23,409 matches
-
să privim peste gardul Raiului, să ne bucurăm ochii, iar morala ne trage în jos spre adâncimile Iadului, care, de fapt, se identifică cu moartea! Deci, „Restul... e tăcere”, nu e tocmai tăcere, ba eu aș spune că face mult zgomot și împarte cititorii în două tabere, fiecare cu avocații ei. Sigur, o să mai discutăm pe marginea subiectului, deocamdată bine că putem conversa și regăsi de câte ori avem ceva de spus. Acum alerg cu textul la Internet (Dumnezeu să-i dea sănătate
Constantin Huşanu by Reflecţii la reflecţii. Pe portativul anilor () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91645_a_93024]
-
pentru Hugo, uși discrete pentru Marivaux, uși Închise pentru Racine, uși deschise pentru Moliere ...Uși, uși...Ușa este damnarea scenografului” (137). Fac o paranteză: un spectacol pe care l-am realizat la Teatrul Luceafărul din Chișinău, miza pe masivitatea și zgomotul ușilor foaierului instituției: mi-au plăcut atît de mult, Încît am mutat scena, În foaier. Ușile acelea aveau personalitate... scenică! Și-un alt exemplu: un Don Giovanni cu păpuși, văzut la Praga, m-a interest mai ales În scena sosirii
JURNAL TEATRAL by Bogdan ULMU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1611_a_3004]
-
sonor. Știm foarte bine că autorul lui Ivanov era Împotriva cosmetizării textelor sale cu sunete - greieri, țînțari, clopoței, pendule, tropăit de cai etc; și totuși, nefiind vorba de piesele lui Anton Pavlovici, acestea două -ale lui Vișniec au nevoie de zgomote scenice, completînd atmosfera, Îmbogățind virtualul spectacol: „Uruitul ăsta nu vine dinspre oraș...Vine mai degrabă de sus, de la cer...E ca o coardă Înfundată care se rupe” zice Trecătorul , episodicul erou al Livezii..., devenit aici personaj principal (p.27). Și
JURNAL TEATRAL by Bogdan ULMU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1611_a_3004]
-
virtuali? Greu răspuns! Și, ca-n Unchiul Vanea, Treplev e pus să tragă cu pușca (da, celebra pușcă a lui Cehov, care a făcut furori În teatrul mondial!): firește, ratează... Mai ridică o problemă textul acesta minunat, al minunatului Vișniec: zgomotul de scenă, propus În desele didascalii. Știm că Anton Pavlovici era enervat de multele interludii sonore care apăreau În piesele sale, la intervenția regizorilor vremii. Dar compatriotul nostru nu sesfiește să scrie paranteze care colcăie de zgomote, binevenite - zice practicianul
JURNAL TEATRAL by Bogdan ULMU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1611_a_3004]
-
al minunatului Vișniec: zgomotul de scenă, propus În desele didascalii. Știm că Anton Pavlovici era enervat de multele interludii sonore care apăreau În piesele sale, la intervenția regizorilor vremii. Dar compatriotul nostru nu sesfiește să scrie paranteze care colcăie de zgomote, binevenite - zice practicianul din mine:„De afară se aude lătratul unui cîine și șuieratul vîntului. Orologiul sună de mai multe ori”(p.116). Eroina, cu gîndurile clasicului, chiar cere oprirea tuturor orologiilor și ceasurilor din casă:„Vreau ca timpul să
JURNAL TEATRAL by Bogdan ULMU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1611_a_3004]
-
butonul de pornire al aparatului, nu-mi pot dezlipi ochii de la ea, mè fascineazè fiecare mișcare pe care o face, pune pe masa de birou douè cești, pliculețele de zahèr, apă fierbinte începe sè gâlgâie și sè se reverse cu zgomot, ea supraveghind aparatul, stè rezematè de mèsuța micè pe care, pe lângè aparatul de cafea, se mai aflè și o mașinè veche de scris, de fabricație nemțeascè care cred cè mai funcționeazè încè, Stiti, eu n-am vizitat niciodatè muzeul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2309_a_3634]
-
lume fascinantè în care te poți pierde, despre labirintul virtual îi vorbește cu multè convingere, dar și despre nevoia de cineva care sè te ghideze prin acest labirint fèrè ieșire care este lumea virtualè, dacè n-ar fi izbucnit cu zgomot cafeaua în recipientul de sticlè al cafetierei, Matei și-ar fi exprimat și pèrerea în legèturè cu puterea care, din subterană informaționalè, acționeazè nebènuit asupra tuturor consumatorilor de biți, toate aceste teorii fècând parte din repertoriul lui preferat de discuții
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2309_a_3634]
-
e-mail-ul e la fel de simplu oriunde, urmeazè de completat un minim formular cu date personale, secretul și succesul internetului constând în principiul absolut al simplitèții, de aceea a și prins atât de repede, o religie la îndemâna oricui, nu exclude pe nimeni! zgomotul brusc al aparatului de cafea mè smulge pe moment din meditația pe tema internetului, pe ecran, first step în acțiunea de înregistrare, tresar, va trebui sè-și completeze rubrică cu numele, prenumele, voi află și eu numele ei, mè întorc spre
