20,716 matches
-
al germanilor. Întregul proces de formare a tinerilor germani era subordonat acestui scop. Și prin el s-a reușit creșterea unei generații cu un procent ridicat de fanatici care au susținut și apărat sacrificîndu-și viața "drepturile" unei "rase superioare". Dacă comunismul a educat fanatici ai "luptei de clasă pînă la victoria finală a comunismului", național-socialismul a educat fanatici ai luptei pentru asigurarea supremației rasei germane. Două concepții social-politice opuse, dar care se întîlneau într-un ideal totalitar și cărora isteria le-
by Ion Gh. Stanciu [Corola-publishinghouse/Science/957_a_2465]
-
Și prin el s-a reușit creșterea unei generații cu un procent ridicat de fanatici care au susținut și apărat sacrificîndu-și viața "drepturile" unei "rase superioare". Dacă comunismul a educat fanatici ai "luptei de clasă pînă la victoria finală a comunismului", național-socialismul a educat fanatici ai luptei pentru asigurarea supremației rasei germane. Două concepții social-politice opuse, dar care se întîlneau într-un ideal totalitar și cărora isteria le-a rezervat o reîntîlnire ca regimuri social-politice care, după ce au zguduit lumea secolului
by Ion Gh. Stanciu [Corola-publishinghouse/Science/957_a_2465]
-
dezorientarea politică a unei părți a tineretului studios din acea vreme, care nu putea întrezări, în hățișul contradicțiilor epocii, mai ales în perioada crizei economice, drumul viitor al României; o astfel de dezorientare a și favorizat pătrunderea spiritului distrugător al comunismului și fascismului în unele școli și facultăți. În 1939, cînd la conducerea Ministerului Educației Naționale se afla sociologul Petre Andrei, printr-un decret-lege, a fost reorganizat învățămîntul secundar. Astfel, se prevedea posibilitatea încheierii cursurilor liceale după absolvirea clasei a VII
by Ion Gh. Stanciu [Corola-publishinghouse/Science/957_a_2465]
-
politica școlară cea promovată de P.C.R. a fost nu numai deosebit de firavă, dar era și departe de realitățile țării noastre, întrucît propunerile sale urmau întrutotul politica școlară promovată de U.R.S.S. avînd în vedere "lupta proletariatului de pretutindeni" pentru instaurarea comunismului. 11.2. Aspirația spre sistem în gîndirea pedagogică Pe fondul progreselor înregistrate de învățămînt, al puternicei manifestări a spiritului creator din diverse domenii ale științei, tehnicii, literaturii, artei, sub influența unei filosofii raționaliste, a unei teorii sociologice orientate spre lumea
by Ion Gh. Stanciu [Corola-publishinghouse/Science/957_a_2465]
-
învățămîntul, mai multe etape, legate de evoluția social-politică și economică a regimului însuși, etape marcate de adoptarea unor legi ale învățămîntului de toate gradele. În prima etapă, august 1944 august 1948 etapă dominată în plan politic de lupta pentru impunerea comunismului, prin înlăturarea partidelor tradiționale și conducerea țării de către un partid unic s-a pregătit trecerea la reorganizarea școlii potrivit cerințelor statului totalitar. Pînă în august 1948, s-a păstrat, în cea mai mare parte, sistemul de învățămînt existent în perioada
by Ion Gh. Stanciu [Corola-publishinghouse/Science/957_a_2465]
-
1936). Pentru a se putea tipări cea de-a IV-a ediție (1972) a fost necesar să se scoată din conținutul ei o serie de paragrafe în care autorul critica anumite orientări procomuniste și atrăgea atenția asupra pericolelor pe care comunismul le prezenta pentru țara noastră. S-a apreciat atunci că, chiar în această formă, publicarea volumului repunea în circulație numele lui G. G. Antonescu și una din operele sale. 17 bis. G. G. ANTONESCU, Educația morală și religioasă în școala
by Ion Gh. Stanciu [Corola-publishinghouse/Science/957_a_2465]
-
