3,252 matches
-
să mănânc nimic și aș fi trăit bucuros doar cu aer dacă mama, disperată, nu ar fi-ncercat într-o zi un fel nou, "cartofiori preparați altfel decât știi tu". Era de fapt un banal amestec de felii de cartofi fierți și rântaș de care se punea de obicei în tocănițe sau în fasolea bătută, dar s-a-ntîmplat ca mâncarea asta nouă să-mi placă așa de mult, că-i ceream mamei tot timpul "Fă-mi preparați!", crezând că "preparați" e chiar
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
deci cu preparați și orez cu lapte, disprețuind orice altă mâncare, pe când mama, exasperată, își rostea tot mai des vorbele de supărare: "Mănîncă ce este în farfurie! Ei comedie, aia nu, aia nu... Păi ce să-ți mai dau, mierte fierte, scoici prăjite?" Vorbele-astea mă umpleau de bucurie: Da, da, mierte fierte, scoici prăjite să-mi dai!" Tot pe-atunci am ieșit prima dată pe-afară, cu băiețelul doamnei Soare, vecina noastră, al cărei balcon era numai la jumătate de
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
mama, exasperată, își rostea tot mai des vorbele de supărare: "Mănîncă ce este în farfurie! Ei comedie, aia nu, aia nu... Păi ce să-ți mai dau, mierte fierte, scoici prăjite?" Vorbele-astea mă umpleau de bucurie: Da, da, mierte fierte, scoici prăjite să-mi dai!" Tot pe-atunci am ieșit prima dată pe-afară, cu băiețelul doamnei Soare, vecina noastră, al cărei balcon era numai la jumătate de metru de-al nostru, așa încît mă pomeneam câteodată ridicat în brațe
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
prin fante incredibil de subțiri, care depuneau la comandă sute de ouă cât corcodușele, aruncate apoi, printre gratii, spectatorilor. Dresorul era-mbrăcat complet în purpuriu, strâns bine-n corset, iar în jurul mustăților daliniene, care-l făceau să semene cu un rac fiert uriaș, înfășurase sârmă de aur. Spectaculos era momentul când, încălecat pe unul dintre animalele sticloase, cu ciocuri retezate oblic ca acele de seringă, celebrul Eduard scotea un strigăt scurt, iar puricele-și destindea brusc picioarele, înălțîndu-se fulgerător până sus, în
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
o hârtie cu binecuvântarea preotului. Unii cetățeni mai pun în mâna mortului un mesaj din partea celor dragi. După slujbă, mortul este dus la cimitir. După ce este pus în groapă, toți se închină de trei ori, servesc coliva, făcută din grâu fiert și îndulcit cu miere de albine, apoi merg la praznic, fie la casa mortului, fie la casa de prăznuire. Mortul este așezat în groapă cu picioarele spre est, locul unde stă crucea, care se pune până la împlinirea a 40 de
Monografia comunei Lespezi, judeţul Iaşi by Vasile Simina (coord.) Ioan CIUBOTARU Maria ROŞCA Ioan LAZĂR Elena SIMINA Aurel ROŞCA Vasile SPATARU () [Corola-publishinghouse/Administrative/91877_a_93004]
-
seară de seară trebuiau să-și adune odraslele din odaia bunicii, unde totul era parfumat și mirosea a șerbet și bragă<footnote băutură răcoritoare cu gust acrișor și miros specific, preparată din făină de mei, de porumb sau de secară fiartă și fermentată sau din bucățele de pâine fermentate în apă. footnote> proaspătă. Ne adunam în jurul ei, și bunica nu mai contenea cu bucatele sale, de fiecare dată altceva și într-o prezentare inedită. Cum să poți refuza raci fierți cu
Amintirile unui geograf Rădăcini. Așteptări. Certitudini by MARIANA T. BOTEZATU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/83163_a_84488]
-
secară fiartă și fermentată sau din bucățele de pâine fermentate în apă. footnote> proaspătă. Ne adunam în jurul ei, și bunica nu mai contenea cu bucatele sale, de fiecare dată altceva și într-o prezentare inedită. Cum să poți refuza raci fierți cu garnitură de orez? Cum să poți anula mâncare de gutui în sos de caramel și scorțișoară? Prăjiturile cu mere și gem de prune erau nelipsite pe perioada posturilor, pâinea de casă, cartofii copți, fructele uscate. Seara veneau mamele să
Amintirile unui geograf Rădăcini. Așteptări. Certitudini by MARIANA T. BOTEZATU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/83163_a_84488]
-
din odaia bunicii, unde totul era parfumat și mirosea a șerbet și bragă proaspătă. Ne adunam în jurul ei, și bunica nu mai contenea cu bucatele sale, de fiecare dată altceva și într-o prezentare inedită. Cum să poți refuza raci fierți cu garnitură de orez? Cum să poți anula mâncare de gutui în sos de caramel și scorțișoară? Prăjiturile cu mere și gem de prune erau nelipsite pe perioada posturilor, pâinea de casă, cartofii copți, fructele uscate. Seara veneau mamele să
