2,301 matches
-
ar fi trebuit să vă gîndiți la așa ceva. Marele Balbo a spus că un bărbat care s-a ridicat măcar o dată deasupra norilor nu se mai poate tîrî în genunchi pe pămînt!" Șerban Pangratty arboră cel mai naiv și mai fermecător zîmbet cu putință, era foarte înfierbîntat locotenentul, atmosfera, băutura poate și simplul motiv că la recepție n-au fost invitate nici un fel de doamne, probabil că Basarab avea părerea sa foarte personală și originală despre ceea ce înseamnă "camaraderie", îl cuprinse
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1507_a_2805]
-
să mănânc un sandvici cu șuncă și o sticlă de bere. Câștiga bine Nilă pentru serviciile lui aduse locatarilor, dar nu știam de ce avea mereu acel aer împovărat. Nu era trist (fiindcă la un pahar avea un surâs de încîntare fermecător și fruntea lui lată și încrețită de o liniștită nedumerire se descrețea în sfîrșit) dar lupta parcă mereu cu gânduri care nu căpătau glas. Ducea o luptă cu sine sau cu ceva? Nimeni nu știa, fiindcă stârnit de frati-său
Viața ca o pradă by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295611_a_296940]
-
scrieți despre ea, zise el. - O să dam o notă, răspunse Geo Dumitrescu preocupat, rece, fără ironie, deși ironia exista, dar era greu să-ți dai seama din ce reieșea. - Hî, făcu Marin Sîrbulescu și avu un surâs strâmb, timid și fermecător. Față de statura lui uriașă blândețea surâsului era cuceritoare. - Ce hî? zise Geo Dumitrescu cu aceeași răceală, fără umor, deși umorul răzbătea, dar ai fi zis ca el n-avea chef de glume. Vrei să spui că nu-ți place? continuă
Viața ca o pradă by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295611_a_296940]
-
cosmice, și fatale, într-un potop de cuvinte pe care le ardea atât de tare glasul ei pătimaș, încît nu le puteam reține nici o clipă înțelesul... Vino, draga mea-n grădină... Cu dorul care suspină... cuvinte ridicule, dar ce văitături fermecătoare cu care parcă se elibera de un blestem al clipei, care totuși o subjuga, dar o și înspăimînta de suferințele viitoaie pe care le presimțea... Un cântec aduce altul, de la sine, țâșnea imediat după o tăcere de o clipă, cânta
Viața ca o pradă by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295611_a_296940]
-
căutând explicații... Ne sorbeam ceaiurile de portocală. Îi inventam povești după povești, ea râdea. Chestia cu balonul însă era singura absolut adevărată. Emil Brumaru: Ei, chestia cu veceul e, zic eu, destul de interpretabilă. În Primăvara neagră, Henry Miller are pagini fermecătoare, la capitolul „O după-amiază de sâmbătă“, despre closete, veceuri, toalete, vespasiene... ceva feeric aproape. Face un elogiu de neuitat cititului în toaletă, în recreații... Nu dau citatele care-s voluptuoase... acolo i-a înțeles, scrie el, pe Boccacio, pe Rabelais
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2212_a_3537]
-
BRUMARU A te încumeta să scrii despre Balzac este, cel puțin, o nebunie deșartă, dacă nu te pândește, major, și mai și, riscul unui penibil și devastator eșec sau, de ce n-am exagera puțin... moartea, da, chiar dânsa în persoană, fermecătoare și picant-ademenitoare și longilin-bombată-n șoldurile sânilor însfârcuiți maro, poros (bumbeleul are găurele!). Obișnuiți din pruncie să-l confundăm pe Balzac cu Comedia umană, facem ochii mari, cepoși, emerveiați, pavilioanele urechilor ni se transformă-n farfurii adânci de porțelan cartilaginos și
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2176_a_3501]
-
părea un lucru mai puțin intim decât a rămâne peste noapte la celălalt. Jos Laurence zâmbea. Arăta și mai chipeș în halatul de baie decât în hainele lui obișnuite. Mă întrebam, timiditatea îi revenise, dar acum părea cea unui băiețel, fermecătoare, nu cum fusese, cu o clipă în urmă, un mijloc de-a o ține la distanță, dacă ți-ar plăcea să vii să faci cunoștință cu mama. Fran simți, rușinată, un val de ușurare. Acesta era un pas important, intui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2261_a_3586]
-
clătină din cap. — Tu o cunoști mult mai bine. Da, recunoscu Jack, dar, în cazul meu, ăsta e un dezavantaj. Francesca Tyler e convinsă că sunt un nemernic, fermecător poate, dar tot un nemernic. Credeam că femeilor le plac nemernicii fermecători. Atunci la ce bun toate articolele alea din revistele pentru femei despre motivele pentru care femeile iubesc ticăloșii. Poartă-te urât, ține-le cu inima-n gât. Toată vrăjeala asta. Poate că nu ești destul de nemernic. — Chestia asta s-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2261_a_3586]
-
