2,313 matches
-
conferințe despre reînnoirea și deschiderea Bisericii catolice către ecumenismul creștin și al lumii laice, cu susținerea Papei Ioan al XXIII-lea, un adevărat papă al ecumenismului, și al tânărului președinte catolic John F. Kennedy! În acele vremuri Biserica Catolică, prin Conciliul Vatican II (1962-1965) și recunoașterea din partea sa a libertății religioase și drepturilor omului, a atins un nivel ridicat de credibilitate, iar eu în calitate de teolog puteam să apelez la ea ca instanță de orientare. Dar situația s-a schimbat în timpul restaurării
Ceea ce cred by Hans Küng [Corola-publishinghouse/Administrative/910_a_2418]
-
și teologul care ar trebui să mă înțeleagă mai bine ca oricare altul nu înțelege?". Aveam treizeci și patru de ani și de doi contrar proiectelor mele inițiale dețineam Catedra de Teologie fundamentală de la Universitatea din Tübingen. Lecția mea inaugurală despre teologia conciliului, ce ar fi trebuit să înceapă în octombrie 1962, am extins-o și transformat-o într-o carte (Structurile Bisericii). Aceasta se deosebea fundamental de dogmatica tradițională catolică deoarece se baza în totalitate pe Biblie și trata istoria Bisericilor, conciliilor
Ceea ce cred by Hans Küng [Corola-publishinghouse/Administrative/910_a_2418]
-
conciliului, ce ar fi trebuit să înceapă în octombrie 1962, am extins-o și transformat-o într-o carte (Structurile Bisericii). Aceasta se deosebea fundamental de dogmatica tradițională catolică deoarece se baza în totalitate pe Biblie și trata istoria Bisericilor, conciliilor și chiar a papilor menținând mereu perspectiva istorică. Din cauza manuscrisului, în acea zi, la München, avusesem o discuție foarte aprinsă despre definiția primatului și infailibilității în cadrul Conciliului Vatican I (1870) cu dogmaticul catolic de vârf al Germaniei, iezuitul Karl Rahner
Ceea ce cred by Hans Küng [Corola-publishinghouse/Administrative/910_a_2418]
-
tradițională catolică deoarece se baza în totalitate pe Biblie și trata istoria Bisericilor, conciliilor și chiar a papilor menținând mereu perspectiva istorică. Din cauza manuscrisului, în acea zi, la München, avusesem o discuție foarte aprinsă despre definiția primatului și infailibilității în cadrul Conciliului Vatican I (1870) cu dogmaticul catolic de vârf al Germaniei, iezuitul Karl Rahner, pe care îl veneram. Eu însă aveam nevoie de o părere pozitivă din partea lui pentru a putea să o public la editura catolică Herder, dar și pentru
Ceea ce cred by Hans Küng [Corola-publishinghouse/Administrative/910_a_2418]
-
Herder, dar și pentru a obține imprimatur-ul ecleziastic necesar pentru editare. Atunci, încrederea și credința au permis ca rațiunea să predomine asupra emoțiilor. În cele din urmă, contrastul a continuat, dar cartea a putut ieși punctual chiar înainte de deschiderea conciliului. Am descris în detaliu cum s-au desfășurat lucrurile în cartea mea de memorii Erkämfte Freiheit (Lupta mea pentru libertate). Că după conciliu mie și într-un anumit sens și lui Rahner ni s-au întâmplat lucruri și mai rele
Ceea ce cred by Hans Küng [Corola-publishinghouse/Administrative/910_a_2418]
-
emoțiilor. În cele din urmă, contrastul a continuat, dar cartea a putut ieși punctual chiar înainte de deschiderea conciliului. Am descris în detaliu cum s-au desfășurat lucrurile în cartea mea de memorii Erkämfte Freiheit (Lupta mea pentru libertate). Că după conciliu mie și într-un anumit sens și lui Rahner ni s-au întâmplat lucruri și mai rele, puteam doar să-mi imaginez în acele ore întunecate. Întrebarea despre sensul parcursului meu de teolog, asupra sensului vieții mele în general, mi
Ceea ce cred by Hans Küng [Corola-publishinghouse/Administrative/910_a_2418]
-
