5,033 matches
-
baza pe existența în gândire pentru a declara existența în realitate. Este cât se poate de clar că a exista ca obiect al gândirii nu înseamnă a dispune de o existență reală. Chiar dacă ne gândim la o insulă care este desăvârșită și care le întrece pe restul în bogății, aceasta nu înseamnă că acea insulă există și în realitate 90. Insulele, chiar și cele mai desăvârșite, sunt lucruri contingente, iar un lucru contingent este prin definiție ceva care poate să existe
Argumentul ontologic în filosofia analitică. O reevaluare din perspectiva conceptului de existenţă necesară by Vlad Vasile Andreica [Corola-publishinghouse/Science/891_a_2399]
-
înseamnă a dispune de o existență reală. Chiar dacă ne gândim la o insulă care este desăvârșită și care le întrece pe restul în bogății, aceasta nu înseamnă că acea insulă există și în realitate 90. Insulele, chiar și cele mai desăvârșite, sunt lucruri contingente, iar un lucru contingent este prin definiție ceva care poate să existe sau poate să nu existe. Greșeala lui Gaunilon a fost să considere că existența contingentă se aplică lui Dumnezeu în cazul în care este conceput
Argumentul ontologic în filosofia analitică. O reevaluare din perspectiva conceptului de existenţă necesară by Vlad Vasile Andreica [Corola-publishinghouse/Science/891_a_2399]
-
Popa reușește dintr-o dată să intre în esențialul formei, să croiască în piatră caractere și să alcătuiască o lume comică și arhaică în același timp, parodică și hieratică, expresivă nu prin virtuozitatea cu care știe să prelucreze forme ci prin desăvârșita ignorare a detaliilor nesemnificative, prin siguranța cu care „materializează” noțiunea de sculptură. Lucrările lui în piatră nu prezintă etape de asimilări, de clarificări în vederea unei maturizări profesionale, întrucât acelea s-au petrecut altundeva, în tehnica mixtă a împielițărilor improvizate din
50 de ani de artă naivă în România : enciclopedie by Costel Iftinchi () [Corola-publishinghouse/Science/759_a_1584]
-
esențial al artei sale se vădește atunci când fantezia îl aduce la declanșarea unei bogate imaginații în descoperirea simplititudinilor ce împletesc puterea de imaginație cu elementul natural. Lucrările sale ne oferă o conexiune între real și imaginar, cu o îmbinare cromatică desăvârșită. Ești uluit de obsesia lui pentru simbolul ovoidal, ovoidul ca simbol al gestanței ai genezei. Imaginea artistic nu poate exista în afara vibrației interioare și de aceea atenția este concentrată asupra realizării unui dialog continuu cu mediul înconjurător, un dialog generator
50 de ani de artă naivă în România : enciclopedie by Costel Iftinchi () [Corola-publishinghouse/Science/759_a_1584]
-
redactor sef) Constantina Voicu Se face vinul Ulei pe pânză Voicu Violeta 1974 Pictor „Pasiunea pentru științele exacte și atracția la fel de puternică pentru artă, par la prima vedere două trăsături contradictorii, însă ele coexistă în universul meu într-o pace desăvârșită. Ambele sunt la fel de importante pentru mine deoarece atât în medicină cât și în artă trebuie totdeauna să dai mai mult decât poți, iar acest aspect le transformă pe ambele într-o provocare pe care nu mi-o pot refuza cu
50 de ani de artă naivă în România : enciclopedie by Costel Iftinchi () [Corola-publishinghouse/Science/759_a_1584]
-
Thomas Chatterton, din orașul Bristol; fiind sănătos la trup, ori dacă nu, e din vina ultimului meu medic: cu privire la sănătatea mea mintală, se vor pronunța medicul legist și juriul de instrucție-îmi doresc ca ei să ia aminte că cei mai desăvîrșiți maeștri ai firii omenești din Bristol mă disting prin titlul de "geniu nebun"; prin urmare, dacă voi întreprinde o acțiune nebunească, acest lucru va fi în conformitate cu toate acțiunile din viața mea, care fără excepție au avut savoarea nebuniei. Articol. - Dacă
