19,653 matches
-
fie mărșăluim intransigenți și surzi pe ritmurile acuzelor solitare. Fiind liberi, nu mai suntem solidari. Nici măcar față de necesitatea organică de a extirpa răul comun. O amnezie malignă ne moleșește luciditatea. Nu mai punem întrebări, nu mai căutăm răspunsuri. Ne-am obișnuit să mergem șchiopătând și nu ne miră deloc că nu mai putem alerga. În cele din urmă, am ajuns în ipostaza anihilantă în care verdictul asupra delațiunii să nu mai aibă semnificație. Cred cu tărie în judecata morală. Lucidă, asumată
[Corola-publishinghouse/Science/1484_a_2782]
-
Popescu". Un spectacol "limpede" în care accentul cade pe text și care se conturează într-o lecție de actorie. Un spectacol cu oameni, mai mult decît cu personaje, făcut pentru oameni. O respirație ușoară pentru un public care s-a obișnuit să fie exploatat în scaunul său din stal cu efecte tehnice și realități goale, realități care nu transpun nimic și nu au un fond ideatic. Acțiunea urmează un fir simplu pentru un prim nivel de receptare, însă ceea ce se petrece
[Corola-publishinghouse/Science/1484_a_2782]
-
dosar care îi arată cine este din ce în ce mai neclar. Vine aici în sala de lectură a dosarelor salon de bolnavi mintal sperînd că într-o zi își va identifica chipul moral... Numai că după ce o bună parte din viață s-a obișnuit să mistifice realitatea și sinele, după ce a fost silit să reevalueze conținutul unor principii morale și etice și se admite că noul conținut "de partid" este cel valabil, după ce a uitat cum este să fii curajos, solidar, demn și onest
[Corola-publishinghouse/Science/1484_a_2782]
-
Dosar nr. și soția acestuia) Obiectiv nr.: Iar am venit prea devreme... Sursa dublă: (replicile se dau după pauze nefirești de mari) Și eu la fel... (pauză) și să mor eu dacă știu de ce..., în afară de faptul că așa m-am obișnuit... Obiectiv nr.: (după o pauză, insinuant) Chiar nu știi de ce?! Sursa dublă: (nu sesizează insinuarea)... păi nu știu de ce... vin aici ca prostu'..., cînd de fapt numerele de ordine se dau abia la 7:45... da... și uite că acum
[Corola-publishinghouse/Science/1484_a_2782]
-
dintre ultimii, dacă nu ultimul apropiat de Barthes. II. 4. Literatura de după teorie “... și Barthes se adîncea În lectura Contelui de Monte-Cristo Înainte de a adormi”, iată parabola care justifică, În fața cititorului contemporan, ultima carte a lui Antoine Compagnon. Ne-am obișnuit, de o bucată de vreme, să citim cărți-bilanț. Iar bilanțul are un aspect, cum spune gramatica, terminativ. Un secol s-a terminat iar celălalt n-a apucat Încă să iasă din stadiul de embrion, a primit fel de fel de
[Corola-publishinghouse/Science/2368_a_3693]
-
a le lăsa ca unic spațiu și timp al cunoașterii dragostea, În chiar exercițiul dispariției ambelor categorii. Această carte pledează nu numai pentru disoluția binomului Același-Altul sau Majoritate-Minoritate (punctul de vedere nu este niciodată exterior, iar bărbații trebuie să se obișnuiască cu ideea că lumea nu pornește de la ei), dar și pentru aruncarea la coșul cu prejudecăți a ideii că relațiile umane Între sexe opuse, și nu numai, se stabilesc pe baza Umanității indivizilor (cu sexul diferență specifică): „Jésus a un
[Corola-publishinghouse/Science/2368_a_3693]
-
la o asumare fără precedent a actului de lectură și a consecințelor sale. Literatura de zero grade acționează ca centrifuga de la bazele de antrenament ale cosmonauților: test eliminatoriu. Nu se poate face psihanaliza unui discurs generic, iar dacă unii gînditori obișnuiau să lucreze cu teorii de ansamblu, eu nu-și mai pot permite astăzi același lucru. Noul roman apare Într-o perioadă efervescentă din punct de vedere ideologic, literatura vine să calmeze pasiunile și să Încălzească numai mințile: muzica, pictura și
