4,325 matches
-
familie nu există cazuri ereditare. Sarcina și nașterea au decurs normal. La naștere copilul prezintă buza despicată de partea dreaptă cu interesarea pragului subnarinar, despicătura continuându-se pe linie mediană a palatului dur și a vălului moale. Respiră imediat, cu țipăt de intensitate mică. Alimentarea se face cu lingurița, actul suptului nefiind posibil. Plastia buzei a fost efectuată într-un singur timp, la 8 luni, iar plastia palatului dur și a vălului moale la vârsta de 23 de luni. 2. Ancheta
RHINOLALIA ŞI TERAPIA EI STUDII ŞI CERCETĂRI by Margareta Tomescu () [Corola-publishinghouse/Science/91625_a_93000]
-
vorbirea adultului. În perioada preverbală se dezvoltă conduitele care la prima vedere au caracter de prefigurație a limbajului ca și conduitele de inteligență reprezentative: acestea sunt conduitele de comunicare. Copilul are astfel o reprezentare, o stare de comunicat. Vocalizările și țipătul indică starea de plăcere sau neplăcere și sunt utilizate foarte repede diverse mijloace fonatorii pentru a obține efectul dorit. Țipetele de plăcere sunt emisii nasalizate, înalte, produse cu aparatul buco - fonator întins, în timp ce vocalizările de plăcere sunt orale, profunde și
RHINOLALIA ŞI TERAPIA EI STUDII ŞI CERCETĂRI by Margareta Tomescu () [Corola-publishinghouse/Science/91625_a_93000]
-
conduitele de inteligență reprezentative: acestea sunt conduitele de comunicare. Copilul are astfel o reprezentare, o stare de comunicat. Vocalizările și țipătul indică starea de plăcere sau neplăcere și sunt utilizate foarte repede diverse mijloace fonatorii pentru a obține efectul dorit. Țipetele de plăcere sunt emisii nasalizate, înalte, produse cu aparatul buco - fonator întins, în timp ce vocalizările de plăcere sunt orale, profunde și relaxate. În jur de 7 luni, multe opoziții de acest gen, sunt prezente la cele de plăcere-neplăcere, mulțumire-nemulțumire, adăugându-se
RHINOLALIA ŞI TERAPIA EI STUDII ŞI CERCETĂRI by Margareta Tomescu () [Corola-publishinghouse/Science/91625_a_93000]
-
atât la copii rhinolalici cât și la subiecții din grupurile de control. În urma rezultatelor obținute s-au putut trage următoarele concluzii: Perioada sensorio-motorie păstrează stabilitatea dezvoltării normale/ comună copiilor de toate culturile între 6-11 luni/, dar activitatea prelingvistică în care țipătul, plânsul, gânguritul, lalalizarea, jocul de sunete variate și bogate în inflexiuni tonale întâlnite în mod obișnuit la copilul normal, sunt numai ușor schițate la copilul rhinolalic deoarece „capacitatea vitală a pulmonului este cu ⅓ mai redusă decât la copii sănătoși, ventilația
RHINOLALIA ŞI TERAPIA EI STUDII ŞI CERCETĂRI by Margareta Tomescu () [Corola-publishinghouse/Science/91625_a_93000]
-
explozia în rezonatorul labial nu se efectuează, mai ales în cazurile de despicături întinse ale buzei și maxilarului. Tipul neuromuscular de articulare se stabilește în perioada prelingvistică prin controlul neuromuscular al buzelor, limbii și mușchilor velo-faringieni încă din perioada primului țipăt. Plânsul, suptul și înghițitul, reprezintă exerciții pentru dezvoltarea normală a funcției acestor mușchi, iar deprinderile compensatorii căpătate de copilul cu palat despicat formează baza folosirii greșite a mușchilor destinați articulării sunetului într-un stadiu următor. În urma operației se dezvoltă spontan
RHINOLALIA ŞI TERAPIA EI STUDII ŞI CERCETĂRI by Margareta Tomescu () [Corola-publishinghouse/Science/91625_a_93000]
-
momentul operației este hotărâtor asupra etapei de începere a terapiei logopedice. Deoarece tipul neuromuscular de articulare se stabilește în perioada gunguritului și a lalalizării, în dezvoltarea vorbirii și în controlul neuromuscular al buzelor, limbii și al mușchilor faringieni, odată cu primul țipăt, plânsul, suptul și deglutiția reprezintă exerciții pentru dezvoltarea normală a funcției acestor mușchi, iar deprinderile compensatorii formează baza folosirii greșite a mușchilor destinați articulării într-un stadiu următor. În urma operației se dezvoltă spontan reflexe normale de deglutiție și masticație, însă