[Corola-publishinghouse/Science/84941_a_85726]
-
ei, ci mai degrabă ea trebuia să fie folosită ca mijloc pentru a ajunge la mîntuire. În această ordine de idei, imaginea "poetului într-o mansardă minusculă, întins fără vlagă în pat stînd pe spate: tînăr și frumos, un cadavru desăvîrșit" a fost apreciată ca fiind "cea mai durabilă imagine a romantismului", aceea a "poetului angelic" suferind pentru geniul său, înfometat, lovit de sărăcie, nebun, cu gînduri de sinucidere, iar în cele din urmă mort. De aici pesemne și un romantic
[Corola-publishinghouse/Science/84941_a_85726]
-
străin de toate aceste deșănțări ale unei vremi triste și chinuite și în colțul gurii zâmbea o ușoară lumină răsfrântă din Atena lui Pericle.” CAZUL ALECSANDRI Paradoxal caz, Alecsandri! Paradoxal prin banalitate. Tot ce e în legătură cu el e de o desăvârșită banalitate; vreau să spun: toate judecățile ce-l privesc, fie pro fie contra, sunt locuri comune de un adevăr incontestabil și cu totul istovit ca interes. Fără îndoială că Maiorescu avea dreptate în articolul acela în care luându-i apărarea
[Corola-publishinghouse/Science/2234_a_3559]
-
viața publică și primatul pe care și l-a arogat cu totală inocență i-au fost omologate de oamenii cu adevărat mari cu care a fost amic sau contemporan. Ca persoană era fără îndoială de o perfectă distincție, de o desăvârșită bună creștere și de o foarte fină inteligență, în accepție, să zic așa, „socială”, adică mondenă. Gloria literară i-a pus-o în umbră pe cea de mare diplomat, pe care o merita în mod eminent. Dar funcția lui de
[Corola-publishinghouse/Science/2234_a_3559]
-
la campania din vara anului 1939. În cele 31 de centre, în care erau instalate școlile pregătitoare pentru Serviciul Social al Tineretului s-a înregistrat, scrie, o adeziune totală, pentru „această acțiune nouă, curată și luminoasă”. Între echipieri domnea „o desăvârșită colegialitate” (Neamțu, 1971, p. 159), un entuziasm fără umbre. Iar realizările, faptele n-au fost puține. În cei cinci ani pregătitori ai campaniei din 1939, au activat 230 de echipe studențești, pentru ca în 1939 să se înregistreze un număr de
[Corola-publishinghouse/Science/1948_a_3273]
-
românesc, N. Ghiulea, care, am mai spus-o, a fost profesor de „politică socială” la Universitatea din Cluj în anii interbelici, de pe pozițiile unuia care credea că „clasele stăpânitoare de astăzi vor lăsa locul altora”, că „lumea merge spre democrație desăvârșită, spre o nouă organizare socială, în care clasele muncitoare să aibă cuvântul întâiu”, gândea și el că mișcarea cooperatistă nu trebuie să fie lăsată să se transforme în una capitalistă. Soluția pentru „înlăturarea și combaterea acestui pericol” era „educația cooperatistă
[Corola-publishinghouse/Science/1948_a_3273]
-
clasei”, cooperatorii - creând regulamente - contractând răspunderi și devenind colaboratori ai cadrelor didactice. „Cooperativa poate schimba atmosfera școlii, renovând concepția de curățenie, de muncă și de disciplină.” (Ionescu-Pașcani, 1925, p. 28) La baza organizării cooperativelor școlare „trebuie așezată libertatea cea mai desăvârșită”, organizarea, întovărășirea nefiind dirijată, ci doar sugerată de cadrele didactice (Ionescu-Pașcani, 1931, p. 94). Acestea „vor face o vie propagandă” ideilor cooperative, vor convinge, dar nu vor obliga, cooperativa fiind o asociație liberă. Derivând din acest principiu, o rezultantă încurajatoare
[Corola-publishinghouse/Science/1948_a_3273]
-
