4,099 matches
-
în cazul elementelor cu număr atomic mic. În consecință, precizia metodei depinde de materialul studiat. Pentru studiul straturilor subțiri, metode alternative difracției de raze X sunt: microscopia electronică prin transmisie (TEM), difracția de electroni de joasă energie (LEED), difracția de electroni de înaltă energie (RHEED) și difracția de neutroni. Primele două sunt limitate la studiul suprafețelor și nu oferă informații despre întreaga grosime a straturilor. În difracția de neutroni, sensibilitatea este mult diferită față de XRD, dar sursele de neutroni sunt mai
MARCAREA PRIN MICROPERCUŢIE ŞI CU FASCICUL LASER A UNOR MATERIALE by ŞTEFAN RUSU () [Corola-publishinghouse/Science/1607_a_2906]
-
în care există disponibile probe suficient de mari, difracția de neutroni este o bună metodă pentru studiul elementelor ușoare și pentru situațiile în care sunt de interes structurile magnetice. În timp ce XRD este o metodă nedistructivă, 176 TEM și difracția de electroni sunt metode distructive (datorită metodelor de pregătire a probelor) și necesită nivele ridicate de vid. Unul dintre dezavantajele XRD față de difracția de electroni este nivelul scăzut al intensităților difractate, mai ales pentru elementele cu număr atomic mic. În cazul difracției
MARCAREA PRIN MICROPERCUŢIE ŞI CU FASCICUL LASER A UNOR MATERIALE by ŞTEFAN RUSU () [Corola-publishinghouse/Science/1607_a_2906]
-
care sunt de interes structurile magnetice. În timp ce XRD este o metodă nedistructivă, 176 TEM și difracția de electroni sunt metode distructive (datorită metodelor de pregătire a probelor) și necesită nivele ridicate de vid. Unul dintre dezavantajele XRD față de difracția de electroni este nivelul scăzut al intensităților difractate, mai ales pentru elementele cu număr atomic mic. În cazul difracției de electroni, intensitățile sunt de ~108 ori mai mari decât la XRD. Datorită acestor intensități mici, studiul filmelor subțiri reclamă probe de dimensiuni
MARCAREA PRIN MICROPERCUŢIE ŞI CU FASCICUL LASER A UNOR MATERIALE by ŞTEFAN RUSU () [Corola-publishinghouse/Science/1607_a_2906]
-
metode distructive (datorită metodelor de pregătire a probelor) și necesită nivele ridicate de vid. Unul dintre dezavantajele XRD față de difracția de electroni este nivelul scăzut al intensităților difractate, mai ales pentru elementele cu număr atomic mic. În cazul difracției de electroni, intensitățile sunt de ~108 ori mai mari decât la XRD. Datorită acestor intensități mici, studiul filmelor subțiri reclamă probe de dimensiuni mari, iar rezultatele sunt obținute prin mediere pe arii întinse. În general, prin XRD nu se obțin rezoluții spațiale
MARCAREA PRIN MICROPERCUŢIE ŞI CU FASCICUL LASER A UNOR MATERIALE by ŞTEFAN RUSU () [Corola-publishinghouse/Science/1607_a_2906]
-
inhibiției acestor canale. În procesul de generare a ATP, controlul cuplării consumului de oxigen cu sinteza de ATP este esențial întrucât modulează nivelurile de ATP. În mitocondrie, NADH și forma redusă a flavinadenindinucleotidului, generate de metabolismul oxidativ al glucozei, donează electroni lanțului de transport electronic și aceștia sunt în cele din urmă cedați oxigenului pentru a forma apa. Energia eliberată în timpul pasajului electronilor este utilizată pentru a scoate protonii în afara matricii mitocondriale. Gradientul protonic rezultat determină sinteza ATP-ului din adenozin-difosfat
Modulul 4 : Aspecte clinice şi tehnologice ale reabilitării orale (implantologie, reabilitarea pierderilor de substanţă maxilo-facială) by Norina-Consuela FORNA () [Corola-publishinghouse/Science/101015_a_102307]
-
nivelurile de ATP. În mitocondrie, NADH și forma redusă a flavinadenindinucleotidului, generate de metabolismul oxidativ al glucozei, donează electroni lanțului de transport electronic și aceștia sunt în cele din urmă cedați oxigenului pentru a forma apa. Energia eliberată în timpul pasajului electronilor este utilizată pentru a scoate protonii în afara matricii mitocondriale. Gradientul protonic rezultat determină sinteza ATP-ului din adenozin-difosfat (ADP) de către ATP-sintetază. Disiparea gradientului protonic printr-o altă cale decât ATP-sintetaza decuplează sinteza ATP de la consumul de oxigen, scăzând astfel proporția
