8,252 matches
-
în chip permanent, atât interesele economice, cât și acelea militare ale Reichului. Nu mă pot împiedica să nu amintesc admirabila formulă cu care Jacques Bainville își încheia volumul său „La révolution française”: „După cincisprezece ani de luptă revoluționară, republi-[308]canii francezi s-au dat pe mâna unei săbii” (adică a lui Bonaparte); pe noi, cel puțin ne-a dat Hitler pe mâna sabiei lui Antonescu și acesta nu s-a sfiit să taie cu ea fără cruțare! Încă din 1943
Mărturisirile unui „criminal politic” by Vladimir Dumitrescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/828_a_1741]
-
gaura căscată a prohabului. Da’ fă-te comod, prietene. Stai o secundă. Iese, se Întoarce numaidecât cu un ibric pe care-l pune pe godin, privirile ni se limpezesc În aroma tare a aburului de cafea și, după ce aduce două căni de undeva din spatele colacilor de fier, deja Îl văd mai bine și mă vede și el mai bine. Credeam că-s singur pe-aicea, sfinte Dumnezeule! — Te-a tras curentul, Îi spun. Ai visat urât, părințele, și-ai căzut În
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2023_a_3348]
-
curentul, Îi spun. Ai visat urât, părințele, și-ai căzut În cap pe cimentu’ ăsta. Bea o gură de cafea să-ți revii. Ba râzi ca prostu’, că doarme unu-acolo. Arată cu capul spre colacii de fier În timp ce clătește cănile Într-o găleată. Bea lacom trei căni de apă una după alta, Înainte de a turna cafea pentru amândoi. Am zis c-a plecat idiotu’ ăla... Sfinte Dumnezeule, dacă dă moșu’ peste el, de data asta chiar Îi rupe picioarele și
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2023_a_3348]
-
și-ai căzut În cap pe cimentu’ ăsta. Bea o gură de cafea să-ți revii. Ba râzi ca prostu’, că doarme unu-acolo. Arată cu capul spre colacii de fier În timp ce clătește cănile Într-o găleată. Bea lacom trei căni de apă una după alta, Înainte de a turna cafea pentru amândoi. Am zis c-a plecat idiotu’ ăla... Sfinte Dumnezeule, dacă dă moșu’ peste el, de data asta chiar Îi rupe picioarele și-l dă olog pe mâna lu’ Cosmescu
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2023_a_3348]
-
ia. Părințelul Andrei oftează din străfundul rărunchiului, am zis că nu mai zic și că nu-l mai pomenesc, offf, sfinte Dumnezeule și sfinte tare, sfinte fără de moarte... Își toarnă cafeaua la loc În ibric pentru a mai bea o cană cu apă, după care o umple din nou cu cafea. — Ai vânturat cafeaua aia de-ai zăpăcit-o. Văd că te arde, părințele, cât jar oi fi turnat În tine de alaltăieri, de când nu ne-am mai văzut... — Nu cine știe ce
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2023_a_3348]
-
mama. A murit mă-ta, vere? Laur se strâmbă Îndurerat. Tușa Felicia, biata de ea, spuneai tu astă vară că-i bolnavă, și iar mă Îmbrățișează, mă strânge la piept cu stânga, În timp ce dreapta se-ntinde să se rupă spre cănile de cafea și sticla de pe godin. Andrei privește cumva circumspect această scenă de familie. Îl lovește ușor pe Laur cu căpătâiul de țeavă peste degetele apropiindu-se de godin, atenționându-l: — Vezi cum faci să nu dea moșu’ peste tine
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2023_a_3348]
-
moale: Las’ că-ți spun io, Relule. Numai stați cuminți, tu și văr-tu, și lăsați-mă pe mine să-l prostesc. Știu io mai bine. Și mai dă-l În gâtu’ mă-sii de boșorog! se Înfoie Laur peste cana de cafea pe care-o ține la nas cu amândouă mâinile. Adulmecă și pândește și deja a prins curaj: Îți spun io, vere, io știu mai bine. Îl știam pe Laur mai mult În preajma lui tac-su, Gilbert Trandafir, care
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2023_a_3348]
-
-o printre fiare la rece, special pentru matale... — Apă, ceru moș Victor. — Apă-i din destul, face Laur. Apă rece și proaspătă, moș Victore, moarte țiganilor și hoților și barbarilor! — Uh, asta-i cea mai bună! Mai dă-mi o cană. Nu pare să mă fi observat, nu se sinchisește de mine, gâfâie tot turnând În el cană după cană din apa În care s-a bălăcit adineauri văr-miu. Ai zice că fără ăsta ar muri de sete lângă găleată
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2023_a_3348]
-
Laur. Apă rece și proaspătă, moș Victore, moarte țiganilor și hoților și barbarilor! — Uh, asta-i cea mai bună! Mai dă-mi o cană. Nu pare să mă fi observat, nu se sinchisește de mine, gâfâie tot turnând În el cană după cană din apa În care s-a bălăcit adineauri văr-miu. Ai zice că fără ăsta ar muri de sete lângă găleată, după cum așteaptă-n picioare cu mâna Întinsă. Ceva nu-l lasă să se aplece, da, frigarea aia
