4,413 matches
-
nervoși, de relațiile lor ierarhice sub raportul intensității (Uhtomski, 1950). 1.3 Teorii asupra motivației Teoria motivației constante reprezintă mai multe contribuții cu o anumită convergență și susține că specific naturii umane este să prefere dacă nu plăcerea cel puțin tentația. În cadrul acestei teorii întâlnim mai multe curente: a) Instinctele, care stau la baza motivării sunt forme înnăscute de direcționare a activității de adaptare. Se poate vorbi de o motivație vitală bazată pe trebuințele organice. Dar printr-o extensie a termenului
Motivaţia preadolescenţilor pentru învăţare: între expectanţă şi performanţă şcolară by Adet Nicoleta () [Corola-publishinghouse/Science/1730_a_92280]
-
cu Medalia „Mihai Eminescu”, acordată de Președinția României (2000). Pentru întreaga sa activitate i s-a acordat în 1985 Palmes Académiques în grad de ofițer. Ca poet și prozator, M. se remarcă printr-o creație construită sub pecetea unei duble tentații - a expresiei bilingve, rod al unei francofonii nu doar asumate profesional, ci și sentimental, și a dublei priviri, de creator și de critic literar, având plăcerea desfacerii textului în fibrele sale cele mai profunde prin instrumentele moderne ale analizei de
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288101_a_289430]
-
l-a determinat de altfel pe ambasadorul englez la Poartă, Sir Robert Liston, în timpul campaniei lui Napoleon în Rusia, să sugereze lui Castlereagh exercitarea de presiuni asupra țarului pentru retrocedarea parțială sau integrală a Basarabiei, ceea ce ar fi pus capăt tentației sultanului de a se alătura lui Napoleon care îi promisese tocmai redobândirea acestui teritoriu în schimbul alianței împotriva Rusiei. Evident, țarul a refuzat orice redeschidere a acestei probleme. La începutul secolului ale XIX-lea, Marea Britanie se confrunta cu un șomaj crescut
REPREZENTANŢELE DIPLOMATICE BRITANICE îN PRINCIPATELE ROMÂNE (1803-1859) by CODRIN VALENTIN CHIRICA () [Corola-publishinghouse/Science/91650_a_93525]
-
va influența considerabil, de altfel, politica Angliei în cadrul chestiunii grecești. Memorandumul din 5 mai 1820 făcea o distincție netă între guverne absolutiste sau despotice și guverne reprezentative sau constituționale. Rusia era prezentată ca o putere despotică, ce nu putea rezista tentației expansioniste. Refuzul Franței și Angliei de a lua parte la toate discuțiile Congresului de la Troppau-Laybach au conturat clar o sciziune între estul intervenționist și despotic și vestul non-intervenționist și constituțional. De facto, Anglia se găsea în afara Sfintei Alianțe. Revoluția lui
REPREZENTANŢELE DIPLOMATICE BRITANICE îN PRINCIPATELE ROMÂNE (1803-1859) by CODRIN VALENTIN CHIRICA () [Corola-publishinghouse/Science/91650_a_93525]
-
primul an, neavând nume. Despărțirea unui foarte tânăr cuplu nu este văzută ca un efect al geloziei, romanul punând accentul pe frământările sufletului adolescentin, pe senzațiile, capriciile, interogările, culpabilizările, exuberanțele și decepțiile specifice vârstei. În Dincolo de dragoste, substanța epică reflectă tentațiile de evadare din ambianța cuplului de care sunt încercați succesiv bărbatul și femeia, pictorul Remus și actrița Ana. Tribulațiile celor doi, cu rememorări ale pasiunilor anterioare sunt filtrate prin reflecția meditativ-eseistică asupra condiției iubirii, punctul de vedere fiind preponderent feminin
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285855_a_287184]
-
constituit de instalarea Anticristului în templul de la Ierusalim. Irineu a consacrat numeroase pagini din cartea a IV‑a rolului pe care l‑a avut templul în economia mântuirii. Asemenea lui Iustin, el susține că poporul iudeu a fost întotdeauna supus tentației idolatriei și că, pentru a pune frâu acestei tentații, Dumnezeu i‑a transmis tablele Legii (precum și instrucțiunile legate de ridicarea templului). Așadar, Legea și templul au slujit revelației creștine. Irineu definește poziția centrală a templului pământesc în Vechiul Testament, poziție care
