18,826 matches
-
de știință și cadrele didactice; sesiunea de comunicări științifice pe grupe de preocupări, creații originale scrise cu ocazia sărbătoririi Centenarului; pre zentarea școlii în actualitate, tabele cu cadrele didactice și absolvenții școlii, fotografii în diferite ocazii și portrete ale u nor personalități. * Valori spirituale tutovene Valori spirituale tutovene, text lămuritor în Evenimentul pag. 56. * Za lmo xis Za lmo xis, univers școlar - revistă pentru elevi și profesori de la școala din comuna Ciocani, ajunsă la al 7-lea număr în anul 2007
Mari personalităţi ale culturii române într-o istorie a presei bârlădene 1870 – 2008 by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Science/1655_a_3098]
-
cu rațiune și acțiunea de a gândi conform rațiunii. Bunul-simț și rațiunea se leagă. Totul s-a spus, de la Cervantes încoace: antinomia Don Quijote/Sancho Panza ilustrează cum nu se poate mai bine opoziția fantasmă/realism, a fi cu capul în nori/a fi cu picioarele pe pământ. Am văzut un desen care reprezenta doi măgari legați unul de altul, fiecare având de partea sa o traistă cu fân îmbietor. Fiecare trăgea de funie pentru a ajunge la traista sa, dar erau
by Rudolf Rezsohazy [Corola-publishinghouse/Science/1070_a_2578]
-
teama de animale, - claustrofobii sau teama de spații închise, - acrofobiile sau teama de înălțimi, - fobii legate de mijloacele de transport, - fobiile arhaice sau „fricile infantile” care mai pot persista, în unele cazuri, și la vârsta adultă (frica de vânt, furtună, nori, apă etc.). Comportamentul personalităților fobice înregistrează aspecte particulare care urmăresc să evite stările anxiogene, protejând astfel individul de situația fobogenă. În sensul acesta se descriu următoarele aspecte: a) Conduite de evitare, prin care individul caută să fie cât mai puțin
[Corola-publishinghouse/Science/2268_a_3593]
-
mai tîrziu, în iunie 1888, din Saintes-Maries unde își continuă căutările: "Într-o noapte m-am plimbat pe malul mării, pe plaja pustie. Nu era vesel dar nici prea trist, era frumos. Cerul, de un albastru închis, era pătat de nori, unii de un albastru și mai închis decît albastrul fundamental de cobalt intens, alții de un albastru mai deschis, precum albeața albăstruie a căilor lactee. Pe fondul albastru scăpărau stelele, limpezi, verzui, galbene, albe, roz, și mai limpezi, și mai
[Corola-publishinghouse/Science/1554_a_2852]
-
tot timpul deschis de posibile și imposibile contradictorii. Nu știu dacă te-ai gîndit deja la acest lucru straniu care este eul întreabă Gao Xingjian. Se schimbă pe măsură ce-l observi, ca atunci cînd, întins pe iarbă, îți fixezi privirea asupra norilor pe cer."33 În orice moment, posibilele și imposibilele noastre se pot răsturna, inversa, prăbuși, reconfigura. O persoană poate să-și creeze în fiecare clipă, să-și zămislească posibile și imposibile. A spune că o ființă umană este un ansamblu
[Corola-publishinghouse/Science/1554_a_2852]
-
apoi curaj, străbate curtea încetișor, ca-ntr-o inspecție. Se oprește brusc, auzind un zgomot. Stă locului, în timp ce tunetul se apropie iar pămîntul începe să vibreze. Face ochii mari: din cealaltă parte a curții vede cum se apropie, într-un nor de praf, un tanc. Băiețelul rămîne cu gura deschisă, fără să scoată un sunet. Tancul avansează huruind și se oprește chiar la picioarele lui. Tăcere. Deci e adevărat!" izbucnește copilul, radios. Trapa de deasupra se deschide și soldatul care apare
[Corola-publishinghouse/Science/1554_a_2852]
-