mai fie percepute în mod contradictoriu" sunt în cel mai bun caz frivole. Sursa profundă a neînțelegerii, scrie Sartre, rezidă în aceea că suprarealismului nu-i pasă de dictatura proletariatului și vede în revoluție, ca pură violență, sfîrșitul absolut, în vreme ce comunismul își propune ca țel preluarea puterii și justifică prin acest țel sîngele pe care îl va vărsa""5. Dacă Sartre gîndea asta despre Breton, ne putem ușor imagina ce îngrozit trebuie să fi fost de ideile lui Lupasco... Aprecierile lui
[Corola-publishinghouse/Science/1461_a_2759]
-
abia în cea de-a treia adevăratul chip. La început a fost războiul fără război "războiul ciudat"*, a urmat apoi prăbușirea Franței și, în cele din urmă, intrarea trupelor germane în URSS. Atunci și numai atunci m-am convertit la comunism, cu toate că era stalinist și îl renegasem pînă în acea clipă tocmai din acest motiv. Omenirea era mitul meu fundamental, iar războiul îmi arăta că URSS era campionul său. Titanica sa încleștare cu Germania nazistă constituia în ochii mei nucleul războiului
Gîndind Europa by Edgar Morin [Corola-publishinghouse/Science/1421_a_2663]
-
inchizitoriale la Budapesta, Sofia și Praga. Pe tot parcursul acestei perioade, am trăit tragedia celor care, chiar și atunci cînd nu-și mai pot păstra credința, nu și-o pot totuși pierde. Întrezăream o contradicție din ce în ce mai flagrantă între ideea de comunism și realitatea acestei noțiuni. Făceam parte dintre aceia care știau că URSS îndurase în timpul lui Stalin o dictatură implacabilă, însă mă gîndeam că țara traversa acum o "epocă de fier", după ce fusese victima trecutului țarist, a presiunii capitaliste, a amenințării
Gîndind Europa by Edgar Morin [Corola-publishinghouse/Science/1421_a_2663]
-
referitoare la internaționalism se disociază și intră în conflict. Orice nădejde de a confedera Europa se spulberă în 1933, cînd Hitler ajunge la putere. Al Doilea Război Mondial este precedat și însoțit de o confuzie fără nume, în încleștarea dintre comunismul din URSS, aparent internaționalist dar devenit naționalist, și nazism, rasist și pangermanic, dar revendicîndu-și, din 1940, misiunea de a unifica Europa... În fine, în 1945, pe cadavrul Germaniei, cele două jumătăți de Europă văd lumina zilei. Orientul, Occidentul, Europa Vîrtejul
Gîndind Europa by Edgar Morin [Corola-publishinghouse/Science/1421_a_2663]
-
biet lucru drag și învechit. Conștiința acestei fragilități reprezintă un aspect major al noii conștiințe europene. Ceva straniu și amenințător Războiul rece, care se instalează în 1947 și se intensifică odată cu blocada Berlinului, transformă URSS într-o amenințare externă și comunismul într-un pericol intern pentru majoritatea europenilor din Vest. Ridicarea blocadei Berlinului (1949) aduce calmul pe frontul european, cu atît mai mult cu cît focarele de război se deplasează și se întețesc în Extremul Orient (victoria comunismului chinez în 1949
Gîndind Europa by Edgar Morin [Corola-publishinghouse/Science/1421_a_2663]
-
amenințare externă și comunismul într-un pericol intern pentru majoritatea europenilor din Vest. Ridicarea blocadei Berlinului (1949) aduce calmul pe frontul european, cu atît mai mult cu cît focarele de război se deplasează și se întețesc în Extremul Orient (victoria comunismului chinez în 1949, începutul războiului din Coreea în 1950). Calmul se generalizează după încheierea războiului din Coreea (1953) și începuturile perioadei post-staliniste, care aduc un dezgheț în interiorul sistemului și ideea de "coexistență pașnică" în plan extern. Apoi speranțele de democratizare
Gîndind Europa by Edgar Morin [Corola-publishinghouse/Science/1421_a_2663]
-
