1,895 matches
-
ă și după ce am jurat, cam pătimaș, că am de gând să mă prezint În persoană la sediul lor din Times Square să Încerc tot ce‑mi stă În puteri să fie concediată pe loc („Nu zău? Nu sunt prea Îngrijorată“ă, s‑a săturat de mine și mi‑a făcut legătura cu altcineva. — Editorialul, s‑a răstit o altă femeie care părea stresată. M‑am Întrebat dacă așa suna și vocea mea când răspundeam la telefonul Mirandei și mi‑am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
Încerca să găsesc toate articolele după vagile descrieri care mi se fac zilnic, n‑aș mai avea timp de nimic altceva. Zău că trebuie să cauți pe Internet. A mai suspinat de două ori, iar eu am Început să fiu Îngrijorată că o să hiperventileze. Nu, nu, tu să mă asculți o clipă, am Început eu, enervată și gata să dau iama În fata asta puturoasă care avea de departe un loc de muncă mai bun ca al meu. Sun de la biroul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
Emily, care nu a putut decât să dea din cap și să‑mi facă semn să vin la biroul ei. — Mi‑a fost teamă că o să se Întâmple asta, a șoptit ea cu gravitate, ca un chirurg care spune familiei Îngrijorate că a descoperit ceva teribil de grav după ce a deschis cavitatea toracică a bolnavului. — Imposibil, nu vorbește serios. E vineri și e ora patru. Petrecerea Începe la ora șapte. E o petrecere la țol festiv, pentru numele lui Dumnezeu - nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
neregulă? Cum a mers ședința de ieri? A ajuns la timp? Ai tot ce‑ți trebuie? Ai grijă să te Îmbraci ca lumea? Ține minte, reprezinți Runway, așa că trebuie să arăți Întotdeauna corespunzător. — Emily. Trebuie să Închid telefonul. — Andrea! Sunt Îngrijorată. Spune‑mi ce ai făcut. — Păi, stai să vedem. În timpul meu liber, mi‑am făcut vreo jumătate de duzină de masaje, două tratamente cosmetice și câteva manichiuri. Miranda și cu mine ne‑am Împrietenit la cataramă pe durata acestor tratamente
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
luni) O aștept de un ceas. În sfârșit, vine. Este elegantă azi. Bluză color azzurro, fustă albă plisată, geantă mignonă, de culoarea maronie a pantofilor. „Te caut de o săptămână. Te-ai dat la fund. Ce e cu tine? Eram Îngrijorată. Ți-am trimis mesaje la cămin. Nu le-ai primit?“ „Nu!“ „Ce ești așa bălțat azi? De unde ai pantofii ăia?“ „Din comerțul socialist ilicit. Ce te interesează pe tine? După ce că m-am gătit ca să fiu cât mai seducător În fața ta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2326_a_3651]
-
început chiar din seara aceea, după cină, în odaia lui Titu, unde puteau fi mai liniștiți și nesupărați de nimeni. Prima lecție s-a prelungit până după miezul nopții. Tânărul a explicat a doua zi doamnei Gavrilaș, care fusese cam îngrijorată, că a ținut-o mai mult, fiindcă, într-adevăr, fata a fost foarte neglijată. Marioara însăși a recunoscut că mai plăcute lecții ca Titu încă nimeni nu i-a dat și că ar fi bucuroasă, dacă Titu ar putea să
Răscoala by Liviu Rebreanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295613_a_296942]
-
întrebător, logofătul, înfricoșat, adăugă că țăranii așa vorbesc în toți anii în preajma primăverii și se frământă și pe urmă, neavând ce face, se învoiesc și ies la muncă. ― Stai, măi Leonte, omule, că tu prea iei lucrurile ușurel! zise arendașul îngrijorat. Au vorbit ei, oamenii, și altă dată, dar ce-i acuma n-a mai fost niciodată. Că doar și eu cunosc pe țărani, și cu ei trăiesc și am trăit... ― Vreme mai este destulă, făcu Bumbu mai șovăitor, că pământul
Răscoala by Liviu Rebreanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295613_a_296942]
-
în fața urnelor de vot, iar pe urmă coborî cu Eugenia. ― Nu știu cine-mi spuse, mi se pare Deliceanu, c-ai fost cu Grigore la Amara? îl întrebă foarte agitat Gogu. Ce-i pe acolo?... Nici idee n-ai cât suntem de îngrijorați! închipuiește-ți, dragă, Nadina tocmai acuma s-a găsit să se ducă la țară, să-și vânză moșia! Azi la prânz a plecat cu automobilul... Ce zici dumneata de treaba asta? Tânărul Herdelea căută să-l liniștească, povestindu-i că într-
Răscoala by Liviu Rebreanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295613_a_296942]
-
de nici să nu mai aud de ei! Filip, bucuros de energia soției sale, mormăi greoi: ― S-a stricat lumea și s-a înrăit cum nu se mai poate... După o clipă, Niculina, parcă și-ar fi adus aminte, zise îngrijorată: ― Da ce-o fi pățit Antonel de nu mai vine de la cârciumă cu gazul, că a plecat de multișor și... ― Muiere, să taci! Auzi ori n-auzi! Să taci că, de unde nu, te plesnesc să mă ții minte și să
