2,572 matches
-
59). Numeroase citate din internet, mai ales de pe forumuri, arată că, în limbajul familiar, termenul desemnează global obiecte și aparate mărunte, auxiliare din cele mai diverse domenii, de la bucătărie pînă la motociclete sau calculatoare: "he he, când vine vorba de... cioburi și alte acareturi pentru bucătărie... le văd imediat" (culinar.ro); "inițiații pot cumpăra șorțuri, mănuși și alte acareturi" (jurnalul.ro); "mersi frumos de intenție, Lucian, da' Ťacareturiť (delcou, table, galerii etc.) am o tonă (...) Oricum, eu obișnuiesc să dau jos
Acaret by Rodica Zafiu () [Corola-journal/Journalistic/7997_a_9322]
-
în care, prin mecanisme incontrolabile, se amestecă fără încetare prezentul cu trecutul, realități românești și suedeze, poezia cu proza, cărți citite în mai multe limbi și tablouri din expoziții de mult uitate, ritmuri muzicale din epoci diferite, speranțe și dezamăgiri, cioburi de sentimente și amintiri. Din mișcarea circulară continuă a malaxorului ies pentru o secundă la lumină bucăți (încă) întregi, identificabile, ținînd de un loc și de o epocă. Imediat însă acestea se scufundă și, la suprafață, apar alte rămășițe ale
Hoinăreală în timp by Tudorel Urian () [Corola-journal/Journalistic/12656_a_13981]
-
sunt cercetați în stare de libertate. l În noaptea de 23/24 iunie, lucrătorii Postului de Poliție Transporturi TF Lugoj au fost anunțați că, la sosirea rapidului Timișoara-Mangalia, un călător a spart cu o bâtă geamul de ușa unui vagon, cioburile, rănindu-l pe șeful de tren. Polițiștii l-au reținut pe individ - Constantin U. , de 42 de ani - care se manifestase astfel pentru că ceferistul voia să-l dea jos din tren pentru că nu avea bilet de călătorie. În urma evenimentului, trenul
Agenda2004-26-04-politie () [Corola-journal/Journalistic/282586_a_283915]
-
și sec. Părînd că doar consemnează, fără a cîntări, fiecare "secțiune" își impune judecățile de valoare prin felul în care face "montajul". Reacția criticii timpului, decentă prin omisiune, curajoasă sau aliniată ține, în fața "galantarului" cu trufandale ajunse în extrasezon, un ciob de oglindă. Se vede acolo, cel mai bine, că soarta e schimbătoare. Și că autorii și cărțile lor și-o urmează fără împotrivire. Ca totdeauna, în timpuri, totuși, moderne, oamenii trăiesc mai mult decît ideologiile. Așa că apar, fatalmente, par a
Citiți-le noaptea! by Simona Vasilache () [Corola-journal/Journalistic/11929_a_13254]
-
unicei perle." Cînd privirea nu se întoarce asupra ei însăși, se mulțumește să contemple imagini și ființe pe care le reda lumii fără a le mutila: deși lentilă spartă și suferinda, ochiul nu rănește ceea ce vede ("cum prin munții de cioburi/ din ochii mei amîndoi/ a putut trece o ființă vie/ și nevătămata s-a întors înapoi?" - Vindecare). Altădată, privirea nu acționează nici asupra lumii, nici asupra ei înseși și nici nu contemplă pur și simplu, ci, încețoșata, lasă sinele să
A privi, a scrie by Stefana Totorcea () [Corola-journal/Journalistic/17830_a_19155]
-
lui să nu fie zadarnică, adăugă: Bă, da’ mare mai e mormanul ăsta... Io zic că e mai mare decât orașul întreg... - Mocnește, zise Pârnaie. Astfel încât, deși soarele trecuse de vârf, înțeleseră de unde venea căldura aceea. Vârfurile zimțate sclipeau, fiecare ciob de oglindă, fiecare fund de oală răsturnată ori fărâmă de faianță răsfrângea cu sălbăticie lumina. Părea un munte făcut din cristale albe, cu o energie care urca din pântece și țâșnea ca dintr-un gâtlej retezat. După ce, însă, ochii se
Dincolo de lumea de dincolo - fragment - by Varujan Vosganian () [Corola-journal/Journalistic/3811_a_5136]
-