Amintirile unui geograf Rădăcini. Aşteptări. Certitudini by MARIANA T. COTEŢ BOTEZATU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/809_a_1653]
-
Aso era dură și de aceea unii plecau. Nu mi se părea o idee bună să mă întorc în societate, așa că am rămas. Mă simțeam împlinit. Aveam o dietă Aum, în fiecare zi mâncam numai orez foarte vechi și legume fierte. Ducând o astfel de viață aveam diverse pofte, voiam să mănânc ba una, ba alta. Dar am încercat să-mi impun să nu mă las furat de aceste gânduri. Reușeam asta prin antrenamente. Eram dinainte vegetarian, deci nu mi-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2279_a_3604]
-
de gunoi, s-o curețe bine și, apoi nici vorbă, aspiratorul o să funcționeze cum trebuie. Dar, când să răstoarne punga în coșul de gunoi, de cum a săltat capacul, ce să vezi? Acolo, la gunoi, se aflau un sandviș, un ou fiert și câteva bucăți de pâine prăjită. Cine să le fi pus, oare, aici? Tăticul își amintește că Sorin a mâncat împreună cu el și cu mămica. Dar Sorina? Ea s-a trezit mai târziu în această dimineață. Când ceilalți mâncau, ea
Sorin şi Sorina : Povestiri by Alexandru Poamă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/372_a_1293]
-
trebuie să fie vioi, viguros și sănătos! Pe urmă s-au dus în grădinița din fața casei, unde fântâna cu apă proaspătă și dătătoare de sănătate îi aștepta. Când au venit în bucătărie, bunica le pregătește câte o cană cu lapte fiert și câte un ou moale. Cât timp au mâncat, Sorin și Sorina n-au uitat nici de înaripatul lor prieten: i-au dat firmituri de pâine, într-o cutie mică de conserve i-au turnat lapte, așa încât, toți trei au
Sorin şi Sorina : Povestiri by Alexandru Poamă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/372_a_1293]
-
marinată, țesuturile mele ar căpăta gust de săpun. Când începu să mi se îmbibe și creierul, ieșii din baie. Era mai bine să-mi păstrez centrala în stare de funcționare și să evit scurtcircuitele. În oglindă, aveam culoarea unui homar fiert. Îmi pusei din nou halatul și coborâi în salon. Era acolo o combină stereo cum Baptiste Bordave nici măcar n-a îndrăznit să viseze c-ar putea poseda. Suedezii și înalta fidelitate, e un lucru cunoscut. M-am gândit că eram
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1943_a_3268]
-
el, că-l ajutase să-și poată crește copiii. Așa au intrat ei În rândul familiilor ce munceau la fermă, câștigându-și cinstit traiul de zi cu zi. Crăciunul i-a găsit pe toți adunați la o ceașcă de țuică fiartă, sau vin fiert, la pomana porcului, făcută de fermier, În fiecare an cu toti cei care contribuiau la prosperitatea fermei sale. În afară de carne mai primeau și câte o primă În bani și cadouri pentru copiii muncitorilor. Fermierul era singur, soția
În vâltorile Dunării de Jos by Flora Mărgărit Stănescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1138_a_2049]
-
ajutase să-și poată crește copiii. Așa au intrat ei În rândul familiilor ce munceau la fermă, câștigându-și cinstit traiul de zi cu zi. Crăciunul i-a găsit pe toți adunați la o ceașcă de țuică fiartă, sau vin fiert, la pomana porcului, făcută de fermier, În fiecare an cu toti cei care contribuiau la prosperitatea fermei sale. În afară de carne mai primeau și câte o primă În bani și cadouri pentru copiii muncitorilor. Fermierul era singur, soția lui murise de
În vâltorile Dunării de Jos by Flora Mărgărit Stănescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1138_a_2049]
-
face să mă scap de soponul ce îmi da în ochi, pe nas și în gură, mă îndreptai către unul din acele patru bazine care mi se păru mai plin de oameni și mă aruncai înăuntru. Apa era așa de fiartă încît scosei un grozav țipet, mi se păru că eram azvârlit în Tartar; mă apucai de vecinii mei, cari toți se mira ce am și de ce voi fi țipând; mă împinsei pe umerii unuia și mă azvârlii iar afară cu
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
din ceva tablă, era șubred, ce mai. Stăm noi la masă, bem oarece, impresarul mai dă un rând, patronul mai pune și el, tragem la bere cu nădejde și-l văd pe conu’ Johnny că face ochii ca de pește fiert; mă uit eu în direcția în care privea el și văd nemțoaica, roșie, durdulie, dar bună, bună, tocmai bună, aș zice. Ne tragem într-un târziu la camere, iar când ajung și eu, Johnny iese și-mi face semn că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2164_a_3489]
-
