18,801 matches
-
oarecare Îndrăzneală vorbind, În cîteva locuri, de petrecerea „În brață” și de o „năvală” pe care intenționează s-o facă soției. Poemul ce sugerează această dulce violență se cheamă Mergînd către preaiubită și merită a fi citat ca document de curaj erotic Într-o epocă În care curajul este să păstrezi tăcere asupra lucrurilor delicate. Conachi nu-și mai ascunde impaciența: „Aleargă, suflet’, aleargă, La soțîia ta cea dragă, Căci te-așteaptă cu dor mare, Ca să-i duci a mea suflare
[Corola-publishinghouse/Science/1935_a_3260]
-
petrecerea „În brață” și de o „năvală” pe care intenționează s-o facă soției. Poemul ce sugerează această dulce violență se cheamă Mergînd către preaiubită și merită a fi citat ca document de curaj erotic Într-o epocă În care curajul este să păstrezi tăcere asupra lucrurilor delicate. Conachi nu-și mai ascunde impaciența: „Aleargă, suflet’, aleargă, La soțîia ta cea dragă, Căci te-așteaptă cu dor mare, Ca să-i duci a mea suflare. GÎndule, mergi și-i vestește Că iubitul
[Corola-publishinghouse/Science/1935_a_3260]
-
știința mea, cînd un poet erotic Îndrăznește să vorbească de astfel de lucruri și să arunce o privire concupiscentă spre trupul femeii. A dezveli sînul, a vedea țîțișoara rumenită, a ridica „di pi picioare orice fel de-nvălitoare” - constituie un imens curaj. Va mai trece aproape un secol pînă ce să apară, În poezia română, un lirism al corpului și o poezie care să vorbească despre plăcerea sexuală. Promisiunea de „mare năvală” de la sfîrșitul poemului este și mai Îndrăzneață pentru că sugerează o
[Corola-publishinghouse/Science/1935_a_3260]
-
trece aproape un secol pînă ce să apară, În poezia română, un lirism al corpului și o poezie care să vorbească despre plăcerea sexuală. Promisiunea de „mare năvală” de la sfîrșitul poemului este și mai Îndrăzneață pentru că sugerează o sexualitate incipientă. Curajul se oprește, e drept, la treapta promisiunii. Dulcea violență se face prin delegație: prin gîndul trimis Înainte, ca buzduganul din basm, pentru a anunța venirea năvălitorului. Aceasta este insă o excepție. GÎndul caută, de regulă, alte dovezi de pasiune, iar
[Corola-publishinghouse/Science/1935_a_3260]
-
biruitor”... Cu alte cuvinte: vrea să Înnobileze la modul cavaleresc sentimentul său. Noblețea cîntecului nu-i suficientă. Trebuie și noblețea armelor. Erotocrit este, În fond, un trubadur care Într-o mină ține chitara, semnul inspirației, și În alta lancea, semnul curajului viril. Două arme care deschid drumul spre inima Stăpînei. Doamna lui Erotocrit este Însă o copilă care nu cunoaște ceremonialul erotic. Ea se adresează doicii a se lasă sedusă de cîntec. Ce urmează iese din sfera liricii propriu-zise. Intră În
[Corola-publishinghouse/Science/1935_a_3260]
-
fără adausuri comerciale, aditivi și conservanți. Religia Bio este o veritabilă pledoarie împotriva ,,laptelui chinezesc forjat cu melamină". O religie seculară, cum ar spune autorul, care prinde de minune în forme patologice, hilare și grotești, inclusiv în România contemporană. Remarc curajul exemplar al lui Mirel Bănică în încercarea sa reușită de a dezavua clișeele sociale care ipostaziază Armata și Biserica în fruntea preferințelor românilor ca instituții de încredere. Ele sunt de încredere, dar nu în doza exagerată pe care o ilustrează
[Corola-publishinghouse/Science/84969_a_85754]
-
și găsesc sensul vieții în Jihad-ul purtat macabru și grotesc de Statul Islamic, de exemplu. Ajung să fie recrutați și manipulați în ample rețele teroriste pentru a lupta împotriva propriei țări. Drama lor intimă îi determină să-și ,,teatralizeze" curajul și inițiativele... Nu întâmplător mulți dintre tinerii care pleacă să lupte în Irak sau Siria își expun pe rețelele de socializare așa zisele ,,fapte de arme"193. Se laudă și sunt mândrii de ceea ce fac, fapt ce ilustrează perfect demonizarea
