19,095 matches
-
La pacienții clasificați ca având risc scăzut pe baza informațiilor clinice și a testării de efort, nu există dovezi consistente privind aportul prognostic suplimentar al unor metode ima- gistice față de testarea standard. Din acest punct de vedere, trebuie făcută o distincție între cercetările care arată statistic avantajul metodelor imagistice față de electrocardiograma de efort aplicată singură și cercetările care demonstrează că metodele imagistice ar putea schimba practica (de exemplu, prin reclasificarea pacienților din grupul de risc moderat în cel de risc scăzut
Afectarea cardiovasculară în boala renală cronică by Florin Mitu, Mihai Roca () [Corola-publishinghouse/Science/91929_a_92424]
-
economice, manageriale și financiare în vederea unei cooperări de lungă durată bazată pe relațiile de reciprocitate dintre cele două entități, vânzătoare și cumpărătoare. Într-o achiziționare însă, apreciem că sunt foarte importante cadrul juridic și statutele, legislația fiind cea care face distincția, sau nu în anumite țări, între organizațiile publice și cele private, incluzând anumite reglementări. Ceea ce trebuie să reținem este faptul că acest cost total de achiziție al unui articol reprezintă mai mult decât simplul preț, este relevant pentru dezvoltarea rolului
Managementul achiziţiilor publice by Elvira NICA () [Corola-publishinghouse/Science/199_a_192]
-
factorilor care acționează direct asupra sistemului, și • macromediul, care cuprinde ansamblul factorilor care acționează asupra sistemului. Natura și intensitatea relațiilor pe care un sistem le întreține cu mediul său diferă de la sistem la sistem. Sub acest raport se poate face distincția dintre: • sistem deschis - care presupune comunicarea cu mediul său astfel încât să obțină și să utilizeze informația care să-i permită să efectueze adaptările necesare supraviețuirii sale; • sistem închis - care comunică puțin cu mediul, privându-se astfel de informația necesară adaptării
Managementul achiziţiilor publice by Elvira NICA () [Corola-publishinghouse/Science/199_a_192]
-
fost niciodată pregătit în mod special, mai ales în cazul contingențelor atât de speciale și atât de efemere încât exclud orice pregătire generală? Răspunsul lui Skinner: „regulile” Skinner a oferit un răspuns acestor întrebări identificând comportamente guvernate de reguli. Această distincție permite analizei behavioriste să cuprindă multiplele aspecte ale comportamentului uman, în special toate comportamentele care aparțin unei culturi determinate sau unei morale, altfel spus, să abordeze, într-o manieră generală, problema vieții mentale. Descrierea verbală realizată de către ființa umană a
[Corola-publishinghouse/Science/1994_a_3319]
-
manieră. Klein remarcase faptul că Imipramine provoca pacienților suferinzi de atacuri de panică o reducere a acestor atacuri și o revenire progresivă la autonomie, pacienții putând să facă față unor situații evitate până în acel moment. Klein a facut, de asemenea, distincția dintre atacul de panică și anxietatea generalizată, cele două concepte fiind considerate, până în acel moment, ca făcând parte dintr-un același continuum. Klein a explicat atacurile de panică ca fiind consecința unei anormalități neurochimice, care se manifesta episodic în timpul unor
[Corola-publishinghouse/Science/1994_a_3319]
-
majoritatea cazurilor, sunt provocate de neliniște. Conținut verbal și imagistic al neliniștii Definiția pune accentul pe forma cognitivă a constructului, care conține atât elemente care iau forma unui discurs verbal cât și elemente care iau forma unor imagini mentale. Această distincție dintre conținutul verbal și cel imagistic al neliniștii constituie fundamentul studiilor care au permis stabilirea rolului acesteia în cadrul tulburării de anxietate generalizată. Aceste studii demonstrează faptul că prezența stărilor de neliniște în mintea pacientului este asociată unei diminuări importante a
[Corola-publishinghouse/Science/1994_a_3319]
-
