3,548 matches
-
o suplimentare a eliberării cu 30-40%. Prin acest mecanism, toate situațiile normale sau patologice care determină creșterea volumului extracelular, întoarcerii venoase și a presiunii intraatriale se însoțesc de intensificarea progresivă (de până la 20 de ori) a eliberării de ANF din granulele secretoare miocardice. La rândul lor, studiile privind extracția și purificarea ANF au stabilit că acesta se găsește la nivel granular sub formă de prohormon, format din 126 de aminoacizi. În timpul sau imediat după eliberare, prohormonul este clivat în ANF activ
Sistemul nervos vegetativ Anatomie, fiziologie, fiziopatologie by I. HAULICĂ () [Corola-publishinghouse/Science/100988_a_102280]
-
ANF sau ANP = atrial natriuretic peptide), denumit și atriopeptin, amplu studiat în ultimele două decenii. Descoperit de către De Bold și colab. (1985) în cordul mamiferelor, inclusiv umane, ANF este un peptid hormonal circulant format din 28 de aminoacizi secretat de granulele cardiomiocitelor atriale (fig. 70). Excitantul fiziologic al eliberării sale este reprezentat de stimularea receptorilor de întindere, determinată de distensia atriilor produsă de creșterea întoarcerii venoase și umplerii diastolice din timpul revoluției cardiace normale și, mai ales, patologice. Concentrații mari de
Sistemul nervos vegetativ Anatomie, fiziologie, fiziopatologie by I. HAULICĂ () [Corola-publishinghouse/Science/100988_a_102280]
-
dublat de o marcată acțiune de creștere a permeabilității capilare. Cele mai mari cantități de histamină se găsesc în piele, tubul digestiv și țesutul pulmonar. Ea rezultă din decarboxilarea histidinei la nivelul mastocitelor, unde se găsește depozitată sub formă de granule, alături de heparină, și se eliberează atât spontan, cât, mai ales, în timpul agresiunilor tisulare fizice sau chimice, reacțiilor alergice etc. Iritația filetelor senzitive provoacă, prin reflexe locale de axon, eliberarea unei substanțe puternic vasodilatatoare de tip histaminic. Acumulată în exces, aceasta
Sistemul nervos vegetativ Anatomie, fiziologie, fiziopatologie by I. HAULICĂ () [Corola-publishinghouse/Science/100988_a_102280]
-
în cazul unor agresiuni toxice sau virale; - celule cu marginea „în perie”, bogate în ribozomi liberi, implicate în resorbția unei cantități de mucus și în unele procese secretorii; - celule bazale cu rol în regenerare; - celule neuro-ectodermice, cu conținut bogat în granule secretoare de hormoni locali de tip aminic (histamină, serotonină, catecolamine), polipeptidic (VIP, TSH, MSH, ACTH, calcitonină, gastrină, secretină, kinine plasmatice, vasopresină etc.) și lipidic (prostaglandine, tromboxani, prostacicline, leucotriene). Nu s-au evidențiat legături ale acestor celule cu fibre nervoase aferente
Sistemul nervos vegetativ Anatomie, fiziologie, fiziopatologie by I. HAULICĂ () [Corola-publishinghouse/Science/100988_a_102280]
-
exocrine, își varsă produșii de secreție la exterior printr-un canal, pe suprafața epitelială a buco-faringelui. Ele prezintă două tipuri principale de celule: seroase, care sunt bogate în depozite de zimogen și a căror secreție este ptialina; mucoase, ce conțin granule de mucinogen, precursorul produsului de secreție - mucina; există și un al treilea tip de celule - mixte. Cele trei perechi de glande salivare sunt: - glandele parotide, de tip seros, situate în lojile parotidiene lângă conductul auditiv extern, cu greutate de 25-30
Sistemul nervos vegetativ Anatomie, fiziologie, fiziopatologie by I. HAULICĂ () [Corola-publishinghouse/Science/100988_a_102280]
