7,741 matches
-
de dezvoltare a afacerilor, reguli de conduită socială, platforme de socializare, rețele de computere, postări ale utilizatorilor de bloguri etc. Altfel spus, la prima vedere, eticheta rețele sociale ascunde un evantai de semnificații. Întâmplător sau nu, fragmentarea cu privire la stabilirea conținutului conceptual al rețelelor sociale se păstrează și la nivelul comunității științifice internaționale. Nu există un acord general cu privire la semnificația rețelelor sociale (Scott și Carrington, 2012). La o întrebare legitimă, precum „Ce sunt rețelele sociale?”, răspunsurile sunt foarte diverse. Să trecem în
Rețelele sociale: teorie, metodologie şi aplicații by Marian‑Gabriel Hâncean () [Corola-publishinghouse/Science/608_a_1349]
-
la nivelul comunității științifice internaționale. Nu există un acord general cu privire la semnificația rețelelor sociale (Scott și Carrington, 2012). La o întrebare legitimă, precum „Ce sunt rețelele sociale?”, răspunsurile sunt foarte diverse. Să trecem în revistă punctele de vedere cu privire la conținutul conceptual al rețelelor sociale dintr-o perspectivă istorică, surprinzând emergența și dezvoltarea domeniului. În mare, o rețea socială face referire la „un set de actori și la legăturile dintre aceștia” (Wasserman și Faust, 1994: 9). Marin și Wellman (2012: 11) propun
Rețelele sociale: teorie, metodologie şi aplicații by Marian‑Gabriel Hâncean () [Corola-publishinghouse/Science/608_a_1349]
-
Geometriam Situs Pertinentis. Mai mult, Tönnies, prin cele două teorii cu privire la Gemeinschaft și Gesellschaft (Tönnies, 2001; Burt, 2005), Durkheim, prin distincția realizată în contextul diviziunii muncii între solidaritatea mecanică și solidaritatea organică (Durkheim, 1984; Freeman, 2012), și Simmel, prin distincția conceptuală formă-conținut și prin referirile la indivizii izolați, diade, triade și relațiile sociale (Frisby, 2002; Giuffre, 2013; Marin și Wellman, 2011), au contribuit radical la dezvoltarea fundamentului teoretic pe care a fost construită ulterior analiza modernă a rețelelor sociale. 1.1
Rețelele sociale: teorie, metodologie şi aplicații by Marian‑Gabriel Hâncean () [Corola-publishinghouse/Science/608_a_1349]
-
a cărui perspectivă cu privire la comportamentul de grup este dezvoltată în lucrarea de referință Principles of Topological Psychology (1936). În această lucrare, Lewin realizează un mix între tehnicile matematice specifice topologiei și elementele teoretice ce țin de psihologie. Prin acest mix conceptual, Lewin susține că un grup social există într-un spațiu social care include grupul și mediul înconjurător perceput, iar proprietățile structurale ale spațiului social pot fi analizate prin tehnicile matematice ale topografiei. În consecință, spațiul social este văzut ca fiind
Rețelele sociale: teorie, metodologie şi aplicații by Marian‑Gabriel Hâncean () [Corola-publishinghouse/Science/608_a_1349]
-
studiu antropologic de amploare la nivelul unei comunități moderne urbane. Așa cum am amintit mai sus, este vorba despre cercetarea de teren desfășurată în Newburyport, numită ulterior „cercetarea Yankee City”. În studiul de teren din Yankee City, Warner avansează un cadru conceptual derivat dintr-o varietate de influențe teoretice, principalele surse fiind Radcliffe-Brown, Simmel și Pareto (Scott, 2000). Prima publicare a rezultatelor studiului, în The Social Life of a Modern Community (1941), are un impact extrem la nivelul comunității științifice, ceea ce i-
Rețelele sociale: teorie, metodologie şi aplicații by Marian‑Gabriel Hâncean () [Corola-publishinghouse/Science/608_a_1349]
-
legate de structura unei anumite rețele asupra succesului indivizilor și asupra acumulării de putere. În ciuda originii multiple și a semnificațiilor sale diverse, analiza rețelelor sociale operează cu un set comun de elemente de lucru în investigarea fenomenelor sociale (vocabular, bagaj conceptual, metode și instrumente de cercetare, pachete software etc.). În categoria elementelor comune trebuie plasat și modul cum sunt definiți indivizii și structurile sociale. Potrivit lui Cook și Withmeyer (1992), studiile rețelelor sociale pornesc de la asumpția că actorii individuali au interese, iar