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2023_a_3348]
-
rece și proaspătă, moș Victore, moarte țiganilor și hoților și barbarilor! — Uh, asta-i cea mai bună! Mai dă-mi o cană. Nu pare să mă fi observat, nu se sinchisește de mine, gâfâie tot turnând În el cană după cană din apa În care s-a bălăcit adineauri văr-miu. Ai zice că fără ăsta ar muri de sete lângă găleată, după cum așteaptă-n picioare cu mâna Întinsă. Ceva nu-l lasă să se aplece, da, frigarea aia pe care
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2023_a_3348]
-
era chiar așa cum spusese părințelu’, și tocmai că ne răzbise setea și beam apă pe rând cu pumnul de la chiuveta care țârâia continuu. Robinetul, da, n-are cine să-i pună o garnitură, și n-are altceva pentru băut În afară de cana asta bâzâită de muște, pe fundul căreia s-a Închegat un rest din ciulamaua lui Florinel. A dat foamea-n sete, da’ numaidecât e gata și masa. Pe cimentul podelei era risipită sfărâmătura de pământ bătătorită pe alocuri cu tălpile
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2023_a_3348]
-
a intrat din nou În viața mea pe ușa din dos. Pe el trebuie că-l așteaptă Ortansa cu gura căscată. După ce l-a Înțărcat pe Gabriel, și eu am Început să mă descurc binișor cu Înfășatul și desfășatul și cana de griș cu lapte administrată după fiecare patru pagini scrise, ea s-a dus la trustul lui Gheorghe Restoiu ca să câștige un ban grămadă, câte zece ore pe zi În primele săptămâni și mai apoi câte cinșpe-șaișpe. Ortansa m-a
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2023_a_3348]
-
mai mult de două mii, să-l fut În gură de tâtâtură. * O dată la trei zile umpleam ligheanul din magazie cu două găleți de nămol și mai aduceam o găleată plină. La lumina becului din curte, Neli umplea paharele cu o cană și le aranja În lădițe. În jur de o sută de pahare pregătea În fiecare noapte. Zi de zi eu și Laur vindeam o sută de pahare, aproape că nu-mi venea să cred tot Închinându-mă și rugându-mă
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2023_a_3348]
-
ele deveneau un fel de folclor poetic. „Aveam hârtie de la cutiile de carton care fuseseră cu medicamente, le băgam la apă, le lăsam să se zvânte un pic și după aia scoteam foi din ele, le călcam cu gamela, cu cana de apă sau cu sticlă și se făceau bune de scris. Scriam cu hipermanganatul pe care mi-l da pentru ciupercă sau pentru infecții. Scriam și pe talpa bocancului. Aveam bocanci cu talpă de cauciuc, luam săpun, așa, mânjeam talpa
Poezia închisorilor by Cristian Filip () [Corola-publishinghouse/Memoirs/822_a_1750]
-
am băut pe săturate, am adăpat caii și astfel am scăpat de un mare pericol, de deshidratare. A doua zi, toți copiii au fost luați în evidență la un punct al Crucii Roșii de unde am primit în fiecare zi o cană cu lapte și niște pastile foarte amare. Pentru a ne scoate pe noi copiii din condițiile acelea mizerabile de viață, fără un adăpost, fără cele mai elementare posibilități de igienă, fără perspectiva de a continua școala, părinții au găsit un
MEMORIILE REFUGIULUI (1940 - 1944) by Vasile Flueraru () [Corola-publishinghouse/Memoirs/799_a_1682]
-
să tocmești pe cineva cu câteva zile Înainte, căci e mult de lucru În perioada asta. Tranșatul durează destul timp, motiv pentru care se discută despre una, despre alta, se mai pune de-o dregătorie, se mai bea câte o cană de vin fiert. O bucată de vreme te zbengui printre ei, le Încurci treburile și, la un moment dat, te plictisești, Îți vezi de-ale tale, te duci și te joci În jurul căpițelor de fân și de strujeni. Mai spre
[Corola-publishinghouse/Administrative/1951_a_3276]
-
ca să mă joc, pur și simplu. Pentru mine, acelea sunt niște forme care dialoghează, își spun povești, își dau replici... A.V. ... le vedeți ca pe niște ființe. L.S. ... ele sunt ființe. M-am îndepărtat de ideea de vas, oală, cană sau cum vreți să-i spuneți, care au o destinație funcțională. Obiectul în sine nu mai există. Există o formă spiritualizată. Poate am gândit, într-un alt sens, cum gândea Kandinski la începutul secolului al XX-lea, transformând formele simple
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1452_a_2750]
-
asistentă în acest loc, probabil că nici nu au de ce să-și piardă timpul prin acest corp ,,G'' al spitalului. Au multe de făcut în corpul vechi al spitalului, acolo unde sunt internate persoanele cu probleme grave. Somnolent, cu o cană în mâna dreaptă plină cu suc de portocale sau de coca cola, merg către capătul holului acolo unde se află televizorul aflat într-un somn profund. Sunt față în față cu cea mai nesuferită dintre asistente, o individă grasă și