[Corola-publishinghouse/Science/2074_a_3399]
-
a consacrat numeroase pagini din cartea a IV‑a rolului pe care l‑a avut templul în economia mântuirii. Asemenea lui Iustin, el susține că poporul iudeu a fost întotdeauna supus tentației idolatriei și că, pentru a pune frâu acestei tentații, Dumnezeu i‑a transmis tablele Legii (precum și instrucțiunile legate de ridicarea templului). Așadar, Legea și templul au slujit revelației creștine. Irineu definește poziția centrală a templului pământesc în Vechiul Testament, poziție care va fi acaparată de Anticrist, ϑ∈ ∃∗Ξ8Λ(:∀ ϑ™ < ƒΔ0
[Corola-publishinghouse/Science/2074_a_3399]
-
Am putea caracteriza atitudinea lui Hipolit drept cea a unui „optimist deznădăjduit”?: trebuie să suportăm răul prezent cu conștiința permanentă că acesta oprește venirea răului absolut. Credincioșii sunt îndemnați să accepte răul relativ al Imperiului fără să cadă totuși în tentația compromisului lașității și apostaziei. În fine, Hipolit cunoaște tratatul sfântului Irineu (Adu. haer. V 25‑30) și se inspiră din acesta; spre deosebire de predecesorul său, el face o lectură anticristologică a parabolei judecătorului nedrept. De asemenea, menționează cele trei nume atribuite
[Corola-publishinghouse/Science/2074_a_3399]
-
aceste semne, deși familiare managerilor operaționali, cer, de obicei, acțiuni punctuale, nu un proces de planificare strategică complex. Anul acesta e diferit. Privește dincolo de criză Având în vedere schimbările majore care au loc în economia mondială în ultima perioadă, există tentația din ce în ce mai mare a responsabililor cu planificarea strategică de a sta și analiza sau de a se lăsa hipnotizați de criza în plină desfășurare. Acest lucru este o greșeală, din cel puțin două motive. În primul rând datorită faptului că, oricât
10 pa?i Pentru a dep??i criza! PLAN DE IE?IRE DIN CRIZ? by PRIS?CARU, VASILE RADU () [Corola-publishinghouse/Science/83485_a_84810]
-
zboară vulturul?, București, 1966; Absenții, Cluj, 1970; Fețele tăcerii, București, 1974; Orgolii, Cluj-Napoca, 1977; Vocile nopții, București, 1980; Bloc-notes, Cluj-Napoca, 1981; Refugii (Zidul morții), București, 1984; Drumul cenușii (Zidul morții, II), București, 1988; Recviem pentru nebuni și bestii, București, 1999; Tentația risipirii, București, 2003. Repere bibliografice: Ciobanu, Panoramic, 194-198; Vlad, Convergențe, 287-291; Petrescu, Scriitori, 142-144; Dimisianu, Valori, 105-108; Iorgulescu, Rondul, 207-213; Raicu, Critica, 127-133; Regman, Colocvial, 27-33; Dimisianu, Nouă prozatori, 24-43; Regman, Explorări, 251-257; Simion, Scriitori, I, 485-500, IV, 227-238; Poantă
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285979_a_287308]
-
o seninătate care ne apără de zbuciumul interior. și-n acest context, înțelegem că poezia și sculptura devin îngemănări ale aceluiași tainic fior estetic, zvârcoliri zămislitoare de frumos, „alchimie a durerii” (Lamartine), tainic dor materializat în forme care răscolesc conștiințele: „Tentația de a fi / ziditor / aroganța de a demiurg...” (înțeleg) și poetul, și sculptorul, devin niște dăltuitori de vise, statornici în dorința de a fi unici. între cei doi există vizibile similitudini, mângâieri ancestrale: „eternități de-o clipă...”, concretizare a unor
În braţele lecturii by Livia Ciupercă () [Corola-publishinghouse/Science/1219_a_2214]
-
prozodiei tradiționale, însă cu o fastuozitate descriptivă și muzicală distinsăși distinctă. Dacă la Arghezi, decizionalul dobândește sonorizări sarcastice: „Să-mi fie verbul limbă / de flăcări ce distrug...” sau „Cuvântul meu să fie plug”, la Tudor Calotescu, ascensiunea icarică impune, deopotrivă, tentații demiurgice (deloc arogantice), precum și revoltă creatoare: „îmi privesc revolta / ca o dorință / de înalt / apoi înțeleg / să fiu cărămidă...” (înțeleg) Inima poetului devine „simfonie de culori” (Inima ta), pentru Fă iubirea este totală, sfielnicăși sacră: „învelit de arderea aripilor / culeg