RHINOLALIA ŞI TERAPIA EI STUDII ŞI CERCETĂRI by Margareta Tomescu () [Corola-publishinghouse/Science/91625_a_93000]
-
produs dezgustător, în schimb ei savurează ouăle clocite care pe noi chiar ne îmbolnăvesc! 2. Motive fundamentale pentru procesul educativ tc "2. Motive fundamentale pentru procesul educativ " a. Atașamentul copilului față de mama sa, atașament care se manifestă în mișcări și țipete prin care caută să o mențină în apropiere. Copilul are multă vreme nevoie de îngrijire și protecție. Prezența mamei îi dă un simțământ de securitate foarte important pentru dezvoltarea sa, atât mentală, cât și fizică. Atunci când un sugar este abandonat
[Corola-publishinghouse/Science/2106_a_3431]
-
apropia de ea, cineva țipa puternic, un strigăt de groază care speria copilul. Repetându-se experiența în acest fel, s-a observat că micuțul a început să se ferească de iepure și să dea semne de frică. Sperietura provocată de țipăt s-a transferat și asupra iepurelui cu a cărui prezentare coincidea. Există și un transfer prin asemănare: dacă un sentiment ne leagă de un obiect, o persoană sau o situație, acesta se va răsfrânge și asupra altora similare lor. De
[Corola-publishinghouse/Science/2106_a_3431]
-
orgasmului. În schimb, depresia socială este provocată de absența contactului social (cald și blând) și declanșează plânsul, lamentațiile, panica, iar la om, angoasa existențială. Acest sistem corespunde și unor zone nervoase (de exemplu, stimulările intracerebrale la porcușorul de Guineea provoacă țipete de tristețe). Panksepp, care a studiat împreună cu colegii săi aceste emoții, consideră că mecanismele biochimice ale sistemului depresiei (tristețea și mâhnirea la om) sunt în strânsă legătură cu centrii endorfinelor (neurotransmițători care seamănă din punct de vedere chimic cu morfinele
[Corola-publishinghouse/Science/1974_a_3299]
-
-i “normaliza”. Într-o lume a auzitorilor în care majoritatea oamenilor nu pot să-și imagineze “cum este să fii surd”, să nu poți auzi atât de multe lucruri importante: foșnetul vântului, ciripitul păsărelelor, zgomotul străzii, scâncetul copilului, râsul sănătos, țipătul de teamă, corul instrumentelor musicale, glasul dulce al mamei, șoapta de dragoste a ființei de lângă tine, comunitatea surzilor are coerență și simțul propriei identități. Cel mai important în contextul cumunității surzilor este faptul că ei au în comun moștenirea culturală
?Cultura surzilor? ? repere conceptuale by Mariana P?rc?l?bescu () [Corola-publishinghouse/Science/84061_a_85386]
-
Poeme de peste graniță, primul ciclu din Furtuni pe Nistru, „crâncena tocmeală de norod” are drept urmare un „exod” ce ia înfățișarea unor apocaliptice calamități naturale (secetă, viscol, prăbușiri de stânci uriașe). Revolta cedează locul „obidei”, disperării, pe care o traduce un țipăt universal, interminabil, ca în gravura lui Edvard Munch („A țipat azi-noapte un plod/ [...] Parc-ar fi țipat o țară”). Cel de-al doilea ciclu, Versuri natale, dă fundament mai amplu tristeții apăsătoare, vecină cu jalea doinelor, prin imagini ale „Sionului
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288428_a_289757]
-
nu se știe niciodată de unde apare dușmanul. Dacă sunt mai multe, înseamnă că sunt sute de ochi care pândesc dușmanul și sute de ciocuri sunt gata să înfrunte atacul. Care dintre păsări vede cea dintâi pe dușman, scoate îndată un țipăt, un piuit. La semnalul acesta, întregul stol se împrăștie, ca astfel să atace din mai multe părți dușmanul. În stol este o lege: ”Unul pentru toți și toți pentru unul.” Toamna târziu după căderea totală a frunzelor, pădurea pare moartă