Răscoala by Liviu Rebreanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295613_a_296942]
-
ducă acasă, chiuind de mulțumire, grăbit să se întoarcă, să mai aleagă ceva până nu se prăpădește tot. Prin ogradă adulmecau cei veniți în urmă, iar mulți dădeau târcoale hambarelor. Conacul deveni curând un furnicar de bărbați, femei, copii, toți îngrijorați să nu le ia alții înainte la împărțire... În răstimp, avocatul Stavrat, după vijelia de pumni care-l amețise de tot în primul moment, profitând de vălmășeala ce a urmat în jurul tânărului Platamonu, s-a furișat în casă și de
Răscoala by Liviu Rebreanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295613_a_296942]
-
cu capul scos pe fereastra compartimentului, agita o batistă de mătase și murmura întruna cu vocea înecată: ― La revedere, Melaniei... La revedere!... La revedere! Când se așeză, după ce ieșiră din gară, avea ochii umezi. Surâse totuși: ― Sărăcuța!... A rămas foarte îngrijorată... Ce-i drept, cred și eu că are de ce, cu toate că m-am silit s-o conving că nu e nici un pericol. Dacă nu mi-ar fi cerut-o șeful cu insistență, nici n-aș fi primit o misiune atât de
Răscoala by Liviu Rebreanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295613_a_296942]
-
domnilor, înainte la datorie! Deși trăsura în care luase loc el cu primul-procuror era precedată de o companie de soldați cu armele încărcate și cartușierele pline de gloanțe, Baloleanu își simțea inima sfârâind. Îi veni în minte Melania, plânsă și îngrijorată, cum a lăsat-o pe peronul Gării de Nord. Măcar de n-ar fi o prevestire! Cu țăranii ăștia, cuprinși de nebunie colectivă, nu poți fi sigur de nimic. Sunt așa de mulți, că nici o armată nu i-ar putea stăpâni. Ce-
Răscoala by Liviu Rebreanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295613_a_296942]
-
păstra echilibrul și se rostogoli, gemând cu o ultimă sforțare de mînie: ― Dumnezeul... soarele... pământul. Mai devale baba Ioana, în mijlocul uliței, striga cu atât mai nerăbdătoare cu cât împușcăturile se apropiau: ― Păsărelele mamei, păsărele... Găinile, în șanțul celălalt, ciuguleau nepăsătoare. Îngrijorată să nu i le omoare, baba nu contenea chemările, uitîndu-se doar din când în când mai urât spre cârciumă, de unde venea zgomotul armelor: ― Păsărelele mamei... fire-ați ai dracului cu focurile voastre să fiți!... Păsări, păsări, veniți la maica! Apoi
Răscoala by Liviu Rebreanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295613_a_296942]
-
nestingherit ca Iacob, fiul lui Zevedei. Cosmina nu putu înțelege zâmbetul lui altfel, atunci când își rosti numele, decât ca pe o prelungire a amabilității de până atunci, într-un loc ca acela unde oamenii erau prea grăbiți, prea osteniți, prea îngrijorați ori de-a dreptul îndurerați, pentru a mai putea fi curtenitori. Probabil că fata mai păstra pe chip surpriza întâlnirii cu privirile pacientului de la reanimare. Avea capul strâns într-un bandaj mare, ca un turban ce-i cobora peste urechi
Jocul celor o sută de frunze și alte povestiri by Varujan Vosganian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/602_a_1369]
-
inducă în eroare? Tăcerea ei mă deranjează și simt că nu o mai pot îndura mult. Încep să mă confesez: îi spun că împăratul Hsien Feng își petrece nopțile cu mine. O implor pe Nuharoo să mă ierte, dar sunt îngrijorată de faptul vocea mea ar putea părea lipsită de sinceritate. — Nu ai greșit cu nimic, rostește ea pe un ton egal. Nedumerită, continui: — Ba am greșit. Nu ți-am cerut sfatul. Îmi este greu să-mi duc vorbele mai departe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]
-
conducător, și acela ești tu. Te rog, Nuharoo, să primești profunda mea încredere și gratitudine. Nuharoo se ridică și se înclină. Îi dă batista înapoi și ia un prosop de la eunucul-șef Shim. Se tamponează cu prosopul și zice: — Sunt îngrijorată ca nu cumva această întâmplare să-i fi făcut vreun rău copilului. Nu voi putea da ochii cu strămoșii noștri dacă a pățit ceva. Izbucnește din nou în lacrimi, drept care împăratul Hsien Feng se oferă să o însoțească după-amiază în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]
-
nu se aștepte la o viață ca în povești în ceea ce privește căsătoria imperială. — Uită-te la mine, i-am spus, sănătatea Majestății Sale s-a ruinat fără putință de refacere, iar eu mă pregătesc să devin văduvă imperială. Nu sunt singura îngrijorată de sănătatea împăratului. Nuharoo împărtășește același sentiment. La ultima ei vizită, ne-am înțeles pentru prima oară ca două prietene - ne leagă teama de a-l pierde pe Hsien Feng. A început să accepte faptul că am devenit egale. Aerul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]