Modulul 4 : Aspecte clinice şi tehnologice ale reabilitării orale (implantologie, reabilitarea pierderilor de substanţă maxilo-facială) by Norina-Consuela FORNA () [Corola-publishinghouse/Science/101015_a_102307]
-
niveluri ierarhice de organizare a organismului, sunt leziuni “atomice”, ce presupun modificarea structurii elementare a atomilor din componența organismului la acțiunea asupra lor a energiilor înalte. La acțiunea razelor sau particulelor ionizante se produce ionizarea atomului cu pierderea sau acceptararea electronilor și cu formarea respectiv a perechilor de ioni pozitivi și negativi; la acțiunea neutronilor are loc absorbția acestora de către atomii stabili cu transformarea în elemente nestabile, radioactive. Aceste modificări primare ale structurii atomilor pot antrena modificări secundare, de exemplu, leziuni
Modulul 4 : Aspecte clinice şi tehnologice ale reabilitării orale (implantologie, reabilitarea pierderilor de substanţă maxilo-facială) by Norina-Consuela FORNA () [Corola-publishinghouse/Science/101015_a_102307]
-
unora dintre modificările cutanate observate frecvent la acești pacienți cum ar fi dermopatia diabetică. Dintre defectele sistemului imunitar se remarcă capacitatea diminuată de distrugere a bacteriilor de către leucocite prin producerea superoxidului. NADPH este necesar în acest proces de donare a electronilor. În condiții de hiperglicemie, șuntul hexozo-monofosfat este supraîncărcat, ducând la creșterea activității căii sorbitol cu un consum de NADPH (11). S-a observat și o diminuare a chemoatracției și a fagocitozei la pacienții cu diabet zaharat, care s-a îmbunătățit
Tratat de diabet Paulescu by Lawrence Chukwudi Nwabudike, Constantin Ionescu-Tîrgovişte () [Corola-publishinghouse/Science/92265_a_92760]
-
fi utilizate ca markeri izoenzimatici. În acest fel numărul markerilor disponibili scade foarte mult și se restricționează gradul de polimorfism și diferențiere ce ar putea fi evidențiat cu ajutorul acestor markeri (Parfit, 1989; Walker ș.a., 1992). Peroxidaza, transelectronază (enzimă transportoare de electroni) face parte împreună cu catalaza din grupa hidroperoxidazelor, clasa oxidoreductazelor. Oxidoreductazele, prima clasă de enzime din sistemul de clasificare a U.I.B. (Uniunea Internațională de Biochimie) sunt enzime care participă la reacțiile de oxidoreducere biologică (G.H. Weill, 1994). Izoenzimele peroxidazice includ
A M P E L O G R A F I E M E T O D E ? I M E T O D O L O G I I D E D E S C R I E R E ? I R E C U N O A ? T E R E A S O I U R I L O R D E V I ? ? D E V I E by Doina DAMIAN, Liliana ROTARU, Ancu?a NECHITA, Costic? SAVIN () [Corola-publishinghouse/Science/83089_a_84414]
-
este capabilă să îndepărteze adaosul de prelucrare sub formă de particule mici, însă în număr foarte mare, fenomenul fiind cunoscut sub denumirea de eroziune. Agentul care dă naștere energiei concentrate poate fi energia electrică, termică, chimică, electrochimică, plasmă, fascicul de electroni, ioni sau neutroni, laser, particule de material, unde ultrasonice etc. Ceea ce este nou în tehnologie la un moment dat este ceva neconvențional. Dar, devenind cunoscut în timp și aplicat universal, se transformă din neconvențional în convențional. Apar alte tehnologii neconvenționale
Agenda2004-45-04-c () [Corola-journal/Journalistic/283014_a_284343]
-
Savii. Prin anii 1955-1956, studiile sistematice în domeniul tehnic îi determină pe cercetători să remarce că, pe plan mondial, încep să fie utilizate noi tehnologii, numite inițial electrotehnologii: prelucrarea prin eroziune electrică, chimică, electrochimică, prelucrarea cu plasmă, cu fascicul de electroni, cu ultrasunete etc. În perioada 1957-1958, profesorul Aurel Nanu a organizat, la Catedra de Tehnologie Mecanică, primul laborator de electrotehnologii din România. Apoi, în 1974, devine conducătorul Centrului de Cercetări în Tehnologii Neconvenționale, nou înființat de către Ministerul Educației și Învățământului
Agenda2004-45-04-c () [Corola-journal/Journalistic/283014_a_284343]
-