URSS nu este totuși o momeală "anticomunistă". Revoluția este urmașa unui Imperiu pe care l-a revoluționat, dar nu emancipat. Stalin și-a reînsușit moștenirea țarismului Rusiei mari, iar vechiul imperialism a fost stimulat, nu inhibat, de ideologia universală a comunismului. Ba mai rău: la fel ca totalitarismul său, naționalismul rusesc și imperialismul URSS au fost stimulate de eșecurile umane, culturale și civilizaționale ale bolșevismului. Astfel, amenințarea pe care o reprezintă URSS pentru Europa occidentală este deopotrivă certă și incertă. Ea
Gîndind Europa by Edgar Morin [Corola-publishinghouse/Science/1421_a_2663]
-
europeni, urmată și aprobată de departe de restul trupei, pornise în călătoria la capătul Soarelui roșu, și fiecare dintre aceste călătorii a însemnat o călătorie la capătul nopții. Începînd din 1971-1973, o serie de evenimente surprinzătoare va auto-demitiza Revoluția și Comunismul, antrenînd astfel prăbușirea Marxismului. Deja demitizată parțial încă din 1956-1957 prin desacralizarea lui Stalin, evenimentele din octombrie din Polonia și revoluția maghiară, URSS s-a înfățișat în sfîrșit către 1975 ca un sinistru lagăr de concentrare. Maoismul s-a autodistrus
Gîndind Europa by Edgar Morin [Corola-publishinghouse/Science/1421_a_2663]
-
fuseseră infinite. Un astfel de cataclism ideologic constituie de fapt o șansă istorică pentru ideea europeană. Odată cu Religia Mîntuirii terestre se prăbușește și falsul și nefastul Universal. Nici URSS, nici China, nici Vietnamul nu-și asumaseră misiunea salvării neamului omenesc: comunismul devenise de fapt masca noilor Puteri și a noului Imperiu. Firește, mulți dintre cei dezamăgiți se refugiază în literatură, în filozofie, în Vechea religie. În schimb, unii văd în Europa posibilitatea operării acelei reconcilieri între concret și universal pe care
Gîndind Europa by Edgar Morin [Corola-publishinghouse/Science/1421_a_2663]
-
aparență, poartă în sine posibilitatea de a combate eroarea și ne oferă șansa de a milita pentru adevărurile noastre. Prăbușirea mitului sovietic a regenerat ideea de democrație. Asta nu înseamnă însă că democrația trebuie să devină un mit care, asemenea comunismului, promite să rezolve toate problemele omenești, să asigure fericirea individuală și colectivă, să garanteze Salvarea Socială. O democrație poate rămîne vreme îndelungată la suprafața unei societăți, așa cum s-a întîmplat în Statele Unite. Chiar și astăzi, societatea americană se confruntă cu
Gîndind Europa by Edgar Morin [Corola-publishinghouse/Science/1421_a_2663]
-
mai apropiat, ca factură, de noua culegere. De ce Chemarea istoriei? Fiindcă momentul la care ne raportăm, un an cuprins între decembrie 1989 și finele lui 90, constituie în adevăr o secvență temporală ce semnifică reînnodarea firului unei istorii pe care comunismul o abolise, brutal, cu aproape o jumătate de secol în urmă. Impresia că se reintră în istorie, că se fluidizează cumva un timp încremenit, ca sub porunca unui zeu nemilos, era destul de curentă în fatidicul an, care a văzut demolându
[Corola-publishinghouse/Science/1451_a_2749]
-
același spirit, unde se interzicea schimbarea formei de guvernământ, se menținea confuzia puterilor în stat și un regim al proprietății destul de precar. În această perspectivă, anul 1990 a fost un răstimp crucial. Refuzul de a se iniția un proces al comunismului, metamorfoza Securității în Serviciul Român de Informații, refacerea structurilor de putere pe linia unei pseudo-social-democrații declarate, bănuită mereu de criptocomunism, crearea unei categorii de cointeresați în stabilitatea sistemului, tactica diversiunii și a confuziei au înlesnit opera întreprinsă. În același timp
[Corola-publishinghouse/Science/1451_a_2749]
-
