2,060 matches
-
Precupețele oftau după Gheorghe: - -Lau luat, sărăcuțul, și ce om cumsecade era! Apoi se răstiră la negustori: - Da mai tăceți dracului, că se întoarce el odată și-o să vedeți voi! Iani își mângâia gușa și striga la prăvăliași: - Scoateți, bre, plăcintele afară, că nu are cine să le mai fure! Muierile aruncară cu roșii terciuite în tarabele lor. - Huo! Că voi sînteți mai pungași decât ei! Vindeți bostanul cu doi lei felia, nu vă e milă de omul sărac! Fir-ați
Groapa by Eugen Barbu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295563_a_296892]
-
au înființat. - Bună ziua la negustori! a zis cel tânăr. Cațaonul înlemnise. Nici nu mai mișca. Codoșul își freca palmele cu bucurie. - Ce mai faceți, bre? a întrebat negustorul, cu jumătate gură. - Bine, dar matale? Și i-au răsturnat taraba cu plăcinte. Grecul holbase ochii. - Să nu crîcnești! Credeai că ai scăpat de noi? - Bine, mă!... 1-a dojenit și Gheorghe cu vocea lui frumoasă. De ce nu ne-ai respectat, mă? Că eram în lume, aveam treabă cu comisarul... De ce râdeai, mă
Groapa by Eugen Barbu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295563_a_296892]
-
așa e, comentai eu. Nu-mi place această nouă tendință a actrițelor de a-și purta adevăratul nume. În anii patruzeci, nu scăpa una nebotezată. Adică, Jeanne Tripplehorn, Renée Zellwiger, Michelle Pfeiffer - toate sună la fel de atractiv ca o marcă de plăcintă cu carne de porc. Sunt perfect de acord, draga mea, zise Hugo, de pe celălalt flanc, ajungându-ne din urmă. Asta ți-o spune unul al cărui nume adevărat este Brian Dumpster. Bill își râse în barbă. —Brian Dumpster! repetă el
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2065_a_3390]
-
acasă. Trebuie să mă duc să-mi spăl lucrurile. Ah, Dumnezeule, și eu, spusei eu, gândindu-mă la starea în care erau așternuturile mele și simțind cum mă ia frigul și apoi cu leșin, din capul stomacului, ca după o plăcintă cu carne prost digerată. O să spăl totul la temperatură maximă și văd eu ce se întâmplă. Cel puțin, așa o să fie dezinfectate. Nu vii la repetiție, Sam? Pe MM nu o deranjează câtuși de puțin dacă vrei să asiști. Eu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2065_a_3390]
-
toți ai săi? Ascultând-o, copil fiind, așteptam de fiecare dată cu nerăbdare să ajungă la mujabbanât, turtele acelea calde cu brânză albă pudrate cu scorțișoară și muiate în miere, la prăjiturile din pastă de migdale sau de curmale, la plăcintele umplute cu semințe de pin și cu nuci și parfumate cu apă de trandafiri. La ospăț, musafirii n-au băut decât sirop de migdale, se jura maică-mea cu evlavie. Se ferea să adauge că, dacă nu se turnase picătură
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2041_a_3366]
-
părăsiți de familii, dați afară de prin casele lor. O galerie de bătrâni mai mult decât nevoiași, resemnați, firavi, ca niște animale bolnave, aciuați pe lângă o măsuță, privind pofticios cum îți beai paharul de iaurt, îți rumegai chifla sau mușcai din plăcinta aburindă. Nu puteam rezista privirilor flămânde. Nu mi-am pus niciodată problema că ar putea fi mincinoase. Nu cred nici acum că un om poate privi în gura altui om, îndurerat și pofticios, dacă nu ar fi într-adevăr flămând
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2046_a_3371]
-
Lambrache de la raion“, au arestat-o, au ținut-o doi ani la orezărie și când s-a întors nu mai avea nimic. Doar picioarele putrezinde. Veneam acolo fascinat de poveștile lor. Pentru un kefir, o bucată de salam sau câteva plăcinte puteam să-i ascult cum își deșertau desaga suferințelor. Nu m-am îndoit nici o clipă că poate inventau, poate improvizau spre a mă impresiona pe mine sau pe alții. Îmi era milă și, din puținul meu, credeam că le alin
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2046_a_3371]
-
pe care ne jucam deseori. În poartă, un nuc mare, umbros. Toamna, omul acela bătea nucile și ne lăsa să le adunăm pe cele căzute în stradă. Nevasta lui, o mândrețe de femeie, ieșea uneori duminicile la poartă și împărțea plăcinte celor care se întâmpla să treacă pe drum. În acea noapte am auzit duduitul motorului mașinii. Era în postul Crăciunului. Noapte sticloasă. M-au trezit zgomotul mașinii și țipetele acelei femei. M-am dus la fereastră. Nu vedeam până spre
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2046_a_3371]
-
continuat el. Ce să iau? — Nu, e în regulă. Nu știu ce trebuie, încă nu m-am hotărât. Mă duc eu. Nu bat atâta drum până la Sainsbury, o să fac un drum scurt la SavaMart și iau niște carne tocată să fac o plăcintă ciobănească, da? Chiar și într-un loc înfiorător cum e SavaMart, carnea tocată e acceptabilă. (Gata, am spus-o. I-am zis pe nume. Nu chiar cu voce tare, dar măcar în gând. SavaMart: ce cuvânt nesuferit și neatractiv, care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2259_a_3584]