după această tehnologie funcționează și acum, atât în țară, cât și în străinătate. Școala de tehnologii neconvenționale din Timișoara, păstorită de profesorul Nanu, a cercetat fenomenele de bază ale eroziunii electrice, electrochimice, electrice complexe, cu plasmă, cu radiații corpusculare de electroni, cu radiații laser, cu unde ultrasonice și cu jet de apă. La prelucrarea prin eroziune electrică, ca urmare a cercetărilor efectuate, s-a ajuns ca, față de productivitatea maximă obținută în condiții normale de prelucrare, productivitatea să crească cu 20 ÷ 60
Agenda2004-45-04-c () [Corola-journal/Journalistic/283014_a_284343]
-
se formuleze prognoze și programe de extindere a tehnologiilor neconvenționale în prelucrarea metalelor la noi în țară și pe plan mondial. Cercetările în domeniul prelucrării cu plasmă au urmărit debitarea cu plasmă și microplasmă. În domeniul prelucrării cu fascicul de electroni, scopul cercetărilor a fost de a asigura conducerea procesului de prelucrare utilizând calculatorul electronic. Preocupările în utilizarea laserului pentru operațiile de prelucrare au fost orientate spre studiul posibilităților de găurire a diamantului cu ajutorul laserului, precum și a posibilității de utilizare a
Agenda2004-45-04-c () [Corola-journal/Journalistic/283014_a_284343]
-
elemente cu numere atomice pare și mulți izotopi stabili. Se spune că ytriul-89 e mai abundent decât se crede că ar fi, din cauza procesului-s, care oferă destul timp izotopilor creați prin alte procese să se dezintegreze prin emisie de electroni (neutron → proton). Un proces lent ca acesta tinde să favorizeze izotopii cu numărul atomic de masă (A = protoni + neutroni) în jur de 90, 138 și 208, care au un nucleu atomic neobișnuit de stabil cu 50, 82 și 126 neutroni
Ytriu () [Corola-website/Science/305370_a_306699]
-
mici de 88 se dezintegrează în special prin emisia de pozitroni (proton → neutron) pentru a forma izotopi de stronțiu (Z = 38). Izotopii ytriului cu numere de masă egale sau mai mari de 90 se dezintegrează cu predilecție prin emisia de electroni (neutron → proton) pentru a forma izotopi de zirconiu (Z = 40). Izotopii cu numere de masă egale sau mai mari de 97 se dezintegrează și prin emisia de neutroni întârziată β. Ytriul are cel puțin 20 de izomeri metastabili sau excitați
Ytriu () [Corola-website/Science/305370_a_306699]
-
că ytriul e aproape exclusiv trivalent, pe când circa jumătate din lantanide pot avea valențe diferite de 3. Fiind un metal de tranziție trivalent, ytriul formează diverși compuși anorganici, în general cu numărul de oxidare +3, oferindu-și toți cei 3 electroni de valență. Un bun exemplu e oxidul de ytriu (III) (), cunoscut și ca ytria, un solid alb cu 6 coordonate. Fluorura, hidroxidul și oxalatul ytriului sunt insolubile în apă, pe când bromura, clorura, iodura, nitrura și sulfatul său sunt toate solubile
Ytriu () [Corola-website/Science/305370_a_306699]
-
și ca ytria, un solid alb cu 6 coordonate. Fluorura, hidroxidul și oxalatul ytriului sunt insolubile în apă, pe când bromura, clorura, iodura, nitrura și sulfatul său sunt toate solubile în apă. Ionul Y e incolor în soluție din cauza absenței de electroni și nivelul energetic d și f. Apa reacționează ușor cu ytriul și compușii săi, formând . Acidul nitric sau fluorhidric concentrat nu atacă ytriul, dar alți acizi mai puternici o fac. Cu halogenii, ytriul formează trihalogenuri cum ar fi fluorura de
Ytriu () [Corola-website/Science/305370_a_306699]
-
de oxidare ciudat al atomilot de cupru, care cumva duce la supraconductibilitate. Teoria supraconductivității la temperaturi mici a fost bine înțeleasă încă de când teoria BCS a fost dezvoltată în 1957. E bazată pe o caracteristică stranie a interacțiunii între 2 electroni într-o rețea cristalină. Totuși, teoria BCS nu explică superonductivitatea la temperaturi mici, iar mecanismul ei precis e încă un mister. Ceea ce e cunoscut e faptul că, compoziția materialelor din oxid de cupru trebuie strict controlată pentru ca supraconductibilitatea să apară
Ytriu () [Corola-website/Science/305370_a_306699]
-