[Corola-publishinghouse/Science/84969_a_85754]
-
avut capacitatea de a tolera la nesfârșit profanarea textului sacru și macularea figurii Profetului. Or, imediat după atentate, milioane de oameni din întreaga lume s-au solidarizat cu victimele oribilului atentat. Je suis Charlie! au strigat cu toții. Puțini au avut curajul să spună: Je ne suis pas Charlie. De ce? Pentru că oamenii reacționează emoțional, contagios. Reacția lor colectivă este amplificată prin mijloacele magiei moderne: televiziune, radio, Internet, Facebook etc. Nu au răbdarea să studieze fenomenul în profunzimea lui, să judece echidistant, să
[Corola-publishinghouse/Science/84969_a_85754]
-
mai puțin personale prin eforturile noastre interne. Să începem deci, de această dată, cu noi înșine, cu noi românii, cei mai direct interesați într-o tot mai bună cunoaștere a criticii noastre în străinătate. Dar, mai întâi, trebuie să avem curajul să recunoaștem și anumite aspecte, care rămân, deocamdată, negative. știm bine: există explicații și cauze istorice precise. Nu le discut acum. Să vedem totuși urmările pentru a găsi și soluțiile. Un fapt incontestabil pentru a începe: o mare tradiție critică
Pentru Europa: integrarea României: aspecte ideologice şi culturale by ADRIAN MARINO () [Corola-publishinghouse/Science/872_a_1583]
-
un fel de gunoi al acestei omeniri evoluând după ceasornicul inteligenței sale negustorești. Acest al doilea volum a fost tipărit dintr-un fel de silă de a nu mai Înfrunta asaltul aproape zilnic al câtorva mari prieteni scriitori, care aveau curajul să-i vorbească de calitatea nuvelelor, de mirarea pe care ele le-o pricinuiseră la lectură. Ai să-ți poți imagina cu exactitate, dragă prietene, ceea ce reprezentam noi, tinerii debutanți, pe vremea aceea, În fața unui astfel de important personaj? Nu
[Corola-publishinghouse/Science/2043_a_3368]
-
țin seama de o serie de lipsuri pe care le semnalează totuși ca foarte importante. (Ă). Dar nu numai cititorii ci și autorul Însuși a arătat aceste lipsuri ale unora dintre critici. Cu prilejul discuției amintite, analizând cu sinceritate și curaj cauzele greșelilor cuprinse În nuvelă, Marin Preda a arătat cum, prin atitudinea lor față de lucrarea sa, acei critici l-au Împiedicat să Înțeleagă, un oarecare timp după publicarea ei, care erau adevăratele lipsuri ale Anei Roșculeț. Discuția de la Uniunea Scriitorilor
[Corola-publishinghouse/Science/2043_a_3368]
-
cu mare putere de convingere, acțiunile revoluționare din fabrică. (Ă). Ori rămășițele ideologice mic burgheze persită adesea În conștiința unora din scriitorii noștri sub forma unei umbre de neîncredere În forțele noului, sub forma șovăielii În afirmarea lui, ceea ce frânează curajul romancierului de a se azvârli În clocotul vieții și a căuta locurile unde vârtejul este mai puternic. În special patosul revoluționar de care vorbeam lipsește din romanul lui Ion Călugăru. Nu se poate spune ca autorul nu Înfățișează acțiunea comuniștilor
[Corola-publishinghouse/Science/2043_a_3368]
-
În lumină scrieri de N. Jianu, Al. Raicu, Vera Hudici, I. Jipa, Petru Vintilă, Mihail Botez: „În ultima vreme au apărut un număr Însemnat de lucrări literare, nuvele, povestiri, care se caracterizează În primul rând prin aceea că tratează cu curaj teme rămase până acum ocolite de literatura noastră. La scurt interval după discuțiile care au avut loc În presă ca și la Uniunea Scriitorilor cu privire la necesitatea dezvoltării „speciilor scurte”, apariția acestor lucrări dovedește că scriitorii noștri au Înțeles să acorde
[Corola-publishinghouse/Science/2043_a_3368]
-
