4,325 matches
-
într-o zi, să-i sucesc gâtul”; sau „pe monștrii ăștia i-aș împușca pe toți, fără să clipesc, să simtă chinul și durerea” (Oprea și Olaru, 2002, pp. 73, 83). Tortura psihicătc " Tortura psihică" Anchetatorii mizau pe faptul că țipetele celor torturați îi intimidau pe arestații din același lot. Timorarea victimelor se realiza prin supunerea lor unui tir sonor de gemete și plânsete. Această tortură psihică a avut, într-adevăr, efect. S-a apelat și la secvențe absurde: de pildă
[Corola-publishinghouse/Science/1928_a_3253]
-
și o încercare de lovitură de stat. Boicotul mitingului s-ar fi datorat următoarei situații: manifestația s-a spart și oamenii au fugit, întrucât prin difuzoare s-ar fi auzit, la un moment dat, zgomot de focuri de arme și țipete (acestea nu ar fi putut fi înscenate sau înregistrate decât de Securitate). Apoi mulțimea s-a repliat în centrul Bucureștiului, dar fără să existe lideri, iar la lăsarea întunericului a început să se tragă în protestatari, întrucât erau necesare victime
[Corola-publishinghouse/Science/1928_a_3253]
-
fel, fără dinți și fără păr. [Pn1] Și se apropie de el, voind să-i zîmbească și să ia o înfățișare plăcută. [Pn2] Dar copilul cuprins de spaimă se zbătea sub mîngîierile bătrînei decrepite și făcea să răsune casa de țipetele lui. [Pn3] Atunci biata bătrînă se retrase în singurătatea-i fără sfîrșit, [Pn4] și plînse într-un colț spunîndu-și: [Pn5] "Ah, pentru noi, nefericitele femei bătrîne, s-a dus vremea de a mai plăcea, chiar și celor nevinovați; și înspăimîntăm
by JEANMICHEL ADAM [Corola-publishinghouse/Science/981_a_2489]
-
A. Boissinot "îl transformă pe Rodrigue într-un adevărat Ulysse" (p. 30), stilul nobil și dezvoltarea epicului în celebrele versuri de la 1259 la 1262 ("plecarăm cinci sute"), 1284 ("mii de strigăte să ridicăm până la cer") și 1314 ("Ajung la cer țipete îngrozitoare"), 1291 ("Și facem să curgă râuri de sânge"), 1299-1300 Și pământul, și fluviul, și flota și portul / Sunt loc de carnagiu, unde moartea triumfă"), 1301-1302 ("O, câte fapte și câte bătălii / S-au stins în întuneric, lipsite de glorie
by Jean-Michel Adam [Corola-publishinghouse/Science/1083_a_2591]
-
și tu pe vremea neuitatului Raul Lopophat, n-aveam nici televizoare, nici telefoane mobile, dar nici calculatoare de tot felul. Și, totuși, viața era mult mai bună!" Brusc, Luci Kruppa sări în picioare. Rămase câteva clipe indecis, apoi scoase un țipăt. Bubu nu se miră de comportamentul prietenului său: Luci ăsta a fost întotdeauna un excentric. Kruppa simți o nevoie cumplită s-l omoare pe Rapaport. Pe urmă gândi că Bubu oricum se va sinucide în curând. Așa că mai țipă o dată
[Corola-publishinghouse/Science/1518_a_2816]
-
men get noticed?”, în Current Biology, nr. 16 (11), 2006, p. 402-404. Cine se trezește de mai multe ori noaptea pentru a avea grijă de copii: bărbatul sau femeia? Diferența dintre sexe în răspunsul la scâncetele și la plânsul copiilor Țipetele copiilor ne alarmează sau ne irită atât de mult deoarece creierele noastre au fost selecționate de evoluție în acest mod. Să ne întoarcem în urmă cu 100 000 de ani și să ne imaginăm niște părinți ale căror creiere nu
[Corola-publishinghouse/Science/1848_a_3173]
-
sau ne irită atât de mult deoarece creierele noastre au fost selecționate de evoluție în acest mod. Să ne întoarcem în urmă cu 100 000 de ani și să ne imaginăm niște părinți ale căror creiere nu erau receptive la țipetele bebelușului lor și care și-ar fi zis: „Da, ei bine, va aștepta, mă voi duce să îl văd pe seară fiindcă mai am încă doi mamuți de ucis”... Copiii acestui cuplu ar fi riscat mai mult să moară decât
