18,801 matches
-
biografice, funciare oricărei vieți, realizăm că și atunci când destinul nu ne hărăzește traume speciale, oripilante, avem parte oricum de numeroase deziluzii, cumpene și încercări. Poate că toate acestea nu reprezintă decât o mirabilă hârtie de turnesol, care ne vorbește despre curajul și forța noastră interioară, despre speranță. 2.3.6. Boala, între traumă și devenire „Doar boala aduce ceva nou. Nu-i ea al cincilea anotimp?” Emil Cioran Indiferent de vârsta la care survin, bolile încenușează existența oricărui om, întrucât implică
VIOLENTA, TRAUMA, REZILIENTA by ANA MUNTEANU, ANCA MUNTEANU () [Corola-publishinghouse/Science/804_a_1761]
-
timp, și fără a leza orgolii de castă, asocierea în demersul terapeutic și a altor metode, care aparțin de medicina complementară și alternativă, sporesc șansele de vindecare (sau remisie) ale pacientului. Acupunctura, homeopatia, fitoterapia etc. trebuie promovate cu mai mult curaj și perseverență, având în vedere că eficacitatea lor a fost validată de milenii. Mobilizarea dimensiunilor psihice ale pacientului în ofensiva pe care o poartă împotriva bolii sale, ar trebui să devină un deziderat explicit și concertat. Mai întâi, se pune
VIOLENTA, TRAUMA, REZILIENTA by ANA MUNTEANU, ANCA MUNTEANU () [Corola-publishinghouse/Science/804_a_1761]
-
dovedit eficacitatea și în cazul terminalilor înșiși. Ajungând în acest tronson al analizei, vom remarca un aspect de domeniul evidenței și anume acela că, a lucra cu muribunzii implică o statură specială de personalitate, care evocă nu doar umanism, generozitate, curaj, ci și o autentică altitudine spirituală. Spunem aceasta deoarece proximitatea unui muribund îți devoalează, ca într-o oglindă fidelă și neiertătoare propriile tale spaime și contorsiuni în relația cu moartea. E. Kübler-Ross (1997), nume tutelar în asistența bolnavilor terminali, consideră
VIOLENTA, TRAUMA, REZILIENTA by ANA MUNTEANU, ANCA MUNTEANU () [Corola-publishinghouse/Science/804_a_1761]
-
înțeleasă, este o provocare căreia putem să-i facem față Valorizează criza, tulburarea apărută, precum și recuperarea după criză: credințele familiei pot facilita/frâna procesul de recuperare 1.2. Privire pozitivă Speranță și vederi optimiste: încrederea că greutățile vor fi depășite Curaj și încurajarea celorlalți: concentrare pe forțe, pe potențial Activă, cu inițiative și perseverență: promovează spiritul „putem face, la treabă!” Este conștientă de posibilitățile care există, le stăpânește: acceptă ceea ce nu poate schimba 1.3. Transcendență și spiritualitate Valori și scopuri
VIOLENTA, TRAUMA, REZILIENTA by ANA MUNTEANU, ANCA MUNTEANU () [Corola-publishinghouse/Science/804_a_1761]
-
lor), efortul de susținere a acestora, încrederea neabătută în speranța că Dreptul, independent de avatarurile vieții de azi și de mâine, va prevala toate acestea reprezintă trăsăturile caracteristice ale celui pe care-l omagiem prof. univ. dr. Ion M. Anghel. Curajul de a-și exprima opiniile, chiar cu riscul de a suporta consecințe, ca și demnitatea de care a dat dovadă în împrejurări care-l aduceau pe marginea prăbușirii, precum și dragostea viscerală de țară, de ceea ce este românesc, reprezintă cea de-
[Corola-publishinghouse/Science/1527_a_2825]
-
Europene. Acesta este motivul pentru care Președintele Franței, Nicolas Sarkozy, în cuvântarea rostită în Parlamentul României, cu prilejul vizitei sale la București (4 februarie 2008), a îndemnat România să participe activ la viața Uniunii Europene, să-și spună cuvântul cu curaj, pentru că numai așa poate contribui la stabilirea cursului pe care îl dorește 17. Înainte de plecarea la summit-ul de la Bruxelles din 21-23 iunie 2007, președintele României, Traian Băsescu, a declarat că România nu va susține "redeschiderea clauzei privitoare la numărul