Rețelele sociale: teorie, metodologie şi aplicații by Marian‑Gabriel Hâncean () [Corola-publishinghouse/Science/608_a_1349]
-
1. Preliminarii tc " 1.1. Preliminarii " Când intenționăm să vorbim despre comunicare, fie și doar din rațiuni tangențiale la o altă temă propusă spre dezbatere, observăm aproape imediat un fenomen interesant: termenul de comunicare se prezintă sub forma unei aglomerări conceptuale cu multiple (și deseori neașteptate) ramificații, fiind văzut drept parte integrantă și, în același timp, cuprinzând procedural un mare număr de științe. În acest mod, cercetătorul se află în fața unui câmp extrem de generos de posibilități, dar, în aceeași măsură, dificil
[Corola-publishinghouse/Science/1885_a_3210]
-
în fapt, așa cum am putut observa mai devreme, chiar și unele definiții mai extinse ale fenomenului comunicării pot intra sub incidența instrumentală a dezvoltării unor modele. Pe de altă parte, prin analiza pe care am întreprins-o în aceste delimitări conceptuale, am putut identifica anumite segmente/componente specifice, care îndeplinesc roluri distincte sau conjugate în cadrul procesului comunicațional ca atare: este vorba despre funcțiile de emisie/recepție, despre canalul prin care are loc comunicarea, despre mesajul propriu-zis cu specificitățile sale (incluzând fenomenele
[Corola-publishinghouse/Science/1885_a_3210]
-
mitul este un limbaj, dar un limbaj care lucrează la un nivel foarte ridicat și la care „sensul reușește să decoleze, dacă se poate spune așa, de pe fundamentul lingvistic de la care a pornit” (Lévi-Strauss, 1978, p. 252). Atât în analiza conceptuală, cât și în exemplele cu impact instrumental, Claude Lévi-Strauss ne oferă argumente sensibile pentru imaginarea unui posibil model al comunicării. Chiar dacă aceste coordonate se desfășoară mai degrabă la un nivel implicit decât explicit, regăsim un model al sistemului de atitudini
[Corola-publishinghouse/Science/1885_a_3210]
-
în ceea ce privește planificarea nu este planul (produsul activității vorbitorului), ci planificarea însăși. O astfel de sentință oferă o viziune care depășește eroarea frecventă pe care o fac tinerii vorbitori atunci când consideră construcția unui proiect al discursului propriu ca ducând la rigiditate conceptuală și la imposibilitatea luării în calcul a factorilor întâmplători/neplanificați; iată că, dacă proiectul discursului realizat este vulnerabil - pe drept cuvânt - în fața unei asemenea critici, nu el ar trebui să fie ținta proiectării, ci activitatea de reflecție la multitudinea de
[Corola-publishinghouse/Science/1885_a_3210]
-
îmbrace forme extrem de numeroase; mai mulți autori, printre care și R. Schmuck și P. Schmuck (Schmuck, Schmuck, 1992, pp. 278-282), vorbesc despre: - conflictul procedural - caracterizat de dezacord în ceea ce privește cursul acțiunii care trebuie aplicat pentru a se îndeplini obiectivele; - conflictul-scop; - conflictul conceptual - caracterizat de dezacorduri în ceea ce privește ideile, teoriile, opiniile etc.; - modelul S-T-P (situație-țintă-propunere), un conflict care se află mai degrabă la interacțiunea dintre condițiile activității, obiectivele propuse și modalitățile de îndeplinire a acestora; modelul S-T-P ni se pare un concept util, apropiat
[Corola-publishinghouse/Science/1885_a_3210]
-
echipă didactică practica școlară înregistrează un exercițiu cotidian destul de bogat, în cel de-al doilea segment de cercetare activitățile se află într-o arie insuficientă de dezvoltare - atât la nivel cantitativ, cât și la nivel calitativ. Operând în segmentul delimitărilor conceptuale, un important instrument de lucru regăsim la Donelson R. Forsyth, care ne oferă o listă de definiții ale grupului, dintre care preluăm, la rândul nostru, două; astfel, în viziunea lui Hare, „pentru ca o colectivitate de indivizi să fie considerați un
[Corola-publishinghouse/Science/1885_a_3210]
-
dificilă și trecerea de la una la alta poate fi greu de remarcat și utilizat de către cadrul didactic, optimizarea tehnicilor de lucru în echipă înfuncție de obiectivele de relaționare propuse poate fi extrem de utilă în activitatea acestuia. De altfel, în delimitarea conceptuală a grupului, observam că acesta, văzut ca sistem, devine generator de energie, pe care trebuie să o concepem în plan didactic drept folositoare activității de învățare-dezvoltare (vezi și „Dezvoltarea grupului” de Yves Saint-Arnaud, în De Visscher, Neculau, coord., 2001). Un
