3,359 matches
-
lumii. Fiu de preot, din ținutul Neamțului, Constantin-Virgil Gheorghiu a simțit chemarea precursorilor, târziu, după finalizarea studiilor de Litere, Filosofie și Drept, când fiind în exil, a studiat Teologia la Universitatea din Heidelberg. În anul 1963 devine preot sub jurisdicția Patriarhiei ecumenice, iar mai târziu este hirotonisit iconom stavrofor 1 și va fi sub privegherea canonică a Patriarhiei Române. Revelatoare, din multiple unghiuri de vedere, sunt și epistolele trimise din Paris, orașul luminii absolute, Prea Fericitului Patriarh Justinian Marina (1901-1977), care
Contribuții inedite la biografia lui Constantin- Virgil Gheorghiu by Nicolae Scurtu () [Corola-journal/Memoirs/2489_a_3814]
-
de Litere, Filosofie și Drept, când fiind în exil, a studiat Teologia la Universitatea din Heidelberg. În anul 1963 devine preot sub jurisdicția Patriarhiei ecumenice, iar mai târziu este hirotonisit iconom stavrofor 1 și va fi sub privegherea canonică a Patriarhiei Române. Revelatoare, din multiple unghiuri de vedere, sunt și epistolele trimise din Paris, orașul luminii absolute, Prea Fericitului Patriarh Justinian Marina (1901-1977), care l-a stimulat și orientat spre reconsiderarea și redefinirea valorilor morale și canonice ale Bisericii Ortodoxe Române
Contribuții inedite la biografia lui Constantin- Virgil Gheorghiu by Nicolae Scurtu () [Corola-journal/Memoirs/2489_a_3814]
-
epublica] P[opulară] R[omână] * Paris, 30 martie 1966 Slavă Domnului, acum am terminat cu economatul și cu cele materiale. Prea Fericirea Voastră, toate jurnalele din Apus au publicat, că după mai bine de 20 de ani de întrerupere, biserica Patriarhiei Române din Paris și-a reluat activitatea. Într-adevăr, cu concursul teologului Mihai Constandache, am oficiat prima liturghie în duminica de la începutul postului. Întâi am slujit, în paraclisul pe care l-am amenajat în salonul meu. Cum însă a sluji
Contribuții inedite la biografia lui Constantin- Virgil Gheorghiu by Nicolae Scurtu () [Corola-journal/Memoirs/2489_a_3814]
-
și dacă în locul lui nu este nici un preot român, acest sfânt locaș românesc cade în mâini străine și va fi mai greu să mai fie recuperat. Aștept o hotărâre a Prea Fericirii Voastre. Sa béatitude Patriarche de Roumanie Palatul Sfintei Patriarhii Bucarest, R[epublica] S[ocialistă] R[omânia] * Le révérend père Virgil Gheorghiu de la Sainte Eglise Orthodoxe Roumaine de Paris 16, Rue de Siam Paris, ș1 iulie 1966ț Înalt Prea Fericite Părinte, Ambasada Română din Paris mi-a remis oficial, din partea
Contribuții inedite la biografia lui Constantin- Virgil Gheorghiu by Nicolae Scurtu () [Corola-journal/Memoirs/2489_a_3814]
-
père Virgil Gheorghiu de la Sainte Eglise Orthodoxe Roumaine de Paris 16, Rue de Siam Paris, ș1 iulie 1966ț Înalt Prea Fericite Părinte, Ambasada Română din Paris mi-a remis oficial, din partea Prea Fericirii Voastre, titlul de iconom stavrofor și Crucea Patriarhiei Române. Cu toate că știu că nu sunt vrednic nici pe departe de atâta cinste, mă bucur din adâncul inimii și rog pe bunul Dumnezeu să vă răsplătească, căci numai Dumnezeu o poate face, și să dăruiască Prea Fericirii Voastre sănătate, putere
Contribuții inedite la biografia lui Constantin- Virgil Gheorghiu by Nicolae Scurtu () [Corola-journal/Memoirs/2489_a_3814]
-
a încrederii cu care am fost copleșit de Prea Fericirea Voastră. Vă sărut mâna sfântă care conduce neamul meu și în genunchi vă mulțumesc copleșit de arhiereasca dărnicie a Prea Fericirii Voastre. Preotul Virgil Gheorghiu Sa béatitude Justinian,Patriarhul României Patriarhia Română, Bucarest République Socialiste de Roumanie Note Originalele acestor epistole se află la Arhivele Naționale ale României. București. Fond Dudu Velicu. Dosar nr. 1373, filele 3-22. 1. Preot sau arhimandrit care poartă, ca distincție ecleziastică, o cruce de aur pe
Contribuții inedite la biografia lui Constantin- Virgil Gheorghiu by Nicolae Scurtu () [Corola-journal/Memoirs/2489_a_3814]