[Corola-publishinghouse/Science/1527_a_2825]
-
Recomandărilor Finale. Perspectiva eșecului determina căutări în cadrul Consultărilor pentru formule care ar fi putut duce la un "consens fără Malta", adică la excluderea acesteia de la lucrări. La București, o asemenea soluție era total inacceptabilă: înlăturarea unei țări mici, care avea curajul să expună poziții contrare celor ale altora, chiar dacă aceste poziții nu erau în întregime întemeiate, ar fi creat un precedent periculos pentru întregul proces CSCE. De aceea, Ministerul de Externe ne transmitea că excluderea Maltei de la lucrări trebuie prevenită cu
[Corola-publishinghouse/Science/1527_a_2825]
-
creșterea numărului de invitații primite la diferite acțiuni ale reprezentanților sud-coreeni, cât și a volumului corespondenței și a numărului de publicații de la autoritățile și misiunile sud-coreene care erau citite cu mult interes. Schimbarea de atitudine amintită mai sus a dat "curaj" și reprezentanților români de la misiunile din străinătate nu numai să se "apropie" de reprezentanții sud-coreeni, dar și să transmită în țară informații tot mai cuprinzătoare cu privire la adevăratele realități politice, economice și sociale din cele două state coreene. Printre acestea, unele
[Corola-publishinghouse/Science/1527_a_2825]
-
realizarea unor acțiuni teroriste, antrenează minori ca sinucigași. Refuzul președintelui Pakistanului, Pervez Musharraf, de acceptare a propunerii de prelungire a prezenței trupelor SUA pe teritoriul pakistanez poate fi interpretat, înainte de alegerile generale din 11 februarie 2008, ca un act de curaj și o încercare de a-și întări pozițiile, întrucât forțele de opoziție din Pakistan atacă conducerea pakistaneză pentru implicarea țării alături de SUA în acțiuni îndreptate împotriva forțelor musulmane din Pakistan și Afganistan. Confictul indo-pakistanez se referă și la folosirea energiei
[Corola-publishinghouse/Science/1527_a_2825]
-
a morții. Iahve a fost o zeitate etic], regulile sale au reprezentat o etic] pozitiv], iar discipolii s]i știau c] tr]iesc conform unei etici superioare, a unui cod divin de conduit]. Cartea lui Daniel simbolizeaz] un eșec al curajului. Viața dreapt], viața decent], viața etic] nu mai conteaz] în crearea unei societ]ți etice. Acest lucru este imposibil în rândul oamenilor deoarece r]ul predomin], iar sfârșitul este iminent. Doar în viața de dup] moarte, în împ]r]ția
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
etică hindus], jainist] și budist], si anume, satya, ahimsa și tapasya. Cea de-a treia a mai ap]rut în discuția noastr] despre practicile austere asociate ascetismului (tapas, „c]ldur] spiritual]”). Pentru Gandhi, acest concept reprezint] un cadru pentru cultivarea curajului, ț]riei, tonusului și, în primul rând, a dezinteresului (invocând aici Gita) necesar pentru punerea în practic] cu succes a tehnicii în discuție. Satya se refer] la „adev]r”, dar unul privit într-o tripl] ipostaz]: onestitate, adev]r al
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
de alt] parte, majoritatea calit]ților pe care le consider]m virtuți - deși nu toate - se afl] acolo, iar semnificația pe care o atribuiau Socrate și Platon termenului arete se limiteaz] la acestea. (Lista lor de bâz] cuprinde: înțelepciune, dreptate, curaj, moderație, pietate, care se afl] în leg]tur] cu comportamentul corect fâț] de zei, deseori ad]ugat] că a cincea din lista de mai sus. Înțelepciunea, din punctul nostru de vedere, poate fi considerat] drept nepotrivit] sau, în cel mai
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
