19,069 matches
-
concomitentă a unui non-personaj în spațiul legendar național. Cîteva zile mai tîrziu, François Mauriac, care în cronica sa din "Le Figaro" își permisese cîteva remarci ironice la adresa noului șef al guvernului, s-a grăbit să bată în retragere. "Rămîn consternat, mărturisea el, sînt copleșit de o avalanșă de scrisori pline de supărare, uneori chiar furioase. lată-mă acuzat că aș submina experiența Pinay, că aș aduce prejudicii propriului meu ziar, că îi ridic pe francezi unii împotriva altora, fiind un romancier
by RAOUL GIRARDET [Corola-publishinghouse/Science/1114_a_2622]
-
în 1956 de povestirea Ferestre întunecate. Călătorește în Vietnam (decembrie 1957) și, în 1959, în Uniunea Sovietică. Se îmbolnăvește grav de nevroză. S-a păstrat un jurnal intim din timpul bolii; este consemnată aici despărțirea de Aurora Cornu care - va mărturisi ea mai târziu - voia să-și regăsească identitatea ca artist și să facă o mare carieră internațională. P., mai realist, primește cu alte motivații (mai intime și, evident, mai profunde) această ruptură care, în mod cert, îl afectează. Nevroza, o
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289000_a_290329]
-
istoria își selectează exponenții, ci și indivizii superior dotați (în bine sau în rău) pot orienta într-un sens sau altul istoria. Istoria, în orice caz, nu este o zeiță inocentă, indivizi abjecți fac uneori ceea ce vor cu ea. Romancierul mărturisește a fi interesat de latura umană a acestui complicat determinism, respingând ideea fatalității, despre care Tolstoi credea că acționează și în istorie. Ca personaj literar, Paul Ștefan se definește mai ales prin viața lui sentimentală. Cariera socială este un pretext
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289000_a_290329]
-
încurajarea medicinistei care, în ciuda aparențelor, se dovedește o ființă inocentă. Luchi fusese la un pas de căsătoria cu doctorul Spurcaciu, preferat pentru sentimentul de stabilitate pe care îl inspira. Logodna s-a stricat din cauza intrigii celuilalt concurent, Adrian Popescu (el mărturisește a fi avut legături intime cu Luchi), scuzat în intervenția lui neloială de pasiunea pe care o are pentru fată. Conflictul este pe cale de a se aplana, cei doi o frecventează din nou pe Luchi și caută, separat, să îi
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289000_a_290329]
-
are crize de demnitate, existența ei lunecă la suprafața evenimentelor, fără mari traume. A trecut, totuși, prin situații grele (eliminată din facultate, a muncit ca zidăriță pe un șantier), dar sufletul ei nu s-a înăsprit. Îndrăgostită de Petrini, îi mărturisește, cu o panică pe jumătate jucată: „Te iubesc! Aoleo...”, ca și când o tandră tragedie ar fi atins-o. Suzy își ascunde însă adevăratul statut conjugal (e căsătorită cu un inginer dipsoman, Pencea), și lipsa ei de curaj, explicabilă altfel, provoacă un
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289000_a_290329]
-
în vedere studierea vieții regionale sub toate aspectele ei, pe bază de intuiție și experiență personală. Dacă dezvoltarea omului depinde de mediul în care trăiește, acesta trebuie cunoscut sub toate aspectele sale: geografic, istoric, social, economic, cultural. I. C. Petrescu însuși mărturisește că "metoda regionalistă" a fost aplicată în Anglia (încă de la sfîrșitul secolului al XIX-lea de către Patrick Geddes și Valentin Bell) și în Franța. În Anglia, studiul regiunii s-a introdus ca un obiect de învățămînt, pentru educația civică, iar
by Ion Gh. Stanciu [Corola-publishinghouse/Science/957_a_2465]
-
