2,434 matches
-
de Cayeux, sau preotul de la Saint-Benoît, Guy Tabarie care-l va denunța ulterior de furtul de la coleguil Navara). Poetul i-a persiflat pe acești căpătuiți, „galanții grațioși” (în ), cei care În seara zilei de 5 iunie 1455, cu ocazia sărbătorii "Corpus Domini" poetul, care continua să locuiască într-o chilie de la biserica Saint-Benoît, chefuia cu un preot, Gilles, și cu o domnișoară, Isabelle, când a fost atacat de un alt preot, Phillippe Chermoye (sau Sermoise) care l-a tăiat pe față
Opera lui François Villon () [Corola-website/Science/331553_a_332882]
-
a primit aceste table direct de la Hermes. Este evident faptul că Abu Mashar avusese acces la lucrarea lui Pseudo-Apollonius. Interesant este că, deși paragrafe legate de obligativitatea ascunderii cunoașterii de cei care nu o pot înțelege apar destul de frecvent în Corpus Hermeticum, în textul numit Discurs asupra lui Opt și Nouă descoperit la Nag Hammadi, Hermes îl roagă explicit pe fiul său să scrie tot ceea ce a fost învățat pe niște stele de turcoaz, pe care să le ascundă în sanctuarul
Idris (profet) () [Corola-website/Science/336269_a_337598]
-
Privește și cele șapte lumi cu rânduiala lor nepieritoare și care umplu Veșnicia cu mersul lor diferit.” În esență însă, epistola vorbește despre armonia muzicii universului și a felului în care aceasta este redată în muzica pământeană. Găsim și în Corpus Hermeticum idei de acest fel: Astfel, cel care este Muzicianul-Zeu din fire, nu numai în făurirea armoniei cântecelor sale cerești, dar și în emiterea ritmului melodiei propriilor sale cântece până la fiecare instrument în parte, este, ca Zeu, neobosit.” sau, în
Idris (profet) () [Corola-website/Science/336269_a_337598]
-
reia mot-a-mot pasajul ”calitatea acestor zei constă în ierburi, în pietre și în miresme, care conțin natura propriilor lor divinități. De aceea, acestor zei le plac sacrificiile, imnurile și rugăciunile dese și suava muzică o aseamănă cu armonia cerească.” din Corpus Hermeticum. În general, Idris este identificat cu Enoh de comentatori precum Tabari sau Al-Baizawi. Pe baza legendelor despre ridicarea lui Enoh la cer pentru a primi învățătură, identificarea a venit oarecum facil. Astfel Idris devine urmașul lui Adam. În islam
Idris (profet) () [Corola-website/Science/336269_a_337598]
-
sau cel mult doi ajung în stadiul final de folicul matur. După ruperea foliculului matur și eliminarea ovulului din interiorul lui, pereții foliculului colabează, cavitatea lui se umple cu sânge și celule de o culoare gălbuie luând naștere corpul galben ("corpus luteum"), care funcționează ca o glandă endocrină temporară, secretând în sânge hormonul progesteron. Evoluția acestui corp galben este diferită după cum ovulul a fost sau nu fecundat. În cazul în care ovulul a fost fecundat, corpul galben ia o mare dezvoltare
Ovar () [Corola-website/Science/311309_a_312638]
-
care ovulul a fost fecundat, corpul galben ia o mare dezvoltare, constituind corpul galben de sarcină sau gestativ, în caz contrar evoluția sa întrerupându-se are dimensiuni mai mici, se decolorează și dispare peste câteva săptămâni și poartă denumirea de corpus albicans, care cu timpul dispare definitiv. Ovocitul din foliculul matur, inițial de ordinul I, deci diploid, suferă, înainte de ovulație, prima diviziune de maturare (diviziune meiotică) și devine ovocit secundar, celulă haploidă, sub care formă este expulzat de la suprafața ovarului în timpul
Ovar () [Corola-website/Science/311309_a_312638]
-
de la vie, aflăm - ce-i drept foarte rar - și altfel de însemnări decît cele de administrație. E bine că acestea din urmă se publică separat (într-un volum distinct) și nu, ca în ediția din 1984, amestecate, primejduind întreg acest corpus jurnalier. Aparatul critic e, ca în întreaga ediție a d-lui Niculae Gheran, bogat și amănunțit, cu note minuțioase și adnotări. Și tot că de obicei, acest aparat critic devine, adesea, excesiv (ce căuta aici notă ediției din 1984 a
