20,821 matches
-
cetate, socotind actuala taină drept o continuare a celorlalte (p. 127). În căutarea ucigașului lui Laios, el pune un exces de pasiune și îl înfruntă violent pe Tiresias, clarvăzătorul dornic de a-i cruța suferința de a afla că a comis fapte odioase fără voia și știința sa. Ca și Creon în Antigona și Penteu în Bacantele lui Euripide, Oedip aduce prorocului învinuiri sacrilege și intră în competiție cu el, invocând pretinse facultăți divinatorii. Dotat cu condiția omului reflexiv, a gânditorului
În dialog cu anticii by Alexandra Ciocârlie () [Corola-publishinghouse/Journalistic/836_a_1585]
-
Creon în Antigona și Penteu în Bacantele lui Euripide, Oedip aduce prorocului învinuiri sacrilege și intră în competiție cu el, invocând pretinse facultăți divinatorii. Dotat cu condiția omului reflexiv, a gânditorului prea încrezător în capacitățile de cunoaștere ale intelectului, el comite hybris-ul orgoliului spiritual : o minte prea iscusită omenească, lipsită de umilința cerută de zei poate trece barierele fixate de ei speței umane în cunoaștere (p. 129). Spre a menține balanța strictă a celor bune și a celor rele, cei
În dialog cu anticii by Alexandra Ciocârlie () [Corola-publishinghouse/Journalistic/836_a_1585]
-
omenești și iluzia puterilor raționale atunci când nu se recunoștea legea dată de zei (p. 148). Răvășit de inconsistența imaginilor fugitive ale vieții între care a crezut că poate pune ordine rațională, Oedip își asumă răspunderea faptelor de parcă le-ar fi comis de bună voie, și o ia înaintea destinului prin automutilare (p. 149). Pentru Zoe Dumitrescu-Bușulenga, gestul este răspunsul său conștient la răul săvârșit inconștient, o înfruntare eroică a destinului precum și un început de purificare prin suferință, o ipostază a sacrificiului
În dialog cu anticii by Alexandra Ciocârlie () [Corola-publishinghouse/Journalistic/836_a_1585]
-
mari puterile pe care voise, în cutezanța-i, să le înfrunte, și cât de limitate puterile omului (p. 158). Își înțelege altfel soarta, dându-și seama de abuzul săvârșit prin pedeapsa severă pe care și-a dat-o pentru fapte comise fără voie. Prin înțelegerea hybris-ului și condamnarea gravului exces, eroul căzut în beznă a aflat lumina și atinge, în final, o stare superioară (p. 160). Apoteoza lui oferă un model de depășire a condiției umane : puterea spiritului îi dă
În dialog cu anticii by Alexandra Ciocârlie () [Corola-publishinghouse/Journalistic/836_a_1585]
-
care Dreptatea îi pedepsește pe nelegiuiți, o dată ce Zeus se ocupă doar de lucrurile mari, iar pe cele mici le lasă în seama întâmplării. În concluzie, potrivit lui Frenkian, la Eschil justiția divină e completă și desăvârșită, toți oamenii căpătând răsplata faptelor comise de ei ; la Sofocle cei de sus trimit nenorociri asupra oamenilor buni, ceea ce implică o revelare a sublimității zeilor și a nimicniciei oamenilor. Cât despre Euripide, el observă lacunele în realizarea justiției divine, fiind tentat să creadă că, parțial, destinele
În dialog cu anticii by Alexandra Ciocârlie () [Corola-publishinghouse/Journalistic/836_a_1585]
-
de pe scenă și cere implicarea spectatorilor cărora li se amintește că dincolo de aparența eroilor se ascund trăiri etern valabile. De asemenea, în final ei sunt chemați să intre în acțiune, să ia locul invitaților la banchet ca martori ai omorului comis de Clitemnestra. În acest caz, o convenție a teatrului clasic subliniază actualitatea mitului. Preluând, parcă, din lucrările dramatice antice personajul omniscient care prezintă evenimentele și anunță desfășurarea lor ulterioară, Doinaș îi amplifică rolul și îl întrebuințează în întreaga piesă, nu
În dialog cu anticii by Alexandra Ciocârlie () [Corola-publishinghouse/Journalistic/836_a_1585]
