a hrăni viața. Să pună copilul la sânul ei ar fi însemnat să-l facă să sufere pe fiul ei, care nu era fiul ei, ci al Bilhei. Mai mult, Bilha ar fi putut să se îmbolnăvească sau chiar să moară dacă nu i se goleau sânii, Rahela
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2312_a_3637]
-
la sânul ei ar fi însemnat să-l facă să sufere pe fiul ei, care nu era fiul ei, ci al Bilhei. Mai mult, Bilha ar fi putut să se îmbolnăvească sau chiar să moară dacă nu i se goleau sânii, Rahela mai văzuse întâmplându-se astfel de lucruri. Și Rahela o iubea pe sora ei. Își dorea ca fiul Bilhei să fie la fel de bun ca bărbat pe cât era mama lui de bună ca femeie. Rahela a lăsat-o pe Bilha
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2312_a_3637]
-
trup și avea vise splendide, în care se făcea că are puteri fantastice și putea să zboare pe deasupra lumii. Visa să nască o fetiță, nu un copil obișnuit, ci un substitut, un spirit. O fetiță-femeie matură, cu totul crescută, cu sânii mari. Ar fi purtat doar o centură cu ciucuri, în față și în spate. Ar fi atins pământul cu pași de uriaș, iar sângele ei lunar ar fi făcut să crească copaci pe oriunde s-ar fi plimbat. - Cel mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2312_a_3637]
-
a povestit, nici măcar un cuvânt, până când Zilpa nu mi-a spus povestea mie. Dar era deja un ecou de dincolo de mormânt. Mama mi-a povestit că după ce i-a născut pe gemeni, s-a hotărât să termine cu făcutul copiilor. Sânii ei erau deja ca ai unei femei bătrâne, burta îi era căzută și o durea spatele în fiecare dimineață. Gândul la o altă sarcină o îngrozea, așa că început să bea chimenul care trebuia să țină sămânța lui Iacob departe de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2312_a_3637]
-
mei și a zâmbit: erau căprui, și unul și altul, ca ai lui Iacob și ca ai fiilor lui. Rahela m-a șters, m-a dat Zilpei, care m-a luat în brațe, apoi Bilha m-a sărutat. Am luat sânul mamei cu gura flămândă și toate femeile care erau acolo au bătut din palme pentru mine și pentru mama. Bilha i-a dat mamei lapte îndulcit cu miere și turtă. I-a spălat părul cu apă parfumată și i-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2312_a_3637]
-
de zile ți-am șoptit în urechiușă fiecare nume pe care îl spuneau surorile mele, toate cele la care mă gândisem eu, pe care le-am mai auzit și chiar unele inventate acum. Când ti-am zis Dina, ai lăsat sânul din gură și te-ai uitat la mine. Și așa ai devenit Dina, ultimul meu născut. Fiica mea. Memoria mea. Iosif a fost conceput în timpul zilelor care au urmat nașterii mele. Rahela s-a dus la Iacob cu vestea că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2312_a_3637]
-
a arătat surorilor ei pântecul îngroșat, iar ele au dansat în cerc în jurul ei. A luat mâna lui Iacob și a pus-o pe rotunjimea pântecului, iar el, tată a zece fii, a plâns. A început s-o supere spatele. Sânii ei micuți au devenit mai mari și dureroși. Gleznele ei perfecte s-au îngroșat. Dar tot ce ținea de neplăcerile femeilor însărcinate era pentru ea o fericire. A început chiar să cânte în timp ce avea grijă de focuri sau când lua
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2312_a_3637]
-
Zilpa a șters copilul. Au suspinat și și-au șters lacrimile. Rahela avea să trăiască și să-și vadă copilul crescând. Rahela și-a revenit încet, încet, dar n-a putut să alăpteze. La trei zile după nașterea lui Iosif, sânii ei s-au întărit și s-au făcut fierbinți. I-au ușurat durerea cu comprese călduțe, dar laptele s-a uscat. Lea, care mă alăpta pe mine atunci, l-a luat și pe Iosif la sânul ei. Vechea ranchiună a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2312_a_3637]
-
după nașterea lui Iosif, sânii ei s-au întărit și s-au făcut fierbinți. I-au ușurat durerea cu comprese călduțe, dar laptele s-a uscat. Lea, care mă alăpta pe mine atunci, l-a luat și pe Iosif la sânul ei. Vechea ranchiună a Rahelei a pâlpâit din nou, dar s-a stins când a văzut că Iosif, un copil agitat, care se zbătea și țipa, nu se liniștea decât în brațele mamei lui adevărate. PARTEA A DOUA POVESTEA MEA
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2312_a_3637]
-
de ploaie”, au spus ele, uitând cum copiii le mureau de frig. „Dă-ne ploaie sau du-te”, au zis ele. Uttu s-a dus apoi spre nord, unde femeile acoperite de blană erau așa de înfricoșătoare încât își sfâșiau sânii înainte de a pleca la vânătoare, iar vânătoarea era nesfârșită. Femeile astea din nord erau pur și simplu prea sălbatice pentru meșteșugul dulce al torsului și al țesutului. Uttu s-a dus apoi spre răsărit, dar a găsit acolo femei cărora
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2312_a_3637]