-
elita culturală ucraineană (intelectuali, scriitori, artiști și clerici) au fost „eliminați”, executați sau închiși în deceniul următor. Campania împotriva Bisericii Ucrainene autocefale a culminat cu lichidarea ei î 1930, parohiile rămase după arestarea a numeroși preoți ucraineni fiind supuse direct Patriarhiei Ruse. După încheierea luptelor primei conflagrații mondiale, partea estică a fostei provicii austro-ungare Galiția și o parte a Volâniei, care făcuse parte din Imperiul Rus, a devenit teatru de lupte în timpul războiului polono-sovietic. Ucrainenii considerau că aceste teritorii le aparțin
Istoria Ucrainei () [Corola-website/Science/318793_a_320122]
-
(în și în ) (n. 21 mai 1952, orașul Kirovohrad, RSS Ucraineană) este un cleric ortodox din Ucraina, care îndeplinește în prezent funcția de Episcop de Kirovohrad și Novomîrhorod (fiind aflat sub oblăduirea canonică a Patriarhiei Moscovei și a întregii Rusii). Printre alte demnități deținute se numără și cea de Vicar al Mitropoliei Cernăuților și Bucovinei, cu titlul de Episcop de Cozmeni (1992-1993). s-a născut la data de 21 mai 1952, în orașul Kirovohrad din
Pantelimon Romanovski () [Corola-website/Science/313658_a_314987]
-
secretar al Administrației Eparhiale din Crimeea și Protopop al raionului Kerci. Timp de un an, a fost cleric în cadrul grupării schismatice intitulate Biserica Ortodoxă Autonomă a Ucrainei. După ce s-a pocăit de fapta sa, a reintrat în cadrul Bisericii Ortodoxe Ucrainene - Patriarhia Moscovei. La data de 2 iulie 1992, ieromonahul Pantelimon Romanovski a fost numit de către Sf. Sinod al Bisericii Ortodoxe Ucrainene în funcția de Vicar al Eparhiei de Cernăuți și Bucovina, cu titlul de Episcop de Kițman (în ). A fost hirotonit
Pantelimon Romanovski () [Corola-website/Science/313658_a_314987]
-
s-au pusteit"". Ea a luat măsuri de restaurare a mănăstirii (care nu au dat roade) și a făcut-o metoc al Mănăstirii Galata din Iași (ctitorie a lui Petru Șchiopul), care la rândul ei era închinată (din 1619) către Patriarhia Ierusalimului. Domnitorul Miron Barnovschi-Movilă al Moldovei (1626-1629, 1633) a întărit la 17 ianuarie 1626 prin însemne de hotar stăpânirea Mănăstirii Hlincea asupra terenului din jur. Închinarea Hlincei către Mănăstirea Galata nu a fost mai prielnică așezământului monahal, care a început
Mănăstirea Hlincea () [Corola-website/Science/307813_a_309142]
-
Hlincea, situată ""aproape de târgul Iași, sub făget"", a fost ctitorită de vistiernicul Zota Tzigara. Domnitorul Gheorghe Duca (1668-1672) a pus Mănăstirea Hlincea sub ascultarea Mănăstirii Cetățuia (ctitorită de el și sfințită la 29 iunie 1672 și închinată la rândul ei Patriarhiei Ierusalimului), rămânând multă vreme ca metoc al acesteia din urmă (până în anul 1990). În schimbul Hlincei, el oferea mănăstirii grecești Mănăstirea Zlataust, zidită rapid în 1682. În ianuarie 1717, când o oaste austriacă comandată de căpitanul belgian François (Ferentz) Ernaut se
Mănăstirea Hlincea () [Corola-website/Science/307813_a_309142]
-
mult mai lungă. Se obișnuia ca domnii și boierii mai înstăriți să facă donații mănăstirilor în bunuri sau în moșii. Cu timpul, veniturile mănăstirilor s-au transformat din resurse necesare desfășurări activității de cult în simple surse de venit pentru patriarhiile și mănăstirile cărora erau închinate. Obligațiile către administrația Țărilor Române erau ignorate. Călugării străini beneficiau de un statut care-i scotea de sub incidența legilor românești. Ei acumulaseră, pe diverse căi, averi impresionante. Cu toate că Regulamentul Organic a introdus obligativitatea plății dărilor
Secularizarea averilor mănăstirești () [Corola-website/Science/321442_a_322771]
-