ascuțit al arătării, care își băgă vârfurile degetelor în gură și suflă peste ele năprasnic. În fața acestui șuierat rău prevestitor, care sugera că în afară de ei ar mai fi putut fi careva primprejur, Pârnaie ciuli urchile. Aburii care mocneau se înmulțiră. Cioburile reîncepură să sclipească, de parcă ținuseră minte soarele care trecuse de partea cealaltă, și se înmulțeau, ca strivite sub tălpi. Se iscă din senin un vânt care agită bălăriile. Și atunci, din spatele zimților, al grohotișurilor, de după cutiile aruncate de-a valma
Dincolo de lumea de dincolo - fragment - by Varujan Vosganian () [Corola-journal/Journalistic/3811_a_5136]
-
pe care n-o văzusem de aproape zece ani. Am făcut câțiva pași împreună, pe Calea Victoriei, încetinind ritmul mersului ca să avem timp să vorbim. Cum se întâmplă de-obicei în asemenea ocazii, afli, dintr-o conversație ŕ bâtons rompus, numai cioburi infime din viața celuilalt și nu neapărat pe cele semnificative. Firește, nici tu nu-i poți dezvălui, într-o conversație purtată pe stradă, mare lucru despre tine și felul în care te-au încercat anii din urmă. Interlocutoarea mea e
Un ziar ,nemțesc" de acum 90 de ani by Ilie Rad () [Corola-journal/Journalistic/11589_a_12914]
-
urșii, fiind descoperite peste 180 de schelete de Ursus spelaeus; au fost găsite, de asemenea, schelete de hienă, leu, lup, râs, capră neagră, rinocer, mamut etc., dar și mărturii că Peștera Muierii a fost locuită de oameni - obiecte de silex, cioburi de ceramică, vârfuri de suliță din os. Prima mare încăpere a peșterii impresionează prin feericele cruste de calcit și prin stalagmite strălucitoare, prin existența unor blocuri de calcar care reflectă lumina (Peștera Muierii este electrificată) sub forma unui joc multicolor
Agenda2004-11-04-turistic () [Corola-journal/Journalistic/282191_a_283520]
-
Dar dincolo de tematica religioasă, cartea rezistă prin puzderia de sugestii conținute. De aceea, volumul atrage atenția nu atît prin structura de ansamblu, cît prin fragmentele, bucățelele, replicile, așadar prin forma intermitentă a gîndului rostit spontan. Să dau cîteva exemple de cioburi hermeneutice răspîndite în materialul convorbirilor: 1) În orice doctrină serioasă, inferiorul e un simbol al superiorului. Niciodată invers. Verticala nu poate fi străbătută decît de sus în jos, tocmai de aceea psihanaliza sau comunismul sunt forme degradate de interpretare a
În jurul lui Guénon by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/8415_a_9740]
-
Ce autori vor defila pe „Strada Ficțiunii” la Editura Allfa? Deocamdată sunt așteptate câteva titluri întârziate din 2013, ale unor scriitori promițători, prima oară traduși: Miloš Urban cu misterele orașului Praga în romanul Cele șapte biserici, Alina Bronsky cu Parcul cioburilor. Și alte edituri au de onorat promisiuni vechi. Baroque Books & Arts a mizat pe scriitoare germane, titlurilor anunțate de anul trecut - Adio, nobili de Christine Gräfin von Brühl și 7 zile fără de Monica Peetz, li se adaugă 101 nopți de
Tolba cu povești din alte lumi by Elisabeta Lăsconi () [Corola-journal/Journalistic/2907_a_4232]
-
te uiți vorbind sau, pur și simplu, curiozități documentare, Cu fața spre trecut nu e, chiar dacă are ceva peste cinci sute de pagini, lectura pentru care să aștepți vacanța următoare. Răsfoiți-o acum, trecînd peste duioșiile de înțeles și peste cioburile pastelate de bezea, în amintirea unui invidiabil, tihnit și fast, atunci... P.S. Am dat deoparte, citind Cu fața spre trecut ca pe un ,repertoar" cu destine și cărți, delimitările ideologice pe care Ion Papuc, de bună seamă, le face, foarte
Colaj din rame și coperți by Simona Vasilache () [Corola-journal/Journalistic/11295_a_12620]
-
