6,372 matches
-
frustrată și nefericită. Când m-a văzut la televizor alături de Hillary Clinton era atât de fericită și de mândră de mine. Dacă trebuie neapărat să vină și Kevin Buonocore, măcar să fie prezentabil. Adică așa, ca toți ceilalți. Era atât de comic din cauza plasturelui de pe ochi, sărăcuțul, cine știe cât de stânjenit o fi. Are un aer atât de rătăcit. — Încercă-i, Kevin, și spune-mi dacă e mărimea potrivită. Nu era prea sigură dacă era talia corectă. Buonocore Jr. părea destul de Îndesat. Prea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2343_a_3668]
-
dansatorilor și le lingeau mâinile cerșind mângâieri și mâncare. Dar câinii nu o recunoscură, și când se aplecă să-i mângâie Își rânjiră dinții. Erau acolo Mabuse, câinele cu barbă, Dillinger, Shylock - și unul nou, poate paralizat, care se târa comic, trăgând după el, legat de labele din spate, un cărucior. Câinii lui. Aris spune că sunt singurii lui prieteni adevărați. O recunoscu și pe Meri. Tânăra spaniolă care se instalase la Aris. O Întâlnise Într-o seară - când, Întorcându-se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2343_a_3668]
-
și până după 1989. Mai mult, datele sunt extrem de utile pentru mai buna înțelegere a luptelor intelectuale și ideologice din ziua de azi - până la urmă, războiul autohtoniștilor împotriva progresiștilor (să le zicem așa) de diverse culori se repetă cu o comică exactitate de la Junimea încoace. Pericolul unui studiu precum cel al Alexandrei Tomiță stă, de obicei, sau în prea multe generalizări completate de „înfierare“ viscerală, lipsită de exemplu concret, sau în rătăcirea stingheră, fără direcție, printre sute, mii de exemple pline
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2200_a_3525]
-
dă înspre o curte modestă cu puțină iarbă și niște straturi de flori cunoscută drept „grădina directorului“. În acea după-amiază, Phelps, îngrijitorul școlii, și Jenkins, asistenta lui depresivă, erau în grădină și montau o scăldătoare pentru păsări. Le vedeam mișcările comic de stângace peste umărul lui Pabblem în timp ce-mi vorbea. — Ai avut o săptămână bună? m-a întrebat Pabblem. Am dat din cap. Nu aveam de gând să consum energie ca să fiu drăguță. — Bine, bine, a continuat el. Văd
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2321_a_3646]
-
niciodată acest fel de conversație între femei - despre cât e de groaznic celălalt sex și tot așa. Mai devreme sau mai târziu, întotdeauna degenerează în critici pline de chicoteli adresate sexului masculin. Așa de prostești. Așa de sub nivelul femeilor. Și, comic de-a dreptul, femeile care se pretează la acest fel de misandrie de joasă speță sunt exact acelea care se lasă subjugate de bărbați. M-am uitat la Sheba. Asculta ce spunea Sue cu un aparent interes. Acest fel de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2321_a_3646]
-
Când m-a sărutat Steven, mi-am adus dintr-odată aminte de toate astea. Acea, cum să-i spun, exaltare. Eram uimită cum de putusem să trăiesc fără asta în toți acești ani. Trebuie să fi fost o scenă destul de comică - micul pretendent ridicându-se pe vârfuri ca să ajungă la doamna lui de vârstă mijlocie, bicicleta căzând la pământ. Dar elementul burlesc al primei lor îmbrățișări pare să-i fi scăpat întotdeauna Shebei. Dacă își dăduse seama totuși, n-a spus
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2321_a_3646]
-
Fantezia oricărui școlar“, 20 ianuarie, 1998). Ca mamă a lui Steven, sunt profund jignită de această atitudine frivolă față de presupusa infracțiune a doamnei Hart. Mi se pare de necrezut că cineva poate considera abuzul sexual asupra unui minor o chestiune comică. Pot doar să presupun că doamna Hart beneficiază de dublul standard pe care societatea îl aplică când vine vorba despre sex. Dacă Steven ar fi fost fată, nu cred că cineva ar mai fi făcut glume și nu cred că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2321_a_3646]
-
am auzit pe unul zicându-i amicului alăturat. „N-aș refuza nici eu așa o bucățică“. E greu să-ți imaginezi că un bărbat în locul Shebei ar fi stârnit asemenea reacții obscene. Bărbații care comit abuzuri sexuale nu sunt niciodată comici. Ei suscită întotdeauna furie îndreptățită - neveste cu fețe ridate cerând sânge în fața tribunalelor; politicieni luându-se la întrecere care dintre ei poate părea mai dezgustat. Și asta e ciudat, într-adevăr, având în vedere că versiuni mai palide ale acestor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2321_a_3646]
-
