3,099 matches
-
mari, privindu-mă perplex prin lentilele transparente. (Peste cîteva luni, cînd tovarășul Amariei va fi demis din funcție "pentru abateri grave de la normele de etică și echitate socialistă, trafic de influență și abuzuri pe linie de serviciu", întîlnindu-mă pe stradă, secretara mă va opri, întrebîndu-mă: De unde ați știut atunci că tovarășul Amariei va fi dat afară? Nu era deloc greu să ne dăm seama de asta, voi surîde eu.) Mă înclin în fața secretarei, îi spun un "sărut mîinile!", apoi ies, copleșit
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1531_a_2829]
-
abuzuri pe linie de serviciu", întîlnindu-mă pe stradă, secretara mă va opri, întrebîndu-mă: De unde ați știut atunci că tovarășul Amariei va fi dat afară? Nu era deloc greu să ne dăm seama de asta, voi surîde eu.) Mă înclin în fața secretarei, îi spun un "sărut mîinile!", apoi ies, copleșit de acea stare sufletească pe care o are omul obosit de lupta cu valurile. "La naiba toată zbaterea mea pentru un lucru așa mărunt: o garsonieră! Avea dreptate inginerul Florea: un lucru
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1531_a_2829]
-
tare!", îmi ordon. Mă opresc în fața ușii, iau o figură gravă, bat de două ori, bag imediat capul prin deschizătura ușii, acopăr dintr-o privire încăperea și observ în dreapta o ușă capitonată, iar în stînga un birou la care stă secretara. Vă rog, tovarășul prim e înăuntru? o întreb eu pe secretară cu un ton grav, sigur pe mine, de parcă aș veni pe aici de cînd lumea, arătînd cu privirea spre ușa capitonată. Nu, îmi răspunde secretara. Tovarășul prim a plecat
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1531_a_2829]
-
bat de două ori, bag imediat capul prin deschizătura ușii, acopăr dintr-o privire încăperea și observ în dreapta o ușă capitonată, iar în stînga un birou la care stă secretara. Vă rog, tovarășul prim e înăuntru? o întreb eu pe secretară cu un ton grav, sigur pe mine, de parcă aș veni pe aici de cînd lumea, arătînd cu privirea spre ușa capitonată. Nu, îmi răspunde secretara. Tovarășul prim a plecat de urgență la Combinatul Chimic "Valea Brândușelor", unde s-a produs
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1531_a_2829]
-
birou la care stă secretara. Vă rog, tovarășul prim e înăuntru? o întreb eu pe secretară cu un ton grav, sigur pe mine, de parcă aș veni pe aici de cînd lumea, arătînd cu privirea spre ușa capitonată. Nu, îmi răspunde secretara. Tovarășul prim a plecat de urgență la Combinatul Chimic "Valea Brândușelor", unde s-a produs o avarie; nu cred că se întoarce devreme. Poate deseară, pe la șase-șapte... Spun un "mulțumesc!" scurt și ies la fel de sigur cum am intrat, înainte ca
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1531_a_2829]
-
Tovarășul prim a plecat de urgență la Combinatul Chimic "Valea Brândușelor", unde s-a produs o avarie; nu cred că se întoarce devreme. Poate deseară, pe la șase-șapte... Spun un "mulțumesc!" scurt și ies la fel de sigur cum am intrat, înainte ca secretara să se dumirească de prezența mea și să mă întrebe cine sînt și ce caut. Cobor, las portarului biletul pe care mi l-a dat la intrare, îl aud spunîndu-mi că trebuia semnat, dar eu ridic din umeri și ies
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1531_a_2829]
-