-
suferința care îi aduce în final iertarea celor de sus, la autorul român, el refuză orice determinare exterioară și acționează în pofida divinității. Ingeniozitatea lui Oedip îl ajută să dejoace cursa întinsă de oracol și să ajungă la Colonos fără a comite o nouă crimă : el colaborează cu cel care ar trebui să-i fie victimă dacă lucrurile s-ar desfășura așa cum vor nemuritorii. Liber să acționeze, conștient de sine, omul nu mai e jucăria destinului, ci îl înfrânge, ceea ce duce la
În dialog cu anticii by Alexandra Ciocârlie () [Corola-publishinghouse/Journalistic/836_a_1585]
-
-o... — Uite ce e, Daniel, la vîrsta mea ori Începi să vezi mișcările cum trebuie, ori te-ai ars de nu te vezi. Viața asta merită s-o trăiești pentru trei-patru lucruri, iar restul e mraniță pentru cîmp. Eu am comis deja multe prostii, iar acuma știu că singurul lucru pe care mi-l doresc e s-o fac fericită pe Bernarda și să mor Într-o bună zi În brațele ei. Vreau să redevin un om respectabil, știi? Nu pentru
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2276_a_3601]
-
mulți ani de „neînțelegeri“. Sophie locuia acum la Bogotá, Împreună cu un medic de prestigiu, mi-a zis el. Conducea propria școală de muzică și scria mereu, Întrebînd de Julián. — A rămas singurul lucru care ne unește, știi dumneata? Amintirea. Poți comite multe greșeli În viață, domnișoară, și Îți dai seama cînd ești bătrîn. Spune-mi, dumneata ai credință? Am plecat, promițîndu-i să-i informez, pe el și pe Sophie, dacă primeam vești despre Julián. — Pe maică-sa nimic n-ar putea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2276_a_3601]
-
siguranță propriile lor existențe de himere? Julián te observa, te vedea crescînd și se Întreba cine ești. Se Întreba dacă nu cumva prezența ta nu era un miracol, o iertare pe care trebuia să și-o cîștige Învățîndu-te să nu comiți aceleași greșeli pe care le comisese el. Nu o dată m-am Întrebat dacă Julián nu ajunsese la convingerea că tu, În acea logică răsucită a universului, te transformaseși În fiul pe care Îl pierduse, Într-o nouă foaie albă pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2276_a_3601]
-
Julián te observa, te vedea crescînd și se Întreba cine ești. Se Întreba dacă nu cumva prezența ta nu era un miracol, o iertare pe care trebuia să și-o cîștige Învățîndu-te să nu comiți aceleași greșeli pe care le comisese el. Nu o dată m-am Întrebat dacă Julián nu ajunsese la convingerea că tu, În acea logică răsucită a universului, te transformaseși În fiul pe care Îl pierduse, Într-o nouă foaie albă pe care să-și reînceapă acea poveste
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2276_a_3601]
-
se vedea că tristețea și irascibilitatea ei se amplificau din ce în ce mai mult. Afanasi Ivanovici se simți de două ori mai speriat decât până atunci, auzind că și ea promite să povestească. — Mi s-a întâmplat și mie, domnilor, ca oricui, să comit în viață fapte nu prea elegante, începu generalul, dar cel mai ciudat e că scurta anecdotă care urmează o consider ca fiind cea mai mizerabilă anecdotă din toată viața mea. De-atunci s-au scurs aproape treizeci și cinci de ani; însă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
banii cu dobândă. A avut parte și de satisfacție morală: m-a văzut înjosindu-mă. Ce mai vrea? De ce mai e bun, dacă nu-i e nimănui de folos? Iertați-mă, dar el ce face? Ia întrebați-l ce isprăvi comite și cum îi duce de nas pe oameni! Cum și-a agonisit banii pentru casa asta? Pun capul jos dacă nu v-a tras deja pe sfoară și dacă n-a plănuit cum să vă înșele și în continuare! Zâmbiți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