dar care ar putea să apară: de exemplu, posibilitatea ca un membru al familiei să fie implicat într-un accident grav sau eventualitatea de a fi afectat într-o zi de o boală serioasă, fără un motiv anume pentru moment. Distincția dintre cele două tipuri de neliniște se dovedește a fi necesară atât pentru clinician cât și pentru pacientul său. Așa după cum menționează Ladouceur și Dugas, aceasta îl ajută pe pacient să determine care vor fi cele mai eficiente strategii de
[Corola-publishinghouse/Science/1994_a_3319]
-
cele mai eficiente strategii de intervenție în funcție de neliniștea care urmează a fi tratată. Ea îl ajută în aceeași măsură să conștientizeze și să identifice stimulii declanșatori ai neliniștilor sale (probleme actuale de viață sau posibilitatea apariției unor eventuale consecințe). Această distincție îl poate ajuta pe terapeut să-și construiască planul intervenției, identificând obiectivele ce urmează a fi atinse. Mecanismele psihologice asociate neliniștilor și tulburării de anxietate generalizată Modelele explicative recente au fost propuse pentru ilustrarea mecanismelor implicate în tulburarea de anxietate
[Corola-publishinghouse/Science/1994_a_3319]
-
are probleme în legătură cu acestea. Crizele de bulimie sunt asociate unor comportamente compensatorii pentru prevenirea oricărei creșteri în greutate: perioade de restricție alimentară și de post, vomismente autoprovocate, abuz de laxative sau de diuretice, de exercițiu fizic excesiv... Tipologii DSM-IV face distincția între două forme de bulimie: - o formă cu vomismente sau administrare de purgative, - o formă fără vomismente sau administrare de purgative. Alte tipologii insistă asupra prezenței sau absenței unei stări de deprimare sau de impulsivitate în descrierea tulburării, tratamentului și
[Corola-publishinghouse/Science/1994_a_3319]
-
I. localizare: a. joase: - bacteriuria asimptomatică: bacteriurie descoperită la examenul bacteriologic dar neînsoțită de simptomeuretrita, prostatita, cistita: infecții localizate la un anumit nivel al tractului urinar inferior - uretra, prostata, vezica urinară b. înalte:pielonefrita: infecția pielonului și a interstițiului renal. Distincția de ITU joase este importantă, deoarece pielonefrita se poate complica cu afectarea parenchimului renal, septicemie cu punct de plecare urinar și deces. - abcese nefretice și perinefretice II. simptome asociate: a. asimptomatice: bacteriuria asimptomatică b. simptomatice: toate celelalte forme joase și
Noţiuni elementare de medicină internă by Viviana Aursulesei () [Corola-publishinghouse/Science/91886_a_92994]
-
poate fi definit drept cel care, simțindu-se inspirat de Dumnezeu și primind o revelație sau un mesaj divin fără ajutorul tehnicilor mantice deductive, transmite conștient acest mesaj unui destinatar uman (Weippert, 1988, pp. 289-290). Această definiție a profetului face distincție netă între inspirația profetică și activitatea divinatorie (tehnica deductivă); trebuie remarcat însă că avem aici o distincție modernă ce nu este prezentă nici în textele biblice, nici în cele din Orientul Antic în general, pentru că în aceste culturi antice, comunicarea
Religia în Israelul antic by Paolo Merlo () [Corola-publishinghouse/Science/101005_a_102297]
-
mesaj divin fără ajutorul tehnicilor mantice deductive, transmite conștient acest mesaj unui destinatar uman (Weippert, 1988, pp. 289-290). Această definiție a profetului face distincție netă între inspirația profetică și activitatea divinatorie (tehnica deductivă); trebuie remarcat însă că avem aici o distincție modernă ce nu este prezentă nici în textele biblice, nici în cele din Orientul Antic în general, pentru că în aceste culturi antice, comunicarea voinței divine putea fi făcută de mulți specialiști în religie, în foarte multe moduri, toate la fel de admise
Religia în Israelul antic by Paolo Merlo () [Corola-publishinghouse/Science/101005_a_102297]
-