Maritain nu se descurajează: "desigur, nu am naivitatea să cred că filosofia tomistă este în ajun de a se impune în mod universal lumii moderne. Cred că lumea modernă este mult prea bolnavă pentru aceasta, și cred, de asemenea, o mărturisesc, că tomismul este prea ridicat în intelectualitate și deci prea dificil pentru inteligența noastră umană" (4, p. 320). Aceasta este opțiunea lui J. Maritain, unul din cei mai subtili filosofi ai acestui secol. Opțiune care, ca și în cazul altora
by Ion Gh. Stanciu [Corola-publishinghouse/Science/957_a_2465]
-
poate fi valorificat, la ceea ce ca în rîndurile care urmează este pertinent în opera lui Freud: "a cunoaște particularitățile constituționale ale copilului, a ști să ghicești, grație unor mici indicii, ceea ce se petrece în sufletul său încă neîmplinit, a-i mărturisi fără exces dragostea care i se datorează, păstrînd autoritatea necesară, aceasta este sarcina anevoioasă care se impune educatorului" (Nouvelles conferences sur la psychanalyse, p. 203, apud 28). Deși se poate desprinde acest "sîmbure rațional" din teoria psihanalitică necesitatea unei mai
by Ion Gh. Stanciu [Corola-publishinghouse/Science/957_a_2465]
-
de VICTORIA C. PETRESCU și ELVIRA BALMUȘ. Educația funcțională a fost tradusă de MARIN NICULESCU, în 1933; în 1973 a apărut o nouă ediție în Editura Didactică și Pedagogică. 19. ÉD. CLAPARÈDE, Educația funcțională, E.D.P., București, 1973. 20. Édouard Claparède mărturisește că inițial și-a denumit teoria "educație atrăgătoare", dar, întrucît unii au considerat că el vrea să transforme instrucția într-un joc amuzant, a adoptat, din 1911, denumirea de "educație funcțională". Cf. Psihologia copilului și pedagogia experimentală, E.D.P., București, 1975
by Ion Gh. Stanciu [Corola-publishinghouse/Science/957_a_2465]
-
în lume. Această verticalitate constituie, în viziunea transdisciplinară, fundamentul ori-cărui proiect social viabil. Un Eros extraordinar, neașteptat și surprinzător traversează nivelurile de realitate și nivelurile de realitate a Subiectului. Artiștii, poeții, oamenii de știință și misticii din toate timpurile au mărturisit despre prezența acestui Eros în lume. HEISENBERG ȘI NIVELURILE DE REALITATE Pentru Heisenberg, realitatea este "fluctuația continuă a experienței așa cum o percepe conștiința. Privită astfel, ea nu este niciodată identificabilă în întregime cu un sistem izolat [...]"22. Realitatea nu se
[Corola-publishinghouse/Science/1461_a_2759]
-
ambele sensuri : gîndirea unui mare fizician a influențat de o manieră incontestabilă mai ales prin înțelegerea principiului complementarității mecanicii cuantice și prin ideea de ordine acauzală gîndirea marelui psiholog, iar gîndirea marelui psiholog a înmuiat gîndirea marelui fizician. Pauli a mărturisit în mai multe rînduri influența gîndirii lui Jung asupra propriei gîndiri. De exemplu, într-o scrisoare adresată lui Markus Fierz, profesor de fizică teoretică la Universitatea din Bâle, el scrie, în legătură cu articolul său Fizica fundamentală: "[...] îmi privesc, deci, eseul ca
[Corola-publishinghouse/Science/1461_a_2759]
-
insolite, fără nici un corespondent în propria noastră lume, dar care sunt totuși reale în propria lor lume. Iată de ce Lupasco propune termenul de "subrealism" pentru a califica creația artistică a lui Dali. Lupasco menționează și faptul că Dali i-a mărturisit că Experiența microfizică și gîndirea umană era cartea sa de căpătîi. Paradoxal, spre deosebire de Mathieu, Dali nu a citat decît foarte puțin din lucrările lui Lupasco 26. Dar, ca dovadă a admirației sale, l-a invitat și pe Lupasco să facă
[Corola-publishinghouse/Science/1461_a_2759]
-