sumă între 500 și 10 000(!!!) de euro. Un site pe Internet, în engleză și spaniolă, oferă coifuri spaniole la 500 de euro și platoșe la 3 000-5 000 de euro. De la manica romană la Pomul breslelor Mai prietenos cu cioburile și „fantomele“ trecutului care bântuie Castelul Huniade decât cu oamenii, Alexandru Fota vorbește puțin și greu despre performanțele sale. Cu puțintică pricepere în „afaceri“, Colonelul ar fi putut fi unul dintre cei mai bogați români. Însă el s-a mulțumit
Agenda2003-3-03-b () [Corola-journal/Journalistic/280601_a_281930]
-
atitudinile sale pozitive n-au prea trecut testul selecției în volum. Imaginea lui cruntă de pe ecranul televizorului mi-a amintit întotdeauna de o poveste a lui Andersen în care o oglindă drăcească se spărsese și cei cărora le intrase un ciob în ochi vedeau lumea iremediabil urîțită. 2. Reperele culturale ale omului comun sînt: Eminescu, Caragiale, eventual Barbu. Dar nu mai departe de un joc secund, mai pur. Despre ei putem și trebuie să știm cît mai mult, eventual niște picanterii
Scriitorul deghizat în jurnalist by Luminița Marcu () [Corola-journal/Journalistic/16095_a_17420]
-
nici măcar ezoterici, ci însingurați, descurajați de lipsa de interes general, soră cu ignoranța demolatoare, devenind, poate, unii, puțini, pentru alții, mai mulți, VIP-uri, ceea ce poate avea, în timp, efectul unei implozii din care cu greu vor putea fi scoase cioburile care vor recompune adevăratul VIP. Nu de puține ori am asistat la astfel de întîlniri, la început cu impact la public, apoi din ce în ce mai închise, în care mizele erau ori unele teme incitante dezvoltate de un număr de participanți pentru urechile
Scriitorii, între anatemî și vip by Gelu Dorian () [Corola-journal/Journalistic/10086_a_11411]
-
cea visată și cea imaginată, îngerași, zâne și prințese vor lua în stăpânire scena Operei Române Timișoara , duminică, 21 decembrie, de la ora 11, când Școala de Balet „Ana Valkay“ îi invită pe toți cei ce-au păstrat în suflete un ciob de inocență la spectacolul „Feeria fulgilor de nea“. Ajunsă cu grație în al 12-lea an de performantă activitate, Școala Ana Valkay și-a construit o tradiție din a susține pe scena lirică un spectacol înaintea Crăciunului și unul la
Agenda2003-51-03-cultura () [Corola-journal/Journalistic/281846_a_283175]
-
pentru el, în București. Anii petrecuți în Canada, stilul de viață de acolo păreau o barieră greu de trecut. Au crezut că dragostea lor va învinge toate piedicile. Nu a trecut mult și vraja s-a spart în mii de cioburi. Cristian a plecat. Eli a rămas singură. Cu preocupările ei, cu viața trăită la maxim, dar cu un imens gol în suflet. Ceva se surpase. Ceva îi spunea că omul vieții ei plecase din casa ei, din țara ei, din
Agenda2004-26-04-c () [Corola-journal/Journalistic/282573_a_283902]
-
apa vie nu învie. Adică din ce pricină Făt-Frumos își vine-n simțiri doar stropit, pe rînd, cu amîndouă licorile. Nici acum nu știu, de-adevăratelea, răspunsul, dar e, în tot cazul, la mijloc un fel de-a recompune, din cioburi, o imagine, trecînd-o, ca pe-o fotografie, în atelierele de demult, prin ,ape". Mi-am amintit de-ntrebarea asta și de bătrîneștile ,filozofii" care căptușesc basmele citind, de curînd, o carte cu copertă verzuie (după obîrșia-i franțuzească, vert Nil, vernilul
Ape-ape by Simona Vasilache () [Corola-journal/Journalistic/11250_a_12575]
-
Traducere din franceză de Brândușa Prelipceanu. Ed. Humanitas, București, 2001. Povestiri de o sută de rânduri și o sută de lumi "Trebuie să scriu o sută de rânduri și nici un cuvânt în plus" scria Anton Pavlovici redactorului șef al publicației " Cioburi" despre colaborarea lui la acea măruntă revistă umoristică, devenită celebră abia datorită scrierilor cehoviene. "Și nu-mi pot permite să câștig mai puțin de 150-180 de ruble pe lună." O tentație a regulei de trei simple: o mie cinci sute
