2,893 matches
-
cameră era acoperită de cartonașe cu mesaje. Angajații îi urau personal bun venit. Îi ofereau o gamă completă de bunuri și servicii. Pe o bucată de carton din baie scria că, dacă voia să salveze lumea, ar trebui să lase prosopul pe suport și, dacă nu voia, atunci să-l arunce pe jos. Mesajele fuseseră înnoite de dimineață și aveau să fie înlocuite după plecarea lui. Ca ele mai erau mii, din Seattle până în St. Petersburg. S-ar fi putut afla
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
Intimitate? Ce-i aia? Îi dădu informațiile despre cursa cu care avea să zboare. Mai schimbară câteva replici trenante, ezitând să-și ia la revedere. După ce închiseră telefonul, el continuă să-i dea în minte câteva replici. Făcu duș, atârnând prosopul pe suport - Contribuiți la salvarea Pământului. Scoase reportofonul digital din servietă, apoi se strecură între cearșafurile țepene și răcoroase și ascultă convorbirea înregistrată în ziua aceea. Îl ascultă din nou pe tânărul de douăzeci și șapte de ani, pierdut în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
spus domnul doctor! Cu o sforțare, Mark se ridică în picioare. Intră pe ușa băii, dar ieși imediat. Oh! S-ar putea să am nevoie de ajutor. Barbara clătină din cap. Nu mai spune, dragă. De data asta să lași prosopul pe tine, da? Mi-a spus „dragă“. Ai auzit-o, nu-i așa, dom’ psihiatru? O să depui mărturie la tribunal? Când ușa se închise din nou, Barbara se întoarse spre Weber. Îi susținu privirea: din nou, aceeași familiaritate intimidantă. —Puteți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
suportat agitația și nebunia metropolei. Ceva îndepărtat o preocupa. Demascată, deveni timidă. Expresia ei îl agita, deși el o ceruse. Se uită în altă parte. Doar apariția lui Mark Schluter în ușa de la baie reuși să-l salveze. Ținea un prosop în fața corpului său gol. Căciulița tricotată dispăruse, lăsându-i la iveală smocurile de păr care-i creșteau la loc. Copilăros, îi zâmbi îngrijitoarei sale. —Sunt gata să-mi iau porția de durere, doamnă. Arcuindu-și ambele sprâncene, Barbara se scuză
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
credea. Ea închise ochii și începu să se legene. Trecutul ascuns sub podea, așteptând să ia foc. Daniel se îngrijoră. Totul e în regulă? Vrei să vin acolo? Cu cine vorbești? întrebă Mark, materializându-se în ușa livingului, fluturând un prosop în față și stropind covorul auriu mițos. Ți-am spus să nu iei legătura cu nimeni. Ne vedem mâine, spuse Karin la mobil, apoi îl închise. — Cine era ăla? Fir-ar să fie. Nu pot să mă întorc cu spatele la tine
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
După toate porcăriile pe care ni le-am făcut unul altuia. În sfârșit suntem bine. Nu adăugă și datorită ție. —Danny Riegel? Copilu’ nudist al Mamei Natură? Se așeză, încă ud, pe brațul fotoliului său Naugahyde, ștergându-se distrat cu prosopul pe piept. Karin zăbovi puțin cam mult înainte să-și întoarcă privirea. Deci voi doi chiar sunteți împreună? —A venit să te vadă la spital. Stupid, forțat, nerelevant. —Zău? Danny Riegel. Mă rog, n-are ce să-mi facă. N-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
ar fi trebuit să facă zilnic tot restul vieții, dacă ar fi rămas lângă el să-l îngrijească. —Mark, măcar de data asta, alege și tu soluția mai ușoară. Aia evidentă. —Ha! În viața asta? Te-ai țăcănit. Își înfășură prosopul în jurul taliei și o ajută să întindă canapeaua-pat. Mai târziu, după miezul nopții, ea zăcea pe salteaua plină de rotițe și arcuri, pândind în întuneric orice mișcare. Totul era viu: aerul condiționat pornindu-se și oprindu-se brusc, ființe mărunte
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
moment nu reuși să se decidă ce era mai rău: să fii închis într-o cameră etanșă, imaginându-ți că ești afară; sau să fii liber să treci prin zidurile poroase, în albastrul schimbător... Fără să-și mai ia un prosop, stinse lumina de la baie și se întoarse spre patul slab luminat. Se așeză încă ud pe un scaun tapițat. În străinătate se făcuse de râs. Acasă îl așteptau sute de subiecți, oameni adevărați pe care-i folosise doar ca experimente
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