[Corola-publishinghouse/Science/1848_a_3173]
-
dispărut. Ceilalți, dimpotrivă, s-au reprodus până acolo încât se află la originea majorității oamenilor din ziua de azi. Este important pentru noi să avem în creier mecanisme ce ne permit să fim sensibili la nevoile bebelușilor noștri! Iată de ce țipetele copiilor ne enervează; este ceva adaptativ! Creierul nostru a știut să evolueze pentru a fi sensibil la acestea. Părinții noștri și părinții lor înainte au avut aceste gene și ni le-au transmis. Cât despre ceilalți... Seifritz și colegii săi
[Corola-publishinghouse/Science/1848_a_3173]
-
nu se lasă niciodată ghidat numai de subiectivitate și de concluziile pe care aceasta le antrenează. Spre exemplu, aparent fără nici o legătură cu pasajul anterior - "confuzia... devine din ce în ce mai gravă" - el adaugă imediat: "Din celălalt capăt al parcului se aude un țipăt de femeie atroce" (346). Nu ni se dă nici o explicație. După cum spunea Boylan, strigătul poartă numai propriul mesaj. Să fi fost strigătul unei comuniste fidele, lovite cu bastonul poliției? Să fi fost strigătul unei funcționare care, în confuzia creată de
[Corola-publishinghouse/Science/84971_a_85756]
-
puteau desfășura în sediile Siguranței 1, astfel că ele au fost realizate în cadrul penitenciarului de către echipe de anchetatori formate din localnici și angajați ai Securității din județele în care activaseră grupurile cercetate. Anchetarea în cadrul închisorii avea și avantaje pentru Securitate, țipetele și vaietele celor torturați intimidându-i pe cei mai ușor de impresionat. Închisoarea era organizată și condusă de cadre rămase din regimul anterior: directorul era un om cumsecade, absolvent de drept, iar gardienii erau cei vechi, abia la sfârșitul anului
[Corola-publishinghouse/Science/2118_a_3443]
-
decadenții, fără a pierde nici grandoarea versurilor unui Vigny. Dintre confrați, n-am înțeles nici poezia lui Minulescu, și poate nici pe Stamatiad. Citesc din toți, dar nu admit pe nimeni. Din tumultul de la polul artei, nu dezvelesc decât întârziate țipete de cocori pe un cer înnoptat de iarnă. După mine se vor limpezi și aceste lucruri. Mi-a plăcut în artă să urmăresc întotdeauna o problemă. Deși am citit în tinerețe pe Rimbaud, Baudelaire, Laforgue și alții, n-am simțit
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285530_a_286859]
-
care îi stă la bază: „Cel ce nu e a venit, / cel ce e s-a risipit, / eu însămânțez în lucruri / sufletul lui Heraclit”. Lirismul abstract (suspectat chiar de prețiozitate și artificiu) se prelungește și se intensifică în Odihnă în țipăt (1969), carte saturată de interogații ontice și de chestionări ale arheologiei Ființei, ale eului propriu și ale devenirii-drum către moarte: „Și rădăcinile rămân în nimic./ Și ochiul cade strigând. / Ce vede, Doamne, un ochi ce cade / și cât vede el
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285591_a_286920]
-
nu mai inițiază, ci speră să salveze. De fapt, el inițiază acum într-o terapeutică a miracolului. MIRCEA MARTIN SCRIERI: Comuna de aur, pref. Paul Georgescu, București, 1960; Vis planetar, București, 1964; Răsfrângeri, București, 1966; Monada, București, 1968; Odihnă în țipăt, București, 1969; Șah orb, București, 1971; Madona din dud, București, 1973; Unicorn în oglindă, București, 1975; ed. (Unicorn in the Looking Glass), tr. Stavros Deligiorgis, Iowa City (SUA), 1979; Poeme, București, 1981; Dialog la mal, București, 1985; Euridice și umbra
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285591_a_286920]