group of more or less inter-connected investigations, which have in common solely the interest in language and certain significance to other philosophical studies. This happens because it is philosophy, and therefore it does not follow neither from a historical perspective, nor from the perspective of a certain age a unique direction, but it changes its object, its method and its aim ceaselessly. As such, the philosophy of language is not familiar with the continuity of investigations and with the interest in
Elemente de filozofia limbii by Ioan Oprea [Corola-publishinghouse/Science/1424_a_2666]
-
străzii sau bani pentru a pleca „afară” căci aici era Afară. Gavriel lasă găndurile să i se alăture independent de el. Se lăsă într-o piruetă ce descrisă cercuri albe pănă cănd reuși să se scufunde în cerneala rece a norului său preferat. Imediat își prinse într-o cunună măinile înrămăndu-și chipul visător și pistruiat de atăta dorință și invidie către Pămănt. Se simți uriaș, cuceritor și totuși mic și umil, această pleoapă albastră veșnic închisă care credea în iluzia a
Ieşirea în etern. Exerciţiu împotriva căderii by Ionela-Roxana Alexandrescu () [Corola-publishinghouse/Science/1134_a_2296]
-
Asta mă face să îi doresc, partea lor de ură și dorința pătimașă și lacomă. Iar pe mine să îi disprețuiesc, abia le aștept sfărșitul total! Încă nu, încă nu și Roșul începu să rădă cu o putere ce sperie norii albaștri. Imediat lacrimile lor trimiseră o ploaie rece pe Pămănt. Aici sus: Gavriel privi uimit la musafirii neașteptați. Nu putu decăt să șoptească: Credeam că este ziua mea liberă.... Timp dragule, timp, noi nu avem zile îl corectă meticulos Roșul
Ieşirea în etern. Exerciţiu împotriva căderii by Ionela-Roxana Alexandrescu () [Corola-publishinghouse/Science/1134_a_2296]
-
Uneori nici cel mai înțelept dinte noi nu înțelege căile Domnului sau ale Răului. Tot aici jos după două săptămăni: Noul Ștefan se trezi exact atunci cănd soarele își închise pleoapa speriat de noaptea pustie ce gonea prin răsuflarea sa, nori de portocală săngerii. Încet își despărți genele din dulcea lor îmbrățișare. Credea că îl va găsi pe ieșirea în etern Lucas alături dar nu. Judecănd după poza de pe noptieră se afla în camera lui Ștefan. Adevăratul Ștefan nu impostorul. O
Ieşirea în etern. Exerciţiu împotriva căderii by Ionela-Roxana Alexandrescu () [Corola-publishinghouse/Science/1134_a_2296]
-
acasă? Ne-am rătăcit unul de altul într-un labirint infinit.” Gavriel simțea nebunia și disperarea înlănțuindu-l.În cele din urma reuși cu o forță extraordinară să o parcurgă însa finalul îi dădu lovitura de grație: „Am călătorit pe nori ca o zeiță binecuvăntată de dragoste, dar norii mei s-au transformat într-o exercițiu împotriva căderii 133 ploaie amară. Și am căzut cu ei pănă cănd iata-mă aici, în pămănt cu ploaia, sunt înghețată și țintuită ca într-
Ieşirea în etern. Exerciţiu împotriva căderii by Ionela-Roxana Alexandrescu () [Corola-publishinghouse/Science/1134_a_2296]
-
un labirint infinit.” Gavriel simțea nebunia și disperarea înlănțuindu-l.În cele din urma reuși cu o forță extraordinară să o parcurgă însa finalul îi dădu lovitura de grație: „Am călătorit pe nori ca o zeiță binecuvăntată de dragoste, dar norii mei s-au transformat într-o exercițiu împotriva căderii 133 ploaie amară. Și am căzut cu ei pănă cănd iata-mă aici, în pămănt cu ploaia, sunt înghețată și țintuită ca într-un mormănt. Mi-e frig” Semnătura din colțul
Ieşirea în etern. Exerciţiu împotriva căderii by Ionela-Roxana Alexandrescu () [Corola-publishinghouse/Science/1134_a_2296]
-