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2309_a_3634]
-
M-aș convinge cè n-am visat numai dacè aș reintră în camera mateianè și m-aș apropia de patul, fost mateian, îmbibat acum de copleșitoarea prezențè femininè din așternuturi, îmi sting nerèbdètor țigară neterminatè și traversând holul, pèșesc fèrè zgomot spre cameră mateianè, deschizând încetișor ușa, ca sè n-o trezesc, o privesc din prag, cum doarme, parcè minunându-mè cè femeia de astè-noapte mai este încè în patul meu și nu s-a transformat în vreun duh că sè-și ia
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2309_a_3634]
-
de care habar nu aveam cè existè, desi venisem la garè cu gândul de a lua acceleratul, trenul cu care, în mod regulat, fac aceastè cèlètorie de întoarcere, Dacè merge în altè direcție? Dacè femeia de la casa de bilete, din cauza zgomotului din garè, înțelegând greșit direcția în care merg, mi-a dat bilet la un alt tren? E posibil! Stranie îmi pare și lipsa cèlètorilor, poate cè e un tren nou și încè nu stie lumea despre el! Ies pe culoar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2309_a_3634]
-
femeie iubitoare, e sentimentul copilului Matei, cel plecat cu tirul pe covorul nelimitat al imaginației sale copilèrești, acest sentiment de fericire cuprinzându-mi atât de intens întreaga ființè încât am senzația cè lumea din jurul meu devine imponderalè, fluidè și plutitoare, zgomotele și trepidația obișnuitè a strèzii estompându-se pânè la dispariție, Am impresia cè pèșesc încet pe fundul unui lac, dar cantitatea imensè de apè, de-o claritate usturètoare pentru ochi, e ușoarè că aerul și, învèluind cu o membranè transparentè
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2309_a_3634]
-
fi asurzit complet, astfel încât nici mècar huruitul infernal al tramvaiului care trece acum pe strada Barițiu sè nu-l mai aud? Lângè o gaurè de canal, un muncitor împunge asfaltul cu picamerul, dar Matei îl privește, fèrè sè distingè nici un zgomot, ca și cum ar cerceta prin telescop un om de pe lunè care mânuiește un instrument de spart solul selenar, Sau urechea mea sè fi schimbat frecvență de captare a sunetelor, deplasându-se înspre o zonè de inaudibil, abstractè și irealè? Poate cè
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2309_a_3634]
-
îndatoririle școlare, profesoara de chimie nu avea nici o puterea asupra ei, desigur, putea sè-i strice media și sè-i punè în catalog note de opt și de nouè, Urcèm pe trotuarul ce mèrginește Calea Turzii, încercând sè ne facem auziți în zgomotul traficului greu de mașini, Ceva mai sus, îmi explicè ea, existè un tunel larg, pe sub șosea, pe care-l folosesc mașinile cè sè ajungè în cartierul situat de cealaltè parte a strèzii, e cartierul de case în care a copilèrit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2309_a_3634]
-
a lui, De aici, de unde suntem acum, la un nivel mai jos decât stradă, care se aflè sus, în spatele nostru, se deschide în fațè priveliștea liniștitè a unui cartier de case, apoi, pe mèsurè ce înaintèm pe o strèduțè oarecare, zgomotele depèrtate ale strèzii încep sè se diminueze, auzindu-se tot mai slab, ca printr-un ecran separator de pâslè, Eu sunt atent la ea, ascultând-o cum îmi vorbește despre copilèrie, Matei închipuindu-și o fetițè subțire jucându-se cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2309_a_3634]
-
în cele mai interesante locuri, rochii strèlucitoare de femei, pantofi lècuiți în cutii, truse de farduri pe noptiere, în general, toatè recuzita necesarè unor astfel de evenimente, De afarè, rèsunè glasurile vesele ale celor ce au îndrèznit coborâri cu sèniile, zgomot și râsete, Ioana, bucuroasè cè nu e singurè, stèruie în ceea ce vrea sè arate tuturor, ca pe un trofeu, îl vedeți?! e cu mine! e al meu! Aș fi putut sè mè molipsesc și eu de bucuria ei, dar nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2309_a_3634]
-
acolo unde am păstrat cele mai pure sentimente. Te sfiești să deranjezi, mergi în vârful picioarelor ca și cum ți-ar fi teamă să nu provoci un cutremur... Te simt când îmi cânți până noaptea târziu cântece de dragoste, fără să faci zgomot, exact ca un ventriloc și le aud. Uneori mi-e teamă că o să-ți plesnească abdomenul, să nu ți se înnăbuse din fașă, sentimentele . Aș vrea ca într-o zi să am puterea sa îndrăznesc, să-ți spun tare, răspicat
Reflecţii by Vasilica Ilie () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91646_a_93227]
-