costum bizar de erou de pantomimă și, în loc să înceapă să discute despre nuntă, aduse imediat vorba despre taică-său și despre căminul unde fusese internat. Zău așa. Fran, însă, simți un fior de încântare văzându-l pe Laurence, calm și fermecător, îmbrăcat într-un pulover de lână de culoare deschisă și niște pantaloni lejeri de bumbac, așezat într-un colț al canapelei drăguțe de creton din drăguța cameră de zi îmbrăcată în creton a maică-sii. Fran rămăsese oarecum surprinsă când
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2261_a_3586]
-
lui, de obicei foarte puțin pronunțate, păreau să se fi transformat deodată în șanțuri adânci. Durerea îi dă un aer de distincție, se gândi Camilla într-o doară. Îl face să semene cu tatăl lui, când era mai tânăr. Bietul, fermecătorul Harry. Probabil că și el ar fi fost mai fericit cu un alt gen de femeie. Viața era al naibii de tristă, oricum o luai. — Laurence, m-am întrebat întotdeauna un lucru. De ce ai ales să lucrezi în domeniul problemelor de fertilitate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2261_a_3586]
-
să-i răspundă? Am suferit îngrozitor dar timpul vindecă toate rănile? Carrie avusese întotdeauna talentul să ignore orice aspect neplăcut, chiar și atunci - sau poate mai ales atunci - când o privea pe ea. La început asta o făcuse o companie fermecătoare. Întotdeauna veselă, întotdeauna optimistă. Până când își dăduse seama că singura fericire care conta pentru ea era propria ei fericire. — Sunt bine, răspunse Jack scurt, evitându-i privirea. Combinația extraordinară de frumusețe și vulnerabilitate proprie lui Carrie, calități la care putea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2261_a_3586]
-
Of My Hair „O să-mi scot băbatul acela din minte“. Regină a unui trib celtic, renumită pentru că a condus o revoltă împotriva Imperiului Roman. Protagonista unui popular serial american. Protagonistul unui serial american din anii ’60, devenit prototipul tânărului doctor fermecător și idealist. Protagonista music-hallului Cabaret. Stradă comercială din Londra, asociată cu înalta societate britanică și, prin extensie, cu cei care aspiră să facă parte din ea. Cântec popular în lumea rugbiului britanic, cu o pronunțată tentă erotică. Marcă de bomboane
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2261_a_3586]
-
capul", i-am zis. Un dobitoc cu pretenții. 28 februarie Îmi repet zilnic că n-are valoare decât ceea ce ne costă. 22 februarie M-am uitat atent la Augusta. E frumoasă fără îndoială. Un animal frumos și de o mărginire fermecătoare. 26 februarie Am păstrat multă vreme trei sticle de vin prăfuite și sigilate, primite în dar. Mi se părea un sacrilegiu să deschid una. Azi m-am hotărât să încerc totuși. Am descoperit că vinul păstrat cu atâta evlavie s-
Un om norocos by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295605_a_296934]
-
nimic de pe această lume", care are misterioasa calitate de a-l urma peste tot, la cea mai mică mișcare: Nu folosea parfum, nu-și parfuma hainele, însă, cumva, o mireasmă închisă în străfundurile unui cufăr chinezesc irupea cu atât mai fermecătoare în prezența sa. Atingea în treacăt o ramură de flori de prun sub verandă și ploaia de primăvară picurând din ea devenea un parfum pentru ceilalți care treceau". Niou (al cărui nume înseamnă Mireasmă), fratele său care nu posedă acest
Darurile zeiţei Amaterasu by Roxana Ghiţă, Cătălin Ghiţă [Corola-publishinghouse/Imaginative/1390_a_2632]
-
Mili a apărut pe scenă și cu un gest na tu ral, i-a făcut semn băiatului de la sunet să dea drumul la muzică. În sală s-a lăsat liniș tea, îi auzeam respirația saca dată în microfon. Era mai fermecătoare ca oricând. Nu era cine știe ce talent, dar umplea tot teatrul cu prezența ei. Îmbrăcată într-o rochie albastră, simplă, strânsă în talie, cu părul castaniu, des pletit, și buzele rujate cu roșu, te făcea să uiți că vocea nu prea
Ficţiuni reale by ed.: Florin Piersic jr. () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1342_a_2714]
-
sentiment viu, trăire proaspătă, nefiltrată mental, zvâcnet afectiv. Impunându-și, cu atâta consecvență, să nu calce pe lângă codul moral, Andrei Vlădescu ajunge să greșească în mod fundamental - la nivelul mai profund al omenescului. Legătura lui cu Ioana Sandi Îo tânără fermecătoare și inteligentă, cu întreaga prospețime a vârstei) se rupe tocmai din cauza acestei geometrii rigide a personajului, a voinței lui inflexibile de a-și domina orice impuls, de a raționaliza totul. Povestea unei așteptări, Darul Ioanei e totodată istoria unei înfrângeri
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1927_a_3252]
-
pare atât de des că pământul se lățește ca să cuprindă și nenumăratele ei amintiri, asupra cărora nu stăruie, ci doar le cheamă, de parcă ar vrea să-și testeze memoria, pentru că nu de aminitiri are nevoie, oricât de multe, plăcute, admirabile, fermecătoare ar fi, toată chestia asta cu amintitul e o prostie, n-o găsești decât în cărți, există doar în măsura în care regreți ceva sau mai vrei să faci un anumit lucru și nu ești sigur cum să-l legi de cele de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1927_a_3252]