-
cu funcții exocrină și endocrină. Structura pancreasului exocrin este asemănătoare celei a glandelor salivare, fiind constituit din acini secretori și duete intralobulare ce se varsă în marile canale excretoare - Wirsung și Santorini. Celulele acinoase se disting prin prezența abundentă a granulelor de zimogen, transportate prin exocitoză în duetele pancreatice, și a unui aparat Golgi cu rol esențial în formarea acestora. Celulele epiteliale ale canaliculelor excretoare prezintă activități enzimatice marcante cu rol în secreția hidro-bicarbonatată. Canalul Wirsung străbate transversal pancreasul de la coadă
Sistemul nervos vegetativ Anatomie, fiziologie, fiziopatologie by I. HAULICĂ () [Corola-publishinghouse/Science/100988_a_102280]
-
devin activi numai în intestin. Pe de altă parte, țesutul glandular pancreatic are proprietatea de a distruge enzimele proprii sau a le neutraliza printr-o antienzimă, și anume antitripsina (inhibitorul tripsinei). Această substanță este depozitată în citoplasma celulelor glandulare în jurul granulelor de enzime și previne activarea exagerată a tripsinei, atât în celulele secretoare, cât și în acinii și duetele pancreatice. Deoarece tripsina activează și alte enzime proteolitice, inhibitorul tripsinei poate preveni, de asemenea, și activarea acestora. Atunci când pancreasul este lezat grav
Sistemul nervos vegetativ Anatomie, fiziologie, fiziopatologie by I. HAULICĂ () [Corola-publishinghouse/Science/100988_a_102280]
-
suc pancreatic; inhibitorul tripsinei fiind depășit și secreția pancreatică rapid activată, aceasta poate digera în câteva ore întregul pancreas (pancreatita acută, adesea letală). Enzimele glicolitice. Amilaza pancreatică este analogă ca acțiune celei salivare. Este elaborată în celulele acinoase la nivelul granulelor zimogene și secretată sub formă activă. Are un grad mult mai înalt de activitate decât ptialina, putând să digere în 30 de minute cantități de amidon de 20000 de ori mai mari decât greutatea sa. Acționează la un pH optim
Sistemul nervos vegetativ Anatomie, fiziologie, fiziopatologie by I. HAULICĂ () [Corola-publishinghouse/Science/100988_a_102280]
-
anus formează colonul distal, cu funcții de depozitare și evacuare a materiilor fecale. Structural, mucoasa colonului este mai groasă comparativ cu cea a intestinului subțire și nu posedă valvule conivente și vilozități. Celulele cu margine „în perie” sunt lipsite de granule secretoare, iar la partea apicală microvilii sunt mai mari și mai scurți. Glandele Lieberkuhn secretă mucus, iar celulele endocrine sunt rare, cu excepția apendicelui. Fibrele musculare longitudinale externe sunt dispuse în trei benzi late, numite taenia coli, la distanțe egale între
Sistemul nervos vegetativ Anatomie, fiziologie, fiziopatologie by I. HAULICĂ () [Corola-publishinghouse/Science/100988_a_102280]
-
neuro-endocrino-metabolice. Celulele cromafine ale țesutului glandular medulosuprarenal posedă capacitatea de a sintetiza și elibera în sângele circulant trei hormoni: adrenalină, noradrenalină și dopamină denumiți generic catecolamine. Dintre cele trei catecolamine, adrenalina este de proveniență exclusiv medulosuprarenală. Aproximativ 80% din conținutul granulelor cromafine medulosuprarenale este reprezentat de adrenalină și doar 15-20% de către noradrenalină. Biosinteza, eliberarea și acțiunile hormonilor medulosuprarenali fiind prezentate anterior la capitolul mediației chimice simpatico-adrenergice (monoaminergice), vor fi succint expuse implicațiile biologice ale adrenalinei și reglarea secreției medulosuprarenale. Efectele biologice