dac] vrea s] sugereze altceva - poate combinația dintre această și tipul de arete pe care el îl consider] necesar în conduită vieții practice și care reprezint] subiectul principal al Eticii (înțelepciunea practic], dispozițiile relevante ale ethos-ului sau „caracterului”, dreptatea, curajul, spiritul și restul). Dar, pentru scopul nostru, ceea ce e semnificativ este c], atât pentru Platon, cât și pentru Aristotel, conținutul termenului arete depinde de o noțiune anterioar] referitoare la ceea ce înseamn] a fi uman. În acest sens el este diferit
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
jucat într-o asemenea viat] - dac] exist] - prin întreb]ri pe care tindem s] le consider]m, de la bun început, ca fiind centrale pentru preocup]rile eticii filosofice. Dintr-o anumit] perspectiv], aceasta ar putea fi considerat] o exagerare. Dreptatea, curajul, moderația, pietatea, liberalismul - toate acestea reprezint] o parte din idealul civic în Grecia secolelor al V-lea și al IV-lea î.Hr.; iar, la prima vedere, acestea nu par s] difere de presupunerea noastr] general] în favoarea acestor „virtuți”. Dar nu
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
fi cel mai eficient mod de a evita violență fâț] de sine, iar o atitudine moderat] în ceea ce privește pl]cerile (în sensul comun al termenului) va cruța persoană respectiv] atât de frustrarea unei dorințe neîmplinite, cât și de consecințele indulgentei exagerate; curajul provenit din raționarea asupra lucrurilor de care ne este team] va înl]tură forma cea mai puternic] a neliniștii mintale. Emfaza asupra interesului propriu poate fi perceput] că o form] de egoism, iar dac] ne-am lua dup] Epicur, aceasta
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
triere si eroare. Problema este c] Aristotel se oprește aici. Că și Platon, el descrie tipurile de comportament corect - că, de exemplu, în faimoasa „doctrin] despre r]u”, care localizeaz] fiecare „virtute” între „viciile” de exces și defect corespunz]toare. Curajul va ține de g]sirea echilibrului dintre fric] și încredere; moderația se afl] între indulgent] excesiv] și insensibilitatea complet] în fața pl]cerii; spiritul, între mojicie și o lips] total] a simțului umorului ș.a.m.d. El subliniaz], de asemenea, în
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
de modul de gândire al unor„sfinți” sau al unor figuri „eroice”. Chiar dac] utilitarismul ofer] soluții unor chestiuni cum ar fi s]n]tatea public], teoria nu poate totuși explică „datele” care compun existența individului și nici actele de curaj, compasiunea, loialitatea sau viciul. Cazul Dorotheei ilustreaz] alte dou] aspecte ale teoriei virtuții. În primul rând, este vorba despre natura acestei valori, iar în acest sens ne putem pune dou] întreb]ri: „Exist] o tr]s]tur] esențial] pe care
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
au acordat important] virtuților (tr]s]turilor de caracter) în calitate de subiect al eticii. Astfel, Republica a lui Platon descrie virtuțile încurajate de democrație, oligarhie, tiranie și meritocrație. În al doilea rând, au fost analizate virtuțile de bâz], cum ar fi curajul, cump]tarea, înțelepciunea și corectitudinea. În al treilea rând, filosofii au realizat o clasificare a tipurilor de caractere (Aristotel a împ]rțit caracterul uman în cinci categorii, pornind de la noblețea sufleteasc] și ajungând la monstruozitatea firii). În secolul al XIII
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