însă, desigur, ceva lipsește din cuvintele dumneavoastră pentru ca dreptatea să fie deplină. Dar, domnilor, să trecem mai bine la fondul problemei; spuneți-mi: de ce ați publicat acest articol? Doar la fiecare cuvânt e o calomnie; așa că, domnilor, cred că ați comis o josnicie. — Dați-mi voie!... — Stimate domn! — Asta... asta... asta... se auzi corul musafirilor surescitați. Cu privire la articol, spuse Ippolit cu voce țipătoare, cu privire la acest articol v-am spus deja că eu și alții îl dezaprobăm! El l-a scris (arătă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
ipotetic, de naționalismele de la sfârșitul secolului al XIX-lea și începutul secolului XX. De altfel, Bismark, după unificarea Germaniei, vorbea de Europa numai în termenii echilibrului politic dintre marile puteri, echilibru care va fi rupt în 1914, când s-a comis prima „crimă contra Europei”, după expresia lui Romain Rolland. În acest context, este important de relevat că în aria central-europeană, frământată de confruntarea tendințelor naționale divergente, se formulează, încă de la mijlocul secolului al XIX-lea, proiecte de federalizare a monarhiei
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2349_a_3674]
-
Ne-am gândit vreunul vreodată la cazul individual al unui soldat oarecare, mort în războaiele napoleoniene? Ne-am gândit vreodată serios că în cruciade au murit oameni? Războiul este o crimă istorică pe care omenirea o acceptă totdeauna după ce a comis-o. Națiunile își fac din el un fel de oglindă măritoare: de aceea este el leagănul megalomaniei naționale și tot de aceea rezolvă el în primul rând conflictele naționale, pe când revoluțiile, pe cele sociale: toate războaiele sânt naționale și indirect
Amurgul gânduri by Emil Cioran [Corola-publishinghouse/Imaginative/295576_a_296905]
-
Îmi cerea mărturii despre mine, cât mai multe, iar asupra discuțiilor o discreție totală. Mă găseam În fața celei mai perfide proceduri de anchetare. Domnul Adrian este inginer și un subtil intelectual. Făceam un mare efort de memorie pentru a nu comite inadvertente. Cunoșteam din perioada primei arestări de la oameni cu observația pertinenta, că anchetatorii au o nestăvilita curiozitate de a cunoaște memoria victimei și subiectele afective. La ultimii anchetatori am surprins vibrația acestui sadism. Între 6 septembrie 1986 și 19 martie
Mălin: vestitorul revoluției by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1671_a_3104]
-
Încolonați și Încă o dată numărați, Ghinea ne-a ținut un mic discurs (În limba de „tablă” cunoscută a comuniștilor): „Ei, după cum vedeți, regimul nostru democrat popular va da posibilitatea să vă reabilitați prin munca pentru crimele pe care le-ați comis, uneltind Împotriva republicii noastre; construcția canalului este un obiectiv de importanță deosebită pentru dezvoltarea economiei țării noastre. Cei ce vor munci cu abnegație și vor depăși normele de lucru vor beneficia de o reducere cu cel puțin o treime din
Mălin: vestitorul revoluției by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1671_a_3104]
-
pe ordinea de zi probleme neobișnuite: alături de analiză Învățământului de cultură generală, profesional, tehnic și superior, se examina compoziția partidului și Întărirea rândurilor sale, iar În context, analiza critică a perioadei Gheorghe Gheorghiu-Dej, o „domnie” complicată, impregnata cu abuzuri staliniste, comise În numele legilor regimului dictatorial. Plenară a hotărât nu numai prelungirea duratei Învățământului de cultură generală obligatoriu de la 8 ani la minimum 10 ani, ci și reabilitarea politică post-mortem a unor activiști de frunte ai partidului, printre care Lucrețiu Pătrășcanu și
Mălin: vestitorul revoluției by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1671_a_3104]
-