E Patrick. Nu-mi dau seama cum am reacționat eu, dar lui îi zboară paharul cu apă din mână. Se sparge pe ciment. E ud leoarcă pe haine și pe pantofi, iar eu sar de pe scaunul meu, care face un zgomot îngrozitor, ca râcâitul unghiilor pe tabla de la școală. Tremur din tot corpul. —Rebecca? Ești bine? Nu pot vorbi. Apuc șervețelele noastre și i le dau tipului. Bineînțeles că nu este Patrick. Dar pentru moment asemănarea a fost atât de dureroasă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1970_a_3295]
-
plac tipii duri și situațiile fără ieșire... Un alt bărbat, probabil un coleg de breaslă, vine spre noi și o salută pe Daisy. —Rebecca, el e Jamie. —Bună, Jamie, îi răspund politicoasă. Încântat de cunoștință, strigă el încercând să acopere zgomotul infernal și îmi strânge mâna. Jamie pare în regulă, însă eu nu prea am chef de vorbă, așa că mă prefac că nu-l aud, îi zâmbesc și mă sustrag oricărei conversații. Încerc să-mi aduc aminte dacă am programat aparatul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1970_a_3295]
-
ai cine știe ce clasă ca să te poți ușura... Cineva care e aici să folosească toaleta doar în scopul pentru care a fost creată, îi trântesc și intru într-o cabină cât mai departe de ei. În timp ce îmi rezolv problema cu oarece zgomot inevitabil, îi aud pe cei doi gâfâind: Oh, ești minunat! — Nimic nu se compară cu o partidă de sex! — Cocaina mă face să mă simt al dracului de sexy, dragule! Apoi încep să se dezlănțuie în interiorul cabinei. Aud pereții zgâlțâindu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1970_a_3295]
-
Finn, așa cum e îmbrăcat, într-o pereche de pantaloni negri, foarte moderni, și într-un tricou mulat, arată ca un fotograf - măcar până când îi vezi expresia. Se uită în sus în timp ce eu cobor scările și îmi dau seama că, auzind zgomotele făcute de tocuri, a crezut că sunt Vanessa. Dezamăgirea din ochii lui ar trebui să mă jignească, dacă situația n-ar fi atât de dureroasă pentru el. Mă așez lângă el și încerc să desfac sticla. Îmi pare rău că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1970_a_3295]
-
nimic. Mă descurc. Urmează o pauză jenantă. Ar trebui să te întorci. Să bei pentru fericitul cuplu! — Nu-i nici o grabă. A adus o navetă de șampanie. N-au cum s-o dea gata așa de repede. Finn scoate un zgomot ciudat. Urmează o altă pauză stânjenitoare. Nu știu ce ar trebui să fac, admite el într-un final. Nu cred că se poate vorbi despre ceva ce ar trebui făcut. Și, sincer, n-am nici cea mai vagă idee. — Ar fi cazul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1970_a_3295]
-
lipsește. Ne plimbăm de-a lungul Tamisei, care curge liniștită, asaltată de pescărușii care țipă și se cufundă în apa de un verde murdar. Foarte multe avioane care vin și pleacă de pe aeroportul Heathrow zboară pe deasupra noastră. Reușesc să ignor zgomotul făcut de ele și să-l aud doar pe cel al pescărușilor, al bicicletelor sau pe al copiilor care strigă bucuroși. —Cum merg lucrurile în grupul vostru? mă întreabă, dându-mi de înțeles că nu mai vrea să discute despre
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1970_a_3295]
-
plăcea să stăm întinși în pat, eu în față, Patrick în spate,sprijinindu-se pe o grămadă de perne, cu mâinile pe coapsele mele. În cele din urmă, palmele lui îmi explorau trupul, împușcăturile lui Stallone sau Arnold Schwarzenegger deveneau zgomote de fundal, iar acțiunea reală se muta pe canapea. Aveam mereu prezervative la îndemână. Patrick era jalnic în public, dar, în intimitate, își lua revanșa cu vârf și îndesat, așa că până la urmă situația îmi convenea de minune. Îmi amintesc de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1970_a_3295]
-
și-a parcat mașina. Toate magazinele sunt închise și pentru o zonă din centrul Londrei e mult prea întuneric, nu văd decât un singur felinar, dar și acela învăluie totul într-o lumină slabă, portocalie. Tocurile mele fac prea mult zgomot. Se deschide o ușă și, la lumina ei, văd doi îndrăgostiți care se lipesc imediat unul de celălalt. Amintirea nopților în care ieșeam cu prietenii și mă simțeam în inferioritate față de toate cuplurile pe lângă care treceam dispare pentru o vreme
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1970_a_3295]
-
foarte uimită. Cred că Vanessa e de-a dreptul idioată. Cum își poate închipui că Finn s-ar uita la extraterestra asta? —E o tipă destul de ciudată, admit eu, fiind sigură că nu mă aude. Mi-am dat seama după zgomotul făcut de tocuri că nu mai e prin preajmă, să tragă cu urechea. Poate că ai dreptate, dar lui Finn îi plac fetele finuțe. Sincer, nu cred că e genul care să iasă cu unele mai înalte decât el. Te
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1970_a_3295]