Jurnalul lui Rebreanu by Z. Ornea () [Corola-journal/Journalistic/17893_a_19218]
-
folosit de autor/ personaje, ci și a exprimării ambigue, oblice, menite, bănuiesc, să deruteze cenzura vigilentă a epocii în care a fost conceput; asta pentru că Shakespeare, așa cum am arătat nu o dată, a fost, asemenea contemporanilor săi, cenzurat la greu, iar corpusul de opere ce ni s-a transmis peste secole, ca și forma finală, cunoscută astăzi, a textelor supraviețuitoare „datorează” mult cenzurii oficiale. În orice caz, piesa s-a dovedit un teren fertil de explorare pentru William Empson, autorul celebrei monografii
William Shakespeare –450: Măsură pentru măsură intr-o nouă traducere by George Volceanov () [Corola-journal/Journalistic/2606_a_3931]
-
sistematic, în interior. După Ted Hughes devenit The Hughes, Nevestele vesele din Windsor ajunse la Wisindor și Steinbeck transformat în Steinbach, te aștepți la tot ce poate fi mai rău. Dacă aceste variante, așa-zicând, neacreditate sunt chiar cele din corpusul epistolar, ele ar fi trebuit fie îndreptate tacit, fie corectate într-o notă sau într-o paranteză. Întrucât, în aceeași (dez)ordine filologica, Saul Bellow e dat că Below și că autor al românului Dorul lui Humboldt (!), Saroyan că Saroyon
Doi poeți by Daniel Cristea-Enache () [Corola-journal/Journalistic/7593_a_8918]
-
bătălii cu culegătorii tipografi pentru a-i fi respectate particularitățile: bătălii nu întotdeauna câștigate. Drept urmare, în raport cu cele cele 2331 de pagini ale romanului propriu-zis, variantele, chiar transcrise sumar, însumează 143. Lor li se adaugă alte realizări editoriale demne de menționat: corpusul de interviuri, declarații și conferințe prilejuite de apariția celor 8 volume ale ciclului, notele și comentariile (care epuizează geneza, modelele și scrierea propriu-zisă a romanului), în fine, cuprinzătoarea secțiune de repere critice. Victor Durnea a elucidat mulțumitor, în opinia mea
Lungul drum al recuperării lui C. Stere by Răzvan Voncu () [Corola-journal/Journalistic/6110_a_7435]
-
sensibilă, cu un sunet nobil izvorît și de pe corzile instrumentului Vuillaume, Vilde Frang a lăsat o impresie adâncă pe un text care, deși prezintă elemente de mare dificultate, acestea nu sunt întotdeauna remarcate la adevărata lor dimensiune, nefăcând parte din corpusul deja „clasic” (de tip Wieniawski sau Paganini). Lucrarea abundă în suprafețe lirice, așa că finețea înnăscută a interpretei a găsit un spațiu comod de desfășurare. Presa a indicat lucrarea ca fiind Concertul nr.2 (?) în re minor , dar după știința noastră
Pe marginea unui itinerar violonistic by Corina BURA [Corola-journal/Journalistic/84000_a_85325]
-
povestirile lor (București, Paideia). Ambele conțin materiale din arhiva de înregistrări a foarte activului grup de cercetare; se continuă astfel o importantă întreprindere culturală, orientată în spirit modern, cu eleganță și cu substanță, demonstrînd ceea ce are mai bun afirmarea diversității. Corpusul de documente orale bănățene prezintă un interes multiplu: istoric, antropologic, folcloristic, lingvistic (în septembrie, de altfel, a avut loc la Timișoara o interesantă dezbatere despre relevanța pluridisciplinară a mărturiilor) - dar se oferă și unei lecturi pasionante, atrase de experiențele umane
Mărturii despre destine și etnii, despre limbi și dialecte... by Rodica Zafiu () [Corola-journal/Journalistic/16632_a_17957]
-
vorbi în general - este un medium informativ și formativ exercitat asupra unor grupuri de tineri receptori. Numai că sistemul care instituie acest medium prescrie drepturi și obligații, atît pentru medium cît și pentru receptor. Mediumul mediază accesul receptorului la un corpus tot mai variabil de surse. Are dreptul de a și-l selecta, devenind astfel, vă veți fi gîndit, un agent de putere. Problema apare de obicei la nivelul legitimării acestei puteri. Pentru că profesorului i se întîmplă adesea să considere că