lui Gavriel. Dar nu mai avea importanță , echilibrul se restabilise. Ștefan deschise ochii. Iar cu un zămbet sinistru își desparți buzele înca palide urăndu-și: Bun venit înapoi! Aici sus: De cănd se întorsese, Gavriel nu își părăsise patul negru de nori. Nu mai vorbea. Nu mai găndea. Nu mai zbura. Era anesteziat de durere și plin de noroi pe picioare. Cănd avea oare să scape de mizeria în care se scufundase? Peste căteva luni: Gavriel stătea așezat pe un nor de
Ieşirea în etern. Exerciţiu împotriva căderii by Ionela-Roxana Alexandrescu () [Corola-publishinghouse/Science/1134_a_2296]
-
de nori. Nu mai vorbea. Nu mai găndea. Nu mai zbura. Era anesteziat de durere și plin de noroi pe picioare. Cănd avea oare să scape de mizeria în care se scufundase? Peste căteva luni: Gavriel stătea așezat pe un nor de ploaie.Era o mică alinare credea el, i se părea că durerea se scurge din el împletindu-se cu stropi de ploaie. Ploaie ce avea să ajungă pe Pămănt. Deodată un plănset de copil cutremură întreg spațiul,Gavriel tresări
Ieşirea în etern. Exerciţiu împotriva căderii by Ionela-Roxana Alexandrescu () [Corola-publishinghouse/Science/1134_a_2296]
-
în direcția din care auzea plănsetul. Ca și acum cățiva ani în urmă începu să taie epiderma intunericului însă acum cu o precizie a unui chirurg priceput, școlit. În fața lui se afla Griul legănănd prin suflarea sa un fel de nor alb, pufos un suflet. Un tablou fantastic putea spune un pictor, fantastic putea spune și Gavriel însă într-un mod aspru și grotesc. Băiete, ți-am spus eu, rosti Griul , urăsc oameni și mofturile lor. Trebuia să stai aici cu
Ieşirea în etern. Exerciţiu împotriva căderii by Ionela-Roxana Alexandrescu () [Corola-publishinghouse/Science/1134_a_2296]
-
slujit cultului său iubirea. Dar de ce nu spune nimic? Încă nu, încă nu. După douăzeci de ani: Cititorii lui Dumas cred cu tărie că vor înțelege așteptarea. Ne aflăm tot aici sus împreuna cu Angel și Gavriel care zboară printre nori întrecăndu-se cu propriile lor gănduri. Grația lor este întrecută doar de frumusețea zborului. În curănd se așează pe o pajiște de nori. Conversația începe: Tată, îți este dor de mama? Gavriel zămbi cu tristețe ca de fiecare dată cănd Angel
Ieşirea în etern. Exerciţiu împotriva căderii by Ionela-Roxana Alexandrescu () [Corola-publishinghouse/Science/1134_a_2296]
-
tărie că vor înțelege așteptarea. Ne aflăm tot aici sus împreuna cu Angel și Gavriel care zboară printre nori întrecăndu-se cu propriile lor gănduri. Grația lor este întrecută doar de frumusețea zborului. În curănd se așează pe o pajiște de nori. Conversația începe: Tată, îți este dor de mama? Gavriel zămbi cu tristețe ca de fiecare dată cănd Angel îi punea această întrebare. În fiecare moment. Dar ei de tine? Aceasta era o întrebare nouă și avu darul de a îl
Ieşirea în etern. Exerciţiu împotriva căderii by Ionela-Roxana Alexandrescu () [Corola-publishinghouse/Science/1134_a_2296]
-
însă într-un registru preponderent confesiv, interiorizat, uneori cu inflexiuni psalmice, atitudinea dominantă fiind aceea, productivă liric, de resemnare senină, ca în poemul Din când în când: „Din când în când mă adumbrește,/ așa din senin,/ câte o pală de nor./ Din când în când bătăile ornicului/ îmi par mai moi/ decât blana de cârtiță./ Din când în când din dealul cu pruni/ cineva îmi măsoară prin binoclu/ statura./ Eu îi zâmbesc/ și-mi potrivesc pe-ndelete/ cravata...” Chiar și celebrarea erosului
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285899_a_287228]
-