Sistemul nervos vegetativ Anatomie, fiziologie, fiziopatologie by I. HAULICĂ () [Corola-publishinghouse/Science/100988_a_102280]
-
sanguine. În afara histaminei mastocitare, există și un stoc tisular nemastocitar de histamină. Acesta a fost identificat în mucoasa gastro-intestinală și țesutul nervos cerebral. Sinteza histaminei se realizează prin decarboxilarea histidinei cu ajutorul histidindecarboxilazei, care folosește piridoxalfosfatul drept coenzimă. Eliberarea sa din granulele mastocitare este determinată de către numeroșii factori de agresiune tisulară, începând cu infecțiile, arsurile și reacțiile de hipersensibilitate mediată și sfârșind cu extractele proteice, veninurile și alte substanțe cu greutate moleculară mare (dextran, polivinilpirolidonă, curarizante, unele antibiotice etc.). Degranularea mastocitelor ca
Sistemul nervos vegetativ Anatomie, fiziologie, fiziopatologie by I. HAULICĂ () [Corola-publishinghouse/Science/100988_a_102280]
-
întâmplare, în capul, coada și corpul pancreasului (14). Ce raporturi funcționale există între cele două tipuri de țesut, se știe mai puțin. S-a constatat, totuși, că acinii „tele-insulari” (mai depărtați de insule) sunt mai mici și conțin mai puține granule de zimogen decât acinii „peri-insulari”. S-a sugerat că secreția endocrină complexă insulară joacă un rol important în reglarea secreției exocrine, pe căile denumite „axele insulino-acinare” (1). În adevăr, sistemul venos portal insulo-acinar transferă sângele conținând hormonii secretați în insulă
Tratat de diabet Paulescu by Constantin Ionescu-Tîrgovişte () [Corola-publishinghouse/Science/92241_a_92736]
-
de o rețea subțire de fibre reticulare ce conține numeroase capilare sanguine în care celulele endoteliale sunt fenestrate. Celulele A și B au fost descrise în 1907 de Lane (21), pe baza colorației histochimice diferite și a mărimii diferite a granulelor secretorii. Prezența insulinei numai în celule B a fost precizată numai în 1959 de Lacy (20). Celulele D au fost descrise de Bloom în 1931, iar celulele PP de către Kimmel în 1971 (15, 35). Deși celulele insulare se aseamănă mult
Tratat de diabet Paulescu by Constantin Ionescu-Tîrgovişte () [Corola-publishinghouse/Science/92241_a_92736]
-
20). Celulele D au fost descrise de Bloom în 1931, iar celulele PP de către Kimmel în 1971 (15, 35). Deși celulele insulare se aseamănă mult între ele, diferențierea cea mai simplă între celulele A și B poate fi făcută analizând granulele secretorii, al căror diametru este în jur de 250 nm. Granulele insulinice apar sub forma unor cristale dense, înconjurate de un halou mai translucid. Celula A (?) prezintă zona granulară în care este prezent glucagonul ocupând aproape întregul spațiu, cu
Tratat de diabet Paulescu by Constantin Ionescu-Tîrgovişte () [Corola-publishinghouse/Science/92241_a_92736]
-
celulele PP de către Kimmel în 1971 (15, 35). Deși celulele insulare se aseamănă mult între ele, diferențierea cea mai simplă între celulele A și B poate fi făcută analizând granulele secretorii, al căror diametru este în jur de 250 nm. Granulele insulinice apar sub forma unor cristale dense, înconjurate de un halou mai translucid. Celula A (?) prezintă zona granulară în care este prezent glucagonul ocupând aproape întregul spațiu, cu miezul dens. Celulele D (somatostatinice) și celulele PP (denumite și F
Tratat de diabet Paulescu by Constantin Ionescu-Tîrgovişte () [Corola-publishinghouse/Science/92241_a_92736]