Știință voioasă pe o temă dată by Alexandru Matei () [Corola-journal/Journalistic/13312_a_14637]
-
largă răspîndire în literatura noastră (nu numai a noastră!) populară. Și, în sfîrșit, despre alte nenorociri ce se abat asupra oamenilor (Ceasul cel rău, știma apei, sorbul, balaurii, ciuma, holera, moartea, cățelul pămîntului etc. etc.). Următoarele două cărți ale acestui corpus integrator sînt consacrate comorilor și pămîntului după credințele poporului român. Trilogia lui Tudor Pamfile a fost reeditată, într-o ediție științific alcătuită, de dl Iordan Datcu, priceput folclorist și etnograf, autor al unui excelent Dicționar al folcloriștilor, 1979, reeditat relativ
Despre mitologie by Z. Ornea () [Corola-journal/Journalistic/16051_a_17376]
-
nostru istoric (și ca modele formative) pe Leopold Ranke, Lamprecht (care i-a și fost profesor la propriu) dar și romanticul Michellet. Iar la Conferința rostită al Congresul istoricilor de la Londra, afirmă, după Ranke, că "istoria universală nu este un corpus masiv de incidente istorice, biografii, studii cronologice, de dezvoltări naționale". Multe ar mai putea fi notate pe marginea comunicărilor lui Iorga incluse în această monumentală carte. Dar spațiul e mereu limitat și de aceea, neprielnic multor și diversificate abordări. De
N. Iorga, teoretician al istoriei by Z. Ornea () [Corola-journal/Journalistic/16895_a_18220]
-
fără numitor comun. De acest fapt au început să se convingă și ,optzeciștii" (cei mai lucizi dintre ei), care tot mai frecvent, în ultima vreme, renunță la perspectiva cenaclistă asupra literaturii, în favoarea unei abordări cu miză pronunțat individuală. Rămâne un corpus teoretic, doctrinar, însă acesta e retras în fundal, diminuat ca pondere și semnificație, lăsând să apară în prim-plan amprenta și conturul eului: torsiunea chinuitoare, dar atât de expresivă, a scriitorului singur, cu desăvârșire singur, în fața paginii albe. Dacă majoritatea
Fulgi de poezie by Daniel Cristea-Enache () [Corola-journal/Journalistic/11092_a_12417]
-
fost o noutate - cel puțin pentru mine - a fost interpretarea dirijorală ca expresie a rațiuniii supreme. Și aici nu există alter ego. Acest lucru s-a vazut și în bisul oferit la solicitările impetuoase ale publicului și anume Ave verum corpus (Ave Maria) de Mozart. Există merite artistice incontestabile ilustrate de acești muzicieni de la Salzburg, și în special de arta maestrului Konstantin Hillel. Aș fi fericit pentru melomanii bucureșteni dacă aceștia vor fi invitați în areopagul Festivalului Internațional George Enescu. Ar
Mozart la Bratislava by Mircea Ștefănescu () [Corola-journal/Journalistic/84255_a_85580]
-
1966, Confesiunile lui Rousseau, mi-am dat seama cu stupoare că nu exista nicio carte de ansamblu despre autobiografia franceză și, încurajat de elanul libertar din 1968, am început să scriu această carte. De aici, vaste lecturi pentru a constitui „corpusul” autobiografiei franceze și necesitatea unei definiții, cu scopul de a limita acest corpus. De aici, de asemenea, necesitatea unei reflecții teoretice pentru a analiza definiția însăși, pentru a o deconstrui într-un fel, pentru a scăpa de iluzia de identitate
Philippe Lejeune: „Neliniștea pe care cititorul o încearcă față de istoria sa personală...“ by Iulian Bol () [Corola-journal/Journalistic/4441_a_5766]
-
nicio carte de ansamblu despre autobiografia franceză și, încurajat de elanul libertar din 1968, am început să scriu această carte. De aici, vaste lecturi pentru a constitui „corpusul” autobiografiei franceze și necesitatea unei definiții, cu scopul de a limita acest corpus. De aici, de asemenea, necesitatea unei reflecții teoretice pentru a analiza definiția însăși, pentru a o deconstrui într-un fel, pentru a scăpa de iluzia de identitate și de permanență a genurilor literare, percepându-le doar ca un fel de