[Corola-publishinghouse/Science/1885_a_3210]
-
a acestuia. Deviantul pare că părăsește pentru moment centrul principal al atenției grupului; 3) faza de respingere relativă. În această etapă, grupul a emis destule contraargumente, lărgind sfera topicii; se resimte acum nevoia de rezumare și de integrare a dezvoltării conceptuale de până acum într-un sistem coerent și comprehensiv. De aceea, toți membrii grupului încep să respingă argumentele și maniera neconformă cu grupul a membrului deviant; 4) faza de respingere profundă se referă la momentele care, dacă nu duc la
[Corola-publishinghouse/Science/1885_a_3210]
-
uniformitate” (în Influența socială - texte alese, 1996, p. 86). Desigur că vom lărgi și nuanța, în contextul didactic la care facem referire, a conceptului de uniformitate; într-un grup integrat unei unități didactice, putem vorbi despre: - o presiune spre uniformitate conceptuală (consolidată ca o bază de pornire în activitatea propriu-zisă); - o presiune spre uniformitate privind modalitățile de abordare și tratare a informației; - o uniformitate văzută în sensul depășirii granițelor didactice propuse de către grupul școlar (persoanele care acționează împreună un timp mai
[Corola-publishinghouse/Science/1885_a_3210]
-
este descrierea unui proces. Un rezultat nu poate fi decât admirat, însă un proces poate fi învățat pentru a fi apoi folosit... Gândirea laterală se ocupă cu generarea de idei noi.... Gândirea laterală se ocupă de asemenea cu spargerea barierelor conceptuale ale vechilor idei. Aceasta duce la o schimbare de atitudine și de abordare; ne face să privim cu totul altfel lucruri pe care le-am privit întotdeauna în același fel... Gândirea laterală este diferită de gândirea verticală- care reprezintă modul
[Corola-publishinghouse/Science/1885_a_3210]
-
Scot susține dovezile existenței lui Dumnezeu prin efectele sale, deși le putem considera drept demonstrații, sunt demonstrații relative. El va Încerca să demonstreze Într-o modalitate a priori existența lui Dumnezeu. De aceea, Duns Scot caută să confere necesitate raporturilor conceptuale pe care Își baza demonstrația. În linii mari, el stabilește că Dumnezeu este o ființă posibilă și conchide de aici că dacă o ființă e posibilă, este și necesară: „Dacă o primă cauză eficientă este posibilă, și dacă un scop
[Corola-publishinghouse/Science/2004_a_3329]
-
contabilitate, ca fundamente pentru performanța instituțiilor publice; • dezvoltarea abilităților privind utilizarea informațiilor financiare în procesul decizional. CUPRINS: Capitolul 1. CIRCUITUL ECONOMIC • Circuitul micro și macroeconomic • Bugetul - instrument de fundamentare și funcționare a administrației publice Capitolul 2. SISTEMUL ADMINISTRAȚIEI PUBLICE • Dimensiuni conceptuale și istorice ale administrației publice • Sistemul ordonatorilor de credite. Specificitatea sectorului public Capitolul 3. PERFORMANȚA FINANCIARĂ A INSTITUȚIILOR PUBLICE • Procese generatoare de performanță • Raportarea prin situații financiare. Rolul lor în procesul managerial Capitolul 1 Circuitul economic 1.1. Circuitul micro
Audit şi contabilitate : baze ale performanţei în administraţia publică by Adelina Dumitrescu () [Corola-publishinghouse/Science/188_a_474]
-
90-94. footnote>. Realizarea bugetului implică evaluări și calcule preliminare - prevedere, aprobarea autorității executive, execuția propriu-zisă, controlul raporturilor de echilibru dintre venituri și cheltuieli, pentru realizarea obiectivelor de autoritate publică și înființarea acestora. Capitolul 2 Sistemul administrației publice 2.1. Dimensiuni conceptuale și istorice ale administrației publice Noțiunea de administrație publică<footnote Sistemul administrației publice este văzut ca un ansamblu de organe, autorități, instituții și servicii care realizează activitatea de administrație publică, de organizare a executării și de executare în concret a