voi veni să-mi iau rămas bun. Și, mă-ndoiesc de pe acum că, atunci cînd nu vom mai fi șef și subaltern, vei ști să fii bărbat, înfruntîndu-mă... Poate că nici n-o să-ți pese, ori poate că vei spune secretarei să nu mă primească. Sau, de ce nu?!, vei fi mirat: Cum, pleci?! Cînd noi te iubim, ești scriitorul nostru..." La separator, încep eu brusc, în tăcerea generală, s-a făcut doar montajul interior. Mai sînt de făcut legăturile electrice cu
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1531_a_2829]
-
îi spun, sînt Vlădeanu. Cred că știi de avaria produsă. Trebuie să pornesc separatorul și, pentru asta, am nevoie să fac montajul exterior. Tu ai mai condus lucrări de montaj, așa că te rog să iei documentația tehnică a separatorului de la secretară și să mergi la instalație. Lucrările vor fi executate de o grupă condusă de maistrul Cornea. Tu vei controla doar respectarea proiectului. E clar? Nu prea, dar mă voi clarifica din mers, răspunde Dinu. O să-mi iau și cîțiva băieți
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1531_a_2829]
-
piept, ce naiba! Cunosc instalația, doar am studiat-o înainte de-a zice "da" în Sfatul tehnic. Apropo: dacă mă duc înainte, pînă vii tu, vreau să mă uit pe schema instalației, să-mi fie proaspătă. De unde-o iau? Treci pe la secretară, are trei exemplare ale documentației. Bine. Salut! Vlad își aruncă pe umăr sacul de hîrtie și pleacă, jucîndu-se din mers cu cheia. Eu intru în clădirea Serviciului dezvoltare și urc scările în grabă, spre laboratorul doamnei Petrache, de la care trebuie
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1531_a_2829]
-
mea? Ba da, săru' mîna! răspund eu bucuros. Scot o aspirină, o mestec, apoi sorb cafeaua. Pun ceașca la loc, mulțumesc, iau tabelul cu coeficienții, îmi arunc privirea peste el, apoi trag telefonul mai pe marginea biroului și formez numărul secretarei. Sărut mîinile! Sînt Vlădeanu, spun cînd aud vocea secretarei. Din cele trei exemplare ale dosarului cu documentația tehnică de la separator, dați unul tovarășului Vlad, unul tovarășului Dinu Zaharia, iar pe al treilea dați-l unui muncitor să-l aducă la
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1531_a_2829]
-
o aspirină, o mestec, apoi sorb cafeaua. Pun ceașca la loc, mulțumesc, iau tabelul cu coeficienții, îmi arunc privirea peste el, apoi trag telefonul mai pe marginea biroului și formez numărul secretarei. Sărut mîinile! Sînt Vlădeanu, spun cînd aud vocea secretarei. Din cele trei exemplare ale dosarului cu documentația tehnică de la separator, dați unul tovarășului Vlad, unul tovarășului Dinu Zaharia, iar pe al treilea dați-l unui muncitor să-l aducă la intrarea în pavilionul administrativ. Am nevoie de el. Secretara
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1531_a_2829]
-
secretarei. Din cele trei exemplare ale dosarului cu documentația tehnică de la separator, dați unul tovarășului Vlad, unul tovarășului Dinu Zaharia, iar pe al treilea dați-l unui muncitor să-l aducă la intrarea în pavilionul administrativ. Am nevoie de el. Secretara îmi răspunde că a dat cele două exemplare lui Vlad și lui Dinu și mă asigură că îmi va trimite pe cel de al treilea exemplar. Tov Vlădeanu, îmi spune ea, a telefonat acum cîteva minute o doamnă din oraș
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1531_a_2829]
-
