2,203 matches
-
nu doream ca fundațiile mele să-mi supraviețuiască. Aveam mari rezerve legate de filantropie, deoarece contrazice esența caracterului uman. Oamenii sunt prin natura lor egoiști, însă filantropii trebuie să fie generoși, ceea ce dă naștere la diverse contradicții și tendințe spre ipocrizie. Ca fondator, am simțit că eu sunt mai potrivit să protejez fundația de astfel de capcane decât o comisie ghidată de responsabilități instituționale. între timp mi-am schimbat părerea. Am ajuns să cred că aș fi egoist dacă aș lăsa
[Corola-publishinghouse/Administrative/1960_a_3285]
-
diplomați, ambasadorii cu guvernele, guvernele cu marțienii, marțienii cu pământenii... Încet-încet, toți devenim specialiști în codificare și decodificare; încet-încet, toți intrăm în acea rețea uriașă pusă în slujba acelei mari puteri numite de moraliști anacronici, pe timpuri, în copilăria spionajului - ipocrizia. IUNIE ’69 REZ. CAP. PREC.: Încet-încet, din toată afacerea Marcovici nu vor mai viețui decât amănuntele, așa cum unui mort îi mai crește o vreme barba. Victima se va topi definitiv, enigma se va trage în mister și lumii îi vor
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2292_a_3617]
-
accente pamfletare. Atunci când descrie isprăvile intelectuale ale favoriților săi, el nu-și poate camufla aroganța: „Cu sângele său rece imperturbabil și cu mână foarte sigură, Prochoros plimbă spada dialecticii aristotelice și tomiste pe rana palamită, dând astfel cep buboiului de ipocrizie” (col. 1805). El critică mai cu seamă inconsecvența Bisericii ortodoxe. Conform poziției sale, rușii ar fi respins palamismul începând cu secolul al XVIII-lea, în vreme ce, chiar în sânul Bisericii grecești, lucrurile nu sunt întotdeauna clare: Biserica greacă contemporană afișează deschis
[Corola-publishinghouse/Administrative/1996_a_3321]
-
chiar și la nivel retoric, înclin să cred că astăzi nici un politician român n-ar mai spune senin că nu dă drumul la dosare, indiferent din ce motiv. Chiar și cei care se opun vehement activității DNA au învățat minima ipocrizie de a spune că nu e treaba lor să dea ordine în justiție. Genul de ipocrizie minimal necesară pentru a crea obișnuințe pe termen lung. Dar această declarație a lui Adrian Năstase este relevantă și pentru alte două teme: cine
Eu votez DNA!De ce merită să apărăm instituţiile anticorupţie by Cristian Ghinea () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1332_a_2898]
-
spune senin că nu dă drumul la dosare, indiferent din ce motiv. Chiar și cei care se opun vehement activității DNA au învățat minima ipocrizie de a spune că nu e treaba lor să dea ordine în justiție. Genul de ipocrizie minimal necesară pentru a crea obișnuințe pe termen lung. Dar această declarație a lui Adrian Năstase este relevantă și pentru alte două teme: cine susține lupta cu corupția și care a fost, de fapt, raportul dintre factorii interni și impulsul
Eu votez DNA!De ce merită să apărăm instituţiile anticorupţie by Cristian Ghinea () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1332_a_2898]
-
tăcerii“ din poeziiă, despre forța iradiantă a mitului eminescian, ajuns să inspire operații subtile de sabotaj, precum în palpitantul „Dosar M“ din 1885, despre experimentele ironice realizate de către inteligentul Caragiale, autor cu un perfect auz al tuturor disonanțelor encomiastice, al ipocriziei cuprinse în tămâiere, al imposturii epigonilor eminescieni. Romanța eminesciană este și ea excelent analizată ca text „subversiv“, care amenință coerența transparentă a genului, „falsificându-l“ prin note de neașteptată profunzime și de o prospețime care nu mai e romanțioasă. Criticul
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2198_a_3523]
-
timp de 6 ani, apoi nu știu câte rezidențiate și specializări, pentru ca în final să primești un salariu mic. Vai, săracii de ei, mai bine ar pleca, pentru că statul (adică bugetul, adică NOIĂ nu face nimic. Mie asta mi se pare curată ipocrizie. Lua-m-ar naiba de comunist! Deci ai o gagică. Răpănoasă, țărancă, needucată, nu s-ar uita nici dracu’ la ea. O iei, o duci la coafor, o îmbraci, după care începe să se simtă faină și se duce cu
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2198_a_3523]
-
mi-aș injecta un drog. Îmi aduc propria moarte aproape de suflet și mă îmbăt cu ea seară de seară. Ajung să miros a moarte ca alții a rachiu. Și nu sînt sigur dacă aceasta nu-i decît o formă a ipocriziei mele de a mă nega. Cu încetul, neliniștea morții ocupă tot. Nici un gînd nu mai e posibil fără ea. Și în pofida ei, tentația sinuciderii e de neînlăturat. Privindu-mi mîinile, în ele coboară o rece amorțeală și nu mai pot