În braţele lecturii by Livia Ciupercă () [Corola-publishinghouse/Science/1219_a_2214]
-
controleze pornirile sexuale pentru a-și da timp. Timp indispensabil pentru a evalua valoarea unui bărbat înainte de a trece la fapte... Iată de ce femeile se pot stăpâni mai ușor decât bărbații. Femeile se pricep mai bine decât bărbații să reziste tentației și să își amâne dorințele. Aceasta este adesea o cauză de conflict în cadrul cuplului, când soțul nu poate rezista ispitei de a avea ceva în timp ce soția îi spune că nu este încă momentul... O echipă de cercetători de la universitatea din
[Corola-publishinghouse/Science/1848_a_3173]
-
la un experiment în prezența mamelor lor. În cadrul mai multor întâlniri s-a studiat capacitatea copiilor de a-și controla dorințele. Mai multe baterii de teste comportamentale au fost utilizate pentru a vedea dacă micuții erau în stare să reziste tentației. De exemplu, copiii trebuiau să aștepte clinchetul unui clopoțel înainte de a băga mâna într-un borcan plin cu bomboane (M&M’s) sau i se prezenta copilului o cutie din plastic cu jucării (creioane, autocolante etc.). Acesta trebuia să își
[Corola-publishinghouse/Science/1848_a_3173]
-
ele apucă obiectul; îl ating, dar nu îl iau; copilul își retrage mâinile pe genunchi; le ține la locul lor; etc.). Rezultatele au demonstrat că la toate probele fetele au surclasat băieții, indiferent de vârstă..., cu alte cuvinte, ele rezistă tentațiilor mai ușor decât băieții. Acest experiment arată că este vorba de o trăsătură ereditară și presiunile selective ancestrale au fost mai puternice la femei decât la bărbați în privința controlului dorințelor. Femeile pot de asemenea mai ușor să controleze anumite expresii
[Corola-publishinghouse/Science/1848_a_3173]
-
arată anumite stiluri de interacțiune conjugală observăm mai multe dificultăți decât în situația în care stilul interacțiunii este cu precădere egalitar. Este de asemenea o eroare să credem că închiderea în sine favorizează intimitatea conjugală, păstrând relația intimă la adăpostul tentațiilor exterioare. Într-adevăr, studiul demonstrează că lucrurile stau pe dos. Cuplurile „deschise” au mai puține probleme decât cuplurile „închise”. Cât despre fuziunea dintre membri, aceasta vine să atenueze impactul unei distribuții a rolurilor pe criterii sexuale. Astfel, nu doar stabilirea
[Corola-publishinghouse/Science/1848_a_3173]
-
asemenea texte ar putea evita vreodată în întregime influența ideologiei, dar în schimb ele i se pot opune și pot determina cititorul (pe plan imaginativ) să tragă propriile sale concluzii. Anderson reușește să reziste într-o măsură mai mare acestor tentații ideologice. Mai mult, el pare să înțeleagă pericolele ideologice ale unui jurnalism obiectiv. În cadrul unui rechizitoriu adus jurnalismului obiectiv practicat în acea perioadă, el condamnă într-una din povestirile sale divorțul simbolic al jurnalismului american dominat de realitatea victimelor Marii
[Corola-publishinghouse/Science/84971_a_85756]
-
Smith, Capote a asistat doar la cea a lui Hickock; conform unui martor, Capote a fugit când Smith a fost adus la locul execuției (Plimpton, Capote's Long Ride - Călătoria cea lungă a lui Capote, n. trad., 70). Acestea sunt tentațiile unei subiectivități splendid afirmate, care alunecă în propria sa invenție, iar acest lucru va fi cu siguranță o problemă ce se va ivi și în continuare în mod repetat în jurnalismul literar. Cu toate acestea, firul comun ce îi leagă
[Corola-publishinghouse/Science/84971_a_85756]
-