Audit şi contabilitate : baze ale performanţei în administraţia publică by Adelina Dumitrescu () [Corola-publishinghouse/Science/188_a_474]
-
sportiv, să fim într-o galerie sau alta, ci pur și simplu pentru că ne aflăm în secolul XXI și azi știm mult mai multe despre construcție socială, lege și acțiune socială. Azi, științele sociale s-au afirmat definitiv, aparatul lor conceptual s-a dezvoltat și numărul de întrebări la care oferă răspunsuri a crescut. Știm că omul și devenirea umană sunt mult mai complexe și numai o viziune integratoare, economică, dar și istorică, antropologică, sociologică și culturală, ne poate oferi răspunsuri
[Corola-publishinghouse/Science/84937_a_85722]
-
XXI, Editura Nemira, București, 1998, p. 226. 189 În context autorul pune în dezbatere sistemul referențial de apreciere a mișcării unei culturi sau unei civilizații, care poate fi relativ. În același timp științele sociale nu beneficiază încă de un aparat conceptual și de metode clare de cercetare, asemănătoare, să zicem teoriei relativității a lui Einstein. Iată ce spune Claude Lévi-Strauss:,,Într-o foarte mare măsură, distincția dintre culturile care se ,,mișcă" și culturile care nu se ,,mișcă" se explică prin aceeași
[Corola-publishinghouse/Science/84937_a_85722]
-
în știință. Acum e revoltată. Albastrul cald al privirii a devenit de platină, fixându-mă. Atunci, ce e un scriitor?"325 Metafora și metonimia sunt figurile de stil frecvente, așadar "instrumentele" privilegiate de care se servește Camil Petrescu. Un bilanț conceptual al acestei abordări în grilă mitică este avantajat de statistica relevantă a celor două procedee. Dar imaginarul este fie apreciat "alogic"326, fie de un "pluralism coerent"327. Nu ne propunem o concluzie în acest punct, dar ambele figuri sunt
[Corola-publishinghouse/Science/1457_a_2755]
-
omul i-a ridicat acesteia un piedestal care-i sublinia prioritatea valorică, 10 dar o îndepărta de receptarea umană. Nimic mai adevărat, domnule Eminescu... Știința modernă a încercat (și încearcă în continuare) să găsească, în primul rând, definiții și delimitări conceptuale, de aceea, în ultimele decenii, creativitatea a devenit una din problemele de bază ale psihologiei. (I. Radu, M. Miclea, în 24, p. 181). Pe lângă sporul cantitativ, studiile mai recente asupra creativității dovedesc două mutații esențiale. Mai întâi se constată o
Creativitatea artistică la copilul cu dizabilități by Cleopatra Ravaru () [Corola-publishinghouse/Science/688_a_1327]
-
conform normei metodologice III. Ipoteza (ipotezele) de lucru * Identificarea și formularea clară si corectă a ceea ce se urmărește a se demonstra în lucrare, în funcție de tipul cercetării (constatativă, experimentală, orientată, operațională etc.) IV. Structura * Concordanța structurii cu tema tratată Delimitarea cadrului conceptual si a domeniului teoretic al temei * Succesiunea logică a capitolelor si a subcapitolelor * Caracterul unitar al lucrării i al fiecărui capitol * Ponderea aspectelor practice * Proporția părților lucrării V. Conținutul * Fundamentarea teoretică (științifică, psihologică, pedagogică, sociologică, filosofică etc.) a problemei abordate
Bibliografie signaletică de didactică a limbii şi literaturii române : (1757-2010)/Vol. 1 : Sistematizare după criteriul apariţiilor lucrărilor : ordonare cronologică şi alfabetică by Mihaela Secrieru () [Corola-publishinghouse/Science/440_a_1359]
-
ample și după anii 1970 existînd și lucrări recente. Discutăm acest aspect al instruirii programate, având în vedere câteva lucrări de referință. Problemele care interesează cu precădere în legătură cu această problemă, în opinia noastră, sunt: descrierea unor programe, elementele de noutate conceptuală avantajele și dezavantajele și/sau limitele aplicării instruirii programate în ceea ce privește descrierea programelor, Georgeta Munteanu, care se ocupă întrun număr mare de articole - alături și de alți specialiști - de „instruirea programată” și care a participat și instrumentat experimentul, explică în ce
Bibliografie signaletică de didactică a limbii şi literaturii române : (1757-2010)/Vol. 1 : Sistematizare după criteriul apariţiilor lucrărilor : ordonare cronologică şi alfabetică by Mihaela Secrieru () [Corola-publishinghouse/Science/440_a_1359]