de discuția asupra drepturilor și principiilor etice. Iar aceasta pentru c] atenția este îndreptat] spre ceea ce este nobil, bun, onorabil, potrivit, cu alte cuvinte, în armonie. Este oare posibil acest deziderat? Pentru a dovedi contrarul, vom discuta în continuare despre curaj. v. Curajul Orice discuție pe tema existenței trebuie s] se opreasc] la un moment dat și asupra importanței curajului în viat]. Aici apar dou] aspecte interesante. În primul rând se pune problema dac] cineva poate fi curajos f]r] a
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
asupra drepturilor și principiilor etice. Iar aceasta pentru c] atenția este îndreptat] spre ceea ce este nobil, bun, onorabil, potrivit, cu alte cuvinte, în armonie. Este oare posibil acest deziderat? Pentru a dovedi contrarul, vom discuta în continuare despre curaj. v. Curajul Orice discuție pe tema existenței trebuie s] se opreasc] la un moment dat și asupra importanței curajului în viat]. Aici apar dou] aspecte interesante. În primul rând se pune problema dac] cineva poate fi curajos f]r] a ști ce
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
onorabil, potrivit, cu alte cuvinte, în armonie. Este oare posibil acest deziderat? Pentru a dovedi contrarul, vom discuta în continuare despre curaj. v. Curajul Orice discuție pe tema existenței trebuie s] se opreasc] la un moment dat și asupra importanței curajului în viat]. Aici apar dou] aspecte interesante. În primul rând se pune problema dac] cineva poate fi curajos f]r] a ști ce înseamn] curajul. În al doilea rând, este vorba despre leg]tură dintre curaj și cunoaștere sau alte
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
discuție pe tema existenței trebuie s] se opreasc] la un moment dat și asupra importanței curajului în viat]. Aici apar dou] aspecte interesante. În primul rând se pune problema dac] cineva poate fi curajos f]r] a ști ce înseamn] curajul. În al doilea rând, este vorba despre leg]tură dintre curaj și cunoaștere sau alte virtuți. Primele discuții filosofice pe aceast] tem] se reg]sesc în Dialogurile lui Platon, în care Socrate se înfrunt] cu generalii atenieni Laches și Nicias
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
dat și asupra importanței curajului în viat]. Aici apar dou] aspecte interesante. În primul rând se pune problema dac] cineva poate fi curajos f]r] a ști ce înseamn] curajul. În al doilea rând, este vorba despre leg]tură dintre curaj și cunoaștere sau alte virtuți. Primele discuții filosofice pe aceast] tem] se reg]sesc în Dialogurile lui Platon, în care Socrate se înfrunt] cu generalii atenieni Laches și Nicias cu privire la definiția curajului. Înaintea lui Socrate, curajul era, f]r] îndoial
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
doilea rând, este vorba despre leg]tură dintre curaj și cunoaștere sau alte virtuți. Primele discuții filosofice pe aceast] tem] se reg]sesc în Dialogurile lui Platon, în care Socrate se înfrunt] cu generalii atenieni Laches și Nicias cu privire la definiția curajului. Înaintea lui Socrate, curajul era, f]r] îndoial], considerat o virtute (dup] cum se poate remarcă în cazul personajelor r]zboinice evocate de Homer), ins] adev]rata natur] a curajului a devenit o dilem] în secolul al V-lea î.Hr.
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
despre leg]tură dintre curaj și cunoaștere sau alte virtuți. Primele discuții filosofice pe aceast] tem] se reg]sesc în Dialogurile lui Platon, în care Socrate se înfrunt] cu generalii atenieni Laches și Nicias cu privire la definiția curajului. Înaintea lui Socrate, curajul era, f]r] îndoial], considerat o virtute (dup] cum se poate remarcă în cazul personajelor r]zboinice evocate de Homer), ins] adev]rata natur] a curajului a devenit o dilem] în secolul al V-lea î.Hr. În contextul în care
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]