19,653 matches
-
noastre și planul casei, ca să vadă Iașul și unde am stat eu, când era mic. Măcar munții să reziste, dar... Dar te-ai obișnui acolo, pe o planetă străină, nu ți-ar fi dor de Pământ? Ăăă... ăă... Te-ai obișnui, dar poate, înainte să pleci, faci o fotografie din aer a tuturor părților Pământului, înainte să pleci - din rachetă, pe un geam; apoi să te congelezi. Așa deci. Și când te congelezi, visezi ceva, ori nu visezi nimic? Ăăăă... Nu
Poveştile mele de pe vremea când nu ştiam să scriu by Drago ş -Sebastian Meri ş ca () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91582_a_92386]
-
vă trimit cu multă bucurie, să vă faceți o mai bună impresie de ansamblu, rămân al Dvs. confrate, Al. M. La 4 noiembrie telefonez la Priponești ca să știu dacă adunarea „Fiilor satului” se mai ține pe 8 noiembrie, așa cum se obișnuia până acum. Ionel Tasie îmi răspunde că nimeni nu se mai interesează de ea și că nu va mai avea loc. Păcat! Ar fi fost emotiv și antrenant să ne revedem anual cei plecați. În ziua următoare merg la Oficiul
Călător... prin vâltoarea vremii : (călătoria continuă) , Vol. 4. : Din aproape, în tot mai aproape by Alexandru Mânăstireanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/563_a_1317]
-
sub îndrumarea atentă a părinților și a factorilor responsabili copilul acumulează sentimente, idei și fapte din careși va făuri viitorul, adică ziua de mâine. De această primă fază a vieții se leagă viața omului și viața naturii - întărind acel proverb obișnuit la noi: „Cum îți vei așterne, așa vei dormi”, respectiv, așa vei trăi. Al doilea anotimp în succesiunea periodică este vara, când datorită acumulărilor cantitative din perioada precedentă are menirea de a finaliza procesele favorabile ce sporesc bogăția de peste vară
Călător... prin vâltoarea vremii : (călătoria continuă) , Vol. 4. : Din aproape, în tot mai aproape by Alexandru Mânăstireanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/563_a_1317]
-
rece și pur inspirat, căldura din casă mă îmbie și mai stăruitor spre odihnă. Am avut un somn profund, odihnitor și am și visat frumos, frumos pe măsura frumuseții de afară. Așa că, ceva mai devreme mi-am început o zi obișnuită de lucru. Citesc două ore bune, apoi drept pauză intelectuală ies în curte și cu lopata pregătită din vreme încerc să îndepărtez zăpada de pe alei, zăpada moale, pufoasă ce s-a depus în timpul nopții într-un strat apreciabil. A trebuit
Călător... prin vâltoarea vremii : (călătoria continuă) , Vol. 4. : Din aproape, în tot mai aproape by Alexandru Mânăstireanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/563_a_1317]
-
Vă mulțumesc mult pentru efortul ce vi-l cer și pentru bunăvoința de a sacrifica puțin din timpul dv. prețios... Cu deosebită stimă, Roman Scumpu * O veste bună mult așteptată Tocmai când socoteam gata materialul actualului volum, primesc un plic obișnuit de la dl. Roman Scumpu - confrate pensionar și gospodar în Priponești. În plic găsesc o mică mențiune directă, ce mi se adresa cu rugămintea de a mă apleca asupra unei creații poetice de 115 versuri, să le analizez și să-mi
Călător... prin vâltoarea vremii : (călătoria continuă) , Vol. 4. : Din aproape, în tot mai aproape by Alexandru Mânăstireanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/563_a_1317]
-
o amantă (amanta senzuală și pretențioasă, of course), un interlop care avea pe umăr un tatuaj cu Celine Dion (problema lui, nu avea de gând să explice nimănui de ce interlopul acela dorise să aibă un asemenea tatuaj pe mână) și obișnuia să-și elimine adversarii prin mărunțirea lor deplină (îi plăcuse ideea) într-un tocător de mare capacitate, plus un vecin extrem de curios care urmărea desfășurarea evenimentelor din spatele perdelelor. Lucia - blondă, bine proporționată, cu o gură care îndemna la păcat continuu
Roman care se scria singur by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91657_a_93186]
-
în care te pătrunde umezeala și semeni al dracului de tare cu un burete, asta înseamnă neapărat că poate fi la volanul ei, pe canapelele ei de piele, interlopul acela care are pe mână tatuajul cu Celine Dion și care obișnuiește să-și introducă adversarii în tocătorul de mare capacitate? Când îmi va apărea la ușă polițistul corupt, fluturând o legitimație sau arătând o insignă din metal ordinar, punând întrebări încuietoare, zdrăngănind cătușele și urlând într-un final “În numele legii te
Roman care se scria singur by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91657_a_93186]
-
bere și - ha, ha, cu siguranță! - unul care căuta posturi tv porno (bukake, de preferință) în fiecare noapte în care nu avea somn (iar insomniile, la bătrânețe...). În rest, un exemplu pentru întreaga comunitate. Suplimentar, Detectivul era convins că Vecinul obișnuia să tragă cu ochiul. Așa, ca să nu se plictisească. Din perversitatea completată nocturn cu peliculele porno. Și simțea (adulmeca, nas fin, de copoi cu state vechi) că văzuse și un oarecare individ care intrase în curtea și în casa scriitorașului