zi a ajunge să-l cunoaștem în Cer (sau: să ajungem la viața eternă)". Catehismul olandez din 1948 este primul care vorbește de fericire pe pământ și afirmă: Pentru a fi fericiți aici și după". De abia mai târziu în urma Conciliului Vatican II cu Noul catehism olandez, publicat în Olanda în anul 1966, răspândit foarte repede în toată lumea și imediat luat sub observație de către Inchiziția romană, întrebarea asupra sensului vieții va fi tratată serios: acum se vorbește de dorința de fericire
Ceea ce cred by Hans Küng [Corola-publishinghouse/Administrative/910_a_2418]
-
evident, cu înaintarea în vârstă se pune o întrebare. Trăiesc pentru a munci? Îmbătrânesc, fiecare ființă umană îmbătrânește. Sensul vieții se poate schimba, nu în funcție de anii care trec, ci de vârstă. Cu Karl Rahner și Joseph Ratzinger, am participat la Conciliul Vatican II (1962-1965). În ciuda stimei reciproce, Ratzinger și cu mine suntem în dezacord substanțial cu privire la revoluția culturală din 1968 cu cererile sale iluministe de emancipare, reformă, transparență și toleranță. Revoltele studențești din 1968, începute la Berkeley în California și Ann
Ceea ce cred by Hans Küng [Corola-publishinghouse/Administrative/910_a_2418]
-
actuală a religiozității va putea fi depășită încă din sânul familiei, frecvența la slujba religioasă va putea să crească iarăși, iar forța religiei să pătrundă în realitatea cotidiană ce a suferit o puternică slăbire de la zilele pline de speranță ale Conciliului și să recupereze terenul pierdut. Argumentele în favoarea religiei Critica religiei îndreaptă, pe bună dreptate, atenția asupra eșecului religiilor sub multe aspecte catastrofale. Dar critica religiei nu poate lua locul religiei, chiar dacă uneori pare să o înlocuiască. Nu ar trebui să
Ceea ce cred by Hans Küng [Corola-publishinghouse/Administrative/910_a_2418]
-
un adânc sentiment religios. În relație cu progresul culturii, religiile se străduiesc să răspundă la aceste întrebări prin noțiuni mai subtile și printr-o limbă mai elaborată 18". Calea vieții parcursă în bucurie și cu sens, încrezători în puterea vieții. Conciliul Vatican II (1962-1965) prin Declarația asupra relațiilor Bisericii cu religiile necreștine și, trei decenii mai târziu, al doilea Parlament al religiilor lumii (1993) prin Declarația pentru o etică mondială sunt, pentru mine, într-un strâns raport; am participat la ambele
Ceea ce cred by Hans Küng [Corola-publishinghouse/Administrative/910_a_2418]
-
timp sunt angajat în cunoașterea aceste lumi complexe și adesea contradictorie a religiilor universale! Călătorii, cursuri, conferințe, întâlniri... Mereu am fost convins că în religii există o enormă putere spirituală, aceeași forță misterioasă de care se vorbește și în declarația Conciliului Vatican II. Dar în același timp am rămas mereu conștient că de această putere se poate abuza din păcate într-un mod inimaginabil. Recent, sociologii și politologii iau act de faptul că credința religioasă reprezintă probabil cea mai importantă forță
Ceea ce cred by Hans Küng [Corola-publishinghouse/Administrative/910_a_2418]
-
existenței, la eliberare și mântuire. Pentru orientarea într-un asemenea parcurs există anumite norme de comportament etic. Toate consideră omicidul, minciuna, furtul și abuzul sexualității o vină și prezintă un tip de "regulă de aur" ca criteriu general. Începând cu Conciliul Vatican II și cu inițiativele Consiliului Ecumenic al Bisericilor, în interiorul creștinismului se fac eforturi pentru a privi fără prejudecăți celelalte religii universale. Nu se mai dorește deloc, cum s-a întâmplat secole de-a rândul, să fie judecate după criteriile
Ceea ce cred by Hans Küng [Corola-publishinghouse/Administrative/910_a_2418]
-
în totalitate integrat în cultura indiană și critica sistemul roman centralizat. Aveam un mare respect pentru iezuitul H.M. Enomiya-Lassalle, care trăia în Japonia și știa să unească precum nimeni altul meditația zen japoneză cu spiritualitatea creștină. Era prezent la inaugurarea Conciliului Vatican II și fusese primul maestru zen creștin care suferise sub sistemul roman. Din păcate când am fost în Kentucky, din motive de timp, nu am reușit să-l întâlnesc pe călugărul trapist Thomas Merton, faimos în toată lumea. Toți trei