socialismului În R.P.R. (Ă). Pricinile deficiențelor sunt multiple. 1.În primul rând, ele trebuie căutate În slăbiciunea ideologică a colectivului redacțional, În faptul că problemele literaturii nu se adâncesc, că redactorii nu Învață suficient. De aici vine și lipsa de curaj, de-o parte, șovăielile și confuziile pe de altă parte. 2.Lipsa unei legături susținute cu viața, cu oamenii, cu problemele concrete ale construirii socialismului În R.P.R. antrenează și superficialitatea multora din materialele literare apărute. Membrii redacției nu se deplasează
[Corola-publishinghouse/Science/2043_a_3368]
-
Deși H.Bratu critică unele pasaje scrise În formă de reportaj, În altă parte le aprobă (fără a aduce altă motivare decât că acel lucru se Întâlnește și În opera lui Tolstoi). Criticul Întrebuințează un limbaj echivoc, deoarece n-are curajul opiniilor sale, deoarece el se ferește de a face observații precise. (Ă). Rolul criticii noastre este de a ajuta literaturii să meargă Înainte. Criticii noștri trebuie să-și facă un punct de onoare din contribuția lor la nașterea acelor lucrări
[Corola-publishinghouse/Science/2043_a_3368]
-
devin oglindă psiho-socială de grup - evreii sunt îndrăzneți, cu simțul afacerilor, dispuși să riște totul pe „cartea” economică, în vreme ce românii, chiar și acolo unde au existat modele parentale de succes în activitățile comerciale, se dovedesc a fi ezitanți, lipsiți de curaj, incapabili de a se organiza la nivel comunitar, sfârșind prin a îmbrățișa masiv profesiile plătite de stat. Din punct de vedere structural, prezenta lucrare cuprinde Introducere, patru capitole, Concluzii, Anexe, Bibliografie și Ilustrații. Primul capitol, Bacăul și specificul orașului moldovenesc
Fizionomii urbane şi structuri etno-sociale din Moldova : (1864- 1938) by Alin Popa () [Corola-publishinghouse/Science/1172_a_2215]
-
de stingere a incendiului au mai participat și efectivele din cadrul Garnizoanei Bacău - Regimentul 27 Infanterie, Regimentul 5 Artilerie Grea - precum și cadrele Școlilor de administrație și de pregătire a ofițerilor în rezervă Bacău. Dintre aceștia, s-au remarcat, prin acte de curaj și spirit de sacrificiu, locotenentul Ștefan Vasile și plutonierul major Tiron, din cadrul Școlii militare de ofițeri, precum și plutonierul major Popa Lascăr, din cadrul Regimentului 27 Infanterie. A doua zi, pe când fumul caselor incendiate încă mai urca, icicolo, spre cer, bilanțul tragediei
Fizionomii urbane şi structuri etno-sociale din Moldova : (1864- 1938) by Alin Popa () [Corola-publishinghouse/Science/1172_a_2215]
-
mijlocul satelor nu apar indivizi întreprinzători, care să-și riște odihna și avutul pentru a se îmbogăți prin mijloace neîncercate. Dimpotrivă, populația satelor românești stă sub tradiția muncii colective. Fiecare sătean face ceea ce crede că va face toată lumea; n-are curajul să înceapă o muncă, decât la termenele fixate prin obicei. A ieși din rândul lumii este, pentru săteanul român, nu un simplu risc, ci o nebunie”. În aceste condiții, pe fondul unui puternic curent imigraționist - cu puncte de plecare din
Fizionomii urbane şi structuri etno-sociale din Moldova : (1864- 1938) by Alin Popa () [Corola-publishinghouse/Science/1172_a_2215]
-
în cea mai mică măsură tot ceea ce moaie inimile și, în fine, pentru că ei sînt cel mai aproape de germani, care locuiesc dincolo de Rin, cu care se războiesc continuu; acesta este de altfel motivul pentru care și helveții îi depășesc în curaj pe ceilalți gali: ei se luptă cu germanii aproape zilnic, fie pentru a nu-i lăsa pe teritoriul lor, fie că se luptă pe teritoriul celorlalți. Regiunea pe care am definit-o ca domeniu al galilor începe la Ron și