s-ar mai putea întâmpla în viața asta? —Orice... Orice schimbări majore. Dacă ceva te-ar, știi tu, dacă te-ar tulbura rău? Pe tine sau pe Celebrul Gerald. Mi-ai spune? Trecuseră săptămâni întregi. El lăsă jos buretele, luă prosopul de șters vase din mâna ei, îl împături în două cu grijă și-l atârnă pe lungime pe mânerul aragazului. —Normal. Întotdeauna. Tot. Știi asta. Se apropie de ea și-i puse trei degete pe lobul temporal... O scanare a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
primăvara următoare, până la care mai rămăseseră patru luni și jumătate. Simțea că se află într-o stare de refugiu spiritual, că-și reîncarcă bateriile, că face tabula rasa. Mesajele din camera lui îl îndemnau în continuare să se milostivească de prosop și să salveze lumea. Așa făcu și se duse la culcare ciudat de liniștit. Se trezi revigorat. La bufetul de la micul dejun - o abundență sănătoasă de Midwest, cu trei feluri de cârnați - realiză brusc că scrisul lui n-ar fi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
mele n-aveau viață, le-o furase boala cu nume de om. Stăteau unul lângă altul, cuminți, ca frumoasa din pădurea adormită sub puterea vrăjii. Când mă dureau picioarele, mama mi le masa cu oțet, pe urmă le înfășura în prosoape calde. Pulpele Annei sfredeleau apa, aproape așteptam ca părul ei brun să se facă blond și sânii să-i crească încă o dată pe-atât. Atunci aș fi lăsat-o să mă strige Marcello, iar eu aș fi numit-o muiere
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2370_a_3695]
-
pe urmă spuneai „ciao, amore”. Însă Pietro se ducea la bar totdeauna după ce strigătele de la el din sufragerie se domoleau. Și atunci nu bea cappuccino. Când a intrat în cameră tata, signor Giovanni a coborât de pe bicicletă, a luat un prosop și și-a șters broboanele de sudoare de pe frunte. Signora Maria și-a zvântat mâinile cu șorțul ei de bucătărie și a început să-i depene tatei povestea hoinărelilor mele din ziua aceea. Tata a lăsat sacul pe podea și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2370_a_3695]
-
cutiei de bere, mâna îi tremura mai tare ca altădată. Începând de atunci, tata a dormit prost, se răsucea mereu în pat de pe o parte pe alta și transpira. Câteodată se scula noaptea și se ștergea, fără să facă zgomot. Prosopul și-l punea seara pe un scaun, la îndemână. Dimineața mâna găsea repede deșteptătorul. Eu nu eram obligat să mă scol, dar voiam să mă uit după tata, printre treptele scării de incendiu. Domnul Sanowsky își lua uneori bâta cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2370_a_3695]
-
de când. Eu îmi țineam picioarele dinadins depărtate, ca să nu mă ating de ea. Pe urmă, întotdeauna mă duceam să mă așez lângă tata, în vreme ce Toni își descheia cămașa și intra cu pas hotărât în baie. Tata îmi ștergea părul cu prosopul, șoptind: „Precis că n-are să stea mult acolo”. Tata și cu mine aveam teoria că, de fapt, Toni Sanowsky nici nu se spăla. Se prefăcea doar. Într-adevăr, la cuvântul acolo, deja îl vedeai ieșind și încheindu-și cămașa. Tata
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2370_a_3695]
-
în cafeneaua lui preferată la o masă cu tot felul de mâncăruri prăjite. Spusese că sunt slabă, dar cred că de fapt îi lipseau discuțiile noastre. Mă luase cu o seară înainte să mă ducă în Hammersmith să las niște prosoape de bucătărie pe care mătușa Lynn le lăsase la mine. Ceea ce fusese de fapt o scuză ca să scap de atmosfera urâcioasă de acasă. Îi povestisem tot ce se întâmplase. Cum nu putusem să mă confesez Lisei, Mariei sau lui Lynn
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1939_a_3264]
-
Bradley Beach. Sosește după ce noi am cinat deja, însă i se pune și lui masa până-și dă jos hainele de oraș năclăite, în care a umblat toată ziua după datornici, și își pune costumul de baie. Eu îi duc prosopul în timp ce el clămpăne pe stradă, spre plajă, în pantofii cu șireturile desfăcute. Am pe mine pantaloni scurți curați și o bluză imaculată, sarea din apa oceanului am dat-o jos la duș, iar părul - părul de copil, neintrat în faza
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1907_a_3232]
-
cu cărare. Promenada de scânduri are pe toată lungimea ei o balustradă mâncată de vreme și mă cocoț cu fundul pe ea; sub mine, cu pantofii în picioare, tata traversează plaja pustie. Mă uit la el cum își întinde grijuliu prosopul lângă apă. Își pune ceasul într-un pantof, ochelarii în celălalt, iar apoi e gata să-și facă intrarea în apă. Până-n ziua de azi intru-n apa mării așa cum m-a învățat el: întâi îmi înmoi încheieturile mâinilor, pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1907_a_3232]
-