-
pancreatice sunt heterogene în ceea ce privește pragul glicemic de stimulare, conținutul lor în diferite enzime (glucokinază, de exemplu) și poziția în insulă. O celulă B poate veni în contact cu 2-3 capilare diferite. Polaritatea celulei B este identificată prin bogăția mare în granule secretorii în apropierea polului vascular (apical) al celulei. Diferitele regiuni ale pancreasului conțin o proporție diferită de celule insulare. Partea posterioară a capului pancreasului (provenind din mugurele embrionar ventral) conține numeroase celule PP și puține celule A. Dimpotrivă, partea anterioară
Tratat de diabet Paulescu by Constantin Ionescu-Tîrgovişte () [Corola-publishinghouse/Science/92241_a_92736]
-
digestive) a celulelor acinare periinsulare. Diferitele tipuri de celule de la nivelul insulelor Langerhans pot fi identificate la microscopul optic numai cu ajutorul colorațiilor speciale (Mallory-Azan; Gomori - metoda cu hematoxilină cromică și floxină; metoda imunoperoxidazei care evidențiază glucagonul), în funcție de tinctorialitatea diferită a granulelor de secreție din citoplasmă. Astfel, prin metoda Gomori granulele celulelor A se colorează în roșu, iar cele ale celulelor B în albastru. 4. Comunicările celulare intrainsulare. În „Tratatul de Fiziologie” al lui Paulescu, publicat între 1919-1921, pancreasul endocrin și exocrin
Tratat de diabet Paulescu by Constantin Ionescu-Tîrgovişte () [Corola-publishinghouse/Science/92241_a_92736]
-
de la nivelul insulelor Langerhans pot fi identificate la microscopul optic numai cu ajutorul colorațiilor speciale (Mallory-Azan; Gomori - metoda cu hematoxilină cromică și floxină; metoda imunoperoxidazei care evidențiază glucagonul), în funcție de tinctorialitatea diferită a granulelor de secreție din citoplasmă. Astfel, prin metoda Gomori granulele celulelor A se colorează în roșu, iar cele ale celulelor B în albastru. 4. Comunicările celulare intrainsulare. În „Tratatul de Fiziologie” al lui Paulescu, publicat între 1919-1921, pancreasul endocrin și exocrin este prezentat în capitolul „Pancreasul asimilator”, subliniind rolul fundamental
Tratat de diabet Paulescu by Constantin Ionescu-Tîrgovişte () [Corola-publishinghouse/Science/92241_a_92736]
-
proteice mari. Prin epiteliul fenestrat este eliberat produsul secretor β-celular direct în torentul circulator. Fenestrarea este mică sau absentă în capilarele acinare (13); (d) Unele structuri histologice au sugerat o „polaritate a celulelor β”, cu o regiune apicală bogată în granule secretorii, aflată în contact cu un vas capilar (2, 3); (e) Fluxul sanguin în insulă pare a fi organizat în sensul irigării inițiale a celulelor β și ulterior și a celulelor mai periferice (A, D și PP) (Fig. 1) Relativitatea
Tratat de diabet Paulescu by Constantin Ionescu-Tîrgovişte () [Corola-publishinghouse/Science/92241_a_92736]
-
Celula B (β) este descrisă separat în capitolul .... „Celula β pancreatică”. Electronomicroscopic citoplasma celulelor ? conține reticul endoplasmic rugos (RER), polizomi și aparat Golgi în cantitate mai mare decât celulele β. Mitocondriile sunt mai puțin numeroase și au formă alungită. Granulele secretorii ale celulelor A vizibile electronomicroscopic sunt delimitate fiecare de o endomembrană trilaminată și sunt caracteristice: au diametrul cuprins între 180-300 nm, sunt mai uniforme ca dimensiune decât ale celulelor β și mai dens împachetate în citoplasmă. Granulele secretorii ale