Povestiri despre anotimpuri by Papuc Elena, Drăgusanu Atena () [Corola-publishinghouse/Science/91583_a_92978]
-
ale corturilor vânzătorilor de obiecte religioase, zbârnâitul de bondar al generatoarelor de curent electric, permanenta mișcare a pelerinilor, baletul necontenit al televiziunilor, toate se desfășoară sub ochii mei ce nu încetează să fie uimiți, ca într-o piesă de teatru. Țipete vesele de copii colorează fundalul sonor, iar un jandarm depășit de situație încearcă să impună un minim de ordine pe un culoar de acces. Peste tot, luminile lumânărilor aprinse de către pelerini ; noaptea, sărbătoarea de la Iași are un alt chip, un
Nevoia de miracol: fenomenul pelerinajelor în România contemporană by Mirel Bănică () [Corola-publishinghouse/Memoirs/606_a_1365]
-
bună desfășurare a consfătuirii, să punem în funcțiune microfoanele din fața dvs. și rețeaua de amplificatoare. Cum Ceaușescu nu reacționa în niciun fel, Angelo făcu un semn pentru intrarea în funcțiune a instalației. în acel moment, microfoanele cu pricina scoaseră un țipăt ascuțit. În liniștea mormântală ce domnea, țiuitul ne scoase din amorțeală, dar în același moment Ceaușescu, parcă speriat de neașteptatul țiuit și enervat la culme, izbi cu palma în masă, urlând: Oprește! Experiențe să faci acasă, nu aici! Microfoanele amuțiră
Ultimul deceniu comunist: scrisori către Radio Europa Liberă by Gabriel Andreescu, Mihnea Berindei (eds) () [Corola-publishinghouse/Memoirs/619_a_1376]
-
Tu-ți Dumnezeii mă-ti de animal! Ce cauți pe o proprietate privată, porcule? Doctorul nu înțelege și deschide geamul ca să se dumirească. Mă dobitocule, tu-ți.... Vecinul agită bîta. Din curte o fetiță aleargă ca să aducă un topor... Răgete, țipete, agitări de scule primitive. Doctorul, imperturbabil, întoarce mașina și ajunge în dreptul meu. Ăsta-i de-al meu, spune vesel luîndu-și bun rămas. Asta am vrut să știu. Este periculos? În anumite situații, da. Și cum știu dacă.... Flerul, dragul meu
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1487_a_2785]
-
val furios ne trîntește la pămînt. Raluca se ridică amețită, tușește puțin și nu realizează că nu mai are sutien. Pudicii se uită fugitiv, lacomii boldesc ochii, iar Ionică țipă disperat: Fii atentă... Ce? întreabă Raluca. Sutienul! zbiară Ionuț. Un țipăt studiat și o fuguță spre haine, nu prea repede totuși, îl exasperează pe Ionică. Preocupați de spectacol n-am observat că fetița lui Rotaru era încet-încet dusă spre larg. Chiar începuse să țipe. O alertă de grad zero scoală plaja
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1487_a_2785]
-
îl ridică ușor pe celălalt. Se apleacă să scoată ciorapul. Atunci se dezechilibrează și cade în gol, pe dalele de ciment. Zvîcnește spasmodic, sîngele curge pe gură, pe urechi. Doctorul de la salvare constată decesul. Ioana a asistat la scenă și țipetele ei disperate făceau scena și mai greu de suportat. De atunci a abandonat școala. Avea 13 ani și începuse să se transforme în femeie. Vagabonda cît era ziua de lungă prin portul Brăila și accepta cu un soi de plăcere
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1487_a_2785]
-
chibrit, îi dă foc. Se retrage calmă, savurînd răcnetele scoase de oameni în flăcări. Ușa de la ieșire, care se deschidea în afară, era blocată și în cîteva secunde cele patru suflete au murit. Cînd nu s-a mai auzit nici un țipăt, Aurora și-a turnat o cafea, a aprins o țigară și aștepta resemnată, mulțumită chiar, urmarea firească a faptei ei. După 15 ani de închisoare, pe stradă, oamenii o ocolesc. Are ceva înfricoșător în privire. Ai impresia că încă este
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1487_a_2785]
-