către stat în proporție de un sfert din veniturile realizate, măsura a rămas literă moartă din cauza refuzului călugărilor greci de a se supune acestuia. Chestiunea nu putea fi reglementată datorită sprijinului pe care Imperiul Rus și Imperiul Otoman îl acordau Patriarhiei de la Constantinopol. Încă de la începutul domniei sale, Alexandru Ioan Cuza avea în programul său de reforme secularizarea averilor mănăstirești. În 1859, când Poarta a decis printr-un decret să le scutească de la plata contribuțiilor către stat, guvernul român și-a manifestat
Secularizarea averilor mănăstirești () [Corola-website/Science/321442_a_322771]
-
anul 1924 când mănăstirea și patrimoniul său sunt recâștigate pe cale juridică reintrând în compunerea Bisericii Ortodoxe Române. În 1930, patriarhul Miron Cristea decide reînființarea Mănăstirii Plătărești, ca mănăstire de călugări, hotărând totodată să mute aici atelierul de fabricat lumânări al Patriarhiei. Mănăstirea va suferi daune însemnate după cutremurul din 1940. Pentru refacerea bisericii s-au efectuat noi lucrări de reparație și consolidare, între anii 1942-1943, finanțate de stat prin Comisiunea Monumentelor Istorice, cu un deviz inițial de 200.000 lei, majorat
Mănăstirea Plătărești () [Corola-website/Science/330085_a_331414]
-
au nici o pregătire de specialitate"”. În urma acestor relatări a rezultat o mobilizare largă a organizațiilor internaționale de profil, care au acționat pentru a ajuta la remedierea situației. Spitalul și-a încetat existența în primii ani după revoluție, clădirile fiind returnate Patriarhiei Române, iar biserica mănăstirii Plătărești devenind biserică de parohie. Majoritatea surselor contemporane (în special cele din mediul online) afirmă că numele mănăstirii Plătărești ar proveni de la numele primului egumen grec al mănăstirii: „"Plastara"” sau „"Platara"”. Probabil că toate aceste surse
Mănăstirea Plătărești () [Corola-website/Science/330085_a_331414]
-
în special cele din mediul online) afirmă că numele mănăstirii Plătărești ar proveni de la numele primului egumen grec al mănăstirii: „"Plastara"” sau „"Platara"”. Probabil că toate aceste surse se bazează pe informațiile cuprinse într-un articol din "Ziarul Lumina", oficiosul Patriarhiei Române, apărut în 2008, în care se face referire la o relatare a „"... unuia dintre puținii monahi ai sfântului lăcaș, părintele Rafail, care ne povestește că denumirea localității Plătărești, implicit a lăcașului de cult cunoscut drept Mănăstirea Plătărești, provine de la
Mănăstirea Plătărești () [Corola-website/Science/330085_a_331414]
-
Căinari (1907). În cele două sate basarabene în care a fost învățător, tatăl a ridicat cu concursul sătenilor clădirile de școală, înființând cămine culturale, dotate cu biblioteci și aparate de radio, la care era ascultată duminica slujba religioasă transmisă de la Patriarhia Română din București, iar, în restul săptămânii, programele postului național. Unicul său frate, Vladimir Coloșenco, absolvent de gimnaziu comercial, a executat o condamnare politică de opt ani într-un lagăr sovietic la gurile fluviului Ienisei, în Siberia (1940-1948), după care
Mircea Coloșenco () [Corola-website/Science/308729_a_310058]
-
unic adresant: Dr. Maria Ciorănescu din București, sora lui Nicolae, Alexandru, Gheorghe, Ecaterina Ciorănescu, o adevărată dinastie de intelectuali, precum și, în anexe, sentințele de condamnare la moarte (1945) și de reabilitare post-mortem ale lui Pamfil Șeicaru (1995), actul de donație Patriarhiei Române a Mănăstirii Sf. Ana din Orșova (1975). Conține patru eseuri și trei medalioane (A.C. Cuza, C. Stere, Nicolae Iorga), toate scrise în exil. Coperta a IV-a: o scrisoare a lui Miron Cristea, Patriarhul României, adresată lui Pamfil Șeicaru
Mircea Coloșenco () [Corola-website/Science/308729_a_310058]
-
de crearea alfabetelor glagolitic și chirilic, urmată de răspândirea literaturii în limba bulgară veche către nord. Bulgara a devenit lingua franca a unei părți însemnate din Europa de est, căpătând mai târziu numele de slavonă veche. În 927 a fost recunoscută independența Patriarhiei Bulgariei. Între secolele al VII-lea și al X-lea, populația locală de protobulgari, de origine turcică, a fost treptat asimilată de restul populației, de origine slavă. Începând cu secolul al X-lea, s-a statornicit numele de bulgar pentru