Celsius : 41.1 by Victor Cojocaru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/464_a_721]
-
interviul. Mai am de pus o mulțime de întrebări. Dați-le-ncolo de intrebari! o sfătui Adrian. — Ce-ați zis? — Rupeți-le. Să luăm totul de la capăt după sauna. Fără nici un interviu. Fără întrebări și răspunsuri previzibile. Fără măști. Fără ipocrizie. Să fie pur și simplu o conversatie ce-și urmează cursul firesc. Ce ziceți? Fanny îl sfredeli pe Adrian cu privirea. Lui nu i se clinti nici un mușchi al fetei. — O să vă aduc un halat de baie și-un prosop
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1918_a_3243]
-
ați citit articolul despre Șam Sharp, n-ați simțit - pe langă compasiune și furie oarbă și tot ce mai trebuie să simtă un prieten într-o astfel de situație - și un fel de plăcere nemărturisita? Vreau adevărul. „Fără măști, fără ipocrizie.“ Se aplecă înainte, sfredelindu-l cu privirea, și îl sili s-o privească în ochi. — Bine! Fie! Recunosc că da. Fanny se destinse și ofta satisfăcută. — Mulțumesc. — Dar ce cumplită mărturisire mi-ai cerut, zise Adrian. Tare te mai urăsc
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1918_a_3243]
-
imaginea unui schit departe de lume, într-o peșteră în vârful munților. "Dumnezeu îmi trimite un semn. Mă cheamă la el", își zisese și se călugărise spre stupoarea a lor săi. De viață monahală cu problemele, restricțiile și adesea cu ipocriziile ei, se simțise străin. Părăsise mănăstirea în sutană, însoțindu-se doar de un toiag și de un vas de alamă. Peregrina fără vreo direcție anume, ajutând viața în toate manifestările ei: o plantă bolnavă, un câine vagabond cu care-și
Cutia cu bătrâni by Andrei Oișteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/824_a_1749]
-
prunul din curtea MaxiBarului, ăla pe care întinde Mariana rufele. - Hai noroc și să fiți fericiți! - Și ție să-ți trăiască copilul! Sănătate! Cuvinte nespuse pluteau între ei. Două vene de pe fruntea lui Zelea stăteau mai-mai să plesnească de atâta ipocrizie. - Și zi așa, Mișule, o să-ți fiu naș. - Orice naș își are nașul! - Așa e. Hai noroc. Mai ții tu minte, Mișule... Mișu ținea minte bine. Așa de bine, că dacă ar mai fi avut halterele alea, i-ar fi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2066_a_3391]
-
în buzunar. Și câți o să am de-acum încolo! Se opri la magazinul Muzica. Mișu se gândise inițial să cumpere niște CD-uri cu colinde, să aibă cu el niște muzică românească. Apoi își dădu seama că asta e o ipocrizie, dacă aici asculta muzică americănească, atunci abia aștepta s-o audă acolo, live! Așa că achiziționă câteva icoane pe sticlă, pe care se gândi că ar putea să le vândă binișor dincolo. Ar merge și o carte de drum, se gândi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2066_a_3391]
-
bazaconii: Neue bessen kehren gut5....adică: măturile astea, noi, l-au măturat și pe Petrea Păun, chiaburul cel vrednic. Apoi, șontâcăind pe piciorul său de invalid de război către Nicanor, cumnatu-său, care-l privea urât și întrebător, se umili cu ipocrizie și cu prefăcută amiciție: Hai, bre, cumnate, scoate, de la Rezervele de stat, o țigară de tutun! Că, după ce o fumez, ți-o-i da-o înapoi... Nicanor Galan nu-și mai aminti de țigara oferită lui Iuga, nici de bejenirea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1512_a_2810]
-
prima, o părere sinceră și democrată: O, domnule Profesor, noi credeam că ne veți spune pe îndelete o poveste de dragoste despre Canibala aia interesantă, care viețuiește între flori tropicale, despre Vânătorul sălbatec, descătușat, așa cum nu suntem noi, albii, de ipocrizii și de false pudori burgheze, despre fericirea extremă, întrevăzută prin fumul de canabis indica, despre orgii tribale ale negrilor, veritabile festinuri cu carne albă ale acestora, antamate sub influența misterioasă a Lunii Pline... Or, eu, cum să vă spun, nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1512_a_2810]
-
pentru a vorbi despre ea, chiar dacă notele ei din școală probabil că nu fuseseră prea strălucite. Avea Însă un fel de bun-simț destul de rar În zilele noastre, știa cum să refuze ce nu-i convenea, putea detecta cea mai mică ipocrizie și se minuna de o mulțime de mărunțișuri. Probabil că acesta a fost motivul pentru care am luat hotărârea de a nu mă mai vedea cu ea, În ziua În care mi-am dat demisia de la vechea slujbă. Probabil că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1950_a_3275]
-
evident, îl poți evita. O curvă va gândi ca o curvă, istoria cu Maria Magdalena a fost un dezastru pentru omenire. Un exemplu prost urmat de prea multe ori. Nu există pocăință care să spele totul; nu am întâlnit, încă, ipocrizie mai mare. Îl urăsc pe Magistrat la fel ca mai-nainte: revenirea lui e o necesitate temporară. Hoarda asta de zăbăuci trebuie ținută-n frâu. Condusă de o mână forte. La vremea potrivită, voi scrie câteva capitole ce vor schimba
