6,028 matches
-
dezvăluie gândul fatal ce-l însuflețește. Într-adevăr, inginerul reia raționamentul din Jurnal. Simte că Dumnezeu e necesar și că El trebuie să existe. Dar, totodată, știe că Dumnezeu nu există și că nu poate exista. "Cum de nu înțelegi, exclamă el, că acest motiv e suficient pentru a te omorî?" Atare atitudine are și în cazul lui câteva din consecințele absurde. Acceptă, din indiferență, ca sinuciderea lui să fie utilizată în folosul unei cauze pe care o disprețuiește. "Am hotărât
[Corola-publishinghouse/Science/85119_a_85906]
-
a fost inventat de Moceanu. El se compune..." "din două părți", se auziră deodată vocile ascultătorilor. Încântat și surprins, individul surâse în sine. "Partea lemn..." zise el..., "...oasă", îl completă auditoriul. "...și partea fier..." "oasă", se ridicară vocile noastre. "Domnilor, exclamă individul (și își propti o clipă bărbia în piept de satisfacție), e o adevărată plăcere să ai de-a face cu intelectuali."" (Marin Preda, Cel mai iubit dintre pământeni) "Culpabilizarea intelectualilor pentru vini imaginare a fost o acțiune predilectă a
[Corola-publishinghouse/Science/1510_a_2808]
-
aproape de elefant. Primul dintre ei a atins urechea mare și lată a elefantului și a simțit cum se mișcă ușor, înainte și înapoi și spuse imediat: elefantul este ca un evantai mare. Al doilea atinse picioarele mari și nemișcate și exclamă: nu, este ca un copac. Ați greșit amândoi, spuse al treilea. Elefantul este ca o funie cu noduri și foarte dură. Acesta tocmai atingea coada elefantului în acel moment. Imediat al patrulea orb puse mâna pe un fildeș al elefantului
Secretul fericirii în viaţa consacrată : însemnări psihologice şi metodice by Giuseppe Crea () [Corola-publishinghouse/Science/101008_a_102300]
-
greierul care era deja în agonie. „Acum nu, însă s-a meritat atunci”, răspunse greierul. Și furnica: „Trebuie să-ți spun un lucru, dar nu știu dacă pentru tine este o veste bună sau nu. Există un antidot!” „Imediat, imediat”, exclamă greierul. „Cred că tu nu poți să-l folosești”, replică furnica, „deoarece mai întâi te face să te simți foarte rău și mai apoi te însănătoșește”. „Rea veste” trase concluzia greierul, „văzând că eu nu pot să investesc într-o
Secretul fericirii în viaţa consacrată : însemnări psihologice şi metodice by Giuseppe Crea () [Corola-publishinghouse/Science/101008_a_102300]
-
rival, a pariat că-l va întrece pe emul. Și-a pus toată energia la bătaie și când a fost gata i-a așezat în față rivalului opera. Acesta a stat o clipă pe gânduri și, recunoscându-se învins, a exclamat profetic: "E atât de minunată pictura, încât, în curând, vei muri, fiindcă ți-ai ars tot seul!" Într-adevăr, prețul capodoperei a fost moartea creatorului, ca în mitul Meșterului Manole. Cred că un lucru similar s-a petrecut și cu
[Corola-publishinghouse/Science/1565_a_2863]
-
în plâns. Se-ntâmpla în anul când Nietzsche i-a luat locul lui Eminescu în nebunie. "Acesta e acel Nietzsche mărturisește Kundera care mi-e drag, așa cum mi-e dragă și Tereza, care mângâie un câine bolnav de moarte"442. Exclam: cât de puțin au înțeles românii nebunia lui Eminescu, ivită din pricini similare, acel Eminescu care și-a descălțat ghetele pentru un cerșetor! În cazul Terezei, este vorba de cățelușa Karenin, bolnavă de cancer, de la care Tomas și Tereza au