Țaratul Bulgar () [Corola-website/Science/320215_a_321544]
-
bulgară, oprind expansiunea lui Simeon I către vest. După moartea lui Simeon, în 927, puterea bulgară a intrat în declin. Printr-un tratat de pace din același an, bizantinii au recunosut titlul imperial al fiului său, Petru I, cât și Patriarhia Bulgară. Această pace nu a adus, însă, prosperitate Bulgariei. De la începutul domniei, Petru I s-a confruntat cu probleme și frământări interne cu frații lui, iar în anii 930 a fost forțat să recunoască independența regiunii predominant-sârbești Rascia. Cea mai
Țaratul Bulgar () [Corola-website/Science/320215_a_321544]
-
(în ) este o unitate bisericească administrativă cu regim special misionar-pastoral, care are rolul de a coordona viața spirituală a credincioșilor ortodocși ucraineni din România. El este subordonat direct Patriarhiei Române. În prezent, își are sediul în orașul Sighetu Marmației (județul Maramureș), pe Str. Bogdan Vodă nr. 12. El este condus de către pr. vicar general Ioan Pițura. Statutul Bisericii Ortodoxe Române, aprobat de Sfântul Sinod al BOR la 28 noiembrie
Vicariatul Ortodox Ucrainean din România () [Corola-website/Science/317450_a_318779]
-
de către pr. vicar general Ioan Pițura. Statutul Bisericii Ortodoxe Române, aprobat de Sfântul Sinod al BOR la 28 noiembrie 2007, prevede la articolul 6 că Vicariatul Ortodox Ucrainean, cu sediul în municipiul Sighetu Marmației, este o unitate dependentă direct de Patriarhia Română. Articolul 73 al aceluiași statut conține o serie de prevederi cu privire la organizarea Vicariatului și anume : Cei mai mulți dintre ucrainienii din România au fost până în anul 1948 de confesiune greco-catolică. Desființarea Bisericii Române Unite cu Roma în anul 1948 a însemnat
Vicariatul Ortodox Ucrainean din România () [Corola-website/Science/317450_a_318779]
-
în anul 1952, fiind transformat în protopopiat ortodox ucrainean de coordonare, cu sediul în comuna Poienile de sub Munte (județul Maramureș) și aflat în subordinea Episcopiei Ortodoxe de Cluj. Această organizare a funcționat până în anul 1990, primind anual sprijin financiar de la Patriarhia Română. În perioada regimului comunist, în anul 1963, au fost desființate școlile în limba ucraineană, bisericile ucrainene rămânând singurul loc unde s-a vorbit în limba ucraineană. După Revoluția din decembrie 1989, Vicariatul Ortodox Ucrainean, cu sediul la Sighet, a
Vicariatul Ortodox Ucrainean din România () [Corola-website/Science/317450_a_318779]
-
Vicariatul Ortodox Ucrainean, cu sediul la Sighet, a fost reînființat, fiind recunoscut de Sfântul Sinod al Bisericii Ortodoxe Române în ședința de lucru din 12 februarie 1990. El este o unitate autonomă din punct de vedere administrativ, dar subordonat canonic Patriarhiei Bisericii Ortodoxe Române. În prezent, Vicariatul Ortodox Ucrainean din România este organizat în două protopopiate: Cele două protopopiate își întind jurisdicția asupra a 32 de parohii cu 32 de lăcașuri de cult în care slujesc 27 de preoți și a
Vicariatul Ortodox Ucrainean din România () [Corola-website/Science/317450_a_318779]
-
hatmanul tătar Yermak să-i învingă pe tătarii siberieni. Yermak a fost ucis în luptă însă trupele ruse și-au instaurat prezența permanentă în regiune. În politica externă, cea mai importantă acțiune din timpul domniei lui feodor a fost înființarea Patriarhiei. În 1589, mitropolitul Job, un aliat apropiat lui Boris Godunov, a fost ridicat la rangul de patriarh cu consimțământul patriarhului de la Constantinopole. În 1591 prințul Dmitri, fratele de nouă ani al țarului Feodor, a fost găsit mort, cu o rană
Feodor I al Rusiei () [Corola-website/Science/333664_a_334993]