Philippe Lejeune: „Neliniștea pe care cititorul o încearcă față de istoria sa personală...“ by Iulian Bol () [Corola-journal/Journalistic/4441_a_5766]
-
studiezi suficient de mult pentru a le înțelege, să realizezi prezentări și analize ale lor. Am lucrat la asta zece ani și am găsit serii de texte necunoscute, adesea uimitoare, care trasează un peisaj mai bogat și mai complex decât corpusul jurnalelor publicate. Cartea mea nu va vedea, fără îndoială, lumina tiparului decât peste câțiva ani, dar puteți să vă faceți o idee aproape completă: aproape tot din ceea ce am scris deja (mai mult de 400 de pagini) poate fi consultat
Philippe Lejeune: „Neliniștea pe care cititorul o încearcă față de istoria sa personală...“ by Iulian Bol () [Corola-journal/Journalistic/4441_a_5766]
-
afacere pe Internet"; "cele mai utilizate browsere (...) disponibile pe Internet" etc. O concurență similară se înregistrează și în alte limbi, dar raportul poate fi diferit. O investigație la fel de rapidă și cu același instrument de căutare oferă cifre comparabile, chiar dacă pe corpusuri de dimensiuni diferite; în franceză, raportul e invers: construcțiile de tipul în ("dans Internet", "dans l'Internet") totalizează 15.414 apariții, iar dacă le adăugăm și pe cele cu prepoziția fr. en ("en Internet", "en l'Internet") cifra e de
"În" sau "pe" Internet by Rodica Zafiu () [Corola-journal/Journalistic/15858_a_17183]
-
al doilea proza literară. Mărturisesc, din capul locului, bucuria de a mă reîntîlni cu o ediție critică, bogat și îndelung comentată. Cei trei distinși editori (d-nii Stancu Ilin, Nicolae Bârna, Constantin Hîrlav), prin migălosul lor efort științific, au întrunit, în corpusul lor de comentarii mai tot ceea ce se găsea în mai vechile ediții critice de la E. P. L. și Editura Minerva: locul primei apariții, geneza operei, receptarea ei în epocă și mai tîrziu, note explicative semnalînd pînă și unele erori de lecțiune
Ediția academică I.L. Caragiale by Z. Ornea () [Corola-journal/Journalistic/15627_a_16952]
-
încoace, va putea fi utilizată cu folos științific netăgăduit. Editorii merită toată stima și arpecierea nu numai a cititorilor dar și a editorilor de meserie care știu aprecia travaliul onest, prob și mult profesionist. Bucuros că am găsit, aici, un corpus atît de bogat și lămuritor de note și comentarii, înclin să mă ocup, în cronica mea, de acest compartiment al ediției. (Nu pot să nu recunosc că meseria mea de cronicar de ediții mă îndreaptă, fără alte explicații și scuze
Ediția academică I.L. Caragiale by Z. Ornea () [Corola-journal/Journalistic/15627_a_16952]
-
analizat, între alții, de Kierkegaard însuși? Răspunsul poate părea prea simplu ca să mulțumească, dar cred ca e valabil: prin faptul că seducătorul reprezintă un mit. Jean Rousset dedică un studiu pasionant acestei întrebări, justificînd printr-o analiza aplicată la un corpus impresionant de texte, răspunsul pe care l-am rezumat mai sus. Putem vorbi despre Don Juan că despre un mit?, se întreabă autorul, din primele rînduri ale cărții sale. Sau, mai precis, putem să ne referim la figură seducătorului că
Don Juan longevivul by Andreea Deciu () [Corola-journal/Journalistic/17790_a_19115]
-
mare finețe, care descoperă reperele mentale ale constituirii mîțului lui Don Juan. Rousset este, înainte de orice, un formalist devotat: el pune în funcțiune un intreg angrenaj teoretic, o masinarie clasic structuralista (tabele, dihotomii, studiul invariantelor și al variantelor, stabilirea unui corpus de texte relevante, identificarea u-nor teme și subteme recurente), care, de multe ori nu produce nimic, decît o mare plictiseală, sau în cel mai bun caz timorează vag cititorul prea puțin inițiat în asemenea metode. Vreau să spun, cînd e
Don Juan longevivul by Andreea Deciu () [Corola-journal/Journalistic/17790_a_19115]