2,430 matches
-
ceilalți. Le va restabili memoriile inițiale și ne vom trezi în mijlocul unei armate de clone. Kasser rămase cu gura căscată și întoarse o privire neîncrezătoare spre Abate. Radoslav încuviință însă din cap, ceea ce-l făcu pe bătrânul împărat să-și împreuneze mâinile peste față. - Suntem pierduți, hohoti el în pumni. - Nu chiar. Virusul nu se răspândește chiar atât de ușor. Am avut și ceva noroc... Dacă reușim în următoarele șase ore să păzim intrarea aia, totul o să fie bine. - De ce? De
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
Am mâna opărită. Balamber se aplecă să-și dezlege, destul de chinuit, chinga șeii și vorbi către Odolgan: — în loc să faci mutra aia de idiot, mai bine ajută-mă să încalec. Cu brațul ăsta nu reușesc. Odolgan sări agil din șa, își împreună palmele și își ajută prietenul să se ridice ca să urce pe cal, dar nu conteni să-l cerceteze, în culmea uimirii: — Ai supraviețuit trăsnetului! Din câte știu, nu prea se întâmplă așa ceva, chiar n-am mai auzit. Balamber nu-i
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2230_a_3555]
-
Arte din Iași. Fire romantică, atras încă din copilărie de "imaginile colorate, hărțile, icoanele... culorile de toamna aruncate peste vii, cerurile de octombrie și cele dintâi accente de verde primăvăratic", refuză formulele academiste, prezente încă la început de secol și, împreuna cu Aurel Băeșu, părăsește scoala, lăsându-se cuceriți de vibrațiile de lumină, mereu altele în diferitele ore ale zilei, ce modifică peisajul poetic al Iașului. "Tinerii aceștia [Bălțatu și Băeșu] scria Tonitza au dezertat dezgustați din cuprinsul rânced al Academiei
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1449_a_2747]
-
ACCS (Air Command and Control Systems), NGCS (NATO General Communications System) și Bi-SC AIS (Bi-Strategic Command Automated Information System). Sistemul Patriot (PAC-3) si Sistemul de Apărare Antiaeriană cu Extindere Medie (MEADS) americano-germano-italian vor forma coloana vertebrală a nivelurilor de apărare, împreuna cu sistemul sol-aer SAMP-T franco-italian și vor fi incluse în Capabilitatea 1. Alte sisteme de apărare la altitudini înalte cum ar fi racheta Standard-3 americană bazată pe mare, și sistemul THAAD (Theater High Altitude Air Defense System) vor fi
Argumentul nuclear în politica externă a statelor by Rodica Dinulescu [Corola-publishinghouse/Administrative/890_a_2398]
-
părților să soluționeze conflicte în statele ex-sovietice). Cooperarea în cadrul CSI a fost influențată de aspirațiile unor state de a beneficia de independență deplină față de Moscova: Georgia, Azerbaidjan, Ucraina și Moldova, care vizau integrarea în structurile politice și de securitate occidentale, împreuna cu Uzbekistanul, care dorea să-și asume un rol de lider în Asia Centrală (aceste state au creat GUUAM). Azerbaidjanul, Georgia și Uzbekistanul au renunțat la Tratatul de la Taskent în 1999.Crearea Organizației Tratatului de Securitate Colectiva (OTSC), în octombrie 2002
Argumentul nuclear în politica externă a statelor by Rodica Dinulescu [Corola-publishinghouse/Administrative/890_a_2398]
-
adevărată minune, reușise să articuleze sarmana femeie, numai rugăciunile lui Ionuț săracul de el...uite că au fost ascultate. Copil bun și curat cu inima. Tu muncitor cinstit, că de... altfel nu se oprea fermierul tocmai la tine, nu? Își Împreunase femeia mâinile și-i mulțumise lui Dumnezeu că nu i-a uitat și le dădea copiilor lor o șansă la o viață mai bună. Să Învețe, să muncească și să-și facă și ei un rost În viață. Când mama
În vâltorile Dunării de Jos by Flora Mărgărit Stănescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1138_a_2049]
-
ei consta din executarea dansurilor ritualice în fața marii statui a zeului și din a se ocupa de serviciul sanctuarului. Era o fată sociabilă, cu tenul măsliniu, cu sânii în formă de lămâie, cu ochii mari turcmeni și sprâncenele subțiri aproape împreunându-se, între care își punea o aluniță artificială roșie. Mi-o reprezint destul de bine pe baiaderă, mama mea, în sari de mătase colorată, brodat cu aur, fața și pieptul descoperite, un fular de brocart aruncat pe părul greu, la fel de negru
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1882_a_3207]
-
frumoasă, mult mlădiată-n îmblet, Pădurile ei negre iluminând c-un zâmbet. [REGINA] Pe tine, cavalere, te voi vedea pierdut... Singur îmblînd prin lume, pierind necunoscut, Urât de ziua albă și [ -'- - -'- ] de noapte. Și-n jurul tău mulțimea s-a-mpreuna cu șoapte, Isteții-or spune celor ce-or vrea a înțelege: E1 a trădat pe-amicu-i... și-amicul lui: un rege". [................................................. ] Ce cauți iar aicea tu, față profanată Cu ochii de minciună, cu gura ta cea lată, Tu, răule!.... La astă