Roman care se scria singur by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91657_a_93186]
-
pocnet, iar unul dintre papuci, cel stâng, dădu de veste că s-ar putea să iasă din picior. Detectivul era în stare să pună pariu că șoseta nu putea să fie ruptă în dreptul degetului mare... - Vedeți dumneavoastră, domnule detectiv, nu obișnuiesc să urmăresc activitatea vecinilor mei (las-o jos, asta faci toată ziua, perversule...), fiindcă am fost și sunt trăitor (ce termen...) într-o altă lume, aparte, dacă înțelegeți ce vreau să spun (bridge, glume despre pipițe, pipe și coniace, poate
Roman care se scria singur by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91657_a_93186]
-
tău, tataie!). Atât am văzut, altceva nu știu (tot ceea ce spui poate fi folosit împotriva ta). Iar pe urmă, mai târziu, dar nu vă pot spune ora cu precizie, domnul scriitor a ieșit în curte, în ploaie, și vorbea singur. - Obișnuiește să vorbească singur, atunci când iese în curte? - Doar atunci când bea. Iar atunci când se îmbată - totuși, fiecare are acest drept, în casa lui, nu?, însă dânsul are tendința de a exagera, dacă-mi permiteți o părere personală - iese în curte și
Roman care se scria singur by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91657_a_93186]
-
știu dacă vă permiteți, scuzați-mă, dar nu arătați ca și cum ați deține miliarde în cont... Au fost nababi care nu au reușit să cumpere un asemenea bilet. Normalitatea conține întreg pachetul de oferte, gustați câte puțin din fiecare și vă obișnuiți să trăiți normal, așa că trebuie să plătiți foarte mult ca să ajungeți acolo. Poate că ar fi mai bine să vă rezumați la Speranță, biletul costă puțin și sigur veți fi încântat. Vorba aceea, speranța moare ultima... Brusc, șapca vânzătorului se
Roman care se scria singur by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91657_a_93186]
-
din turelă și arăta cu mâna către liniile inamice, în vreme ce polițistul completa imperturbabil formularul. Râse. Alt vis tâmpit. Cu același Magician tâmpit în pole position. N-am să mai scap de el toată viață. Poate că va trebui să mă obișnuiesc cu idea unui astfel de concubinaj. Nu simți glontele care mușca din aer în drum spre el. Simți doar căldura. Apoi se prăbuși în noroi, în timp ce Magicianul se apleca deasupra lui pentru a-i pune ziarul pe față. În cealaltă
Roman care se scria singur by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91657_a_93186]
-
nu ai cum să mă oprești. - Nici nu vreau. Ai grijă să ieși prin spate, totuși, sunt sigur că Detectivul acela trage încă cu ochiul. Mirarea sa va fi destul de mare atunci când va observa că principalul suspect, fiindcă asta ești, obișnuiește-te cu ideea, pleacă la plimbare, pe o astfel de vreme, după ce, tot pe o astfel de vreme, a făcut jogging precum un zăbăuc. Ăștia fac tot timpul analogii, ți-am mai spus. E o deformație profesională pe care o
Roman care se scria singur by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91657_a_93186]
-
ale unei pelicule în care morții-vii țineau capul de afiș), Huiduma Bodyguard (la fel de boțită ca și șeful său; ducea într-o mână un radiocasetofon de bord din care susura o melodie blues, complet nepotrivită cu întreaga atmosferă, însă Scriitorul se obișnuise, deja, cu tot felul de anomalii), Vecinul curios (plin de arsuri de diferite grade, fără haine și fără pantofi în picioare, răspândind în jurul său un miros terifiant de carne arsă; în mâna stângă avea un ibric, iar în dreapta duce o
Roman care se scria singur by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91657_a_93186]
-
o amantă (amanta senzuală și pretențioasă, of course), un interlop care avea pe umăr un tatuaj cu Celine Dion (problema lui, nu avea de gând să explice nimănui de ce interlopul acela dorise să aibă un asemenea tatuaj pe mână) și obișnuia să-și elimine adversarii prin mărunțirea lor deplină (îi plăcuse ideea) într-un tocător de mare capacitate, plus un vecin extrem de curios care urmărea desfășurarea evenimentelor din spatele perdelelor. Lucia - blondă, bine proporționată, cu o gură care îndemna la păcat continuu
Roman care se scria singur by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91657_a_93186]
-
chiar că nu mai avea timp nici de joacă și nici de lectură, se gândi el. Luă instrumentul cu ambele mâini, ca pe o bijuterie de preț și îl lipi de trupul său cu o afecțiune asemenea celei cu care obișnuia să se lipească de mama și de tatăl său, în scenele lor de tandrețe. Luă apoi arcușul și trăgându-l ușor pe câteva corzi, umplu întreaga casă cu câteva sunete disparate. Nu era o melodie, dar lui i se păru