Libertatea, o poveste by Grete Tartler () [Corola-journal/Journalistic/15597_a_16922]
-
barcagiului Caron (2000), Cinci degete-n ochi (2007), Secvențe franceze (2009) și, acum în urmă, Omul din gard (2009) sînt, toate, fragmente dintr-un jurnal intim (două cărți au chiar subtitlul Jurnal), unde ființa fragmentată încearcă să se regăsească în cioburile unui real, la rîndu-i fragmentat. Nu întîmplător, personajul primei proze din Omul din gard vorbește despre incendiul din creier care deplasează "intriga" spre zona pactului ficțional ("o fierbere continuă, sub presiune", cum spune naratorul textului). Val Gheorghiu își iubește personajele
Viețile după Val Gheorghiu by Ioan Holban () [Corola-journal/Journalistic/6692_a_8017]
-
deloc - dar/ nu te mai simți bine decât acolo// și vrei doar un zid de pe care să te prelingi" (spații la limită); "mâini străine pe umerii tăi/ mâini străine ating umerii tăi// vene accentuate sub piele pe piepturi vii/ și cioburi încinse sub tălpi de cauciuc/ efectul de cădere din dans/ gândurile mele se pulverizează în resturi/ ca atunci când cineva trece un creion peste piele// ochi roșii polaroid în întuneric/ gâlgâie iubire la unison" (stupid little piesă mp3); "capul meu alb
Conectică și butoane by Daniel Cristea-Enache () [Corola-journal/Journalistic/9746_a_11071]
-
x a g e r e a z ă , exagerează. Totul devine dintr-o dată hiperbolic. El devine un munte care are un singur ochi, un ciclop, cu o lumină roșie care mă anihilează, nu mai pot gândi. Pe jos numai cioburi din vasele mele, bucăți din pătura ruptă, și bucăți din conștiința mea, care a primit pentru prima dată În ea ura. Da, și totul se petrece În mine cu Încetinitorul, eu parcă plutesc, iar el dispare ca și când niciodată nu ar
Destine literare by Editura Destine Literare () [Corola-journal/Science/79_a_215]
-
pustiu și aș fi fost lovită de duhul răutății. Nisipul este același. Cerul este același. Dar eu nu mai sunt aceeași, mâncarea nu mai este aceeași. Nu mai este aceeași nici farfuria și nici covorul pe care stăteam. Acum sunt cioburi pe jos. Eu sunt flămândă, aproape să leșin și am În mine culoarea urii. Da, Dumnezeul meu, urăsc!!!!! IMAGINEA A TREIA Leșin și visez o scară pe care trebuie să urc. Simt că dacă o pot urca, ajung la prima
Destine literare by Editura Destine Literare () [Corola-journal/Science/79_a_215]
-
mai știu cum nimerisem În acest labirint Probabil a fost destinul Împlinindu-și menirea sa de maestru. Era o lume Strălucitoare Și totuși Întortocheată Precum o spirală Fără de sfârșit... Era o lume rece Al cărei luciu metalic Aducea aminte de ciobul Ce paătrunde În inimi Al Crăiesei Zăpezii. Vroiam să scap Tânjeam după copaci Înfrunziți și Pajiști cu verdeață Să văd cerul liber Fără opreliști... Luciul acestei lumi Rece Nu mă atrăsese niciodată Iar acum, nevoită Rătăceam printre oglinzi, Ciobul din
Destine literare by Editura Destine Literare () [Corola-journal/Science/79_a_215]
-
de ciobul Ce paătrunde În inimi Al Crăiesei Zăpezii. Vroiam să scap Tânjeam după copaci Înfrunziți și Pajiști cu verdeață Să văd cerul liber Fără opreliști... Luciul acestei lumi Rece Nu mă atrăsese niciodată Iar acum, nevoită Rătăceam printre oglinzi, Ciobul din inimă Modela realitatea Și fiecare lucru devenea opusul său. Cautam binele Și nu-l găseam În fulgerul imaginilor, Ruga sfinților Și plânsul Le ascundeam În mine Căci metalul oglinzilor Voia să le curme Într-un hohot de râs... ... Când
Destine literare by Editura Destine Literare () [Corola-journal/Science/79_a_215]