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
an de alte soiuri de boale, dar, dacă cineva pătimea de mai nainte de vrun rău oarecare, acela se prefăcea în ciumă. Pe ceilalți, cari erau sănătoși, îi prindea fără vro pricină de din afară o mare fierbințeală la cap, împreunată cu inflamația și roșirea ochilor; părțile din lăuntru, gâtlejul și limba, se injectau de sânge și dădeau un miros foarte rău și neplăcut. Pe lângă aceasta se mai adăoga strănutare și răgușeală și apoi boala cădea la piept, producând tuse violentă
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
și apoi boala cădea la piept, producând tuse violentă. Ajun-gînd la stomah, producea un efect atât de violent încît toate deșertările de fiere, după cât s-a constatat de doftori, urma cu mari greutăți. Pe cei mai mulți îi apuca un sughiț sec, împreunat cu cârcei tari, cari la unii încetau în curând, iar la alții țineau mai mult. Trupul, pipăit pe dinafară, nu era tocmai cald, nici se arăta palid, ci roșietic sau vinețiu, c-un exantem de bășicuțe și de bube. Dar
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
cărămidă, prin care se strecura întunericul serii, punctele luminoase ale felinarelor ca niște ace în câmpurile ninse. Sub pleoapele închise pe jumătate nu se zărea nici un zvâcnet, nici un tremur. Era liniște deplină. Acum ajunsese la destinație. I-am luat mâinile împreunate în poală și am tresărit. Erau mai calde decât ale mele.
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2294_a_3619]
-
poate așa ceva. Cum să atace o țărișoară ca Polonia un post de radio nemțesc? Uite că se poate. Așa scriu gazetele... Iaca, focul a fost aprins și cine știe când se va stinge... Bătrânul a rămas fără cuvinte. Și-a împreunat brațele la piept. Privirea lui rătăcea undeva în zare. A vorbit îngândurat. Uite ce înseamnă să fii mare și să n-ai glagorie... Despre cine vorbești, nașule? Despre nemți. Despre cine altcineva? Nemții, Costăchele, sunt un popor mare și nu
Întorşi din infern vol. II by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1238_a_1876]
-
râzând. Atunci lasă-mă dracu’ În pace! izbucni el. Dacă era Într-adevăr un membru al speciei umane, atunci Neumann era cel mai puțin atrăgător dintre ei. Sprâncenele lui, care zvâcneau nervos și se arcuiau ca două omizi otrăvite, erau Împreunate printr-o linie neregulată de păr care nu se potrivea deloc. În spatele ochelarilor groși care erau aproape opaci de atâtea urme de grăsime de la degete, ochii lui cenușii erau nervoși și priveau lunecos În podea de parcă el s-ar fi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2260_a_3585]
-
și împreună mâinile la ceafă. Mark îl privi, cu gura deschisă. Treptat, falca i se înăspri într-un rânjet. —Zău? Vorbești serios? Dădu drumul unei serii de icnete joase, înfundate, râsul cuiva rămas la pubertate. Își întinse picioarele și își împreună și el mâinile la ceafă, ca un țânc care-și imită tatăl. Așa mai vii de-acasă! Trai bun. Zâmbi și-i făcu lui Weber un semn aprobator cu degetul mare. Ai auzit că Antarctica se face bucăți? — Am auzit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
diversitate. La piață, orice bărbat trebuie să verifice marfa. Asta nu mă deranjează. Pur și simplu mi-aș dori - nu! termină, atâta te rog! - mi-aș dori să te împaci cu chestia asta. El își împinse farfuria înainte și își împreună mâinile în față - un consilier vocațional sau un preot. Își sprijini fruntea pe puntea degetelor. —Ascultă. Îmi pare rău. Orice aș fi făcut acum de te-am supărat, îmi cer scuze. —Acum? Nu poți s-o spui, nu-i așa
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
cap, de parcă s-ar fi întâmplat o catastrofă. — Nu-mi aduce aminte de căcaturi pe care n-ai cum să le știi. Nu știa cât de mult să întindă coarda. — Ții minte când a fugit sora ta de acasă? Își împreună mâinile peste creștetul capului, ca să-l împiedice să-i cadă. O luă iar din loc, cercetând șanțul din pământ pe care îl urmau picioarele sale. —A fost mană cerească, tot timpul ăla cât am fost mici. M-a ferit de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
e înghețat, câmpul din jur e presărat de-a valma cu tulpinile cafenii de porumb de anul trecut și cu resturi de boabe. În imediata apropiere a câmpului, malurile nisipoase ale serpentinei râului. Deja se adună câteva păsări. Ea își împreunează mâinile în față, ca un copil care învață să se roage. El se uită la încâlceala de păsări aflată la o sută de metri de ei, apoi din nou la ea. Ăsta e? Ăsta-i spectacolul mitic? Ea surâde și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
