1,991 matches
-
renașterea vegetației. Velunda avea să vină spre el, ca de atâtea ori, înveșmântată în mantia ei albă care îi lăsa brațele descoperite, avea să-i treacă brațele în jurul gâtului și să-i șoptească: „Bine ai venit“. Îi va da de băut și se va așeza în fața lui, în colibă - ultima colibă, ridicată lângă un stejar. Toată oboseala călătoriei avea să dispară și aveau să rămână doar privirea Velundei și felul în care ea îi trecea palma peste față, ca să-i dea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2064_a_3389]
-
în mâini. Cei din jurul lui tăceau. — Nu-l pot omorî. Dar trebuie să moară fără ca nimeni să mă poată acuza de moartea lui. Vreau să-l văd mort. — E o problemă care nu se poate rezolva, imperator. — Dați-mi de băut. Listarius se grăbi să-i întindă o cupă. Vitellius o goli și o puse pe masă. — Omul ăsta... Își șterse gura cu dosul mâinii. Deodată chipul i se lumină. — I-l vând lui Manteus. — Manteus, lanistul? Vrei să ajungă la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2064_a_3389]
-
brațele ridicate, se întorcea în dreapta și-n stânga, spre publicul care-l aplauda. Avea aerul fericit al celui care realizează că a rămas în viață. Vitellius se prăbuși pe tricliniu și îi făcu semn lui Listarius să-i toarne de băut. În jurul lui, toți tăceau. — Orpheus, murmură pierdut, apucând cupa cu o mână tremurândă. Orpheus! La începutul luptei îl privise disprețuitor pe Valerius, convins că din clipă în clipă avea să-i vadă sângele udând nisipul. Siguranța lui se prefăcuse repede
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2064_a_3389]
-
zice celor de la dreapta Lui: "Veniți, binecuvîntații Tatălui Meu de moșteniți Împărăția, care v-a fost pregătită de la întemeierea lumii. 35. Căci am fost flămînd, și Mi-ați dat de mîncat; Mi-a fost sete, și Mi-ați dat de băut; am fost străin, și M-ați primit; 36. am fost gol, și M-ați îmbrăcat; am fost bolnav, și ați venit să Mă vedeți; am fost în temniță, și ați venit pe la Mine." 37. Atunci cei neprihăniți îi vor răspunde
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85116_a_85903]
-
arăți tu. — N-o să ții minte. Cu un Winchester știi să tragi? — Trebuie doar să trag maneta și pe urmă apăs. — Așa e. Da’ ai grijă să nu găurești carena. Cred c-ar fi timpu’ să-mi mai dai de băut. — Bine. Da’ una mică. I-am dat una destul de sănĂtoasă. Știam că acum n-o să se Îmbete; era mult prea speriat. Dar fiecare băutură avea să-l ajute un timp. După ce bău, Eddy spuse pe un ton vesel: Deci, ne-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
am spus. Mi-a dat banii și m-am dus cu ei la timonă, lîngă Eddy, ca să-i văd la lumina becului. I-am cercetat atent. Îmi păreau În regulă, așa că am stins lumina. Eddy tremura. — Toarnă-ți tu de băut, i-am spus. L-am urmărit cum se-ntinde după sticlă și o dă peste cap. M-am dus Înapoi la pupă. — E-n regulă. SĂ urce cei șase. Domnul Sing și cubanezul care vîslea abia reușeau să controleze barca
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
erau două mese - pe una mîncam și pe cealaltă spălam vasele. Amîndouă erau acoperite cu mușama. Mai erau două găleți - una de tinichea cu care luam apă din lac pentru boiler și alta din granit, cu care luam apă de băut. Pe ușă era agățat un prosop și pe rafturi mai erau niște ștergare de vase. În colț țineam mătura. Cutia În care țineam lemnele era pe jumătate plină și toate tigăile erau agățate de perete. M-am uitat prin bucătĂrie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
domnule. — Uitați aici, spuse și scoase din buzunar o sticlă de jumătate. O atenție din partea tatălui domnișorului. — Da’ chiar că-i un om atent, spuse bucătarul după ce-și șterse buzele. — Tatăl tînĂrului domnișor este campion mondial. — La ce? — La băut. Este foarte drăguț din partea lui. Cum ai mîncat aseară? — Am mîncat cu echipa aia de gălbejiți. — SÎnt Încă toți? — Da, din Chicago pînĂ În Detroit. Mai nou le zicem Eschimoșii Albi. — Ei, spuse bucătarul, există un locșor pentru fiecare. Apoi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
-i. Oprise mașina și pe deasupra mlaștinii peste care se lăsa Întunericul văzură ibișii bătÎnd ritmic din aripi și aterizînd pe altă insulă din apropiere. — Înainte se opreau mult mai aproape. — Poate-i mai vedem mîine-dimineață. Vrei să pregătesc ceva de băut, dacă tot ne-am oprit? — SĂ bem ceva, dar mergem mai departe. Aici ne omoară țînțarii. Niște țînțari mari, negri, ca cei din Everglades erau deja În mașină cînd porniră. Deschise portiera și curentul Îi luă de-acolo, iar fata