scările în fugă. "Numai de nu m-ar apuca gripa!", gîndesc eu, suflîndu-mi nasul din mers, după ce strănut de două ori la rînd. Faceți chef, dom' inginer! îmi strigă rîzînd mecanicul Valeriu. Bună, Valeriule! Ce-i cu tine pe aici? Secretara m-a trimis să vă aduc dosarul cu documentația tehnică. Ai lucrat de dimineață. N-ai plecat acasă la ora două? îl întreb, luînd dosarul din mîna lui, mulțumindu-i. Ba am plecat, îmi răspunde Valeriu. Eram în stația de
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1531_a_2829]
-
răspund. Eu sînt... Sînteți cumva Mihai Vlădeanu, cel care... începe să mă întrebe femeia. Exact! îi tai eu vorba. Sînt cel care scrie, sau am scris teatru. Dumneavoastră sînteți probabil doamna care a întrebat-o azi, pînă în prînz, pe secretară, îi spun cu un glas domol. Vă deranjez? mă întreabă femeia. Nu, doamnă, vă ascult. După ce mi-a dat secretara numărul acesta, am tot sunat, apoi am vorbit din nou cu secretara: mi-a spus că aveți de pornit o
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1531_a_2829]
-
cel care scrie, sau am scris teatru. Dumneavoastră sînteți probabil doamna care a întrebat-o azi, pînă în prînz, pe secretară, îi spun cu un glas domol. Vă deranjez? mă întreabă femeia. Nu, doamnă, vă ascult. După ce mi-a dat secretara numărul acesta, am tot sunat, apoi am vorbit din nou cu secretara: mi-a spus că aveți de pornit o instalație și că veți ajunge în birou mai tîrziu, spre miezul nopții. Din cînd în cînd, vă tot sun, sperînd
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1531_a_2829]
-
a întrebat-o azi, pînă în prînz, pe secretară, îi spun cu un glas domol. Vă deranjez? mă întreabă femeia. Nu, doamnă, vă ascult. După ce mi-a dat secretara numărul acesta, am tot sunat, apoi am vorbit din nou cu secretara: mi-a spus că aveți de pornit o instalație și că veți ajunge în birou mai tîrziu, spre miezul nopții. Din cînd în cînd, vă tot sun, sperînd să vă găsesc... E chiar atît de urgent? Într-un fel... Pot
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1531_a_2829]
-
Brunetti nu vorbise cu Viscardi, discuția sa cu Vianello și Fosco ajunsese ca să-l convingă că nu avusese loc nici un jaf, ei bine, nu un jaf Îndreptat spre altceva În afară de banii companiei de asigurare. Cu puțin după zece, una dintre secretarele de la parter aduse corespondența la birourile de la ultimul etaj și așeză câteva scrisori și un plic maroniu, mare cât o revistă, pe masa lui de lucru. Scrisorile erau cele dintotdeauna: invitații la conferințe, Încercări de a-i vinde asigurări speciale
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2078_a_3403]
-
mândru: Da' asta chiar că-i mișto!" De sub niște foi din apropiere se iți un alt gândac. Spuse cu o voce mai subțiratică și oarecum miorlăită: "Șefu', Șefu', da' vreau și eu să mă numesc." Părea ceva în genul domnișoarei secretare de la decanat. Nu era chiar gândac. Hm! Aș fi zis, dincolo de teoria aia cu hermafroditismul libărcilor, că era mai degrabă o gândăciță. M-am întors spre ea cu curiozitate: "Și cum vrei să te numești?" S-a blocat toată. Dar
Eu, gândacul by Anton Marin [Corola-publishinghouse/Imaginative/1431_a_2673]
-
Răspunsul în fața acestei atât de pertinente întrebări rămase nerostit. Un ciocănit în ușă, urmat imediat de deschiderea acesteia că doar nimeni nu mai așteaptă să-l poftești și de ițirea în prag a duduii Veronica au întrerupt acest remarcabil dialog. Secretara zice insinuant, dar extrem de dulce: "Săru'mîna doamna profesoară! Să trăiți domnu' profesor! Știți, doamna Săvulescu, vă așteaptă doi studenți, în legătură cu examenu'..." "Bine, dragă. Mersi! Spune-le că viu în câteva minute." " Le spun, le spun, nicio problemă", face zuza