by Jean Carpentier, É. Carpentier, J.-M. Mayeur, A. TranoyJean Carpentier, François Lebrun, [Corola-publishinghouse/Science/965_a_2473]
-
altă parte, mențiunile referitoare la belgi amintesc de penetrarea economică a lumii galice de către negustorii italieni și de presiunea lumii germanice asupra celților. În legătură cu aceasta, Cezar pune în opoziție noțiunile de civilizație, legată pentru el de lumea mediteraneană, și de curaj sălbatic, caracteristic lumii barbare din nord. DOCUMENT 2 Situl de la Bibracte, mai sus de orașul Autun, este implantat pe muntele Beuvray (între 750 și 820 metri), care face parte din masivul munților Morvan. Primele săpături au avut loc începînd din
by Jean Carpentier, É. Carpentier, J.-M. Mayeur, A. TranoyJean Carpentier, François Lebrun, [Corola-publishinghouse/Science/965_a_2473]
-
Lesdiguières în Dauphiné, Mayenne în Burgundia, Mercoeur în Bretagne. De altminteri, criza autoritații regale și nevoile financiare născute din război explică convocarea frecventă a stărilor generale (1560, 1561, 1576, 1588), sub presiunea uneia sau alteia dintre grupări: stările dovedesc un curaj tot mai mare, dar, neavînd nici periodicitate regulată, nici atribuții definite, ele nu pot contribui la soluționarea problemelor. Intervențiile din afară în treburile regatului Franței dovedesc și ele gravitatea crizei naționale pe care o traversează regatul. Anglia reginei Elisabeta și
by Jean Carpentier, É. Carpentier, J.-M. Mayeur, A. TranoyJean Carpentier, François Lebrun, [Corola-publishinghouse/Science/965_a_2473]
-
gestul lui Henric al IV-lea punea capăt unei perioade de aproape 40 de ani de război civil și avea să permită protestanților francezi să-și exercite în pace religia. Restaurarea autorității regale. Regele, care are calitățile unui mare suveran curaj fizic, spirit autoritar și bonomie, simțul demnității regale -, poate în aceste condiții să se dedice restaurării puterii monarhice și ridicării financiare și economice a regatului. El știe să se înconjoare de servitori fideli, precum protestantul Maximilien de Béthune, pe care
by Jean Carpentier, É. Carpentier, J.-M. Mayeur, A. TranoyJean Carpentier, François Lebrun, [Corola-publishinghouse/Science/965_a_2473]
-
mizerabil, care întunecă tot acest stat într-un moment de doliu, îi îneacă pe toți bunii francezi în lacrimi [...]. Ni l-au ucis deci pe rege și vă văd ochii umezi, inimile întristate, dar nu trebuie să ne pierdem astfel curajul. Noi avem, prin grația lui Dumnezeu, acest privilegiu în acest regat ca regii să nu moară deloc. El ne-a lăsat unul, în care, de la aceste vîrste mici, strălucește imaginea virtuților sale; [el] ne lasă regina, mama sa, prințesă magnanimă
by Jean Carpentier, É. Carpentier, J.-M. Mayeur, A. TranoyJean Carpentier, François Lebrun, [Corola-publishinghouse/Science/965_a_2473]
-
care trăim în această lume bîntuită de balene? Oceanul acesta fără fund, deasupra căruia gîfîi, este însăși viața; rechinii sînt dușmanii, iar sapele astea - prietenii tăi; dar, prins între rechini și sape, te afli la mare ananghie, sărmanul meu băiat. Curaj, însă, Queequeg! Te așteaptă o masă bună. Căci, în vreme ce, cu buzele învinețite și cu ochii injectați, vlăguitul sălbatic se cățăra pe lanțuri și poposea în sfîrșit pe punte, ud leoarcă și dîrdîind fără voia lui, intendentul se apropie de el
[Corola-publishinghouse/Science/2072_a_3397]
-
ar da și lui prin gînd să te arunce-n mare și să te-nece, atunci ce te faci? Ă Aș vrea eu să-l văz că-ncearcă! I-aș învineți ochii în așa hal, că n-ar mai avea curajul să-i arate fața în cabina amiralului, necum pe puntea de jos, unde locuiește sau pe punțile superioare, unde se tot fîțîie. Dă-l naibii de diavol! Ce, Flask, îți închipui că mi-e frică de ei? Cine se teme
[Corola-publishinghouse/Science/2072_a_3397]