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
apă, În afară de nas, poate și sfîrcurile și degetele de la picioare; și o să las apa cît de rece se poate. Valetul aduse o frapieră cu gheață, apa la sticlă și ziarele, Își primi bacșișul și ieși. Roger Își făcu ceva de băut și se așeză ca să citească. Era obosit și se simțea bine, stînd așa, Întins pe pat, cu două perne așezate sub cap și citind edițiile de seară și de dimineață ale ziarelor. Lucrurile nu stăteau deloc bine-n Spania, Însă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
același oftat adânc. „Hai colea la fântână și scoate niște apă, că tare mi-i sete” - a reușit să spună, cu gura arsă ca de lingoare. Am scos repede o ciutură cu apă. Nenea Jănel s-o aplecat și o băut prelung, fără să răsufle...Când s-o îndreptat din șale, o șoptit: „Nicăiri nu-i mai bună apa ca aici la Fântâna cu răchiți.” Apoi, fără să scoată o vorbă, o plecat, cu același mers târâit... De unde venea nenea Jănel
LA CRÂŞMA DIN DRUM by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1619_a_3008]
-
se joacă, dacă sunt lăutari - a dezlegat nodul Pâcu. Asta cam așa-i - a fost de acord Alecu Slobodă, privind rușinat spre Gheorghe Amnar, pentru că n-au putut să dezlege o întrebare atât de simplă. Si cine să dea de băut și de mâncat la botezul de mâine seară, dacă nu finii? a vorbit moș Dumitru, râzând satisfăcut că i-a fiert bine pe cei doi viitori cărăuși. Apoi așa spuneți, oameni buni. Ce ne pisați ca pe usturoi? a vorbit
LA CRÂŞMA DIN DRUM by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1619_a_3008]
-
fiecărui cărăuș - ca de fiecare dată - țoiul cu rachiu. Abia le-a așezat pe masă, că moș Dumitru s-a și ridicat, cu țoiul în mână: Astă seară îi botezăm pe cei doi flăcăi ca tineri cărăuși. Ei dau de băut și de mâncare...Bine ați venit între noi! Ridicați cu toții țoiul și îl dați peste cap dintr-o dată. Hai noroc și Doamne-ajută! Ca la comandă, țoiurile s-au deșertat în gâtlejurile arse de sete ale cărăușilor. Doar Pâcu a rămas
LA CRÂŞMA DIN DRUM by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1619_a_3008]
-
cu ce am de făcut, cum trebuie să cântăresc copilul și tot așa. Era foarte sigură pe ea, era un bun comandant, iar eu gata să fiu un bun soldat. Eram atât de obosită, încât momentul de maximă irealitate era băutul ceaiului - de chimen - la ora 10, pe balconașul însorit care dădea în scuarul străzii Pitar Moș. Ce frumoasă era lumea, ce activi oamenii, ce verzi frunzele castanilor... Tot ce era real mi se părea ca-n vis, profund, și aerul
Poveşti cu scriitoare şi copii by Simona Popescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/801_a_1778]
-
omule, cum să pleci acum, doar n-au intrat zilele în sac, odihnește- te în odaia mare din față, și dimineață, odihnit, o vei lua din loc.“ El, nu și nu, că vrea să ajungă acasă mai repede. Obosit, nițel băut, cred c-a adormit în căruță. După o vreme, caii nemaisimțind hățurile întinse, se opriră să pască pe un tăpșan cu iarba deasă. Păscând, stăteau firesc, cu capetele aplecate, iar opritorile de pe gât alunecară până căzură. Când musafirul meu se
Regăsirea înstrăinării by Ştirbu Mihai () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91672_a_92367]
-
stîncă în peștera Adulam, cînd tabăra Filistenilor era în valea Refaimiților. 16. David era atunci în cetățuie, și o ceată a Filistenilor era la Betleem. 17. David a avut o dorință, și a zis: "Cine-mi va aduce apă de băut din fîntîna de la poarta Betleemului?" 18. Atunci, cei trei bărbați au trecut prin tabăra Filistenilor, și au scos apă din fîntîna de la poarta Betleemului. Au adus-o și au dat-o lui David; dar David n-a vrut s-o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85037_a_85824]
-
s-au Îndreptat spre căruța care i-a adus dimineață. Ședea pitită după niște tufe mai Înalte de pe marginea drumului. Când i-a văzut venind, vizitiul a sărit din căruță. În timp ce Înhăma calul, Îi vorbea: ― De mâncat ai mâncat, de băut ai băut, acum hai să ne pregătim de drum, flăcăule. Un sforăit al calului a fost semnul că „a Înțeles” porunca. Îndată căruța a fost trasă În drum: ― Bine ați venit. ― Bine te-am găsit. Așteptarea n-a fost prea
Hanul cercetaşului by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1198_a_2268]
-