ceva, iau loc cu toții în amfiteatru. Fiecare copil a venit cu globurile lui și fiecare ține să-și așeze globul în brad, să știe că bradul poartă podoaba hărniciei și generozității sale. Părinții stau, beau câte un pahar de vin fiert și cântă. Hrușcă viersuiește cum știe el, cu o anume tristă bucurie, și oamenii șoptesc și ei, care mai cu glas, care mai fără, dar fiecare cu aceeași tristă bucurie a nașterii întru moarte. De sus cad niște picături de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2164_a_3489]
-
iar gâtul lui ar fi trebuit să fie Înhămat la plug. Mânecile jachetei sale fuseseră Îndesate cu câteva kilograme de cartofi și se sfârșeau brusc, prematur, dând la iveală Încheieturi și pumni care aveau mărimea și culoarea a doi raci fierți. Respirând adânc, am scuturat din cap, amorțit de durere. M-am ridicat În capul oaselor Încet, ținându-mă de gât cu amândouă mâinile. — Hristoase, cu ce m-ai pocnit? Cu o bucată de șină de tren? — Îmi pare rău, zise
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2260_a_3585]
-
să te vadă, căscă el. Cineva foarte important. — M-au ales pe mine În echipa olimpică de aruncare a rahatului, nu? Fața lui Rienacker se schimbă la culoare și nările Îi palpitară puternic și repede, ca două sticle cu apă fiartă care se golescc. Începea să-și piardă răbdarea. — Bine, bine, i-am spus. Bănuiesc că, vreau - nu vreau, tot o să merg. O să mă Îmbrac. Să nu tragi cu ochiul, i-am mai zis, mergând spre dormitor. Era un Mercedes mare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2260_a_3585]
-
Ocupantul solitar din fundul separeului avea oarecum aerul lui Arbuckle Grăsanu’. Gâtul lui gros se sprijinea pe două șervete rulate, cât două gogoși, strâns lipite de gulerul de la cămașa lui de seară. Fața Îi era la fel de roșie precum un jambon fiert și m-am Întrebat dacă asta era explicația care stătea În spatele poreclei lui. Gura lui Dieter Helfferich Roșcovanul era plasată Într-un unghi pe care ar fi trebuit să-l aibă dacă ar fi mestecat dintr-un trabuc mare. Când
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2260_a_3585]
-
anii ’70 nu era feerică nici măcar pentru fosta amantă a lui Maiakovski, dar linia telefonică trepidase, brusc, de juvenila revoltă a bătrânei de la Moscova: „Cu tine, la Paris? Să fac, ce? Să urmez dietă, să beau ceai, să mănânc mere fierte? Aici e viața adevărată! Tensiune adevărată! Nu ca ațipeala voastră!”... Între timp, adică astăzi, imperfecta și În veci preferabila democrație și-a amplificat, să recunoaștem, primejdioasa producție de contradicții. Puterea financiară (cu derivatele ei politice, militare, propagandistice) Îngustează și domină
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]
-
înapoi acasă. Tata i-a poftit pe notarul din comună și pe secretarul de partid, cu tot cu neveste, la noi acasă și mama i-a ospătat cum nu se poate mai bine. Supă de găină, purcel fript cu fasole și cartofi fierți alături, iar la sfârșit turtă dulce. La sosirea mea, tata zisese doar atât: « Se rezolvă» și plecase să-l caute pe tovarășul secretar de partid. Acela fusese înainte bețivul satului și mai târziu se împăunase cu minciuni sfruntate, însă comuniștii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2370_a_3695]
-
Crăciun. Ea ținea minte denumirea corectă a fiecărui obiect și proveniența lui. Acum puteam să recunosc tot ce-mi povestise. N-a trecut mult și a venit înapoi, aducând într-o mână trei chifle, iar în cealaltă roșii și ouă fierte. Ia și mănâncă, nu te teme. Ai noroc, stăpânii sunt plecați, la ora asta rareori stau pe-acasă. Poți să vii în fiecare zi, dacă vrei, atâta că n-am să-ți pot da mereu legume, însă trei chifle ai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2370_a_3695]
-
voi fi nevoit să falsific semnătura din carnetul de absențe. Afară era de mult ziuă și eu zăceam cufundat în continuare în pat, la adâncimea de două pături, purtând șosete ude care miroseau a oțet. La prânz primeam doar cartofi fierți cu brânză de vaci degresată. Îngrozitor. Deci aveam grijă să mă însănătoșesc până seara. „Nu e frumos?” a repetat tata. Apoi mi-a văzut fața și a adăugat: „N-a fost posibil să ți-o dau la telefon. Mai bine
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2370_a_3695]
-
lent, ce chip mândru! Și cum poți crede că s-a dus?! El e mort și poza de pe copertă este vie. Tătucul nostru nu mai este.” Plâng amândoi, beți de secărică și udă cu lacrimile lor oasele capului de miel fiert. „Nu pot să cred că este mort.” „Circu’ mă-ti azi și mâine! De ce-ai furat banii, mă? Circ, ai? Rup centura pă tine, cum o rup și pe ăia care vând caramele pe stadion.” Promisiunile tatălui sunt sfinte
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2020_a_3345]