-
un copil de 9 luni care a cunoscut, în cursul primelor luni de viață, importante privațiuni alimentare, adora jocul în care mama sa îi lua în mod repetat biberonul, prefăcându-se că bea lapte. În loc să plângă ori să protesteze prin țipete, bebelușul râdea foarte tare. Această observație demonstrează că, printr-un mecanism de răsturnare, suferința pe care o generează copilului înfometat privațiunile alimentare se transformă în opusul său, respectiv în râsete de bucurie. 5) Negarea (considerată de numeroși autori o apărare
[Corola-publishinghouse/Science/2070_a_3395]
-
1979ț) sau privită ulterior ca soluție la angoasă (Freud, 1923/1981). În lucrările pe care Freud le-a redactat în colaborare cu Breuer (1895/1965) se descrie faptul că „niște afecte active, «stenice», compensează creșterea excitației printr-o descărcare motrice. Țipetele și săriturile de bucurie, tonusul muscular crescut în cazul furiei, vociferările, represaliile, toate acestea permit excitației să se descarce prin anumite mișcări”. Și în acest caz se profilează versantul patologic, ilustrat prin caracterul inadaptat al unor astfel de conduite. „Furia
[Corola-publishinghouse/Science/2070_a_3395]
-
puternică de rezistență, trebuie să notăm și derivele survenite ulterior, ca urmare a paradoxalei injoncțiuni: „Regresați!”, ca și cum ar fi vorba despre un proces pozitiv și controlabil în totalitate. Ne gândim aici la numeroase tehnici actuale așa-zis terapeutice, de tipul „țipătului primar”, la practicile de „deprivare senzorială”, dar și la „tehnica activă” a lui Ferenczi care-l determină pe Freud (1915/1977) să amintească următorul lucru: „Tratamentul trebuie să se efectueze într-o stare de abstinență sau de privațiune”. Regresia nu
[Corola-publishinghouse/Science/2070_a_3395]
-
școlare, la orarul zilei impune copilului îngrădiri importante ale mișcărilor. La acestea se adaugă obligația continuă de atenție la spațiul de comunicare din lecție, ca și o oarecare tensiune legată de trăirea competiției. Complementar, în reacții au loc explozii motorii, țipete, mișcări de fugă, sărituri, adevărate descărcări de tensiune. În genere, școlarul mic devine mai rezistent, mai sănătos. Toate acestea arată cât de mari sunt progresele în dezvoltarea generală fizică și psihică între 6 și 10 ani, dar nu putem trece
Prevenire, remediere şi înlăturare a dificultăţilor de adaptare şcolară by Paraschiva Butuc, Constantin Butuc () [Corola-publishinghouse/Science/91586_a_93260]
-
mai frecvent, violența de tip fizic apare sub forma agresării/ciocnirii, dar se poate întâlni și sub forma bătăii, a rănirii cu obiecte contondente, sau a tentativei de omor. Violența de tip verbal este cel mai frecvent prezentă sub forma țipetelor și a ridicării de ton, urmate de ridiculizări, etichetări și insulte. În cadrul emisiunilor transmise de canalul CN apare, în mare, aceeași structură a repartiției scenelor de violență în funcție de tipul acesteia. Figura 7. Frecvența scenelor de violență în funcție de tipul de violență
[Corola-publishinghouse/Science/2237_a_3562]
-
ușă, și mai multe capete se întorc instantaneu într-acolo. —... von Landlenburg, partner asociat al Fundației Elinor Sherman... spune Elinor, cu maxilarul din ce în ce mai încordat. — Lasă-ne să intrăm, vacă proastă ce ești! Se aude un zgomot înăbușit și un mic țipăt, și întreaga asistență se întoarce să vadă ce se întâmplă. — Ia-ți mâinile de pe mine, auzi? Sunt gravidă, OK? Dacă pățesc ceva, te dau în judecată! — Nu-mi vine să cred! țip încântată și sar jos de pe podium. Suze! — Bex