ca o comunicare inspirată direct de Dumnezeu, iar pe de altă parte, divinația, văzută ca un proces de tip deductiv obținut prin tehnici specifice divinatorii, precum extispiciul, examinarea fumului, vărsarea uleiului etc. După cum am specificat aluziv puțin mai înainte, această distincție răspunde unor principii de clasificare moderne, deoarece în culturile din Orientul Antic vaticiniul divinatoriu, oracolul profetic, somnul etc., toate sunt perfect licite și substanțial echivalente pentru a cunoaște voința divină. Din 1Sam 28,6, care afirmă că, după moartea lui
Religia în Israelul antic by Paolo Merlo () [Corola-publishinghouse/Science/101005_a_102297]
-
se considera că vindecarea depindea în primul rând de Dumnezeu, după cum afirmă explicit Ex 15,26: „Eu [Yhwh] nu voi aduce asupra ta niciuna din bolile pe care le-am adus asupra Egiptului; căci eu sunt Domnul care te vindecă”. Distincția dintre cauze naturale și supranaturale este valabilă numai în cazul cititorilor moderni, dar e dificil de făcut în cazul mentalității religioase antice. Am putea sintetiza concepția religioasă cu privire la sănătate și boală cu această idee de fond: binecuvântarea lui Dumnezeu presupune
Religia în Israelul antic by Paolo Merlo () [Corola-publishinghouse/Science/101005_a_102297]
-
sănătate, în timp ce blestemul aduce nenorocire și suferință (cf. Dt 28). Pentru a se vindeca de o boală era necesară utilizarea atât a mijloacelor naturale, cât și a celor supranaturale (pe care noi le-am numi magice, sau mai degrabă religioase). Distincția dintre instrumentele naturale și religioase este netă doar pentru cititorul modern, deoarece, conform imaginarului religios al acelui timp, substanțele naturale utilizate în riturile magice primeau puterea lor direct de la Dumnezeu. Contactul dintre puterile naturale și puterea divină se justifică prin
Religia în Israelul antic by Paolo Merlo () [Corola-publishinghouse/Science/101005_a_102297]
-
într-o gamă extrem de largă, depinzând de gradul de toleranță sau permisivitate a grupului, de normele și valorile sale, de autonomia pe care o oferă acest grup conduitei individuale. Pentru a înțelege mai bine rolul instituției „vecinătății” trebuie să facem distincția dintre norme și valori. Normele sociale sunt căi standardizate, distinctive de comportare. Ele prescriu o comportare specifică într-o situație particulară. J.R. Hackman definește normele astfel: „Caracteristici structurale ale grupurilor ce rezumă și simplifică procesul de influență a grupului” (1986
[Corola-publishinghouse/Science/2236_a_3561]
-
informație de asemenea importantă pentru politica socială)2. Cel puțin teoretic, diferența dintre „sărăcia tranzitorie” și cea „cronică”3 nu este doar una cantitativă (i.e. numărul de ani trăite în sărăcie), ci și calitativă. Andrew McKay și David Lawson priveau distincția dintre cele două concepte ca fiind similară cu cea dintre șomajul pe termen scurt și cel pe termen lung. În mod similar perspectivei în care șomajul de scurtă durată înseamnă doar o schimbare a slujbei, iar cel pe termen lung
[Corola-publishinghouse/Science/2236_a_3561]
-
niciodată excluziunea de la piața muncii (au fost angajați, patroni sau studenți/pensionari în toți cei trei ani). Pe de altă parte, doar 9,1% dintre nonsăraci în cei trei ani au fost excluși pe întreaga perioadă. Informația longitudinală marchează o distincție mai clară între grupuri decât cea rezultată doar din datele anuale unde, de exemplu, în 1997, 42% dintre săraci nu sunt excluși de la piața muncii și 22,7% dintre nonsăraci sunt excluși. Tabelul SEQ Tabel \* ARABIC 2. Tipurile de sărăcie
[Corola-publishinghouse/Science/2236_a_3561]
-
styles>Aspecte metodologice ale evaluãrii sãrãciei</TITLE></MDL></Cite></EndNote>(Molnar, 2002). Pragurile sărăciei Pragul sărăciei, care reprezintă limita folosită pentru identificarea gospodăriilor și a persoanelor sărace, este calculat în diferite moduri. O primă distincție se face între pragurile relative și absolute. Cele absolute fixează limita respectivă la o valoare normativă convențională determinată indiferent de date (stabilite în funcție de anumite considerente). Astfel, Comisia Națională de Statistică folosește în calculele proprii privind incidența sărăciei un prag alimentar