un fond corespunzător. Accentul pus inițial pe originalitatea sistemului (Sonderweg, în expresia lui R. Wagner) a trebuit să cedeze sub presiunea racordării integrative. Istoria își relua treptat cursul, cu sincope și crispări, cu violențe adesea programate de strategii noului regim. Comunismul fusese o paranteză tragică, era acum timpul să se reînnoade firul întrerupt de tancurile sovietice. Curios e că această regăsire a istoriei proprii, cu nuanțe adesea patetice, avea loc într-un moment când în Apus se admitea nu numai eșecul
[Corola-publishinghouse/Science/1451_a_2749]
-
armată etc.) și cele de cercetări sau de consacrare (academii, uniuni de creație, institute etc.) să fie supuse unei analize critice, mai ales în ce privește activitatea depusă de factorii de răspundere în timpul dictaturii comuniste. 4. Orice tentativă de a reabilita ideologia comunismului trebuie supusă discuției publice, descurajată printr-un examen sever al urmărilor produse de ea, oriunde, ca ideologie de stat. 5. Să fie denunțate încercările de a se crea disensiuni între muncitori și intelectuali, ca și încercările de a defini Revoluția
[Corola-publishinghouse/Science/1451_a_2749]
-
că ceea ce i-ar fi mulțumit poate cu ani în urmă, în cadrul unei disidențe reformiste, nu-i mai putea satisface acum, după evenimentele din Decembrie. La scurt timp după fuga dictatorilor, se și clama în capitală, cu glas înalt, contra comunismului. Nici nu se putea altfel, dată fiind direcția în care se mișca de la un timp lumea, o lume avidă să încheie tragica paranteză totalitară și să reintre în normalitate. Ceaușescu fusese numai un prim obstacol, redutabil, care odată înlăturat făcea
[Corola-publishinghouse/Science/1451_a_2749]
-
dintre cele mai stranii, asupra cărora se apleacă, intrigați, analiștii fenomenului. În spațiul românesc, aceste legiuni îndrăcite rezistă încă, iar formula exorcizantă nu pare să fie, până acum, la îndemână. Tinerii care manifestă, zi și noapte, în diverse locuri, denunță comunismul sub toate deghizările lui, dar n-au ajuns încă la un dialog constructiv. De cealaltă parte se situează un aparat care știe a folosi instrumentele puterii, căci le exercită de atâta timp, și nu ezită să le pună în slujba
[Corola-publishinghouse/Science/1451_a_2749]
-
al dorinței de înnoire, simbol reprezentat mai ales de tineri. Vasta piață, cu deschideri tentaculare, stă zi și noapte sub veghea celor care identifică șansa noastră cu abolirea deplină a vechiului regim. Semne fragile indică limitele acestei zone interzise (neo)comunismului. Mii de oameni populează piața, necontenit, conferindu-i o înfățișare cu totul aparte, ca vioiciune, dinamism, pitoresc. Seara, numărul demonstranților crește și mai mult, iar torțele aprinse dau întregului spectacol un aer de procesiune sacră. Mi-a fost dat să
[Corola-publishinghouse/Science/1451_a_2749]
-
mesaj ce stă sub semnul urgenței. În "folclorul" născut cu acest prilej, Timișoara consună de aceea cu "Trezește, Doamne, țara!" Cel mai viu colț din țară e azi această piață, discret delimitată, ca o republică a democrației, una din care comunismul a fost expulzat fără drept de apel. Revoluția e în mers, tinerii sunt cei care o fac și o cântă, grația lor juvenilă îi conferă un aer aparte, inconfundabil, la acest sfârșit de secol tragic. "Nu cedăm" e cuvântul de
[Corola-publishinghouse/Science/1451_a_2749]
-
deghizate la nevoie, ele și-au regăsit vechile reflexe în slujba puterii, tinzând spre o evidentă restaurație. Nu e surprinzător că lumea, îndeosebi tineretul studios, a protestat în diverse orașe, cerând să se elimine scoriile vechiului regim. Zonele libere de comunism s-au instituit simbolic în mai multe localități, iar Piața Universității din capitală a ajuns un loc de întâlnire continuă, zi și noapte, săptămâni de-a rândul, pentru cei hotărâți să nu mai îngăduie perpetuarea sistemului totalitar. Aceștia au dorit
[Corola-publishinghouse/Science/1451_a_2749]