văd plămânul tău cu parcuri și chaise-longue”. Că e parodiată aici chemarea eminesciană sau, aiurea, imaginea mâinilor dalbe ale iubitei („mâna ta 15 Watts”), a ochilor strălucitori („capitol de astronomie ochiul tău”) e ușor de văzut; nu scapă nici bucolicele („norii au staționat preocupați de probleme agrare”), iar „prin orașul tău cubist D-zeu e cu scaun la cap”, toate - imagini inversate care sporesc sensurile. De fapt, ceea ce se petrece în „aer liber” dă senzația de miraculos, iar mișcarea parodistică este
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289297_a_290626]
-
ar trebui să aibă și un reglaj în putere nu numai reglaj pornit/oprit. 11. Comunicarea dintre modulul lunar și stația de pe pămînt s-au realizat prin unde în Banda S(1,55 5,2GHz), ce sunt absorbite complet de nori(peste 90%), reflectate de componentele superioare ale atmosferei. Distanța cea mai mare pe care s-a făcut transmisie în această bandă este de 110 Km!!!!!!!!!!!! Vizibilitatea între cele două puncte de transmisie era directă, între două virfuri de munți. Puterea
A fi creştin by Rotaru Constantin [Corola-publishinghouse/Science/498_a_778]
-
cu vopsea albastră: a Stromboli, amore e gechi 6... Dolce far niente pentru că tihna și-a avut originea aici. Într-o ceașcă de cappuccino și un cornetto con cioccolato 7, dimineața, în timp ce privirea alunecă spre mare sau se ridică spre norul în care încă mai doarme Etna, într-o farfurie cu spaghetti și un pahar de vin la prânz, într-un Crodino 8 cu câteva măsline la amiază, iar, dincolo de înserare, într-un hârșâit de cheie care se răsucește în broască
[Corola-publishinghouse/Science/84984_a_85769]
-
relație specială cu lăcașele de cult, nu cred că ești neapărat mai aproape de divinitate sau de tine însuți în locuri special destinate, sau să zicem, că poți fi deopotrivă și acolo, dar și pe un vârf de munte sau privind norii dintr-un avion sau răsturnați într-un ochi de lac din pădure. Trec, uneori, pe la biserica Sfântului Elefterie, unde am senzația de cineva acolo sus, deopotrivă cu cineva în prejma noastră, pe care am avut-o întâia dată la Vatican
[Corola-publishinghouse/Science/84984_a_85769]
-
îl găsise pe el, italianul perfect, arătos și gata oricând de-o serenadă, și repede îi făcuse trei copii, care se agitau acum în jurul mesei. Păreau fericiți cu toții, deși, din când în când, peste privirea lui mai trecea, ca un nor, dorul de zilele cu serenade, dar doar pentru o clipă, ca mai apoi ochii să-i surâdă puștoaicei de vreo trei ani care îl tot trăgea de marginea tricoului. Mi-a plăcut, stând la masa de alături, o cămașa din
[Corola-publishinghouse/Science/84984_a_85769]
-
tensiune, aceiași cărora le spuneam, la vremea iscodirilor și a jocurilor, stâlpii cu cercei. Îmi amintesc și acum zumzăitul lor când se întâmpla să le ajung în preajmă după vreo minge fugară. În depărtare, Etna dormea liniștit, învelit într-un nor, cum avea să o facă în toate zilele următoare, ducând doar grija viței de vie crescută la poalele lui și a zahărului din boabele de struguri, ale căror povești aveam să le aflu, într-o altă amiază, pe la 900 de
[Corola-publishinghouse/Science/84984_a_85769]
-
spre Giardini Naxos și apoi către unde puteau gândurile tale să te ducă. Îți ridicai privirea și un Etna, stăpân peste toți și toate, te invita să te oprești doar pentru o clipă la el, sugerându-ți să treci dincolo de norul în care era veșnic învăluit. La plecare mai că aș fi riscat un buongiorno doamnei care-și lăsase geanta pe banca de piatră și capul plecat pe umărul tânărului de alături, care, la rândul său, privea nonșalant spre poarta grădinii
[Corola-publishinghouse/Science/84984_a_85769]