20,716 matches
-
fără ca țara să-și simtă din nou pătată onoarea de oamenii fără-de-legi? Cum se poate primi un asemenea afront în tăcere? Unde am ajuns iarăși, la ce liman absurd, atât de repede? Marian Munteanu, infatigabilul militant din "zona liberă de comunism", nu e un tânăr oarecare, cum l-au prezentat cei interesați să îngâne puterea, ci președintele Ligii Studenților, omul care nu s-a abătut o clipă de la regula nonviolenței. Răpit și maltratat de o ceată "minerească", amenințat cu moartea, el
[Corola-publishinghouse/Science/1451_a_2749]
-
Vechile structuri ale puterii prăbușite, altele se cereau puse la lucru, sub presiunea evenimentelor, nu toate previzibile. Pentru unii deținători ai puterii acestea s-au vădit chiar surprinzătoare. Nu se așteptau ca strada să manifeste atâta inițiativă, nici lozinca "Jos comunismul!", clamată curând după eliminarea cuplului dictatorial, să fie luată în serios de atâta lume. Radicalizarea bruscă a străzii era un semn pe care noii potentați n-ar fi dorit să-l vadă. El nu putea fi al Revoluției. Factorii "destabilizării
[Corola-publishinghouse/Science/1451_a_2749]
-
a făcut decât să mute dialogul din parlament în stradă, cum a sesizat deja un subtil comentator al fenomenului. Există totuși motive de optimism? Dacă există, ele trebuie căutate, oricât ar părea de straniu, în falimentul de sistem pe care comunismul îl trăiește pretutindeni, în noul curs pe care lumea îl adoptă spre a obține un echilibru mai bun, mai stabil, mai statornic. Spiritele lucide recunosc aceasta și în inima imperiului sovietic, imperiu a cărui supraviețuire paradoxală se apropie de sfârșit
[Corola-publishinghouse/Science/1451_a_2749]
-
de un imens dramatism, au întărit această senzație. Nu s-a spus despre ele că sunt "enzimele istoriei", în sensul că determină accelerarea proceselor la care iau parte? De la "duminica sângeroasă" din 1905 până la revoluțiile ce lichidează sub ochii noștri comunismul, un secol tragic își desenează contururile incerte și convulsive. Un subtil analist, Raymond Aron, îl definea prin sintagma "guerres en chaine", adăugând la conflagrațiile mondiale nu mai puțin crudele războaie locale de pe diverse continente și acel "război rece" care a
[Corola-publishinghouse/Science/1451_a_2749]
-
spune, nu filosoful precumpănește, oricum nu profesionistul acestui domeniu, ci tentativa de a înțelege, lămuri și îndruma epoca, ceea ce presupune vocații, disponibilități multiple. Una dintre primele lui ieșiri în lume, dacă nu chiar prima realmente semnificativă, e conferința Socialismul și comunismul în Franța, făcută la București și Berlin în 1859. Filosoful condamna, firește, pornind de la Lorenz von Stein, această direcție de gândire, socotind-o periculoasă pentru umanitate. Dacă "realul e rațional", după remarca lui Hegel, asimilată de studiosul nostru ca o
[Corola-publishinghouse/Science/1451_a_2749]
-
pierduse vigoarea inițială, iar analiștii întrezăreau deja, nu fără contestații, sfârșitul unei epoci de confruntare. Nu există victorie finală fără istorie", declara Joseph Joffe (1979)6, pe când în Estul Europei aveau loc convulsii caracteristice pentru criza de sistem în care comunismul intra ireversibil. El final de la historia (J.C. Bermejo Barrera, 1987) redevenea o temă "fierbinte". Disoluția regimurilor din Est și demolarea zidului de la Berlin, la finele anului trecut, păreau să încheie un ciclu, la definirea căruia istoricii erau chemați a-și
[Corola-publishinghouse/Science/1451_a_2749]
-
umane pentru a-i decela și lămuri apoi sensul. Dar când au loc atâtea întâmplări ieșite din comun? Se destramă un mare imperiu sub ochii noștri, se regândesc alianțe în căutarea unui nou echilibru geopolitic, se schimbă o lume. Procesul comunismului, spectaculos în această Europă a marilor experimente, însă angajând oarecum o planetă întreagă, e la ordinea zilei. Să ne bucurăm, dacă mai avem putere. Căci sfârșitul acesta (sfârșit de-ar fi!) e plin de melancolie. Milioane, zeci de milioane și-