drept un dat rece, autosuficient și lipsit de o viață a sa). șStai În fața oglinzii. Miști mâna dreaptă; simultan, cel din fața ta mișcă mâna lui stângă. Diferența aceasta totuși nu te neliniștește: deși răsturnată, reflectarea rămâne guvernată de o simetrie desăvârșită. În limpezimea absolută a cristalului, te vezi - Îți spui - așa cum ești. O geometrie liniștitoare, pe deplin euclidiană, domină impasibil relația ta cu celălalt. Sau poate ar trebui să punem totul pe seama absenței timpului dintre voi: instantanee, lumina izbește suprafața (plan
[Corola-publishinghouse/Science/1910_a_3235]
-
În limpezimea absolută a cristalului, te vezi - Îți spui - așa cum ești. O geometrie liniștitoare, pe deplin euclidiană, domină impasibil relația ta cu celălalt. Sau poate ar trebui să punem totul pe seama absenței timpului dintre voi: instantanee, lumina izbește suprafața (plan desăvârșit, fără nici o zgârietură, fără nici o curbă - copie materială a planului matematic) și se Întoarce, fără ca, speri tu, cel care vede să fie mai bătrân decât cel care este văzut 1. Cât e de posibil totuși ca un subiect să se
[Corola-publishinghouse/Science/1910_a_3235]
-
a doua. Acum, Cornel nu este un naiv! Oricum m-aș uita la el, nu-l văd naiv! Din momentul În care se așază la masa de scris și Începe să-și construiască ideile, el este un maestru al jocului desăvârșit, care-și controlează efectele, care știe că se află pe o scenă, desigur, de hârtie, nu neapărat de lemn, și care are, deci, o strategie și diverse tactici de abordare. Și atunci, un prim gând care mi-a venit În
[Corola-publishinghouse/Science/1910_a_3235]
-
sentimente. Dacă elevul vrea să-și expună Întâmplările, experiența de viață, o face prin conversație la Început, iar mai târziu povestește independent; Înainte de a-și putea prezenta gândurile sistematic, se exprimă Într-o 58 convorbire mai mult sau mai puțin desăvârșită. Învățătorul trebuie să procedeze astfel Încât, prin Întrebări care pun În mișcare gândirea elevului, să adâncească exprimarea verbală. Chiar și numai capacitatea de a deosebi Întrebările "de ce?" cu sens cauzal și "pentru ce?" cu sens final, reprezintă un câștig, formând elevilor
Modalităţi de stimulare a capacităţilor creatoare în lecţiile de compunere la clasele primare by Lenuţa Barbu, Laurenţiu Tolontan () [Corola-publishinghouse/Science/91825_a_92802]
-
creșterea sărăciei, dispariția seninătății, bunul cel mai de preț. Or, o plăcere plătită cu un necaz nu mai e plăcere. După cum, aceste jubilări atât de frecvent contrare moralei dominante generează culpabilitatea și o conștiință încărcată. Adică negativitate curată. Modelul epicurianului desăvârșit? Călugărul franciscan care a renunțat la toate bunurile, la ceea ce reprezintă un scop în viața celor mai mulți dintre oameni... nu femei, nu bani, nu poftă de putere, doar aceea pe care o exercită asupra propriei persoane. Doar creștinul cunoaște voluptatea adevărată
[Corola-publishinghouse/Science/2094_a_3419]
-
pregătire pentru moarte, desigur, dar și mai ales, ca pe cel mai plăcut mod cu putință de a profita de viață. întreaga autobiografie decurge din acest episod rândurile care urmează povestirii acestui accident sunt fundamentale pentru întreprinderea Eseurilor. Ca nominalist desăvârșit, Montaigne propune o lectură a vieții și apoi o povestire a ei - iar pentru aceasta, el caută să se descifreze pe sine însuși și cu aceeași ocazie, să se și edifice... 25. Dietetica trupului. Ce descoperă Montaigne în cursul acestei
[Corola-publishinghouse/Science/2094_a_3419]
-
nu încetează să ne minuneze: inconștientul, pulsiunea morții, idealul eului, sublimarea, catharsis-ul, actele ratate denegarea - oricare ar fi cuvintele pentru a le numi... - îl reprezintă ca pe un filosof, un gânditor dar și ca pe un psiholog, un antropolog desăvârșit. 29. Ființa pentru moarte. Așadar, marea rațiune e trupul. Trupul, adică altceva decât asamblarea sumară de suflet imaterial și de carne concepută ca închisoarea acestui spirit. Concepția lui Montaigne despre trup e mai fină, mai radical postcreștină decât și-ar