[Corola-publishinghouse/Science/1565_a_2863]
-
oamenii, o lecție care nu vine la timp își pierde efectul. − Ținând cont că liberul arbitru ne-a fost dat, probabil că forurile donatoare nici nu se sinchisesc cine știe ce, conchise Bart. Mai apoi, după un scurt bilanț tacit al discuției, exclamă cu surpriză: − Fir-ar să fie! Ca să vezi în ce probleme teologice ne-am afundat pornind de la un banal furt! Banal o fi, nu-i vorbă, dar mă exasperează lipsa noastră de antidot împotriva-i și ifosele nobiliare ce ne
[Corola-publishinghouse/Science/84994_a_85779]
-
Toyama, 98%. Chiar în tabăra Aliaților, aceste bombardamente au trezit reacții diferite. Președintele Truman, care autorizase atacul atomic, a declarat: "This is the greatest thing in history". Căpitanul L. Lewis, copilotul avionului, în momentul în care a văzut "ciuperca", a exclamat îngrozit My God, what have we done? Un sondaj de opinie efectuat după bombardament arată că 72% dintre britanici au fost în favoarea bombardamentului, iar 21% l-au condamnat. ****************************** Cu ocazia logodnei sale cu prințul Philip al Greciei, prințesa Elisabeta a
by ADRIAN NICOLESCU [Corola-publishinghouse/Science/1104_a_2612]
-
În căutarea intrusului. Comèdiile lui I. D. Ionescu se mută din grădina de vară În casa lui Jupân Dumitrache: „A scăpat sărmanul... Ce comèdie! Doamne sfinte! Dacă-l prindea Chiriac, Îl omora. Vezi dumneata cine mi-a fost soră-mea Zița!” - exclamă Veta. Protagonist al unei comèdii devine și Dumitrache Titircă; cu năduf Îi vorbește lui Ipingescu despre scena pândei reciproce, desfășurate tensionat și repetitiv: „JUPÂN DUMITRACHE: Ei! haide!... dar unde mă gândeam eu că o să mi se Întâmple un așa ceva
Personajul feminin din opera comică a lui I. L. Caragiale by Iulia Murariu Hînțești () [Corola-publishinghouse/Science/91904_a_92327]
-
sărea ochilarii din ochi și giubenul din cap de auzea câinii din Giurgiu”; „... și să-l umflu” etc. Teatrul e pe punctul de a se transforma În circ, Însă coate-goale „a avut noroc! Mare noroc a avut bagabontul; a scăpat!”, exclamă cu năduf jupânul. Se Înțelege că «noapte furtunoasă» e cea În care tânărul Rică, În căutarea amoarei lui, nimerește din greșeală În casa negustorului, dar furtunoase sunt și serile petrecute la Iunion. Cu adevărat furtunoase sunt Însă peripețiile lui Rică
Personajul feminin din opera comică a lui I. L. Caragiale by Iulia Murariu Hînțești () [Corola-publishinghouse/Science/91904_a_92327]
-
de faptul că lumea e o amplă scenă, eroii caragialieni din creația comică a scriitorului par a se urmări permanent În propriul rol. Prefectul Tipătescu, uluit de faptul că incredibilul e mai acut În realitatea imediată decât În realitatea ficțională, exclamă: „Atâta neglijență nu se pomenește nici În romane, nici Într-o piesă de teatru.”; replica lui e și acuză, la adresa amantei care a pierdut scrisorica, și expresie a revoltei față de o situație În care, vrând-nevrând, e erou de comedie. Artificiul
Personajul feminin din opera comică a lui I. L. Caragiale by Iulia Murariu Hînțești () [Corola-publishinghouse/Science/91904_a_92327]
-