diferite guverne au condamnat capitalismul pentru că îmbunătățește nivelul de trai al muncitorimii, răpindu-i potențialul revoluționar. Segmentul țintă al socialiștilor era reprezentat de muncitorime. În situația în care numărul acesteia era în continuă creștere la sfîrșitul secolului al XIX-lea, tentația apropierii de aceasta devenise din ce în ce mai puternică. În acest context însă, teza deterministă a pauperizării absolute nu putea fi în nici un caz un element de atracție pentru muncitorime, mai ales că la sfîrșitul secolului trecut a apărut și tendința ca statele
Europa socialiştilor by Michel Dreyfus [Corola-publishinghouse/Science/1438_a_2680]
-
Procès de Moscou: un procès en sorcellerie, Paris, Ed. Nouveau Prométhée, 1936, 48 p. În această broșură, F. Adler arată în ce fel acuzațiile au venit din toate părțile și cum acuzații nu au putut să se apere, protestînd împotriva tentației guvernului sovietic de a-l priva pe Troțki de dreptul său de azil în Norvegia. Aceeași chestiune este pur și simplu trecută sub tăcere în timpul celui de-al 34-lea Congres Național al SFIO, ținut între 10-13 iulie 1937, la
Europa socialiştilor by Michel Dreyfus [Corola-publishinghouse/Science/1438_a_2680]
-
elitelor. În urma evoluțiilor interne dintr-un câmp, elita specializată din acest sector de activitate particular poate să nu se mai bucure de aceleași aprecieri măgulitoare ca înaintea obținerii poziției preeminente în câmp. În acest caz, se poate manifesta cu putere tentația „jocului de-a transfugii” și a asigurării unei poziții mai avantajoase într-un alt câmp. Acest proces este descris de Raymond Boudon referitor la universitarii francezi dornici să obțină o nouă formă de recunoaște socială, în afara cercului disciplinelor, ca intelectuali
[Corola-publishinghouse/Science/2356_a_3681]
-
o șubrezire socială și o sărăcire a formelor de viață ce rezultă din aceasta. CAPITOLUL 4 ÎNCERCĂRI DE TIPOLOGIE ȘI ABORDĂRI EMPIRICE Folosirea foarte frecventă a pluralului noțiunii de elită sugerează un ansamblu compozit, alcătuit din grupuri distincte. Apare, așadar, tentația de a formula o definiție cuprinzătoare, care să țină cont de toate aspectele obiectului. Astfel, pentru Hans Dreitzel... ...o elită este formată din cei care, ocupând pozițiile cele mai proeminente într-un grup, într-o organizație sau într-o instituție
[Corola-publishinghouse/Science/2356_a_3681]
-
discuției ca preeminentă, nici un statut nu garantează recunoașterea generală. Dezbaterea asupra acestui subiect nu încetează să fie reluată. Într-un asemenea caz de figură, elitele pot fi cu greu definite prin pozițiile pe care le ocupă în ierarhii. În Franța, tentația de a înlocui descrierea elitelor recunoscute cu o căutare neîncetată a unor elite demne de acest nume rămâne mare. Parabola lui Saint-Simon este tipică pentru atitudinea care constă în a opune elitele „veritabile” de cele „aparente”. Elitele aparente sunt definite
[Corola-publishinghouse/Science/2356_a_3681]
-
într-o societate în care activitățile și atribuțiile elitelor se pretează la controverse mai mult decât compoziția lor. Elitele puterii O dimensiune care se impune spiritului atunci când se încearcă o clasificare a elitelor este cea a puterii. Astfel, va apărea tentația de a vorbi despre elitele puterii fără să se adopte în mod necesar teza lui Charles Wright Mills despre solidaritatea de facto a diferitelor elite (politice, economice sau militare), unite de participarea lor directă sau indirectă la puterea guvernamentală (1969
[Corola-publishinghouse/Science/2356_a_3681]
-
statuilor, București, 1977; Legătura de chei, București, 1980; Sărbători marțiale, București, 1980; După mine, o zi..., București, 1983. Repere bibliografice: Eugen Simion, Debuturi în roman: Ioan Dan Nicolescu, LCF, 1977, 50; Dan Chiachir, „Rana statuilor”, SPM, 1978, 370; Nicolae Ciobanu, Tentația formelor divergente, RL, 1978, 17; Doina Uricariu, Oglinzile memoriei, LCF, 1978, 31; Vasile Andru, Viața și decantarea sprituală, VR, 1978, 9; Eugen Simion, Proza fantastică, RL, 1980, 12; Sultana Craia, Ficțiune și lirism, LCF, 1980, 18; Mihai Dragolea, „Legătura de
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288445_a_289774]