La marginea nopții by Constantin Clisu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1690_a_3122]
-
e nimic de mâncare în frigider. - Ai bani!? - Am! - Atunci care e problema? - Vreau să mănânc mâncare gătită de soția mea, asta vreau... - Ei, nu mai spune? Va trebui să mai ai puțină răbdare, cel puțin o săptămână... așa se obișnuiește. Atât copilul cât și mama trebuie să se afle un timp sub controlul medicilor... nu-i dădu alte detalii. Victor ieși. Din neatenție, se împiedică de pragul ușii. Întoarse instinctiv capul să vadă dacă Olga l-a observat. Pășea rar
La marginea nopții by Constantin Clisu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1690_a_3122]
-
învinsă!; Au venit zilele lui Cuptor, bunica și-ar putea coace azima la soare!; Miroase a ionatane, gutui și tămâioasă... și tot așa... În totalitate jurnalul era purtătorul unor fraze-perle, abundând notele vesele, sclipitoare, cu care de altfel Alex era obișnuit din viața de toate zilele. Lectura acestui jurnal era relaxantă. Răsfoi în continuare, fără a fi zorit de vreun zor, paginile voluminosului tom ce era acoperit aproape jumătate cu impresii care-i marcaseră un anumit moment din viața ei. Trecu
La marginea nopții by Constantin Clisu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1690_a_3122]
-
În trupul meu și eram sortită veșnicei suferințe! Dar dacă era ceva mai rău? Poate contactasem cu Întârziere o formă rară de friguri tropicale contagioase? Sau malarie? Poate chiar ucigătorul virus Ebola? Am zăcut așa, În tăcere, Încercând să mă obișnuiesc cu ideea iminentului meu deces, când seara din ajun a Început să-mi revină În minte În scurte secvențe. Un bar Înecat În fum undeva În East Village. Ceva care se chema jazz fusion music. O băutură trandafirie Într-un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
când am ajuns acolo. Celelalte apartamente pe care le-am vizitat nu erau cu mult mai acătării. Un cuplu voia să Închirieze o cameră În plus din apartamentul lor și mi-au făcut apropouri voalate că va trebui să mă obișnuiesc cu desele și gălăgioasele lor partide de amor; o artistă de vreo treizeci și ceva de ani, care avea patru pisici și ardea de dorința de a mai achiziționa câteva; un dormitor la capătul unui hol interminabil și Întunecos, fără
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
odată mobilate, odaia mea parcă intrase la apă și se redusese la jumătatea dimensiunilor inițiale. Analizasem ochiometric cămăruța pătrățoasă și decisesem, În naivitatea mea, că are cam jumătate din dimensiunile unei camere normale și că aș putea achiziționa o garnitură obișnuită de mobilă de dormitor: un pat de mărime medie, o comodă, poate chiar o noptieră sau două. Lily și cu mine luasem mașina lui Alex și ne dusesem la magazinul Ikea, paradisul absolventului de facultate care vrea să-și mobileze
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
rău: să nu fi auzit niciodată de domnul Matsuhisa, sau de Miranda Priestly? Când a tastat suma la casa de marcat, casiera minionă s-a uitat mai Întâi la supă, apoi la șoldurile mele. Chiar s-a uitat oare? Mă obișnuisem deja ca lumea să mă măsoare din cap până-n picioare ori de câte ori mă duceam undeva, așa că aș fi putut să jur că m-a privit cu aceeași expresie pe care aș arbora-o eu la vederea unui ins de vreo două sute
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
mi se permitea, În sfârșit, să plec acasă, la nouă seara. — Ahn-dre-ah? Alo? E cineva acolo? Ahn-dre-ah! Am sărit de pe scaun când am auzit-o strigându-mi numele. Mi-au trebuit câteva momente să-mi aduc aminte și să mă obișnuiesc cu ideea că ea nu se afla În biroul de alături - că nu se afla nici măcar În aceeași țară cu mine și că, pentru moment, eram În siguranță. Emily mă asigurase că Miranda habar n-are că Allison fusese promovată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
mi-a zâmbit cu blândețe și a apăsat În tăcere butonul ca să cheme liftul, după ce a răsucit o cheie. Descurajat și trist cum era, semăna cu o nevastă bătută care nu mai are putere să lupte și care s-a obișnuit cu ideea nefericirii sale. — Te aștept aici, a zis el, cu ochii În pământ. O să vii Înapoi Într-un minut. Mocheta de pe coridor era de un roșu-Burgundia intens și mai să cad În nas din cauza ei, pentru că mi-a agățat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
chioșcul ambulant cu gustări de lângă locuința mea chiar a fluierat, iar o femeie m-a oprit Înainte să fac zece pași și mi-a spus că ea Își dorea de vreo trei luni cizme ca ale mele. M-aș putea obișnui cu așa ceva, am gândit eu. Toți oamenii trebuie să pună ceva pe ei, iar ce pusesem eu Îmi plăcea cu siguranță mult mai mult decât toate țoalele mele. După cum Îmi făcusem deja obiceiul, m-am dus pe jos până la intersecția
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]