și Întrevederea venerabilului, apoi a soției acestuia cu mișelul de Cațavencu („Prefectul trebuie să ne dea cheia comèdiei ăștia...”, consideră Brânzovenescu), dar și alegerea, În cele din urmă, nu a liderului grupului tânăr, inteligent, (Cațavencu), ci a ramolitului Dandanache. Tipătescu exclamă dezamăgit: „Ce lume! ce lume! ce lume!...”. Trahanache, În replică - la distanță -, constată detașat afectiv: „Așa e lumea, n-ai ce-i face...”. Adică răul mundan e imuabil și nu stă În puterea unui biet muritor s-o Îndrepte. Bâlciul
Personajul feminin din opera comică a lui I. L. Caragiale by Iulia Murariu Hînțești () [Corola-publishinghouse/Science/91904_a_92327]
-
lectura. Dar, ca și în cazul cinematografiei, cartea va continua să existe și în veșminte electronice, ceea ce nu-i va afecta esența, chiar dacă o va lipsi de unele dintre darurile ei de neînlocuit, care l-au făcut pe Arghezi să exclame: Carte frumoasă, cinste cui te-a scris. Transformarea cititorului virtual într-unul real ar fi marele premiu al cărții în România contemporană. Pentru aceasta e nevoie de cărți interesante și de mediatizarea lor într un mod profesionist. E imposibil ca
Biblioteca - centru de documentare și informare by Valentina Lupu () [Corola-publishinghouse/Science/390_a_1244]
-
Domnului! Sensul termenului Osana a cunoscut în paradigma rostirii aramaice, evoluția de la statutul de formulă prin care era solicitat ajutorul Divinității la cel de pronunțare a laudei, a prea-măririi, a slăvirii Divinității. Pe lângă cei care erau motivați și îndemnați să exclame acest cuvânt din motivații strict mundane, cum ar fi cele social-politice, au existat, desigur, și participanți care credeau în sosirea unui eliberator din negura decadenței spirituale, unui mântuitor ce ar redeschide porțile edenice ferecate în clipa de blestem a întovărășirii
[Corola-publishinghouse/Science/84933_a_85718]
-
sale. Mai precis, se împletește aici regrettul pentru suferințele ce le vor îndura oamenii cu regretul pentru incapacitatea acestora de a-și trezi conștiința chiar și în ultimul ceas al orologiului divin. Îngerul șoptește acel vai! pe care îl va exclama prea târziu umanitatea damnată, el anticipează tragedia și exclamă încă ne-rostitul întru solidaritate, empatie, asistare, regret, dar și apostrofare acel vai, ce drame urmează să se prăbușească asupra voastră fiind dublat de un vai, ce ați făcut cu voi
[Corola-publishinghouse/Science/84933_a_85718]
-
ce le vor îndura oamenii cu regretul pentru incapacitatea acestora de a-și trezi conștiința chiar și în ultimul ceas al orologiului divin. Îngerul șoptește acel vai! pe care îl va exclama prea târziu umanitatea damnată, el anticipează tragedia și exclamă încă ne-rostitul întru solidaritate, empatie, asistare, regret, dar și apostrofare acel vai, ce drame urmează să se prăbușească asupra voastră fiind dublat de un vai, ce ați făcut cu voi? unde v-ați alunecat ființa? această interogare-mustrare amintind de
[Corola-publishinghouse/Science/84933_a_85718]
-
Personajele biblice pozează cu naturalețea și candoarea unor modele în carne și oase. Într-un episod narat de acelasi infatigabil Cunningham, Blake i se adresează unui prieten: ""Nu mă deranja", șopti el, "am pe cineva care-mi pozează". "Îți pozează?!" exclama oaspetele uluit, "unde este și cine este? Eu nu văd pe nimeni". "Dar eu îl văd, domnule", spuse Blake pe un ton superior, "iată-l acolo, este Lot; poate că ai citit despre el în Biblie"" (Bentley, Jr., 1975, p.