[Corola-publishinghouse/Science/1451_a_2749]
-
sfera intelectualității. O geografie a sistemului carceral, schițată în paginile următoare, indică oarecum dimensiunea fenomenului, iar un preambul la "dosarul Pitești" explică de ce operația de distrugere a memoriei colective a început cu studenții. Trebuia anulată nu numai opoziția efectivă la comunism, dar și cea potențială. Organele de represiune făceau din posibil sursa unei acțiuni destructive de anvergură. Câteva "biografii încarcerate" ne apropie de Nichifor Crainic, Constantin Tonegaru, I.D. Sârbu, ultimul fiind semnatar postum al unuia dintre cele mai dense și revelatoare
[Corola-publishinghouse/Science/1451_a_2749]
-
dezvoltarea de aptitudini specifice (scriere de proiecte, management de proiect, marketing, negociere, management financiar etc.) -, roluri îndeplinite uneori chiar de către facilitatorii comunitari. În plus, multe planuri strategice, la nivel national, regional sau comunitar sunt la fel de nerealiste ca și pe vremea comunismului. În primii ani, pentru a înțelege diversitatea contextelor de facilitare și a putea ajusta în mod corespunzător strategia FRDS de dezvoltare comunitară, rapoartele au fost mai mult „jurnale de facilitare”. Fragmente preluate din Butiu, C., 2003 Această situație a fost
[Corola-publishinghouse/Science/2132_a_3457]
-
cele mai simple, ce țineau de limbajul folosit, până la unele de substanță, care corelau mai multe documente provenite din direcții diferite. Arestările din rândurile clerului și represiunea antimonahală Această intervenție brutală s-a verificat mai ales în prima perioadă a comunismului românesc, între 1945 și 1964. Încă din primele luni de la instalare, guvernul procomunist a operat numeroase arestări în rândurile clerului. În acest context, a fost reținut, chiar din ordinul ministrului Cultelor, cunoscutul călugăr Arsenie Boca de la mănăstirea Sâmbăta. Până în vara
[Corola-publishinghouse/Science/2229_a_3554]
-
preocupat de studiul științei marxist-leniniste și de însușirea ei, ceea ce face să fie convins de netemeinicia dogmelor pe care încă mai trebuie să le «apere» și, în același timp, să-și dea seama perfect că viitorul nu poate aparține decât comunismului. Tot pe plan intern, agentul a mai fost folosit pentru influențarea directă a șefului Bisericii Ortodoxe în contactele pe care le are cu acesta, aceasta în măsura în care există posibilități (avându-se în vedere că aceste contacte sunt destul de rare și, în
[Corola-publishinghouse/Science/2229_a_3554]
-
moarte al comuniștilor de pretutindeni. A arătat că papalitatea și lumea catolică are o continuitate de 2000 ani. Sub masca propagandei religioase catolice, se urmărește însă activitatea de ordin politic din România și se desfășoară cea mai vie propagandă contra comunismului.” Nota nr. 65 19.02.1946: „Unul dintre principalele scopuri ale activității Nunciaturii Papale în România este crearea a patru centre de difuzare a propagandei catolice, și astfel sunt în curs de organizare următoarele centre: La Cluj, pentru regiunea Ardealului
[Corola-publishinghouse/Science/2229_a_3554]
-
duminică de către Asociația «Apostolatul Rugăciunii». Secretarul acestei asociații, ungurul A.B., funcționar la fabrica Frank din șoseaua Viilor, s-a pronunțat într-un cerc intim că serbările sunt organizate cu scopul de a strânge fonduri pentru propagandă și pentru combaterea comunismului.” Notă-informativă, sursa „Liviu”, 05.06.1947: „În cercurile greco-catolice (unite) se duce o campanie vehementă pe tema sinuciderii preotului romano-catolic din Brașov. Acesta ar fi fost arestat și, în închisoare, a fost ajutat de Monsignorul G. - care i-a trimis
[Corola-publishinghouse/Science/2229_a_3554]
-