totalitatea elementelor inferioare". Vremea trece ("zilele s-au întins, anii s-au înmulțit")29. Din hieros gamos al acestor două "totalități" complementare se naște zeul Cerului, Anu, care la rândul său îl naște pe Nudimmud (= Ea)30. Prin zbenguielile și țipetele lor, zeii cei tineri tulbură odihna lui Apsu. Acesta se plânge lui Tiamat: "De nesuferit îmi e purtarea lor. Ziua nu mă pot odihni, noaptea nu pot să dorm. Vreau să-i nimicesc ca să pun capăt agitației lor. Ca liniștea
[Corola-publishinghouse/Science/85022_a_85808]
-
alte exemple. Pentru moment, să amintim episodul nașterii lui Zeus și al copilăriei sale în Creta 8. Este vorba, desigur, de un scenariu mitico-ritual egeean, având în centru Copilul divin, fiu și amant al unei Mari Zeițe. După tradiția grecească, țipetele noului-născut erau acoperite de zgomotele pe care le făceau Cure ții, lovindu-și scuturile. (Proiecție mitologică a grupurilor inițiatice de tineri celebrând un dans cu arme.) Imnul de la Palaikastro (secolele IV-III î. Hr.) laudă salturile lui Zeus "cel mai mare dintre
[Corola-publishinghouse/Science/85022_a_85808]
-
început să semene din ce în ce mai mult cu un zeu: într-adevăr, Demeter voia să-1 facă nemuritor și veșnic tânăr. Dar într-o noapte Metaneira, surprinzând-o pe zeița care îi ținea pe Demophon, ca de obicei, în flăcări, a scos un țipăt. "Oameni neștiutori și smintiți, care nu vă cunoașteți nici norocul, nici nefericirea!" (v. 256, după traducerea lui J. Hubert) strigă atunci Demeter. Demophon nu va mai putea obține nemurirea. Atunci zeița se revelă în toată splendoarea sa, într-o lumină
[Corola-publishinghouse/Science/85022_a_85808]
-
găsit lucrul cel mai bun" și toată adunarea izbucnea în ololyge. A doua zi avea loc procesiunea adepților, încununați cu mărar și rămurele de plop alb. Eschine mergea în frunte, agitând șerpi, strigând: "evoe, misterele lui Sabazios!" și dansând în țipete de Hyes, Atte's, Attes, Hyes. Demostene menționează și un coș în formă de vânturătoare, liknon, "vânturătoarea mistică", leagănul primitiv al lui Dionysos-copil. Iântr-o formă sau alta, se găsește mereu, în centrul ritualului dionysiac, o experiență extatică de o frenezie
[Corola-publishinghouse/Science/85022_a_85808]
-
viață"21. Firmicus Materaus a conchis adăugând că, în Creta (unde el își localizează povestirea evhemerizată), omorul era comemorat prin rituri anuale, în care se repeta ceea ce "copilul în clipa morții făcuse și suferise": "în adâncul pădurii, ei simulează, prin țipetele stranii pe care le scot, nebunia unui suflet furios", lăsând să se creadă că omorul a fost săvârșit din nebunie și "sfâșie cu dinții un taur de viu". Tema mitico-rituală a patimilor și a învierii copilului Dionysos-Zagreus a dat loc
[Corola-publishinghouse/Science/85022_a_85808]
-
olympian, acest zeu tânăr n-a încetat să le dăruiască fidelilor săi noi epifanii, mesaje neprevăzute și speranțe eshatologice. J 27 Ditirambul, "cântec menit, cu prilejul sacrificării unei victime, să producă extazul colectiv, cu ajutorul unor mișcări ritmice, precum și aclamații și țipete rituale, a pututexact în epoca (secolele VI1-VI) în care se dezvoltă în lumea greacă marele lirism coral - să evolueze în gen literar, prin importanța crescută a părților cântate de către exarchon, prin intercalarea bucăților lirice pe teme mai mult sau mai
[Corola-publishinghouse/Science/85022_a_85808]
-
nostru, utilizau "semiobscuritatea publicității verbale, așa cum se întîmpla în Evul Mediu", fiindcă era mai indicată simularea unei unități catolice de fațadă și îndepărtarea contradicțiilor.39 Rămîne aici numai această oralitate populară insesizabilă și multiformă, care merge de la discursul teatral la țipetele de stradă și trece prin cîntec și lectura publică a unui text de lege, potrivindu-se tipăriturii, întărită de atuurile autorității și de legitimitatea simbolică. În realitatea fantasmelor colective, actul revoluționar sau republican înseamnă să interzici oamenilor oralitatea, sinonimă cu
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1031_a_2539]