-
Lea chicoteau la ideea că Laban o să rămână fără idoli. Bătrânul își consulta statuetele pentru fiecare decizie pe care o avea de luat. Sătea ore în șir prostit în fața lor. Să-l lași fără ele era ca și cum ai fi luat sânul plin de la gura unui copil flămând. Laban avea să fie nebun de furie. Dar Rahela avea și ea oarecare drepturi asupra terafim-ului. În vremuri îndepărate, pe când familia trăia încă în orașul Ur, fiica cea mică era cea care moștenea obiectele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2312_a_3637]
-
descleștat, am văzut cât de mult se schimbase în cele câteva luni de când ne despărțiserăm. Era cu o jumătate de cap mai înaltă decât mine și nu mai era nevoie să-și strângă hainele pe ea ca să i se vadă sânii. Când am văzut și centura care arăta că era deja femeie, am amuțit. Intrase în cortul roșu! Nu mai era copil, ci femeie. Mi-am simțit obrajii dogorind de invidie, în timp ce ai ei s-au înroșit de mândrie. Aveam zeci
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2312_a_3637]
-
lui bolnave și le-a ținut de parcă ar fi fost niște obiecte de preț, delicate, prețioase și curate. Mama lipsea, dar micuțul nu arăta nici un fel de intimidare în fața binefăcătoarei lui. Cu durerile ușurate pentru moment, își pusese capul pe sânul ei veșted și adormise. Nu se simțea nici o mișcare și nu se auzea nici o voce. Nu știu cât am stat așa în timp ce el moțăia, dar îmi amintesc că mă durea spatele când a deschis ochii. Și-a pus mânuțele în jurul gâtului Bunicii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2312_a_3637]
-
chiar m-am trezit că eram fascinată de ei. Mă holbam la mugurașii băiețeilor care alergau prin jurul nostri dezbrăcați și mă uitam pe furiș la câinii care se acuplau. Mă foiam în așternut și-mi lăsam mâinile să hoinărească peste sâni și între picioare și mă minunam. Într-o noapte, Inna m-a prins pe lângă cortul lui Iuda, unde el și Șua făceau un alt copil. Moașa m-a luat de ureche și m-a dus de acolo. - Nu mai e
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2312_a_3637]
-
ridicat, cu degetele pătate de primele semne ale maturității mele și atunci mi-am dat seama că de fapt simțeam o durere surdă în burtă. Cu o mândrie nouă pe chip, m-am dus în cort, sigură că de acum sânii mei abia înmuguriți nu vor mai fi prilej de glumă. Acum puteam să intru în orice cort unde Rahela și Inna ajutau la o naștere. Acum aveam să torn vin și să fac turte ca ofrandă pentru luna nouă. Și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2312_a_3637]
-
nu ating pământul cu picioarele goale și cum să stau confortabil pe o bucată de pânză deasupra unui mănunchi de paie. Zilele mele curgeau în funcție de creșterea și descreșterea lunii. Timpul se înfășura în el însuși și în jurul corpului meu, în jurul sânilor care îmi creșteau, a durerilor care anunțau descătușarea și a celor trei zile de liniște, izolare și pauză. Deși nu le mai vedeam pe mamele mele ca pe niște creaturi perfecte, de-abia așteptam acele zile pe care le petreceam
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2312_a_3637]
-
trei luni, după obiceiul egiptean. „Așa încât demonii nu vor putea să-l găsească”, șoptea Așnan, care se temea de prezența răului chiar și în camerele ei ferite și confortabile. Așnan era mai degrabă o fetiță prostuță, cu dinți frumoși și sâni mari, care și-au recăpătat repede forma și frumusețea după ce copilul a fost dat la o doică. Nu mai auzisem ca o femeie sănătoasă să-și dea copilul la sânul altei mame; în lumea mea, o doică era folosită doar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2312_a_3637]
-
era mai degrabă o fetiță prostuță, cu dinți frumoși și sâni mari, care și-au recăpătat repede forma și frumusețea după ce copilul a fost dat la o doică. Nu mai auzisem ca o femeie sănătoasă să-și dea copilul la sânul altei mame; în lumea mea, o doică era folosită doar când mama murise sau era pe moarte. Dar ce știam eu pe atunci despre obiceiurile femeilor de la curte? Găseam motive de uimire la tot pasul. Nu mă dădeam în vânt
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2312_a_3637]
-
și atoateiertător, așa cum fac mamele cu copiii arțăgoși. Avea motive să spere. Luna nouă a venit în timp ce eu stăteam în propriul meu întuneric și nici o picătură de sânge nu a pătat așternuturile de sub mine. Pântecul mi se făcuse neted și sânii îmi ardeau, iar respirația îmi mirosea a orz. După câteva zile, somnul nu mi-a mai fost așa febril. Am mâncat supa pe care mi-o aducea Re-nefer și i-am strâns degetele în semn de mulțumire. În ziua în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2312_a_3637]