-
șansa tocmai mi se oferise În Technicolor. Dar mă zăpăcise pocnetul lui din degete și sugestia că aseară chiar se Întâmplase ceva, așa că i-am Întors spatele și am Început să merg pe lângă clădire. Mă strigă, pe un ton aproape Îngrijorat. Nu trebuie să fii atât de sensibilă, scumpo. A fost doar o glumă. Azi noapte nu s-a mișcat nimic. Nici tu, nici eu... L-am auzit chicotind, Încântat de propria inteligență, dar am continuat să merg. —Bine. Cum vrei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2293_a_3618]
-
se Încolăcise În jurul unui bărbat atrăgător pe o canapea de lângă ușă, cu capul și umerii sprijiniți de pieptul lui, În timp ce picioarele ei goale - Încă roșii din cauza curelelor de la sandale - se odihneau În poala lui Davide. Nu părea să fie prea Îngrijorată - sau măcar conștientă - de situația cu BlackBerry. N-am fost sigură dacă era conștientă sau dacă mai era În viață până când nu m-am apropiat suficient de mult ca să-i văd stomacul concav ridicându-se și coborând cu o mișcare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2293_a_3618]
-
și mai jenant să devin persoana care nu poate face față. Toată chestia devenea prea ridicolă ca să poată fi Înțeleasă. Mi-a luat nu mai puțin de trei zile să o conving pe Kelly (și pe Elisa, care părea deosebit de Îngrijorată) că eu și Philip nu ne certasem, că nu mă dusesem la Poughkeepsie să caut clinici de dezintoxicare și că nu aveam intenția de „a-i da papucii“ lui Philip prea curând sub nici o formă. Petrecusem cea mai mare parte
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2293_a_3618]
-
predominant neatent, și să discute cu părinții despre posibilele alternative terapeutice. Cazul lui Winnie Mama lui Winnie ajunge la întâlnirea cu psihologul cu răsuflarea tăiată și foarte neliniștită în legătură cu problema fiicei ei. Ea o descrie pe aceasta ca fiind „genul îngrijorat” și recunoaște că îi seamănă. Winnie a fost întotdeauna foarte timidă. Când era mică, era prudentă, temătoare, sensibilă la zgomot și atingere și „înceată în relațiile cu ceilalți”, având puțini prieteni apropiați. Temele sunt pentru ea un chin deoarece, perfecționistă
[Corola-publishinghouse/Science/2347_a_3672]
-
de nesiguranță, ivită după încetarea protecției imperiale (275), i-a făcut pe daco-romani să-și încredințeze soarta în mâinile zeilor "păstrători" și "apărători" (conservatores), "sărbătoarea dedicată lor (dies conservatoria) devenind dintr-o zi de odihnă, bucurie și petrecere, una de îngrijorată și smerită reculegere și închinare a sufletului către zeii nemuritori pentru salvarea din primejdiile fără sfârșit". El a demonstrat, în același timp, cât de atașați trebuie să fi fost unii locuitori ai fostei provincii Dacia față de zeița Diana, foarte populară
[Corola-publishinghouse/Science/1523_a_2821]
-
de a controla situația politică din regiune. Ea a desființat organizațiile provinciale ale Ligii de la Prizren și a făcut arestări printre agitatorii naționaliști suspecți. Conducerii otomane îi era totuși teamă să întindă prea mult coarda; ea era pe bună dreptate îngrijorată că ar fi putut provoca o revoltă. Autoritățile au făcut în 1885 cîteva concesii: au fost eliberați deținuții politici și au fost suspendate o serie de reforme în zonele de munte. După cum am văzut, folosirea limbii albaneze a fost autorizată
by Barbara Jelavich [Corola-publishinghouse/Science/960_a_2468]
-
Karamanlis: influența americană, eșuarea anexării Ciprului, numărul mare al investitorilor străini și mai ales lipsa serviciilor sociale și inegalitatea crescîndă dintre clasele sociale. Fiind un vorbitor abil și cu mare priză la public, el avea o mare influență asupra celor îngrijorați și nemulțumiți de situație. Programul lui nu era revoluționar, Papandreou nemilitînd pentru ruperea alianței cu NATO sau pentru o modificare fundamentală a sistemului politic. El punea pur și simplu accentul pe problemele care stîrniseră cele mai multe controverse și care îi atrăgeau
by Barbara Jelavich [Corola-publishinghouse/Science/960_a_2468]
-
plâns. Are din nou sentimentul că și-a ratat un viitor. Totuși, de data aceasta eșecul nu o face să scadă în propriii ochi. Tânăra fată suferă, însă știe că învățase multe, că "dobândise experiență". Îi răspunde încrezătoare mamei sale, îngrijorată să-și vadă fiica refuzând un al doilea pretendent: "Lasă, nu-ți fă griji, iubiții mei devin mai buni pe zi ce trece, îl găsesc eu până la urmă pe cel potrivit". Acesta va fi, după cum știm, André Malraux. ANII '30
by FABIENNE CASTA-ROSAZ [Corola-publishinghouse/Science/967_a_2475]