ce decurg din statutul de agent de asigurări, de cap de familie și de evreu vor fi înmuiate în aburi și apoi îndepărtate de pe trupul tatii. Pe palierul de jos, ocolim un maldăr de cearșafuri albe și un morman de prosoape jilave, tata se proptește cu umărul într-o ușă masivă, fără geam, și intrăm într-un ambient tăcut și întunecos, amintind prin arome de tufele de perișor. Zgomotele amintesc de aplauzele lipsite de însuflețire ale unui public puțin numeros care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1907_a_3232]
-
casă de pe Ocean Beach cu un tip fardat, pe nume Sheldon. — Of, futu-i, Shelly, sunt prietenii tăi, n-ai decât să facu tu lipia cu usturoi. Mamă, micuții tăi gentlemeni au crescut de-acum mari și stau întinși pe prosoape de plajă albăstrii, etalându-și narcisismul furios. Și, oi Got, mă pomenesc strigat de unul dintr-ăștia: — Alex? Alexandru cel Mare? Ia zi, dragule, n-ai văzut unde mi-am pus tarhonul? Poftim, mamă, iată-ți micul gentleman sărutându-se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1907_a_3232]
-
futăcioase. Nu știai? Ăsta-i locul unde colcăie șiksele Dispuse Să Facă Orice! Dacă ai chef să riști o poliomielită luată din bazin, o gangrenă din șanțul cu dezinfectant, o ptomaină din hot dogs sau o elefantiază din săpun și prosoape, ai toate șansele să i-o pui unei puicuțe. Suntem în bucătărie, unde, în momentul sosirii noastre, Bubbles călca de zor rufe - doar în slip! Mandel și cu mine frunzărim niște numere mai vechi ale revistei Ring, în timp ce, în camera
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1907_a_3232]
-
Puneam un strat de 4 sau 5 frunze. În ochiul stâng picuram și suc proaspăt de varză albă crudă, proaspăt preparat. Peste compresa cu frunze de varză puneam o folie subțire de plastic și peste aceasta o cârpă sau un prosop de bumbac, cu care înfășuram tot capul. După câteva ore, aruncam frunzele de varză. Cu acest tratament, durerile de cap au dispărut cam într-o lună și jumătate. Treptat, s-au atenuat și au dispărut și durerile din șale, fără
Războiul cu întunericul by Ivone Narih () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91642_a_93256]
-
le-am făcut rapid, pentru a nu se răci și a nu se pierde aburii. Castronul de plastic fierbinte, cu punguța cu plante în el, l-am introdus într-o sacoșă de plastic, pe care am înfășurat-o într-un prosop gros. Rapid, m-am retras la pat și am băgat capul în sacoșă. Am ținut ochiul stâng deschis deasupra aburului. Am reglat distanța între ochi și plantă, astfel încât să nu mă frigă aburii. În același timp, am inhalat aburi pe
Războiul cu întunericul by Ivone Narih () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91642_a_93256]
-
plantă, astfel încât să nu mă frigă aburii. În același timp, am inhalat aburi pe nas, prin respirație. Ochiul drept, cel sănătos, l-am ținut închis, uneori chiar l-am acoperit cu mâna dreaptă. Întreg capul l-am acoperit cu un prosop. Aburirea aceasta dura 5, până la 10 minute, timp în care punga cu planta se răcorea. Așa călduță, o storceam cu mâna deasupra castronului de plastic. Îndepărtam castronul de plastic și utilizam în continuare numai punguța cu plante, așa călduță. Puneam
Războiul cu întunericul by Ivone Narih () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91642_a_93256]
-
pentru a se așeza și mula perfect pe convexitatea ochiului închis. Atunci, ochiul stâng era sensibil și dureros , la apăsare. Peste punguța cu plante, așezată pe ochiul stâng, puneam o foiță de plastic, apoi înfășuram ochiul și capul cu un prosop gros, pentru a se menține căldura cât mai mult timp. În timpul acestei comprese practicam și tratamentul REIKI, indicat de Dumitru Hristenco, în cartea ,,Reiki tradițional, de la gradul I la maestru”. Trebuie să precizez că aburii de coada calului provoacă o
Războiul cu întunericul by Ivone Narih () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91642_a_93256]
-
să se mai răcorească puțin. Găleata de plastic face manevrarea mai ușoară și mai sigură (nu te frigi). M-am retras lângă pat, cu găleata. Stând pe pat, am aplecat capul deasupra aburului. Am acoperit capul și găleata cu un prosop. Am lăsat să iasă câte puțin abur, din oală, descoperind parțial oala, prin manevrarea capacului. Inhalațiile le-am făcut călduțe, cu un debit mic de abur, având grijă să nu mă ard, că se pot produce arsuri. Am ținut capul
Războiul cu întunericul by Ivone Narih () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91642_a_93256]