[Corola-publishinghouse/Science/2368_a_3693]
-
a substanței textuale: “Când treci fără Întrerupere de la o carte la alta, de la un autor la altul, ai nevoie de un răgaz În care ochiul - a cărui pupilă trebuie să se micșoreze ori să se dilate - și mintea să se obișnuiască cu frazele celui de-al doilea. Le citești mai Întâi așa cum le citeai pe cele din prima carte și iluzia că nu s-au schimbat nici cărțile, nici autorii, oricare ar fi diferențele, poate persista preț de câteva pagini.” Este
[Corola-publishinghouse/Science/2368_a_3693]
-
să-i observăm mecanismul și, din sală, efectele - căci, cel puțin de data asta, suntem mai informați decât o parte dintre personajele în cauză. Impactul asupra spectatorului se explică tocmai prin această situație nouă, care produce o modificare a raportului obișnuit pe platoul de joc. Spectatorul domină întrucâtva platoul. El este stăpânul vremelnic al scenei ca teritoriu supravegheat, pus sub tutela privirii sale aflate de cealaltă parte a rampei: raportul publicului cu intriga se modifică, iar implicarea lui este diferită, sporește
[Corola-publishinghouse/Science/2222_a_3547]
-
de neesențial. Căci selecția cere o subtilitate și o acuitate a spiritului, ce le lipsea cu desăvârșire zbirilor din eșaloanele inferioare ale serviciilor de informații. Dinaintea maldărului de documente, aceștia se zăpăceau cu totul - mai ales că nu prea erau obișnuiți cu cititul! - și, fără pic de discernământ, acționau pe baza unor informații al căror unic merit era acela de a fi fost furnizate! Cum credeți că l-aș putea uita vreodată pe milițianul care, aflat în posesia unui denunț venit
[Corola-publishinghouse/Science/2222_a_3547]
-
La Communication Presses Universitaires de France, 1991 Institutul European Iași pentru prezenta ediție în limba română ISBN 973-611-181-4 PRINTED IN ROMANIA LUCIEN SFEZ COMUNICAREA Traducere de Margareta SAMOILĂ Prefață de Dan LUNGU INSTITUTUL EUROPEAN 2002 PREFAȚĂ Așa cum deja ne-a obișnuit 1, Lucien Sfez, pe un ton ușor apocaliptic, are darul de a sintetiza o cantitate enormă de informații și de a o supune unui examen critic în manieră personală. Cartea de față întreprinde o critică neokantiană, este de părere Bernard
Comunicarea by Lucien Sfez [Corola-publishinghouse/Science/922_a_2430]
-
omenești stau sub semnul iluziei nemuriri. Avem o acută nevoie de iluzia normalității. * Ceea ce se schimbă odată cu vârsta este perspectiva asupra viitorului, sub presiunea trecutului care își îngroașă trama în urma noastră. * Din cauza influenței vitezei asupra existenței creierul nostru s-a obișnuit să "împacheteze" altfel lucrurile. Peisajele au un alt aspect: unul rezumativ, departe de perspectiva contemplației, mai aproape de prezentările TV. * Există o crimă, comisă îndeobște de politicieni, ce nu este pedepsită: cea împotriva cuvintelor sau a limbii. Persistă senzația că în
„Citeşte-mă pe mine!”. Jurnal de idei by Viorel Rotilă [Corola-publishinghouse/Science/914_a_2422]
-
rog, în funcție de anotimp și de posibilități... Ei bine, de la așa ceva și până la aglomerarea de tarabe unde facem cel mai dificil shopping cu putință e o distanță ca de la cer la pământ, dar nu vă lăsați copleșite, cu timpul vă veți obișnui. Și, dacă stau să mă gândesc un pic, nu e nici dracul chiar atât de negru; pentru mine, mersul la piață în calitate de gospodină a avut conotații sexuale pozitive: pe mai toți extratereștrii i-am cunoscut acolo, întreaga mea viață amoroasă