[Corola-publishinghouse/Science/2236_a_3561]
-
emigrare și în același timp să întrețină relații multiple cu societățile de origine. În plus față de această primă formulare, în încercarea de a evita confuzia terminologică și de a aduce mai multă claritate conceptului, Alejandro Portes realizează două tipuri de distincții privind transnaționalismul. În primul rând, el limitează uzul termenului de transnaționalism doar la practicile și instituțiile imigranților (transnaționalismul, privit ca „globalizare de jos în sus”). Față de literatura referitoare la globalizare, care distingea între transnaționalism „de sus în jos” și transnaționalism
[Corola-publishinghouse/Science/2236_a_3561]
-
limitează uzul termenului de transnaționalism doar la practicile și instituțiile imigranților (transnaționalismul, privit ca „globalizare de jos în sus”). Față de literatura referitoare la globalizare, care distingea între transnaționalism „de sus în jos” și transnaționalism „de jos în sus”, el realizează distincția dintre relații transnaționale (susținute de către migranți), internaționale (relații transfrontaliere ale statelor sau organizațiilor internaționale) și multinaționale (referitoare la companiile multinaționale). De asemenea, distinge între mai multe tipuri de transnaționalism: economic, politic și cultural (Portes, 1996) și introduce termenul de „comunități
[Corola-publishinghouse/Science/2236_a_3561]
-
referi la cazurile de muncă temporară, în care experiența de migrație durează un timp limitat, după care migranții se întorc 8. În final, pentru înțelegerea proceselor și a dinamicilor transnaționale, voi utiliza un cadru analitic util, care este dat de distincția (și relația) dintre local și translocal. În acest sens, ca problematică metodologică în această cercetare, analizez ce înseamnă „local” pentru migranții români din Milano și care este relația dintre practicile de integrare economică și încorporare în societatea italiană, pe de
[Corola-publishinghouse/Science/2236_a_3561]
-
unul dintre argumentele utilizării acestei perspective este persistența politicilor statelor naționale în migrația dintre estul și vestul Europei. În cazul românesc, relaxarea acestor politici este de dată recentă. Deși, ținând cont de diversitatea de practici și de tipuri de migrație, distincția nu este totdeauna ușoară sau neproblematică. Însă nu am în vedere, spre exemplu, persoanele care muncesc cu contracte limitate și se întorc în România după expirarea acestora sau persoanele care stau puțin timp în vestul Europei. În acest sens, esențial
[Corola-publishinghouse/Science/2236_a_3561]
-
totdeauna ușoară sau neproblematică. Însă nu am în vedere, spre exemplu, persoanele care muncesc cu contracte limitate și se întorc în România după expirarea acestora sau persoanele care stau puțin timp în vestul Europei. În acest sens, esențial în această distincție este integrarea pe piețele de muncă din Vest și începerea unui proces de încorporare socială. În cazul studiat, și translocale, dintre Borșa și Milano. În acest sens, expulzările care au avut loc în Italia sunt mai mult simbolice, ținând cont
[Corola-publishinghouse/Science/2236_a_3561]
-
sociale”, autorul analizează sintetic termenii „schimbare socială”, „transformare socială”, „tranziție”, „reformă” ș.a. și se pronunță în favoarea adoptării conceptului de „transformare socială” în locul celui de „tranziție” (pp. 81-103). Argumentele invocate par convingătoare; sunt însă mai puțin clare și greu comprehensibile unele distincții teoretice. Să urmărim, de exemplu, explicația pe care o oferă termenilor de „schimbare socială” și „transformare socială”: „După părerea noastră, noțiunea „schimbare socială” este utilizată, de regulă, în sociologia empirică pentru analiza și interpretarea anumitor legități sociale, în timp ce prin noțiunea
[Corola-publishinghouse/Science/2236_a_3561]