Demiurgul din Londra. Introducere în poetica lui William Blake by Cătălin Ghiţă [Corola-publishinghouse/Science/1394_a_2636]
-
părinți, ies și aceștia afară, dar ei nu văd ab sol ut nimic în locul indicat de copii. După un timp, au venit și copiii Francoise Ric her - 11 ani - și Jeanne - Marie Lebosee - 9 ani. La rândul lor și aceștia exclamă: - Ah, ce Frumoasă Doamnă! Are o rochie albastră cu stele de aur! În final, copiii au relatat celor din jur - care, pentru a nu îngheța de frig, cântau cântece religioase -, c ă d intr-odată cadrul oval s a lărgit
Îngusta cărare către lumină by Marian Ciornei () [Corola-publishinghouse/Science/1225_a_2212]
-
distanță textul inscripției nou apărute : „Dar rugați-vă copiii mei Dumnezeu vă va împlini dorințele în scurt timp Fiul meu este impresionat.” Când oamenii adunați în jurul tinerilor au auzi t c uvintele „Fiul Meu”, preotul și unii dintre ei au exclam at: ” Aceasta este Sfânta Fecioară!” Evenimentul de la Pontmain a fost completat de o a doua apariție, survenită în ziua următoare și care a avut efecte mult mai impresionante. În ziua de 18 ianuarie 1871, armatele prusace, care invadaseră Franța și
Îngusta cărare către lumină by Marian Ciornei () [Corola-publishinghouse/Science/1225_a_2212]
-
încă obiceiul ca funcționarii Curții să-i prindă de brațe și să-i oblige să-și plece capul pe ambasadorii și membrii suitei lor când se prezentau în fața sultanului. După obișnuitul schimb de discursuri dintre reprezentantul străin și primul-ministru, funcționarii exclamau: „Întru slava Celui Veșnic, necredincioșii trebuie să se încline în fața gloriosului nostru sceptru”. Umilirea delegaților trebuia să simbolizeze inferioritatea puterii țărilor pe care le reprezentau. În epoca președintelui Theodore Roosevelt, toți diplomații erau primiți împreună pe 1 ianuarie pentru a
[Corola-publishinghouse/Science/2126_a_3451]
-
Henry Wotton, un ambasador englez de la începutul secolului al XVII-lea: „un om sincer, trimis în străinătate ca să mintă pentru țara sa”. Atunci când Metternich a fost informat de decesul ambasadorului Rusiei în timpul Congresului de la Viena, se spune că ar fi exclamat: „Este adevărat? Care a fost motivul pentru care a făcut așa ceva?”. Versiunea modernă a deprecierii diplomației acordă o importanță deosebită unui aspect anume al tehnicii diplomatice - caracterul ei secret. În timpul primului război mondial și în perioada următoare s-a bucurat
[Corola-publishinghouse/Science/2126_a_3451]
-
cei pe care i-a pierdut. El intuiește că narat poate genera semnificații simbolice care, descifrate sau intuite, pot provoca o revelație.18 Povestea să despre ce s-ar fi putut întâmpla ("Dumnezeule, câte nu s-ar fi putut întâmpla!" exclama) conține procedee ale suspansului fantastic din povestirile cu fantome, iar podul plin de vechituri al vechii case boierești a generălesei este un decor romantic potrivit 19. Secvență din filmul Eu sunt Adam reconstituie evenimentele din această perspectivă, fantomele morților familiei
[Corola-publishinghouse/Science/1489_a_2787]
-
ca orice suflet din starea bardo în fața luminii clare, el simte teamă, dar și fericire în același timp. Însă Antim are privilegiul de a fi călăuzit. "[P.P. Antim] Dar față continuă să-l tragă după ea. Unde vrei să mergem? exclama foarte bine dispus. Vrei să trecem prin oglindă? [P.M. Melania] Față începu să râdă și întoarse capul." 23 Oglindă e înapoiă noastră, Manole. N-o vezi? și i-o arată întinzând ușor brațul. [G.P. Antim] Întoarse și el capul. [Antim
[Corola-publishinghouse/Science/1489_a_2787]
-
trebui să citim Suma Teologica sau cel puțin Biblia cu benzi desenate." De altfel, trimiterile la textul acestei piese sunt facute și la nivelul replicilor personajelor. Cand Topé, artistul, vrea să-i povestească lui Fodère un vis92, acesta din urmă exclama asemeni Arhitectului: "Tu rêves toujours la même chose, toujours la même chose, toujours le jardin des délices, toujours Bosch..."93 2.1.1. j. Înmulțirea pâinilor și a peștilor: sardine și hamburgeri Referitor la episodul înmulțirii pâinilor și peștilor, există
[Corola-publishinghouse/Science/1489_a_2787]
-
maxim racord între povestea și semnificația Graalului cu lumea contemporană este aceea în care Jack, asemenea personajelor din povești, încearcă să intre în "castel", de unde recuperează vasul râvnit de Parry. Ineditul momentului și momentul nocturn al "aventurii" îl fac să exclame: "Noroc că nu se mai uita nimeni în sus", ceea ce conferă un plus de siguranță momentului. Se face clar raportarea la societatea contemporană, la lipsa reperelor credinței, la firul rupt cu divinitatea, la desacralizare. Momentul doar în aparență amuzant al
[Corola-publishinghouse/Science/1489_a_2787]