[Corola-publishinghouse/Science/2076_a_3401]
-
mine. 60%... Pare un procent acceptabil, dar, oricât de optimist analizăm numărul, tot „un pic mai mult de jumătate“ înseamnă. Îmi demonstrase deja că e maestru la vorbe, însă în pat era departe de standardele foarte înalte cu care mă obișnuise numărul trei; teoretic stătea bine, dar, când treceam la practică, se pierdea cu firea și uita cu totul de mine: nu mai contau decât satisfacțiile sale mărunte și (măcar la capitolul ăsta stătea bine) dese. Mai avea multe de învățat
[Corola-publishinghouse/Science/2076_a_3401]
-
cu gândul la numărul trei, să-mi folosesc jucărioara cu acumulatori heavy-duty ca să-mi păcălesc foamea de dragoste... Până la urmă, ce mai încoace și-ncolo, mă trata cât de bine putea el și era numai al meu. Mai că mă obișnuisem și cu mirosul lui natural, asemănător unei canapele vechi de piele. În bucătărie însă dovedea o lipsă de tact agasantă: pomenea tot mai des de fosta lui soție și mă simțeam împinsă la fapte necugetate. Provocarea pe care am acceptat
[Corola-publishinghouse/Science/2076_a_3401]
-
Pe atunci începusem să stăpânesc binișor numeroase tehnici culinare, dar îmi era clar că mai am multe de învățat până să folosesc cum trebuie arma gospodăriei; în loc să-i țin pe extratereștri la respect, îi speriam: nici n-apucam să mă obișnuiesc cu unul, că și pleca... Totuși, numărul șase îmi deschisese o perspectivă cu totul nouă asupra lumii și a vieții: cu el jucasem rolul principal după un scenariu conceput de mine; deci se putea. Am plasat problema acolo unde era
[Corola-publishinghouse/Science/2076_a_3401]
-
vă convingeți că sunt cu adevărat fructe și aflați cum se mănâncă) - apă/lapte/suc/bere sau alte băuturi alcoolice - după gust Recomandare: chiar dacă nu cumpărați nimic, în această perioadă puteți începe să faceți primele drumuri la piață ca să vă obișnuiți cu atmosfera; lăsați-vă laptopul acasă și plimbați două-trei sacoșe goale în mână, ca să nu se vadă că sunteți extraterestre. după 3-4 luni Felul I - pâine feliată/sendvișuri simple/sendvișuri complexe, ceai; extraterestrele care dovedesc talent în bucătărie pot trece
[Corola-publishinghouse/Science/2076_a_3401]
-
zi. Am stat cu ochii pe ceas și, când știam că încep să apară efectele, am simulat voma... Nu mă condamnați prea aspru; eu am avut toată răbdarea din lume, l-am îndemnat, l-am ajutat, am așteptat să se obișnuiască cu mine, dar nu simțeam nicio ameliorare. Eram îndreptățită să forțez un pic nota. Și mie îmi place să mă las așteptată, dar el întrecea măsura și răbdarea mea avea o limită. Am vrut și eu să-l simt măcar
[Corola-publishinghouse/Science/2076_a_3401]
-
și al morții. Centrul acestui labirint este râpa dintre Suha și Sabasa, unde zac osemintele lui Nechifor Lipan. Structura romanului evidențiază două componente: * simbolică-mitică și * epic-realistă, care se interferează pe parcursul întregului roman. Romanul debuează cu legenda pe care Nechifir Lipan obișnuia să pevestească la nunți și la otezuri, în care se evidențiază viața aspră a locuitorilor de la mune care își câștigau pâinea cu toporul ori cu caa, foarte prcepuți în meșteșugul oieritului și cărora Dumnezeu le a dat ca unică menire
LIMBA ŞI LITERATURA ROMÂNĂ GHID DE PREGĂTIRE PENTRU EXAMENE ŞCOLARE by CRINA- MIHAELA CHIRIAC () [Corola-publishinghouse/Science/625_a_1292]
-