ex-ambasador, dacă vreți să puneți faptele din 13 iunie În cârcă tinerilor care voiau doar o fărâma de libertate pe care să nu o primească fariseic de la foștii exponenți ai dictaturii și adevărat, daca recunoașteți că acele fapte au fost comise chiar de oamenii regimului Iliescu În scopul compromiterii mișcării din Piață Universității. De fapt, mineriada din 13-15 iunie 1990 e consecință politicii antidemocratice a feseneului. În plus, o știe acum o țară Întreagă, tot ce s-a Întâmplat pe 13
Mălin: vestitorul revoluției by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1671_a_3104]
-
să incendieze autobuzele! Trăim Într-o țară bolnavă. O țară În care „luceafărul huilei”, liderul bâtelor, lămpașelor și al fetelor negre este pus În libertate În chiar ziua În care se Împlineau 15 ani de la atrocitățile pe care le-a comis Împreună cu ortăcii săi „de bună credință”, ce au ieșit din suturile Văii Jiului, pentru a lua În șuturi tinerii care sperau să răstoarne mașină politică și socială a marxism-leninismului protestând În Piață Universității. Naivitate mult prea scump plătită! Eliberarea lui
Mălin: vestitorul revoluției by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1671_a_3104]
-
având aceeași vârstă. Copii cărora nu li se poate imputa decât naivitatea de a fi căzut pradă nemerniciei vânătorilor de informatori (turnătorii de 13 ani nu pot fi asimilați adulților, care pot și trebuie făcuți responsabili, măcar moral, de faptele comise). Alină Tăcu a căzut victimă Securității, singura vină fiind dorința familiei de a obține azil politic În Statele Unite. Din momentul În care Securitatea a aflat de demersurile lor și i-a catalogat drept „elemente dușmănoase”, s-a dezlănțuit infernul. Activitatea
Mălin: vestitorul revoluției by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1671_a_3104]
-
Îl văd pe Valeriu Stancu de la „Cronică”, revista de suflet a lui Malin Alexandru Tăcu, care notează fără menajamente, cu sarcasm dar și acuzator: LA RAISON DU PLUS FORT... Ce consistentă doză de aleatoriu, cât subiectivism, câte nedreptăți, câte erori (comise În mare parte cu bună știință!) și câtă suferință ascunde În ea justiția umană. N-am Încercat niciodată să găsesc o definiție a justiției În care să Încapă toate păcatele, toate slăbiciunile, toate disfuncțiile acesteia - nici nu cred că aș
Mălin: vestitorul revoluției by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1671_a_3104]
-
suma prin care succesorii activiștilor roșii vor să-și liniștească mustrările de conștiință, aceasta nu va putea niciodată răscumpără nici măcar o secundă din suferințele Indurate de oponenții regimului comunist. Tardivă recunoaștere a greșelilor, formală asumare a trecutului cu toate nedreptățile comise de justiția comunistă nu vor putea să le redea ceea ce le-au răpit anii petrecuți În temnițele dictaturii: tinerețea, elanurile, speranțele, visele, lumina sufletească... Evident, reparația e mai mult simbolică (dar ce forță incredibilă poate avea un simbol!), dreptatea - vorba
Mălin: vestitorul revoluției by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1671_a_3104]
-
temnițele dictaturii: tinerețea, elanurile, speranțele, visele, lumina sufletească... Evident, reparația e mai mult simbolică (dar ce forță incredibilă poate avea un simbol!), dreptatea - vorba lui Victor Hugo - trebuie făcută Întotdeauna la timp, dar, din nefericire, În acel timp puterea nu comitea decât abuzuri, atrocități, silnicii, crime... Cu toate acestea, Alexandru Tăcu, om fără casă, cu o stare precară a sănătății, cu singurul copil ce i-a rămas (poeta Alină Tăcu) grav bolnavă și având nevoie urgentă de o intervenție chirurgicală În
Mălin: vestitorul revoluției by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1671_a_3104]