Apelor cele mai vii"5. Da, fluviul terțului inclus aleargă prin "apele cele mai vii". Ce intuiție fulgerătoare într-o vreme în care, probabil, Roberto Juarroz nu cunoștea cărțile lui Lupasco, dar cunoștea numele lui Lupasco. Roberto Juarroz mi-a mărturisit că remarcase, în 1966, un studiu al lui Lupasco publicat în legendara revistă din Buenos Aires, Sur, fondată în 1931 de Victoria Ocampo. Jorge Luis Borges, Roger Caillois și Waldo Frank erau printre membrii comitetului de redacție 6. Dar cel care
[Corola-publishinghouse/Science/1461_a_2759]
-
după moartea lui Fondane 6. Printr-o interesantă coincidență, a apărut chiar în ziua desfășurării unui important colocviu dedicat operei lui Lupasco și care a avut loc la Institut de France 7. DESPRE NON-CONTRADICȚIE CA PACT CU DIAVOLUL Trebuie să mărturisesc cu sinceritate că am trăit o senzație de disconfort citind Ființă și cunoaștere. Eseu despre Lupasco. Mai întîi, manuscrisul e neterminat. Apoi, în momentul redactării acestui manuscris, Lupasco nu publicase decît două lucrări din cele cincisprezece care formează totalitatea operei
[Corola-publishinghouse/Science/1461_a_2759]
-
o scrisoare inedită adresată lui Stéphane Lupasco pe 23 iulie 1943, el scrie: "Se ascultă radioul; se urmăresc hărțile; se fac plimbări cotidiene prin Grădina Botanică; se, se, se. Da, dar eu unde sunt în toate astea? Trebuie să vă mărturisesc că citesc acum o carte despre Logică, care mă pregătește pentru marea întîlnire cu lucrarea dumneavoastră. [...] Alerta continuă. Sau mai degrabă tăcerea plină de bombardamente virtuale, potențiale, ce știu eu? Nu mai contenește să nu mai contenească [...] Mă întorc la
[Corola-publishinghouse/Science/1461_a_2759]
-
o revărsare de denunțări ale iraționalului. Dar cred că tocmai asta ne permite tot mai mult să răsturnăm propoziția și să arătăm că iraționalitatea se află de partea lor. B. N.: Îți mulțumesc pentru această dicuție la care, ți-o mărturisesc acum, visez de peste un deceniu. Nici nu-mi pot imagina vreo demonstrație mai bună a terțului inclus! Stéphane este aici prezent, ca un terț inclus, binevoitor și generos. Și poate că așteaptă de la tine cuvîntul de încheiere. E. M.: Dacă e
[Corola-publishinghouse/Science/1461_a_2759]
-
în jurul fostei Stalin Allee noua cetate prusaco-sovietică, închisă, străjuită de ziduri. Am petrecut aici o zi de întîlniri întîmplătoare și o noapte alături de un tînăr cuplu de necunoscuți, care, după ce am băut ceva împreună și au căpătat încredere, și-au mărturisit deschis deznădejdea. Am putut astfel să urmăresc, să trăiesc dublul proces prin care orașul rupt în două s-a transformat în două orașe, despărțite în cele din urmă de un zid. Într-un anumit sens, aceste două orașe n-au
Gîndind Europa by Edgar Morin [Corola-publishinghouse/Science/1421_a_2663]
-
solicitată a rosti mărturiile de care dispune, mărturii esențiale pentru devenirea noastră. Pentru ca memoria să nu mai fie confiscată de nimeni, prejudiciind soarta națiunii însăși, e nevoie de resursele disponibile pentru a spori din nou zestrea morală a națiunii. A mărturisi, când ești depozitarul unei experiențe ce atinge fibra etică a societății, nu e un capriciu de veleitar, ci o datorie. "A scrie istoria e o datorie pentru omenire, a o adăugi cu ce ai aflat e o obligațiune pentru fiecare
[Corola-publishinghouse/Science/1451_a_2749]
-
pustie, gest previzibil numai întrucât există o presiune destul de puternică a noilor generații. Timpul, I, 18-19 (17 mai 1990), p.1, 4 SPERANȚA NOASTRĂ Un cântec de odinioară invita pe oricine să vadă Bucureștiul noaptea. Era un fel de a mărturisi fascinația produsă de o metropolă a cărei vitalitate pitorească atrăgea numaidecât luarea-aminte. A fost așa până în anii dictaturii, când capitala a intrat într-un declin progresiv, înecându-se, odată cu țara, în mizerie, trivialitate și disperare. Mizeria există și acum, după