de buzunar și a ceasurilor. Ele sunt fabricate din materiale semiconductoare similare cu cele utilizate în electronică la cipurile semiconductoare din componența dispozitivelor semiconductoare. Când lumina soarelui este absorbită de aceste materiale, cu participarea particulelor subatomice, și fluxul dirijat de electroni ce ia naștere, reprezintă electricitate. Acest proces de conversie a energiei luminii în energie electrică se numește efect fotovoltaic. De aceea, celulele fotovoltaice nu trebuiesc confundate cu alte sisteme de conversie ale energiei solare. Ele sunt notate cu simbolul PV
Energie solară fotovoltaică () [Corola-website/Science/312820_a_314149]
-
de doctorat; pentru această lucrare, de Broglie a primit Premiul Nobel pentru Fizică în 1929, fiind astfel primul care a primit un Premiu Nobel pentru o teză de doctorat. După eforturile lui Max Planck și Albert Einstein pentru înțelegerea comportamentului electronilor și a ceea ce avea să fie cunoscut drept fizica cuantică, Niels Bohr a început (printre altele) să încerce să explice comportamentul electronilor. El a venit cu idei fundamentale noi despre electroni și a calculat matematic ecuația Rydberg din spectroscopie, o
Ipoteza De Broglie () [Corola-website/Science/311842_a_313171]
-
Premiu Nobel pentru o teză de doctorat. După eforturile lui Max Planck și Albert Einstein pentru înțelegerea comportamentului electronilor și a ceea ce avea să fie cunoscut drept fizica cuantică, Niels Bohr a început (printre altele) să încerce să explice comportamentul electronilor. El a venit cu idei fundamentale noi despre electroni și a calculat matematic ecuația Rydberg din spectroscopie, o ecuație empirică. Această ecuație explică energiile luminii emise când hidrogenul gazos este ionizat. Din păcate, modelul său funcționa doar pentru configurația atomului
Ipoteza De Broglie () [Corola-website/Science/311842_a_313171]
-
lui Max Planck și Albert Einstein pentru înțelegerea comportamentului electronilor și a ceea ce avea să fie cunoscut drept fizica cuantică, Niels Bohr a început (printre altele) să încerce să explice comportamentul electronilor. El a venit cu idei fundamentale noi despre electroni și a calculat matematic ecuația Rydberg din spectroscopie, o ecuație empirică. Această ecuație explică energiile luminii emise când hidrogenul gazos este ionizat. Din păcate, modelul său funcționa doar pentru configurația atomului de hidrogen, dar ideile lui erau atât de revoluționare
Ipoteza De Broglie () [Corola-website/Science/311842_a_313171]
-
spectroscopie, o ecuație empirică. Această ecuație explică energiile luminii emise când hidrogenul gazos este ionizat. Din păcate, modelul său funcționa doar pentru configurația atomului de hidrogen, dar ideile lui erau atât de revoluționare încât au schimbat vederile clasice asupra comportametului electronilor și au deschis calea unor noi concepții în domeniile incipiente ale mecanicii cuantice și fizicii cuantice. Louis de Broglie a încercat să dezvolte ideile lui Bohr, și a forțat aplicarea lor la atomi mai complecși decât cel de hidrogen. De
Ipoteza De Broglie () [Corola-website/Science/311842_a_313171]
-
încercat să dezvolte ideile lui Bohr, și a forțat aplicarea lor la atomi mai complecși decât cel de hidrogen. De fapt, el căuta o ecuație care să explice caracteristicile ondulatorii ale materiei. Ipoteza sa avea să fie confirmată atât pentru electroni cât și pentru obiecte macroscopice. În ecuația lui De Broglie, lungimea de undă a unui electron este o funcție de constanta lui Planck (6,626 x 10 joule secunde) împărțită la impulsul obiectului. Când acest impuls este foarte mare (relativ la constanta
Ipoteza De Broglie () [Corola-website/Science/311842_a_313171]
-
cel de hidrogen. De fapt, el căuta o ecuație care să explice caracteristicile ondulatorii ale materiei. Ipoteza sa avea să fie confirmată atât pentru electroni cât și pentru obiecte macroscopice. În ecuația lui De Broglie, lungimea de undă a unui electron este o funcție de constanta lui Planck (6,626 x 10 joule secunde) împărțită la impulsul obiectului. Când acest impuls este foarte mare (relativ la constanta lui Planck), atunci lungimea de undă a obiectului este foarte mică. Este cazul obiectelor macroscopice. Dat
Ipoteza De Broglie () [Corola-website/Science/311842_a_313171]