fel cu gestul pe care-l faci”. 3Ă O fată acuză dureri violente, nemotivate și inexplicabile conștient, În sânul stâng. În cursul curei psihanalitice se descoperă faptul că aceste dureri exprimă, În mod simbolic, nostalgia pacientei după partenerul pierdut, care obișnuia să-i mângâie sânul, și regretul bolnavei de a-l fi pierdut. De regulă, durerea corporală este resimțită În anumite regiuni bine localizate ale corpului, care au fost cândva sediul plăcerii deosebit de intense, de care ulterior individul a fost lipsit
[Corola-publishinghouse/Science/2266_a_3591]
-
Închide”, obligându-mă să-mi asum responsabilitatea pentru consecința actelor mele. Consecința tentației este persistarea În Rău. A ceda ispitei semnifică, de fapt, acceptarea răului, a faptului, gândului, intențiilor nepermise care sunt imorale, periculoase, rele. Dacă voi persista, mă voi „obișnui” cu Răul care, În final, prin repetiție va Înlocui Binele. Se va produce o răsturnare a sistemului de valori morale, dar concomitent și o schimbare a ființei mele. Ceea ce este mult mai grav. Se poate vedea, din cele de mai
[Corola-publishinghouse/Science/2266_a_3591]
-
sunt mai frecvente; pe de altă parte, mediul de consum cel mai frecvent nu este familia, ci, cu certitudine, grupul de prieteni, așa cum a confirmat și cercetarea noastră cantitativă (Preda, Jderu, Mihai, 2005): - la petrecerile a 78% dintre respondenți se obișnuiește să se bea alcool; - la fiecare sau la cele mai multe dintre petrecerile a 40% dintre respondenți cineva se îmbată; - doar 53% dintre respondenți nu s-au îmbătat niciodată la petreceri; - doar 22% dintre respondenți s-au îmbătat vreodată cu părinții de
[Corola-publishinghouse/Science/2154_a_3479]
-
Tonigan, 1993; Miller și Rollnick, 1991). 4. Stilul consilierii este, în general, unul liniștit și provoacă admirația. Convingerea directă, confruntarea agresivă și argumentarea sunt opuse conceptual interviului motivațional și sunt interzise în mod explicit în această abordare. Pentru un consilier obișnuit cu confruntarea și oferirea de sfaturi, interviul motivațional poate apărea ca un proces lipsit de speranță, lent și pasiv. Dovada stă în rezultat. Strategiile mai agresive, uneori ghidate de dorința de a „confrunta negarea clientului”, alunecă ușor în mobilizarea clienților
[Corola-publishinghouse/Science/2154_a_3479]
-
blamul public. Problematica abuzului este prea puțin cercetată și cunoscută. Lipsesc rapoartele oficiale în domeniu și, în general, populația este prea puțin preocupată de această problemă, deși indicatorii prezenței acestui fenomen sunt din ce în ce mai vizibili. În plus, în gospodăriile rurale se obișnuiește ca minorii să muncească de la vârste fragede, în dezacord total cu capacitățile lor și cu legislația în vigoare. Ancheta realizată în 2003 de către Institutul Național de Statistică și Organizația Internațională a Muncii relevă faptul că peste 82.000 de copii
[Corola-publishinghouse/Science/2154_a_3479]
-
modă. Gustul și atitudinea lui Bacovia față de muzică sînt ale celui care receptează din plin dimensiunea lirică, emoțională a acesteia, deși, chiar în poezia din care am citat, „Largo”1), el ia distanță, dacă pot zice așa, față de o manieră obișnuită în epocă, și nu numai, îngroșarea laturii sentimentale: „Muzica sentimentaliza/ Obositor,-”. Versul de la care am pornit această „glosă” nu putea fi scris nici de Eminescu, nici de Macedonski, nici de Vlahuță. Sensibilitatea lor nu era pregătită pentru așa ceva. Chiar dacă între
ÎN JURUL LUI BACOVIA by CONSTANTIN CALIN () [Corola-publishinghouse/Science/837_a_1765]