este - sigur, monstruos. Dar nici să devii sacul de box al glumelor obscene nu e prea plăcut. Unui ticălos îi rămâne totuși ceva. Doamna Connolly se teme că Sheba va beneficia de dublul standard. Dar mă îndoiesc profund că ciudățenia comică a celor făcute de Sheba îi va aduce vreo indulgență din partea curții. Cel mai probabil, ea va primi exact aceeași pedeapsă pe care ar fi primit-o un bărbat. Gardienii egalității dintre sexe nu vor accepta altceva. Până la urmă, presupun
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2321_a_3646]
-
unei conștiințe a impresiei pe care o produceam noi două împreună. Separat, treceam fiecare neobservate destul de comod - eram invizibile, de fapt - așa cum sunt în general femeile obișnuite trecute de patruzeci de ani. Împreună, însă, totdeauna am suspectat că eram ușor comice: două femei, țipător de nemăritate, împreună la plimbare. O scenă de musical cu fete bătrâne. Pentru o clipă am avut impulsul să țip la bărbatul din LoPrice - să-i spun că nu eram în nici un caz ca el, că eu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2321_a_3646]
-
declarație publică de până acum despre întreaga poveste, a răspuns: „Mi-a plăcut de ea, nu?“, înainte de a fi tras de mama lui în taxiul tatălui care aștepta. Fraza e acum faimoasă. Înțeleg că a devenit un fel de laitmotiv comic în media. Pentru Sheba, de fapt, e o mare umilință. Când a citit prima dată ce zice Connolly, i s-a părut că el minimaliza cu bună știință relația lor - că își trăda adevăratele sentimente pentru a face pe placul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2321_a_3646]
-
fost o creatură îngrozitoare care nu i-a luat ochelarii de care avea nevoie când era mic și când de la spital i-au dat un bandaj pentru ochiul stâng, ea nu l-a făcut să-l poarte... Asta nu e comic! Zâmbisem la gândul că Richard compunea diatribe autocompătimitoare la adresa mamei sale. — Nici eu nu cred că e comic, am zis. — Așa și trebuie, a zis Sheba. Te rog, iartă-l când se poartă ca un bufon. E o dulceață, de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2321_a_3646]
-
când de la spital i-au dat un bandaj pentru ochiul stâng, ea nu l-a făcut să-l poarte... Asta nu e comic! Zâmbisem la gândul că Richard compunea diatribe autocompătimitoare la adresa mamei sale. — Nici eu nu cred că e comic, am zis. — Așa și trebuie, a zis Sheba. Te rog, iartă-l când se poartă ca un bufon. E o dulceață, de fapt. De câteva ori, am auzit-o zicând ceva un pic mai trist despre faptul ca să se mărite
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2321_a_3646]
-
devenit un simbol al cuceritorului, un fel de Don Juan englez. Seria de filme Carry On, care a început în 1958, era formată din filme de buget redus, disprețuite de criticii de film, dar foarte populare, care puneau în cheie comică, adesea vulgară, locurile comune ale culturii britanice, monarhia, imperiul, obiceiurile tipice, în general cu instrumentele tradiționale ale muzicalului și ale textelor cu dublu înțeles. Typhoid Mary, personaj real pe nume Mary Mallon (1869-1938), bucătăreasă, care a infectat cu febră tifoidă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2321_a_3646]
-
donate unei organizații care se ocupă de plasarea scriitorilor profesioniști britanici în universități. A.A.Milne a scris o serie de poezii foarte populare printre englezi, poezii care au ca personaje principale un rege și o regină tratați în cheie comică. Cea din care citează Barbara se numește The King’s Breakfast și este povestea regelui care, îndemnat de lăptăreasă să pună marmeladă în loc de unt pe felia de pîine regală, pentru că așa este acum moda, acesta îi răspunde: „Nobody could call
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2321_a_3646]
-
și În Îmbulzeala de sezon din stațiune, așa că oricine poate să-ți spună numărul la care stau. Din poveștile lor reiese că au rămas fără bani, la plajă nu prea au ce să caute (aflîndu-se Într-un contrast fizic foarte comic), despre gagici se vorbește neconvingător (niște exagerări care vor să salveze aparențele). După ce trageți o baie și faceți un pic plajă, mergeți pe o terasă să beți bere și să mîncați pizza. Așa că restul după-amiezii stați la o coadă care
1989, roman by Adrian Buz () [Corola-publishinghouse/Imaginative/805_a_1571]
-
-o pe cealaltă. Nu sta ca o plantă, bagă niște genuflexiuni cu valiza aia În brațe, să vedem dacă nu cumva li se dezlipește talpa. RÎd amîndoi vreo zece minute, timp În care am făcut o serie de alte exerciții comice, după care Gărăgău vorbește, ferm, cu siguranța omului obișnuit să nu Întîmpine rezistență: — Box, lasă-l În pace. Du-te la patul tău, răcane. Box Înghite În sec de nervi. Și eu, gîfÎind. Cu două zile Înainte de plecare ni se