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2037_a_3362]
-
și descopăr o floare imensă, extrem de elaborată, galbenă cu alb, cu câteva picături de rouă pe ea. Uau! Ce bine arată. Mă întind peste niște inimioare de caramel, o iau și aproape am băgat-o în gură, când aud un țipăt. — Staaați! Un tip îmbrăcat în halat alb traversează camera cu pași uriași spre mine. Nu mâncați narcisa! — Oops! zic, oprindu-mă la țanc. Sorry. Nu mi-am dat seama. E foarte specială, așa-i? — Mi-a luat trei ore s-
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2037_a_3362]
-
e extraordinar de romantic. Glasul i se înăsprește brusc. Dar ceea ce poate că lumea ar dori să știe este că această așa numită nuntă perfectă de la Plaza este, de fapt, o totală și completă... au! Vocea i se transformă în țipăt. Lasă-mă jos! Nu-mi vine să cred. Salvarea mea e Luke. Care s-a apropiat extrem de calm de ea și a luat-o pe umăr, ca pe un colet. Iar acum a pornit cu ea în spate, ca un
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2037_a_3362]
-
regimul de viață trebuie să-și păstreze caracterul de continuitate; regimul de viață trebuie explicat copilului cu argumente reale și logice; părinții trebuie să respecte acest regim de viață, să fie model; regimul de viață cuprinde controlul și autocontrolul vocii: țipetele, urletele, instrumentele zgomotoase, alergarea dezordonată sunt permise pe terenul de joacă, dar nu și În casă. regulile de respectat trebuie enumerate În așa fel Încât să nu jignească copilul. Colaborarea dintre școlar și extrașcolar, colaborarea dintre persoanele din cadrul școlii și
Integrarea şcolară a copiilor cu CES şi serviciile educaţionale de sprijin în şcoala incluzivă by Felicia BUGALETE () [Corola-publishinghouse/Science/1136_a_2189]
-
intrat într-un proces de radicalizare, în care antinomia și paradoxia (în sens blagian) s-au amplificat" (ibidem, p. 23). 8 Cezar Baltag, Unicorn în oglindă, Editura Eminescu, București, 1975, pp. 22-23. 9 Saltul "în paradisul lui ca și cum" (Odihnă în țipăt, Editura Tineretului, București, 1969, p. 29), într-o "lume/ pe care n-o știe nimeni" (Tăcere, în Unicorn în oglindă, ed. cit., p. 110). 10 Poezia lui C. Baltag reia continuu anevoiasa încercare de trecere a pragurilor, ca în Poarta
[Corola-publishinghouse/Science/84974_a_85759]
-
mușchilor care acționează în cele trei sfinctere (sau valve) care controlează curentul de aer respirat la nivelul buzelor, laringelui și nasofaringelui. Coordonarea este normală chiar de la naștere pentru procesele fiziologice ale respirației, suptului și deglutiției, ale fonației, apărând odată cu primele țipete care în primele zile de la naștere sunt de tip nasal. Respirația se efectuează prin nas cu sfincterul nasofaringian deschis sau prin gură cu palatul moale ridicat și cu sfincterul închis. Respirația pe ambele căi se poate face ușor numai conștient
RHINOLALIA ŞI TERAPIA EI STUDII ŞI CERCETĂRI by Margareta Tomescu () [Corola-publishinghouse/Science/91625_a_93000]
-
respiratorie în luna a IIa de sarcină. La naștere copilul prezintă buza superioară despicată de ambele părți, interesând pragul subnarinar continuându-se pe linia mediană a palatului dur și moale. Cu greutatea de 3,850 kg., respiră imediat, cu un țipăt de intensitate mică. Este alimentată cu lingurița, defectul extrabucal și endobucal nepermițând funcția suptului. Plastia buzei a fost efectuată în 2 timpi: la 6 luni și la 13 luni, plastia de boltă și de văl palatin la 23 de luni
RHINOLALIA ŞI TERAPIA EI STUDII ŞI CERCETĂRI by Margareta Tomescu () [Corola-publishinghouse/Science/91625_a_93000]