[Corola-publishinghouse/Science/1451_a_2749]
-
datorită vicisitudinilor istorice. "Când am văzut că studenții scriau nam într-un cuvânt, am înțeles că țara noastră trebuie s-o lase mai domol cu filosofia... Ce Kant! Ce Spencer! Ce Comte! Gramatica și logica elementară întâi de toate", va mărturisi Maiorescu mai târziu. S-a ocupat el însuși de gramatică și logică, a fost pedagog aproape un demisecol, profesionist al justiției tot atâta timp, iar în spațiul criticii, fie aceasta literară sau artistică, a stăruit în aplicarea unor principii formative
[Corola-publishinghouse/Science/1451_a_2749]
-
mijloacele de protecție a făpturii noastre e toată istoria. Jean Delumeau ne sugerează o lectură esențială și verosimilă a paginilor ei. O înțelegem azi cu atât mai mult cu cât omenirea întreagă e asediată de primejdii alienante și distrugătoare. Istoria mărturisește, în felul ei, pentru continua, irepresibila noastră nevoie de siguranță, nevoie cu atât mai presantă cu cât mediul în care trăim e mai supus la agresiuni alienante. Scrisul istoric devine o șansă în plus de reflecție asupra condiției umane, un
[Corola-publishinghouse/Science/1451_a_2749]
-
semnul "culturii fără frontiere", un semn al timpului, denotă același spirit, situându-se în aceeași serie de inițiative. Ca și pe vremea când tânărul Ciprian cânta "întregii Dacii", românimea s-a strâns din nou în jurul amintirii ștefaniene spre a-și mărturisi crezul de viață și a transforma acea amintire în sursă de tărie morală. Câțiva organizatori inimoși s-au priceput să lege admirabil căutările de mai înainte cu gestul de acum. Iar o mulțime de oameni, strânsă de oriunde, a putut
[Corola-publishinghouse/Science/1451_a_2749]
-
cunoaștere a activităților de stat, iar Cantemir domn în două rânduri. De la aceste culmi ale istoriografiei noastre umaniste până la marii istorici din epoca modernă se poate vorbi de o tradiție a scrisului implicat în drama istoriei însăși. Unii au și mărturisit că scriu "din inimă", iar alții și-au plătit scump opțiunile politice. Se poate spune chiar că o serie tragică se definește, de la M. Costin la G. Brătianu, indicând grade și modalități diferite de implicare. Discursul istoric s-a interferat
[Corola-publishinghouse/Science/1451_a_2749]
-
literaturii române de la origini până în prezent din 1941, care încă din paginile „Jurnalului literar” și apoi în marea lui sinteză îl menționa pe I., „excelentul deocamdată jurnalist literar”. Călinescu intuia astfel una dintre coordonatele activității lui I., care s-a mărturisit el însuși, mai târziu, drept „ziarist militant”, înțelegând militantismul ca „mediere” între personalitatea culturală și opinia publică, ca factor de „orientare” și „educare” a gustului, nu doar de informare. Intervențiile lui, chiar și atunci când înclină spre forma de studiu, păstrează
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287654_a_288983]
-
FRDS din satele marginale, alte șase sate din comună beneficiază, la rândul lor, de rețele de apă finanțate prin Agenția Sapard. «Erau atâtea lucruri de raportat. Rapoarte, evaluare, acte peste acte. Dar acum suntem bucuroși și vrem să continuăm», ne mărturisea, în comuna vecină, Hangu, viceprimarul, implicat și interesat în mai multe proiecte cu fonduri nerambursabile. Alături de el, primarul din Hangu, atins de «febra proiectelor», aducând-și aminte de cerințe și de parcursurile de implementare, devine mai temperat și enumeră mai
[Corola-publishinghouse/Science/2132_a_3457]