Eu, gândacul by Anton Marin [Corola-publishinghouse/Imaginative/1431_a_2673]
-
a spus ce se întâmpla. Decanul tocmai își aranjase un sejur la mare, lipit musai de o conferință științifică, și numai de grija ălora doi nu murea. L-a privit pe tânărul cadru universitar cu iritare și i-a transmis secretarei să-i mobilizeze pe cei rămași pe la administrativ care mai erau de găsit moțăind prin facultate. Secretara a vorbit cu mecanicul, cu fochistul și, în cele din urmă, cu portarul. Primii doi au venit, s-au uitat lung, lung, la
Eu, gândacul by Anton Marin [Corola-publishinghouse/Imaginative/1431_a_2673]
-
conferință științifică, și numai de grija ălora doi nu murea. L-a privit pe tânărul cadru universitar cu iritare și i-a transmis secretarei să-i mobilizeze pe cei rămași pe la administrativ care mai erau de găsit moțăind prin facultate. Secretara a vorbit cu mecanicul, cu fochistul și, în cele din urmă, cu portarul. Primii doi au venit, s-au uitat lung, lung, la mobilele din hol, au clătinat din cap și le-au explicat indignați universitarilor că ei nu pentru ca să
Eu, gândacul by Anton Marin [Corola-publishinghouse/Imaginative/1431_a_2673]
-
sunt!", zise furios, cu glas tare, bocănind pe hol cu bocancii lui cu blacheuri. "M-am tot căcat pă mine că ce-mi trebuie mie mobil. Și acu?... Stau și râd ca broasca la inundație pă lângă scroafa asta dă secretară". Se imită pe sine: "Săru'mânușițele, duduiță scumpă! Po' să dau și eu un telefon, că am mare necaz în familie?". Mârâi cu glas subțiratic, închipuind-o pe secretară: "Poți, băi, Vasile, da' mai dă vară, mă, băiatule! Că de
Eu, gândacul by Anton Marin [Corola-publishinghouse/Imaginative/1431_a_2673]
-
și râd ca broasca la inundație pă lângă scroafa asta dă secretară". Se imită pe sine: "Săru'mânușițele, duduiță scumpă! Po' să dau și eu un telefon, că am mare necaz în familie?". Mârâi cu glas subțiratic, închipuind-o pe secretară: "Poți, băi, Vasile, da' mai dă vară, mă, băiatule! Că de az-dimineață, să dea naiba de n-ai încercat de vreo șapte ori pân' acum. Uite și tu ce de treabă avem, numai tu mai lipseai d-acia. Asta să fie
Eu, gândacul by Anton Marin [Corola-publishinghouse/Imaginative/1431_a_2673]
-
mai mare exactitate că lopata se pierduse de ani buni la o deszăpezire -, la punctul P.S.I. se mai găsea și o ladă umplută doar pe jumătate cu nisip. Gurile rele ziceau că restul nisipului fusese sfertisit în timp de fosta secretară a decanului, madam Bolborea, azi pensionară, pentru cele trei pisici ale dumisale. Asta nu din zgârcenie, argumenta Bolboreasca, ci "fiindcă era nisip d-ăla bunu', nu ca ăla nasol de la florărie", pe care mâțele dumneaei nu-l suportau. Mda, povești
Eu, gândacul by Anton Marin [Corola-publishinghouse/Imaginative/1431_a_2673]
-
de om suferind. După ce lăsă actele, se retrase explicând cât de rău se simte, subliniind că noaptea trecută fusese într-o grea operație. Doamnele îi urară însănătoșire grabnică, zâmbindu-i cu compasiune. Abia închise ușa în urma lui și madam Veronica, secretara-șefă, rânji ironic: "Vasile, Vasile, cine știe cin' te-o fi prins la nevastă și ți-ai luat-o original. Vii să ne aburești pe noi că o ușă, că povestea cu cocoșu' roșu. Na! Acu' taci și suferă, dacă
Eu, gândacul by Anton Marin [Corola-publishinghouse/Imaginative/1431_a_2673]