Ceea ce cred by Hans Küng [Corola-publishinghouse/Administrative/910_a_2418]
-
iertarea. Dar erau și rugăciuni de mulțumire, laudă și glorie. În biserică rugăciunea era încă foarte legată de anumite rituri și formule, adaptată și cizelată în funcție de contextul liturgic. Când nu înțelegeam latina, cum se întâmpla când participam la liturghie înainte de Conciliul Vatican II, mă plictiseam. Dar după ce intrasem la liceu părinții mei mi-au făcut cadou foarte repede un mesal bilingv, în care puteam să citesc traducerea germană și, dat fiind că începeam să învăț latina tot mai bine, chiar și
Ceea ce cred by Hans Küng [Corola-publishinghouse/Administrative/910_a_2418]
-
nu își văzuse nici una din capodopere publicate. Murise în singurătate în anul 1955, exilat la New York. Când trecusem prin acest oraș ca visiting professor, în anul 1968, cu greu îi găsisem mormântul la nord, pe malurile fluviului Hudson. Doar după Conciliul Vatican II, în timpul căruia prietenul meu Leon-Arthur Elchinger, episcop de Strassburg, ceruse în zadar reabilitarea lui Teilhard, operele sale au fost aprofundate și studiate chiar și în cadrul cursurilor de teologie. Gândirea evoluționistă, la fel ca multe alte idei moderne, se
Ceea ce cred by Hans Küng [Corola-publishinghouse/Administrative/910_a_2418]
-
religie nu se vorbea, iar Bisericile și mulți dintre creștini uitaseră că Isus din Nazaret, recunoscut ca Mesia și Cristos de creștinism, fusese evreu. Evrei erau și discipolii și discipolele sale. Am conștientizat pe deplin acest lucru doar în momentul Conciliului Vatican II, la începuturile anilor '60. Este aceeași certitudine de bază a lui Israel: "Jahvè (în primele secole era încă exprimat cu numele de Dumnezeu) este Dumnezeul lui Israel și Israel este poporul său". Din acel moment, pentru mine, aspectele
Ceea ce cred by Hans Küng [Corola-publishinghouse/Administrative/910_a_2418]
-
impozantă sau o viziune despre lume, nu este nici un sistem ecleziastic, dar... dar, ce anume? Modelul creștin Ca și alți catolici născuți în epoca preconciliară, am crescut și eu cu imaginea tradițională a lui Cristos, a profesiunii de credință, a conciliilor perioadei elenistice și a mozaicurilor bizantine: Isus Cristos pe tron ca "Fiul lui Dumnezeu", "Salvatorul" umanității, iar pentru tineri "Cristos Rege". În timpul orelor de catehism învățam o lungă serie de formule dogmatice, fără a le înțelege: Isus Cristos este "a
Ceea ce cred by Hans Küng [Corola-publishinghouse/Administrative/910_a_2418]
-
a le înțelege: Isus Cristos este "a doua persoană a Sfintei Treimi", "o persoană divină în două naturi", umană și divină. La Roma urmasem pentru un întreg semestru cursuri de "cristologie", dar studiasem și toate ereziile împotriva cărora se pronunțaseră conciliile și toate răspunsurile la dificultățile care, atunci ca și acum, caracterizează această temă. Este adevărat că, din fericire, trecusem fără probleme examenul de latină, deloc ușor, dar spiritualitatea mea? Un lucru diferit, care rămânea nesatisfăcut. Mult timp mă interesasem mai
Ceea ce cred by Hans Küng [Corola-publishinghouse/Administrative/910_a_2418]
-
cu putere. M-aș putea identifica destul de ușor cu interpretarea iudeo-cristiană a lui Cristos, cea pe care foarte probabil a cunoscut-o și Mahomed. Să presupunem că creștinătatea de origine ebraică, de la care derivă creștinismul, ar fi fost reprezentată la Conciliul din Nicea din secolul IV, când fusese stabilită profesiunea de credință: cu siguranță nici iudeo-creștinii nu ar fi acceptat unele formule elenistice, cum prin urmare avea să facă și Mahomed. Nici un iudeo-creștin nu ar fi subscris la formula cristologică "de