și că ar face parte din acțiunea întreprinsă de Vatican în acest sens.” Notă, 06.11.1947: „Din sursa «FROLLO» se află că, în cercurile catolice, se discută cu aprindere o filipică pe care Papa ar fi pronunțat-o împotriva comunismului în fața poporului român. Papa a precizat că lupta va fi grea. A spus că nici un comunist să nu fie primit la spovedanie sau la împărtășanie, deoarece comunismul este dușmanul omenirii. Un comunist poate fi împărtășit numai pe patul morții, dacă
[Corola-publishinghouse/Science/2229_a_3554]
-
discută cu aprindere o filipică pe care Papa ar fi pronunțat-o împotriva comunismului în fața poporului român. Papa a precizat că lupta va fi grea. A spus că nici un comunist să nu fie primit la spovedanie sau la împărtășanie, deoarece comunismul este dușmanul omenirii. Un comunist poate fi împărtășit numai pe patul morții, dacă se leapădă in extremis de credința sa politică.” * Telegramă: Raportăm următoarele în legătură cu preotul F.T.: [...] a fost reținut la acest serviciu de securitate pe ziua de 26.10
[Corola-publishinghouse/Science/2229_a_3554]
-
la conducerea poporului român avem oameni încercați prin diferite suferinți sub regimurile trecute burgheze și moșierești care veghează cu vigilență contra dușmanilor dinăuntru și dinafară. S-au strecurat în aparatul de stat clerici ai Bisericii Oficiale, dușmani de moarte ai comunismului. Clericii Bisericii Oficiale au fost aceia care, sub regimurile trecute, s-au pus în slujba capitalismului și au făcut propagandă anticomunistă după cum dovedesc milioanele de broșuri întocmite de ei. Tot ei au fost aceia ce ne-au acuzat că suntem
[Corola-publishinghouse/Science/2229_a_3554]
-
lor periculoasă; susținerea și ajutorarea familiilor ai căror susținători se află în închisoare pentru credința lor; susținerea persoanelor care călătoresc dincolo de «cortina de fier» și duc ajutoare. Informarea și evanghelizarea în vest, mai ales în rândul celor receptivi față de ideile comunismului. [...] Dintre metodele de desfășurare a activității ostile împotriva RSR, începând din anul 1968 și până în prezent, enumerăm următoarele: organizarea de disidențe - așa-numitele «biserici subterane» - în principal în cadrul cultului penticostal, în diferite localități din țară, ai căror membri să fie
[Corola-publishinghouse/Science/2229_a_3554]
-
ziariști încearcă să-și optimizeze prestația (profesionalizarea meseriei, campanii anti-corupție); după paranoia eșecului (enunțarea metaforică a ruinei, maladiei, catastrofei), se tinde spre configurarea viitorului (politici sociale, culturale etc.). "Dacă în regimul comunist se trăia sub speciae aeternitatis (credința în eternitatea comunismului), sub perestroika homo sovieticus a început să se instaleze în precaritatea prezentului (sentimentul unei catastrofe iminente). După dispariția utopiei comuniste s-a creat impresia unui interimat, a unei paranteze, a unei traversări nedefinite a limburilor, tunelelor cărora nu li se
by Daniela Rovenţa-FrumuŞani [Corola-publishinghouse/Science/1055_a_2563]
-
dar și televiziunea "fără frontiere" a perioadei 1987-1989 bulgară în sud, iugoslavă în vest, ungară în vest etc. * la explozia subiectivității și chiar a intoleranței (rasism, xenofobie, intoleranță religioasă etc.), la catharsisul individual și național Una din moștenirile apăsătoare ale comunismului este ura generalizată datorată ideologiei confruntării (noi/vs/ei, dușmanii de clasă) și codificării arbitrarului (F. Thom, 1996:160-163). Or, după distrugerea ordinii comuniste fiecare cetățean dorește să-și ia revanșa, "să sfideze legea într-un Far-West fără șerif, într-
by Daniela Rovenţa-FrumuŞani [Corola-publishinghouse/Science/1055_a_2563]
-
termenul creat de Lucien Sfez tautism (tautologie și autism sau redundanță și solitudine). Cea de-a doua maladie ar fi paranoia eșecului (multe editoriale utilizează toată rețeaua metaforică a ruinei, bolii, distrugerii combinată cu o singură dimensiune temporală trecutul). Schizofrenia comunismului definită de Havel ca ¨a gîndi negru și a vorbi alb¨ devine monomania postcomunistă a lui ¨a gîndi negru și a vorbi negru¨. * de la o castă închisă, cu selecție de sus în jos, bazată pe criterii exclusiv ideologice * la democratizarea