cognitivist stă lângă patul lui, înfiorându-se sub televizorul din perete, uitând de ce se află acolo până când îi aduce aminte pacientul. —Deja pleci? Ce te grăbești așa? Abia ai venit. S-a deșirat și s-a subțiat ca viața. Își împreunează mâinile, ca să-și ceară scuze. Lumina trece limpede prin ele. Mark îi dă o ediție ieftină, uzată, a lui My Antonia. —Pentru drum. Am citit-o la micul club literar la care mergeam. Un fel de chestie cu gagici goale
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
și la organizațiile umanitare. Ședeam alături mult timp, pe coridoare pustii. Din vreme în vreme, tata tușea ușor. Când îl auzeam pe tata tușind, știam că are emoții. Ședeam în birouri, în fața meselor încărcate cu maldăre de hârtii, țineam mâinile împreunate în poală, mașina de scris țăcănea mărunt clic-clic. La despărțire, funcționarii mă băteau ușurel pe obraz. Era ca la comandantul Miliției: o mângâiere în fugă. Precis că pentru tata eu nu însemnam o povară. Sufrageria era o încăpere rotundă, fără
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2370_a_3695]
-
Masochism ar fi un termen mai precis. Era ca și cum un părinte se confesează unui copil maturizat; eram rușinată și fascinată în egală măsură. — Vrei să stăm jos? am spus, arătând spre două scaune neocupate. Am fost surprinsă când și-a împreunat sprâncenele pentru o secundă, pentru a se gândi; apoi a încuviințat din cap. * * * Nu sunt atâtea povești pe lume, iar a lui Lee era o versiune clasică; o aventură cu o femeie măritată. Sexul iubitei nu era o surpriză; se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1980_a_3305]
-
din mână punându-l pe podea, apoi a îngenuncheat în fața mea și m-a sărutat, aproape simultan. Era practic prima oară când ne atingeam și amândoi am tresărit când corpurile noastre au intrat în contact. Apoi buzele noastre s-au împreunat, timide la început, dar nu pentru mult timp. S-a întâmplat atât de repede - schimbarea de la atingeri exploratorii la mușcături pline de dorință, încât atunci când m-am desprins gâfâiam amândoi. —Dumnezeule! a spus, turnând pentru fiecare încă un pahar de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1980_a_3305]
-
dichisit, în blugi și geaca mea de piele, cu cizmele de piele pe taburet, starea i s-a adâncit și mai mult, trasând urme adânci pe frunte și de-o parte și de alta a gurii. Sprâncenele i s-au împreunat. Ce caută ea aici? a spus către soția lui. Nu-și dăduse jos haina. Era din vicuna neagră și părea grea ca o piatră de moară în jurul gâtului. Părul lui grizonat era atât de lins, că probabil și-l aranjase
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1980_a_3305]
-
rugăciunii altora. Mușchii feței, care până atunci exprimau revoltă și chiar supărare, acum erau destinși și, surprins, Mihai își dădu seama că Lavinia se roagă. Șoptea încet, abia mișcându-și buzele: — Bucură-te, Ceea ce ești plină de har... Pios își împreună și el mâinile în față. După un timp, Lavinia spuse: — Să intrăm în casă, primăvara întunericul vine deodată. — Aș vrea să plec până se întunecă. — Domnia ta te-ai supărat că ți-am spus gândurile mele. Iartă-mă, dar de multe
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]
-
toată viața noastră lui Hristos Dumnezeu să o dăm”? — Unii spun că i-ar fi blestemat... — Cine? Brâncoveanu Constantin, boier vechi și domn creștin? Nu, n-a avut cum să blesteme, mucenicii nu blestemă niciodată, ei pleacă rugându-se și împreunându se cu Hristos, ca și El sunt părtași la Liturghia cea Mare cu Jertfă de Sânge. N-avea cum să blesteme, a stat acolo pe eșafod, avându-L alături pe Tatăl Cel care și-a însoțit Fiul urcând pe Golgota
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]
-
nu erau nici mitocani, grobieni, țigani, mizerie, corupție, răutate. Dar să citez din ilustrul critic :”...Calea Victoriei, cu mașini, trăsuri și o mulțime de oameni, Într-o zi Însorită. [...]Mașinile trec prietenos, printre pietoni. Un domn se plimbă relaxat, cu mîinile Împreunate la spate. Recla mele de pe clădiri evocă naturalețea relațiilor cu străinii : Philips, Chlorodont, Wimpassing...Dar cel mai elocvent rămîne peisajul uman. Nu există copii ai străzii, spălători, cerșetori, traficanți de valută. Nu se aleargă bezmetic, nu se vorbește conspirativ, nu
Jurnal teatral, 4 by Bogdan ULMU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1599_a_2908]