ăla zbura prin aer ca un manechin, ca un manechin dezarticulat, iar eu citeam știrile sportive, cum e posibil așa ceva, nu e drept, aș fi vrut să pot interveni?! Dammit! Strânse paharul în pumn. Dintr-o dată, îi pieri cheful de băut și aruncă licoarea pe podea. Buzele reporteriței se mișcau ca și cum ar fi fost prinse într-un dans funebru al cuvintelor anticipate și erau date cu un roșu-aprins ispititor. Ploaia torențială spăla caldarâmul și eventualele urme... 5 Se simțea prins, acaparat
Roman care se scria singur by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91657_a_93186]
-
o sticlă de băutură - nu prea otrăvitoare - iar ea ne confecționase trompețele din carton și coifuri lucioase, și ne-am Îmbătat criță, fericiți, și am toastat În cinstea Anului Nou cocoțați pe acoperișul ei cu vedere spre Harlem. Deși de băut băusemrăm cu toții, după ce toți ceilalți au plecat Lily se vădise a fi singura beată turtă. Vomitase deja de două ori și nu m-am Îndurat să o las singură În apartament, așa că Alex și cu mine i-am Împachetat una
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
a nu trimite semnale greșite. Christian, se pare, nu credea că merită, pentru că m‑a condus la o canapea dintr‑un colț Întunecat și mi‑a comandat să stau jos. Ceea ce am și făcut. — Mă duc să aduc ceva de băut, OK? Și nu‑ți mai face atâtea griji. Nu mușc. A râs, iar eu am simțit că roșesc. Iar dacă mușc, Îți promit că o să‑ți facă plăcere. După care s‑a răsucit În loc și a pornit‑o spre bar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
primejdie înaintea împăratului." 11. Atunci Daniel a zis îngrijitorului căruia îi încredințase căpetenia famenilor privegherea asupra lui Daniel, Hanania, Mișael și Azaria: 12. "Încearcă pe robii tăi zece zile și să ni se dea de mîncat zarzavaturi și apă de băut; 13. să te uiți apoi la fața noastră și la a celorlalți tineri care mănîncă din bucatele împăratului, și să faci cu robii tăi după cele ce vei vedea." 14. El i-a ascultat în privința aceasta, și i-a încercat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85076_a_85863]
-
până acum au fost simple autosugestii, față de ceea ce simt acum. Dar eu am probleme pedestre, cum ar fi fecioria. Petre, Pruneș, Eugen! Să vedem care va fi. 15 mai 1963 (miercuri) Ieri, după cenaclul „Labiș“, am fost cu Pruneș la băut. Apoi ne-am sărutat În mijlocul drumului și tramvaiul era În stație. M-o fi văzut cineva? Ei, și? Azi am fost la sfatul popular, cu grupa, la căsătoria colegului nostru Ogășanu. A fost frumos, ea era atât de liniștită În privința
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2326_a_3651]
-
-tu ar fi printre dușmanii poporului, l-ai împușca, așa cum ar merita, ca pe un câine ? Ca pe un câine ! Și pe maică-ta ? Și pe... Nu, își revenea brusc, pe mama nu... ! Urmau dansul, bocancii călcându-i pe abdomen, băutul de saramură, fără pic de apă după aceea, și altele asemenea. Dacă omul avea destulă rezistență ca să nu treacă în rândul drepților, atunci maica lui trecea, și ea, mai devreme sau mai târziu, în rândul criminalilor ce trebuiau stârpiți. Încât
Jocul celor o sută de frunze și alte povestiri by Varujan Vosganian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/602_a_1369]
-
Nici nu știți de ce sunt ăștia în stare... Bețivul clătină din cap, era tot ce putea face. — Ți-e sete ? îl întrebă Rada. Bețivul bătrân rămase nemișcat. Apoi întineri și încuviință. I-e sete, traduse Rada. Să-i dăm de băut... N-avem noi aicea ce vrea el să bea, rânji polițistul. Bețivul uitase deja ce dorește, își lăsă din nou fruntea să se sprijine de braț, închise ochii și reîncepu să murmure, sugerând astfel că nu poartă pică nimănui. Mirosul
Jocul celor o sută de frunze și alte povestiri by Varujan Vosganian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/602_a_1369]
-
prietenele mele. Ele locuiesc în Palatul Seninătății Binefăcătoare. Cunosc povestea fiecăreia și relația fiecăreia cu Majestatea Sa. Pot să vă spun cum palatul este încălzit iarna și cum rămâne răcoros vara. Pot să vă spun de unde provine apa dumneavoastră de băut. Sunt familiar cu crimele și fantomele Orașului Interzis, cu poveștile din spatele misterioaselor izbucniri de foc și ale neașteptatelor dispariții de oameni. Cunosc santinelele de la porți și sunt prietenul apropiat al multora dintre gărzi, ceea ce înseamnă că pot să intru și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]