by Daniela Rovenţa-FrumuŞani [Corola-publishinghouse/Science/1055_a_2563]
-
are și încărcătura reacției alergice la revoluție ca formulă de schimbare violentă a constituției realității. Însă recursul la teoretizarea postcomunismului ca laborator de îndreptățire a disidenței reprezintă o relativizare mult prea mare a sensului ieșirii dintr-un experiment eșuat precum comunismul. Caracterul difuz al acestei împerecheri conceptuale nu mai este deloc inocent, mai ales când transferă confuzia asupra intrării în diferența specifică a evoluției de după finalizarea tranziției postcomuniste. Nebuloasa epistemologică trădează, în acest caz, îndârjiri pentru păstrarea confortului emoțional al ideologiilor
ECONOMIA DE DICȚIONAR - Exerciții de îndemânare epistemicã by Marin Dinu () [Corola-publishinghouse/Science/224_a_281]
-
fără să însemne colaps fatal. În fond, cunoașterea se blochează în cadrele puterii absolute până găsește, mai repede sau mai încet, soluția de a le străpunge, chiar de a le dizolva complet. În această privință stă mărturie experimentul totalitar al comunismului prăbușit sub greutatea ranforsărilor menite să blocheze alternativa, înainte de toate ca rezultat al cunoașterii. Paradoxul globalismului, ca și al confiscării instrumentale a societății cunoașterii, rezidă nu în falsificarea globalizării. Aceasta consolidează diferența absolută de sens și căi de abordare, vizibilizând
ECONOMIA DE DICȚIONAR - Exerciții de îndemânare epistemicã by Marin Dinu () [Corola-publishinghouse/Science/224_a_281]
-
stilistică totali tară“ a constrâns romanul românesc să preia „unele funcții ale jurnalismului politic (inca pabil de onestitate), ale istoriografiei (obligate să se limiteze la adevărul partinic), ale sociologiei (neagreate ca știință de către partidul demiurg)“ (Eugen Negrici, Literatura română sub comunism). CUPRINS: Item 1: evidențierea unei trăsături care face posibilă încadrarea nuvelei întro tipologie, întrun curent cultural/literar, întro perioadă sau întro orientare tematică În aceste circumstanțe, în care ariile tematice erau riguros cenzurate, Marin Preda publică în 1955 primul volum
Şi tu poţi lua 10 la BAC! Ghid complet pentru probele de limbă, comunicare şi literatură română by Mioriţa Baciu Got, Rodica Lungu, Ioana Dăneţiu () [Corola-publishinghouse/Science/1365_a_2893]
-
ideologice odată cu triumful democrației, pot fi considerate elementele care configurează o nouă eră. John Mueller, un cunoscut cercetător american, consideră că Războiul Rece a fost, în esență o bătălie ideologică între Est și Vest, care s-a încheiat cu prăbușirea comunismului în fosta U.R.S.S. și în alte părți ale lumii. De aceeași manieră, este tratată tema Războiului Rece și în cartea, devenită de acum celebră a lui Francis Fukuyama Sfârșitul istoriei și ultimul om. Tot așa, Schlesinger și Gaddis, preluând
ARMA ECONOMICĂ ÎN CONTEXTUL GLOBALIZĂRII by Cristian Moșnianu () [Corola-publishinghouse/Science/844_a_1868]
-
viață, între libertate și autocrație. „Epoca contemporană se caracterizează prin sporirea eforturilor cercetătorilor pentru a cunoaște, explica, optimiza și prevedea mersul evenimentelor și fenomenelor cu care este confruntat omul." Dezvoltarea multilaterală și contrastantă din viața internațională a demonstrat că dizolvarea comunismului sovietic, perceput de majoritatea ca o sorginte a tuturor disputelor și problemelor, nu putea semnifica și moartea condițiilor și elementelor producătoare de tensiuni, conflictele puternice fiind generate din diverse cauze. Până la momentul dezintegrării U.R.S.S.-ului, sistemul internațional este caracterizat
ARMA ECONOMICĂ ÎN CONTEXTUL GLOBALIZĂRII by Cristian Moșnianu () [Corola-publishinghouse/Science/844_a_1868]