1989, roman by Adrian Buz () [Corola-publishinghouse/Imaginative/805_a_1571]
-
spatele scenei unde se află o altă ușă, și gata, ai ieșit Într-un alt culoar, la parter sînt cabinele artiștilor, se fumează, coriștii se Încălzesc făcînd vocalize, saluți bine-crescut, mormăind În stînga și În dreapta, și toată povestea are ceva comic, pentru că din costumele Înfoiate, de sub machiajul exagerat și de sub bărbile false ți se Întorc zîmbete familiare, pe care le asociezi cu situații comune de viață, discuții despre cozi și despre concedii și despre seturi de pahare de cristal de Boemia
1989, roman by Adrian Buz () [Corola-publishinghouse/Imaginative/805_a_1571]
-
lui, În felul În care se poartă cu noi, care transmite Încredere. Gradul locțiitorului comandantului, dacă nu ar fi ofițer de marină, ar fi maior. Dar pentru că marina e o altă armată, cu alte grade, al lui sună sec și comic, avînd În vedere circumstanțele artileriste În care a naufragiat: comandant. Așadar, comandantul cu funcție de locțiitor de comandant se numește Baltag și, „Atențiune!“, iată-l că apare din ceața dimineții, Într-o uniformă albastră, excentric și tăios, cu o vorbire Îngrijită
1989, roman by Adrian Buz () [Corola-publishinghouse/Imaginative/805_a_1571]
-
E carnaval, au luat-o toți razna. De la locul de fumat, oriunde te-ai uita, se Întîmplă ceva cretin, În mai puțin de o jumătate de oră tot acest tablou animat se umple de absurd. PÎnă la urmă devine chiar comic, pierderile nu sînt mari, mărunțișul și țigările sînt ca o taxă zilnică și, atîta vreme cît lucrurile nu devin violente, povestea se poate tolera. Dar lucrurile iau o Întorsătură violentă, chiar lîngă mine, la locul de fumat. Și, așa cum par
1989, roman by Adrian Buz () [Corola-publishinghouse/Imaginative/805_a_1571]
-
distanța asta, orice fir de miros de usturoi cască nări și aduce pe fețe o expresie de exaltare. GÎndul la cîrnații cu muștar, la chiftelele usturoiate, la borcanele cu zacuscă sau la cozonaci ne transformă Într-un fel de neoameni comici. SÎntem sătui de varză răsfiartă, de pilafuri pline de pietre și de macaroane nesărate, gătite cu tot cu căcărezele familiei de șoareci care locuiește oficial În sacii din magazia de alimente. Ecoul vocilor noastre la unison se stinge printre hangare și magazii
1989, roman by Adrian Buz () [Corola-publishinghouse/Imaginative/805_a_1571]
-
de două luni Ceaușescu va fi mort. În mai puțin de 60 de zile ne vom zgîi cuprinși de o ușurare fără margini la cadavrul Tiranului, imagini transmise prin aceeași cutie care acum ne provoacă ignoranța Într-un mod aproape comic. Ce e acolo? Acolo nu e nimic... e o cutie. Cel mai inofensiv lucru care vine din ea ar putea fi reclama la CEC (un fel de bancă socialistă): Azi la CEC un leu depui, mîine el va scoate pui
1989, roman by Adrian Buz () [Corola-publishinghouse/Imaginative/805_a_1571]
-
părut normal să ignor ordinul unui ofițer de la altă unitate, după o jumătate de oră am Întins-o spre cazarmă să-mi pescuiesc ordinul de plecare În permisie și apoi pe-aci ți-e drumul, Într-o stare de surescitare comică. Așa că, acum, după ce Portocală se satură de noi, Îl văd că apare. Ne găsește aliniați, făcînd raportul de Încheiere a instrucției, și se postează direct În fața mea. Neexecutarea ordinului unui superior se pedepsește cu arest, Îmi spune el. O altă
1989, roman by Adrian Buz () [Corola-publishinghouse/Imaginative/805_a_1571]
-
care Îl cînta Gărăgău cînd jucam ping-pong: Un broscoi la patinaj/ A căzut la un viraj/ Și-a rupt mîna și-un picior/ Și-a rămas de-un dinte chior? Cum aș putea? Dar, chiar și așa, povestea mea e comică. Comandantul Începe să rîdă. RÎde și locotenentul, Însă neautentic, cu Întîrziere. RÎde ca o slugă toantă și Îmi dau seama cam cît de tare Îl enervez, ajutat de fapte și mai ales de aparențe: dincolo de faptul că sînt pilos (sînt
1989, roman by Adrian Buz () [Corola-publishinghouse/Imaginative/805_a_1571]
-
așa, lipsite de praful de pușcă, lăzile cu proiectile ale acestor tunuri enorme cîntăresc În jur de 60 de kilograme. Cristian Îmi dă un ghiont din spate și cînd mă Întorc să-i pasez următoarea ladă Îmi aruncă o privire comică, cu ochii Încrucișați. Îmi spune că Porcescu e cioban. Cred că pot să-mi dau seama, pare un sălbatic. — Nu, e cioban, asta face la el acasă, crește oi, precizează el și rîde. Bănuiesc că ar fi trebuit să crească
1989, roman by Adrian Buz () [Corola-publishinghouse/Imaginative/805_a_1571]