Ceea ce cred by Hans Küng [Corola-publishinghouse/Administrative/910_a_2418]
-
toate mijloacele, nu în ultimul rând prin liturghie. În cele din urmă, în 1854, era definită ca dogmă de către Papa Pius al IX-lea care, după ce pierduse Statul Pontifical al Bisericii, hotărâse proclamarea dogmelor primatului papal și a infailibilității în cadrul Conciliului Vatican I (1870). După definiția din 1854, teologia morală catolică a abandonat încetul cu încetul teza tradițională conform căreia coborârea sufletului în fătul uman are loc după momentul conceperii. Aceasta era gândirea lui Aristotel, a Sfântului Toma d'Aquino și
Ceea ce cred by Hans Küng [Corola-publishinghouse/Administrative/910_a_2418]
-
feminin inofesiv în sublimarea și spiritualizarea anumitor impulsuri sexuale. În acest mod, cultul mariologic, papismul și ideologia celibatului s-au susținut reciproc, îndeosebi începând din secolul al XIX-lea. Totuși, nu au fost incluse în nici o profesiune de credință, dimpotrivă, Conciliul Vatican II a încercat să se pronunțe împotriva exceselor cultului mariologic și a papalității, obținând un succes doar pe jumătate. Devalorizarea și demonizarea erosului și a sexului, pe de altă parte, au ca urmare o excesivă elevare și sublimarea iubirii
Ceea ce cred by Hans Küng [Corola-publishinghouse/Administrative/910_a_2418]
-
am petrecut întreaga viață de teolog luptând pentru reînnoirea Bisericii catolice și a teologiei, ca și pentru o înțelegere ecumenică între Bisericile creștine. Am putut constata anumite succese, mai ales sub pontificatul Papei Ioan al XXIII-lea și pe durata Conciliului Vatican II. A trebuit însă să accept și pașii înapoi, mai ales sub pontificatele papilor post-conciliari. Aceștia, împreună cu aparatul curial al puterii, au trădat conciliul și au desconsiderat reformele, propuse de acesta cu scopul de a bloca toate inițiativele, și
Ceea ce cred by Hans Küng [Corola-publishinghouse/Administrative/910_a_2418]
-
constata anumite succese, mai ales sub pontificatul Papei Ioan al XXIII-lea și pe durata Conciliului Vatican II. A trebuit însă să accept și pașii înapoi, mai ales sub pontificatele papilor post-conciliari. Aceștia, împreună cu aparatul curial al puterii, au trădat conciliul și au desconsiderat reformele, propuse de acesta cu scopul de a bloca toate inițiativele, și, au refăcut sistemul roman contrareformist, antimodern, de origini medievale, cu un episcopat complet domesticit. Este valabil aici avertismentul: Viața îl pedepsește pe cel ce ajunge
Ceea ce cred by Hans Küng [Corola-publishinghouse/Administrative/910_a_2418]
-
motive justificate doar pentru a refuza secularismul ideologic, o absență sistematică a lui Dumnezeu. În calitate de teolog creștin, m-am ocupat tot mai mult de schimbarea atitudinii Bisericilor creștine în raportul cu religiile necreștine. Am putut observa anumite succese: în decretele Conciliului Vatican II despre libertatea de conștiință și cea religioasă, despre iudaism și alte religii necreștine, dar și în timpul a numeroase discuții, conferințe și întâlniri inter-religioase din întreaga lume. Nu au lipsit însă nici pașii înapoi: pe planeta noastră continuă să
Ceea ce cred by Hans Küng [Corola-publishinghouse/Administrative/910_a_2418]
-
XIII-lea ar fi înrăutățit situația și ar fi expus Biserica Catolică la răsturnări precum cele din '68 în fața cărora era complet nepregătită. Dar în anul 1958 avea să fie ales Angelo Roncalli, Papa Ioan al XXIII-lea, care prin Conciliul Vatican II (1962-1965) produsese o reînnoire cel puțin în parte reușită a instituțiilor ecleziastice și dăduse Bisericii o deschidere ecumenică. În anii '70, în timp ce eram în concediu la Dresda, după un scurt tur de conferințe în DDR, cei care mă
Ceea ce cred by Hans Küng [Corola-publishinghouse/Administrative/910_a_2418]