Tratat de diabet Paulescu by Constantin Ionescu-Tîrgovişte () [Corola-publishinghouse/Science/92241_a_92736]
-
formă alungită. Granulele secretorii ale celulelor A vizibile electronomicroscopic sunt delimitate fiecare de o endomembrană trilaminată și sunt caracteristice: au diametrul cuprins între 180-300 nm, sunt mai uniforme ca dimensiune decât ale celulelor β și mai dens împachetate în citoplasmă. Granulele secretorii ale celulelor ? sunt acidofile, se colorează în roșu în colorația Mallory-Azan și sunt argirofile în metoda Grimelius de impregnare argentică. Ca și celulele β, celulele ? au un miez dens înconjurat de un halou granular, mai puțin dens
Tratat de diabet Paulescu by Constantin Ionescu-Tîrgovişte () [Corola-publishinghouse/Science/92241_a_92736]
-
celulele A pancreatice, cât și de celulele oxintice din mucoasa stomacului. Gena pre-glucagonului (o moleculă mai mare din care se desprinde glucagonul) se găsește pe cromozomul 2. Structura primară a glucagonului pare a fi aceeași la aproape toate animalele. În granulele secretorii, molecula de glucagon are aspect helicoidal. Secvența C terminală a moleculei pare să conțină determinantul antigenic pentru producerea de anticorpi specifici, antiglucagon. Integritatea moleculei pare indispensabilă desfășurării efectelor sale biologice. Glucagonul imunoreactiv (IRG), definit prin proprietatea sa de a
Tratat de diabet Paulescu by Constantin Ionescu-Tîrgovişte () [Corola-publishinghouse/Science/92241_a_92736]
-
până la 7000 - 12000 daltoni (probabil precursorii biosintetici ai glucagonului) și chiar molecule mai mari (“big plasma glucagon”) cu greutate moleculară de 160 000 daltoni. Secreția glucagonului constă în sinteza preglucagonului, urmată de transformarea acestuia în glucagon, care este stocat în granulele secretorii alfa. Acestea sunt compuse din trimeri de glucagon, adeseori cu structură cristalină, ce sunt eliberați în circulație prin exocitoză sub acțiunea unor stimuli. Cel mai important este reprezentat de scăderea glucozei sanguine. Celulele A conțin câteva dehidrogenaze, prezintă o
Tratat de diabet Paulescu by Constantin Ionescu-Tîrgovişte () [Corola-publishinghouse/Science/92241_a_92736]
-
Sunt celule argirofile, cu o structură citoplasmică asemănătoare celulelor A, conținând RER, polizomi, aparat Golgi mai bine reprezentate decât în celulele β și mitocondrii alungite mai puțin numeroase decât în acestea din urmă. În citoplasma celulelor D se observă electronomicroscopic granule de secreție mari, cu diametrul între 300-350 nm, conținând un miez cu densitate medie. Granulele de secreție conțin somatostatină și se colorează în albastru la microscopie optică în colorația Mallory-Azan. Celulele D prezintă o prelungire scurtă prin care realizează contacte
Tratat de diabet Paulescu by Constantin Ionescu-Tîrgovişte () [Corola-publishinghouse/Science/92241_a_92736]
-
mai bine reprezentate decât în celulele β și mitocondrii alungite mai puțin numeroase decât în acestea din urmă. În citoplasma celulelor D se observă electronomicroscopic granule de secreție mari, cu diametrul între 300-350 nm, conținând un miez cu densitate medie. Granulele de secreție conțin somatostatină și se colorează în albastru la microscopie optică în colorația Mallory-Azan. Celulele D prezintă o prelungire scurtă prin care realizează contacte cu celulele endocrine învecinate și o prelungire lungă care se extinde până la capilarele fenestrate intrainsulare
Tratat de diabet Paulescu by Constantin Ionescu-Tîrgovişte () [Corola-publishinghouse/Science/92241_a_92736]