FOAIE DE OBSERVAŢIE -jurnalul unei conştiinţe- by VIRGIL ANDRONESCU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/274_a_499]
-
a ținut să demonstreze de multe ori. Am fost strigat pe nume, m-am apropiat cu mers molcom de ea... Mi-a întins un pumn de pastile între 10-12 bucăți, le-am înghițit pe toate deodată împreună cu sucul avut în cana de porțelan albastru. O cană obișnuită din porțelan ieftin, decorată cu floricele portocalii pe fond albastru. M-am întors către salon, la fel de somnoros, cu gândul de a adormi din nou și înjurând de ,,toți...sfinții și de mamele răniților’’. Ora
FOAIE DE OBSERVAŢIE -jurnalul unei conştiinţe- by VIRGIL ANDRONESCU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/274_a_499]
-
multe ori. Am fost strigat pe nume, m-am apropiat cu mers molcom de ea... Mi-a întins un pumn de pastile între 10-12 bucăți, le-am înghițit pe toate deodată împreună cu sucul avut în cana de porțelan albastru. O cană obișnuită din porțelan ieftin, decorată cu floricele portocalii pe fond albastru. M-am întors către salon, la fel de somnoros, cu gândul de a adormi din nou și înjurând de ,,toți...sfinții și de mamele răniților’’. Ora primei mese a zilei e
FOAIE DE OBSERVAŢIE -jurnalul unei conştiinţe- by VIRGIL ANDRONESCU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/274_a_499]
-
meargă să își vadă copiii. Din păcate ori din fericire, nu a primit decât o singură dată ceea ce de multe ori cerea cu insistență! * * * Ne amuzăm copios de momentul comic la care asistăm în această dimineață friguroasă. Așteptăm cu nerăbdare cana cu așa-zisul ceai și bucățica de unt ori margarină sau marmeladă, ascultând chiorăitul intestinelor (Simfonia intestinelor și înjurături în toate părțile...! ) Pe holul mic, aproape de sala meselor, stă rezemat de un calorifer înghețat, un domn de vârsta a treia
FOAIE DE OBSERVAŢIE -jurnalul unei conştiinţe- by VIRGIL ANDRONESCU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/274_a_499]
-
salon și am rămas doar cu vorba. * * * În urmă cu o jumătate de oră am luat tratamentul de dimineață. A venit Vera și l-a împărțit fiecărui pacient la pat. Nu a trebuit să mergem abia treziți, precum zombi: cu cănile în mâini să primim ca niște cerșetori, pastilele. E singura dintre asistentele de pe acest palier, care procedează mereu corect și conștiincios din punct de vedere uman. * * * Vera rămâne...Vera! Frumusețea și omenia ei m-au atras ca un magnet și
FOAIE DE OBSERVAŢIE -jurnalul unei conştiinţe- by VIRGIL ANDRONESCU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/274_a_499]
-
poet al naturii chiar și în unele naturi statice, prin mijlocirea cărora evocă, de fapt, peisajul, ambianța primară a acestora, contextul în care au fost extrase: Natură statică cu ciuperci, Natură statică cu fructe, Vânat, Hribi și hulubițe, Pere și căni, Mere și cană, Fazani, etc. În Hribi și hulubițe, de pildă, o lucrare de mare virtuozitate cromatică, ale cărei prețiozități și transparențe le egalează și le depășesc chiar, prin sporul lor de picturalitate, pe cele din acuarele, artistul transfigurează materia
Claudiu Paradais by MIHAI CĂMĂRUŢ () [Corola-publishinghouse/Science/1681_a_2948]
-
chiar și în unele naturi statice, prin mijlocirea cărora evocă, de fapt, peisajul, ambianța primară a acestora, contextul în care au fost extrase: Natură statică cu ciuperci, Natură statică cu fructe, Vânat, Hribi și hulubițe, Pere și căni, Mere și cană, Fazani, etc. În Hribi și hulubițe, de pildă, o lucrare de mare virtuozitate cromatică, ale cărei prețiozități și transparențe le egalează și le depășesc chiar, prin sporul lor de picturalitate, pe cele din acuarele, artistul transfigurează materia și o infusează
Claudiu Paradais by MIHAI CĂMĂRUŢ () [Corola-publishinghouse/Science/1681_a_2948]
-
de picturalitate, pe cele din acuarele, artistul transfigurează materia și o infusează cu poezie, evocându-ne totodata, amintirea și miresmele tari, înțepătoare, ale padurii. La fel de evocatoare sunt și florile zugrăvite de Mihai Cămăruț sau frecventele naturi statice cu pești și căni de lut, în care gingășia, tandrețea și optimismul - exprimate printr-o pastă generoasă, viguroasă și strălucitoare totodată - se îmbină deopotrivă, dezvăluindu-ne un suflet sensibil și receptiv la toate frumusețile lumii (Flori - ochiul boului, Crizanteme, Ulcele în dialog, Garoafe, Căni
Claudiu Paradais by MIHAI CĂMĂRUŢ () [Corola-publishinghouse/Science/1681_a_2948]