[Corola-publishinghouse/Science/2094_a_3419]
-
apese pe trăgaci... -2Hedonistul asasinat. Protarh joacă de la un capăt la altul rolul prostănacului. Intervențiile lui se rezumă la vreo zece rânduri într-un dialog de o sută cincizeci de pagini. Iar luările lui de cuvânt strălucesc printr-un ridicol desăvârșit: el nu înțelege, cere să i se repete, repetă el însuși, întreabă pentru a fi sigur că a înțeles, lasă întrebările fără răspuns, răspunde alandala sau prea tarziu. Când ia cuvântul, o face pentru a aproba, a consimți, a valida
[Corola-publishinghouse/Science/2094_a_3419]
-
lui Protagoras și ale altor câțiva - poate și ale lui Prodicos, printre aceștia. Patru kilometri dus, patru întors, Eudoxiu are tot timpul să mediteze pe drum la învățăturile auzite, la diatribele propuse sau la subiectele zilei. Când ajunge un înțelept desăvârșit, după călătorii în Egipt, el excelează într-un număr considerabil de domenii: matematică, astronomie, politică, legislație, medicină, inginerie. Autoritate de neocolit în domeniul numerelor iraționale și al mărimilor incomensurabile, el este recunoscut și pentru contribuții în materie de mișcare a
[Corola-publishinghouse/Science/2094_a_3419]
-
cupă filosofică î!) pe care este reprezentată o scenă ciudată: Zenon stoicul și Epicur figurează în jurul unei mese pe care se află un tort, ceea ce n-ar fi deloc uimitor dacă cei doi n-ar fi reprezentați în cea mai desăvârșită dintre nuditățile ontologice: ca schelete. Zenon îl amenință cu degetul pe Epicur care se înfruptă din tort... Și, în acest timp, cu laba întinsă a cerșetorie, cu râtul întins, un purceluș în carne și oase confirmă identitatea filosofului din Grădină
[Corola-publishinghouse/Science/2094_a_3419]
-
vopsită și străpunse de găuri pretențios decupate. Pe-atunci, toate erau noi. În casa aceasta restaurată și al cărui lux încă proaspăt contrasta cu exteriorul învechit al tuturor celorlalte, un ochi atent ar fi putut îndată ghici gândurile meschine și desăvârșita mulțumire-de-sine a micului negustor retras din afaceri 141. Capitolul 4 POLIFONIA Problematica polifoniei se referă la identitatea subiectului enunțării. Teza pe care o contracarează este cea conform căreia un enunț nu ar proveni decât dintr-o singură sursă, numită fie
by DOMINIQUE MAINGUENEAU [Corola-publishinghouse/Science/980_a_2488]
-
la iveală o realitate mai subtilă. Ne dăm seama de acest fapt din primele rânduri din Planétarium: Nu, într-adevăr, nu mai aveam ce căuta, nu mai era nimic de spus, e perfect... o adevărată surpriză, o șansă ... o armonie desăvârșită, perdeaua asta din velur, un velur foarte plin, velur din lână de primă calitate, de un verde intens, întunecat și discret... și cu un aer cald, în același timp, luminos... O minune pe peretele ăsta bej cu nuanțe aurii .. Și
by DOMINIQUE MAINGUENEAU [Corola-publishinghouse/Science/980_a_2488]
-
figuri ale Decameronului, fidela și iscusita Zinevra. Victimă a scepticismului masculin zeflemitor în ceea ce constă virtutea unei femei, Zinevra devine obiectul unui pariu dintre soțul ei, Bernabo Lomellin din Genova, și mult prea ironicul Ambrogiuolo, care aflând despre virtuțile ei desăvârșite hotărăște să o pună la încercare, să o supună unui test, cu acordul soțului, deplin convins de calitățile remarcabile ale Zinevrei. Portretul care i se face femeii este unul superlativ, ne oferă numeroase date despre preocupările și educația femeii în
La donna angelicata – la donna demonicata în opera lui Giovanni Boccaccio şi a lui Geoffrey Chaucer by Oana Simona Zaharia () [Corola-publishinghouse/Science/1618_a_3076]