-
și eu lui, și m-a sunat și mi-a spus, mie mi-e dor de tine, și tu ce i-ai spus? am zis, și mie, dar am zis așa... adică... el a strâns un colț al gurii lui fermecătoare și a dat scurt din cap și din umăr a nimic important. Mi-a fost milă de Mihai în final, când a plecat în Canada să scape de el, îl înțelegeam, el eram eu la mare pe faleză noaptea, atunci
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1988_a_3313]
-
va trage învățămintele dramei va fi, nu întâmplător, Brendel, omul pentru care casa familiei Rosmer este o casă a amintirilor, omul care cunoaște adevărul despre puterea trecutului. Tot el va intui forța ademenitoare a Beatei și mai apoi a Rebekkăi, „fermecătoarea sirenă” ce-l va lua cu ea în adâncuri pe Rosmer, căci Brendel știe că vârtejul morii, râul și podețul sunt la fel de fascinante ca și marea. Fantoma invizibilă pândește și aici din umbră, atrăgând ființele vii pe meleagurile morții. Puterea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1979_a_3304]
-
parte, se strecură la adăpost, în poala stăpânei sale. Iar vizitatorii, după o reconstituire rapidă a ordinii inițiale, trecură pe rând prin fața jilțului, sărutând, așa cum cerea obiceiul, mâna doamnei Ledoulx sau poala rochiei care purta din plin urmele unui moment fermecător de apropiere dintre Franța și țara Românească. Intermezzo informativ. Părerea competentă a valetului, exprimată cu satisfacție deplină în patul... (nu contează numele și nici măcar sexul) plăcerii sale: ― Dacă Franța a câștigat ceva în seara asta, la acel ceva n-a contribuit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2340_a_3665]
-
Acum pot să-ți spun doar că la masă zeița va sta între mine și prinț. Pe tine te-am ancorat între divinele noastre mame. Zeița tocmai deschisese o mică umbrelă din dantele aurite - obiect ciudat, nostim, de-a dreptul fermecător - și acum înainta peste zăpada și paiele de pe alee, cu poala rochiei ușor ridicată, cât să i se vadă fundele de catifea ale pantofilor cu vârfurile ascuțite și tocurile ca niște mosorele aurite. Femeia stăpânea o tehnică mult prea subtilă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2340_a_3665]
-
în timpul anilor de studenție petrecuți la Viena și Pisa. Domnița Ecaterina urmări din ce în ce mai uimită desfășurarea acestui dialog mut. Era ca și cum tocmai ar fi surprins trezirea la viață a unui bărbat. Și noua prezență pe deplin masculină o tulbura. Îi reamintea fermecătoarea undă de magnetism care o învăluia întotdeauna în preajma soțului său. Se dezmetici. Dar nu chiar de tot. Și vocea cu care își pofti invitații în casă îi trădă profunda schimbare interioară. Rosti cuvintele cu inflexiunile din tinerețe, când trăia nepăsătoare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2340_a_3665]
-
strecură repede pe ușa unui mic pavilion. Valetul o conduse până la etaj, urcând scara pe jumătate întors spre ea și luminându-i treptele cu sfeșnicul ridicat. În mai multe rânduri, femeia se simți „furată” din coada ochilor, de o manieră fermecătoare. Realiză că tânărul încerca de fapt să-i atragă atenția asupra sa. Și încercarea lui nu era lipsită de rafinament, ceea ce dovedea o oarecare practică. Sus, valetul deschise canaturile ușii, apoi o invită să intre, cu o semireverență fără cusur
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2340_a_3665]
-
genele valetului și femeia primi cel mai nuanțat răspuns. Mai întâi, o falsă surpriză, apoi, un fals regret și, în sfârșit, o falsă resemnare. Toate rostite într-o curată limbă românească și cu o măiestrie de mare actor. Plus semireverența fermecătoare. Plus ultima formulă de politețe... la fel de falsă. ― Ooo!... Încă nuuu!... Dar, desigur... asta doriți... (semireverența). Vă rog să așteptați aici, distinsă doamnă. Contele tocmai căsca de plictiseală în camera de toaletă. Își schimbase hainele, își clătise gura, își examinase ridurile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2340_a_3665]
-
croită pătrat, în felul acesta, ca să se vadă bine că am burta suptă. ― Înțeleg, boierule! Preferați moda europeană, ca și monsieur Dante Negro, aici de față. Și, întorcându-se în direcția indicată de croitor, Iancu descoperi abia atunci un tânăr fermecător, cu o barbă potrivită după moda italiană. Panglica neagră care îi acoperea ochiul stâng îi dădea un aer agresiv de lup de mare. Stătea picior peste picior pe un scaun și desena ceva într-un carnet. ― Oh, îmi cer scuze
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2340_a_3665]