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2239_a_3564]
-
livada de pe marginea lacului. Gherasim și Ilarion, doi călugări (foști subofițeri de miliție), aduși de maiorul Marcu odată cu ridicarea schitului, criticau rânduiala obștii; primul, respecializat în modelarea foilor de cupru, al doilea în medicină veterinară, frați de cruce întru viclenie, ipocrizie, șiretenie, pizmă. Marcu ar fi vrut să scape de ei, prea își băgau nasul peste tot, prea le știau pe toate, dar când te mai pricopsești cu un doctor ca Ilarion? Ferma număra peste 2000 de ovine, vaci 60, cai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1569_a_2867]
-
că, dacă tot era așa, ar putea să folosească timpul pentru a-și face testamentul pe care Întotdeauna refuzase să-l facă, sau dacă voia să-l cheme pe văr ca să se Împace cu el, nici nu puteau să afișeze ipocrizia obișnuită care consta În a-l Întreba dacă se simțea mai binișor, stăteau și contemplau chipul palid și istovit, apoi se uitau la ceas pe furiș, așteptând să treacă timpul și trenul lumii să revină pe linia obișnuită ca să-și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2327_a_3652]
-
ultim, dacă era corect să se spună așa ceva despre un stadiu nosologic care se anunțase ca veșnic, fuseseră expediați Înapoi În casele și În familiile lor, În ce mâini mai bune s-ar putea afla bieții de ei, Întrebau cu ipocrizie, cert este că un număr ridicat dintre ei, fără rude cunoscute nici bani să plătească taxa cerută În căminele apusului fericit, se Îngrămădeau pe acolo la nimereală, dar acum nu pe coridoare, așa cum e un obicei vechi al acestor meritorii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2327_a_3652]
-
în Germania ar mai exista foarte puțină asistență medicală, demnă de acest nume, pentru bolile mintale. Naziștii ar fi distrus medicina psihiatrică pentru simplul motiv că steaua ei călăuzitoare e un evreu. Toată chestia asta nu e decât o mare ipocrizie. În particular, mulți dintre ei continuă să subscrie la ideile lui Freud, deși în public îl reneagă. Până și așa-numitul Spital de Ortopedie pentru SS de lângă Ravensbrück nu e nimic altceva decât un spital psihiatric pentru SS. Kindermann e
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1917_a_3242]
-
Hohenlychen, lângă lagărul de concentrare Ravensbrück, unde mulți ofițeri superiori din SS sunt tratați de eufemismul răspândit care descrie boala mintală. Știi, mă surprinzi. Ca polițist, ar fi trebuit să știi cât de priceput este Reich-ul în practica unor asemenea ipocrizii convenabile. Dar uită-te la tine, cum te grăbești să creezi un mare spectacol de artificii pentru Reichsführer cu două mici pocnitori umede. O să fie dezamăgit. Îmi place să te ascult, Kindermann. Întotdeauna îmi place să văd munca altcuiva. Pariez
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1917_a_3242]
-
faimos pentru cruzimea cu care a condus Inchiziția spaniolă în demersul său împotriva ne-catolicilor, mergând până la adoptarea unui decret care prevedea expulzarea tuturor evreilor din Spania. În timpurile moderne, numele său e folosit în cultura populară ca simbol al ipocriziei și corupției morale din sânul bisericii catolice, ca instituție organizată, sau cu aluzie la alte instituții publice. . Roman pentru copii apărut în 1929, al cărui autor este scriitorul german Erich Kästner. . Numele a câtorva parcuri de distracție situate în mari
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1917_a_3242]
-
pe web, cu toate siturile alea de prost gust și tot felul de obsedați...bleac! I se încrețea pielea numai când se gândea. Era timpul să pună capăt acestei aiureli odată pentru totdeauna. — Oh, nu? Ce păcat, zise ea cu ipocrizie. Îți mulțumesc că m-ai sunat să— — Adriana! Taci odată din gură și ascultă. Este adevărat că pe Elaine n-o interesează niște articole postate pe site, dar asta numai pentru că — ești gata să auzi ce urmează? — vrea să te
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2011_a_3336]
-
care fac reiting? Tu faci ceva? Mai ai puțin și muști din frunză, nu te supăra, o veni toamna peste noi, cu tot cu scumpiri și draci turbați, da` vorba este că pierzi esențialul. Scandalul ne face pe noi, Gicule, scandalul, invidia, ipocrizia și reitingul. Pentru reiting și-ar Înfige cuțitele În beregăți. Dacă dacii vroiau reiting, romanii plecau cu coada-ntre picioare. Pe columnă era dacia tv! Sunteți duși cu pluta. Uite cum intră necazul pe poarta cârciumii, cu vânt și brumă
De-ale chefliilor (proză umoristică) by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/781_a_1580]