-
pâinea și alte chestii. Nu-s buni. Ia pieptul de pui și ne descurcăm fără biscuiți. Și fără pâine, bine? Să nu iei pâine și biscuiți. Așa că de mâine mă apuc de regimu’ bazat pe proteine. Diseară la ceai avem plăcintă cu carne și cartofi prăjiți, așa c-o să mănânc doar carnea și cartofii prăjiți și o să las la o parte aluatu’. O să-mi fie mai ușor așa. Charlie D etest SavaMart, dar nu puteam să-i zic lui Judy că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2259_a_3584]
-
caz, Judy, a spus Charlie încet. Nu doresc să te plictisesc cu munca mea, te asigur. Și, fără îndoială, n-ai uitat că a fost ideea ta să merg la magazinul de după colț. Oricum, nu-mi place în mod deosebit plăcinta ciobănească. —Ba-ți place! De ce naiba n-ai zis că n-ai chef? Nu poți zice că am vrut eu, nu? N-o fac pentru mine, să știi. Aș fi la fel de mulțumită cu un sendviș sau o salată- chiar mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2259_a_3584]
-
mai impunătoare din cauza pufoaicelor și a pantofilor înalți, privind de sus și amenințând orice profesor suficient de curajos încât să se amestece în bătăile și certurile lor. Am decis să fiu cu mintea la problemele de la Archer câtă vreme terminam plăcinta și, după ce am pus-o la cuptor, m-am dus sus cu intenția să mă aranjez un pic în dormitor, dar m-am oprit în pragul camerei lui Ben. Am bătut tare, sperând că ascuțimea sunetului își va croi drum
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2259_a_3584]
-
lihnit. Poate că am rămas cu căldura zâmbetului său. În orice caz, m-am simțit mai ușurată, îmi amintesc, când m-am răsucit să merg înapoi spre bucătărie, iar sentimentul de mulțumire a persistat când am deschis cuptorul să verific plăcinta. Prin urmare, nu era cu totul rău înainte să se întâmple. Ar fi tentant să spun că mă așteptam la asta, că semnele erau evidente, că viața noastră era nejustificată. Dar nu era - absolut deloc - și nu se poate spune
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2259_a_3584]
-
Nici ea n-ajunge de la muncă decât la șase și nu-i place că trebe să facă de mâncare pentru mine imediat cum ajunge. Așa că mereu mănânc după muncă. Peștele e bun și n-are atâtea calorii ca unele din plăcintele de la cantină, așa că-mi iau pește când au. Cu cartofi prăjiți și salată. Și salata e bună. —Iubitu’ tău a venit? Sheila avea gura plină cu salată de varză, da’ tot auzisem ce-a zis. Îi plăcea să mă-ntrebe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2259_a_3584]
-
decembrie. Cu cât se apropie mai mult Crăciunul, cu atât o urăsc mai mult. O să pună cât de curând bradul ăla în magazin și toți clienții or să-nceapă să cumpere prăjituri de Crăciun și pachete de carne tocată pentru plăcinte și altele. Urăsc să văd plin cu din astea la casă, mă deprimă în ultimu’ hal, nuș’ de ce. — A, nu, e-n regulă moșu’. Naiba știe de ce vine mereu la casa mea - tre’ să știe că-s de două ori
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2259_a_3584]
-
Domnului de voi dacă ascultați? Ce bucurie, ce sentimente frumoase aveam în suflet! Eram atât de fericiți că Maica Domnului ne iubea și venea în fiecare an la noi de această sărbătoare. Erau sărbători la care știam că se coc plăcinte, toate gospodinele din mahala puneau împreună totul și coceau la o casă, unde se adunau toți împreună și mâncau. Era de sâmbăta pomenirii lui Lazăr, cel înviat a patra zi din morți. Și încă multe alte obiceiuri plăcute și interesante
La lumina candelei by Lidia Vrabie () [Corola-publishinghouse/Imaginative/100967_a_102259]
-
Galina, lele Anișoară, Tudoriță și Serghei, Marie și Vladimir! Vă iubim pe toți și ne este tare dor de voi!”. Fiecare gospodină cocea pâinea pentru familia sa în cuptoare acasă. Sâmbăta seara, în casa noastră se aduna atâta pâine și plăcinte proaspete și calde, de parcă aș fi copt eu în cuptorul meu. Fiecare din ele dorea să facă pomană și se gândea: „Cutare coace și ea, cealaltă la fel, cealaltă la fel... mă voi duce să fac pomană la profesori, că
La lumina candelei by Lidia Vrabie () [Corola-publishinghouse/Imaginative/100967_a_102259]
-
Hai, la făcut băiță și repede la culcare în pătuc, la călduț! îi zisei eu. Copilul ascultă și făcu ce-i spusesem. După ce-l spălasem, îmbrăcându-l, el zise trist: - Mamă, astăzi tanti Genia nu ne-a adus pâine și plăcinte. Eu nu observasem aceasta, dar copilul așteptase toată după amiaza ca să vină tanti Genia cu pâinica și plăcinta caldă. Suferea și nu înțelegea cum de putuse uita tanti de noi. Stătea deja în pătucul lui. Îmi plăceau suflețelele lor curate
La lumina candelei by Lidia Vrabie () [Corola-publishinghouse/Imaginative/100967_a_102259]
-
făcu ce-i spusesem. După ce-l spălasem, îmbrăcându-l, el zise trist: - Mamă, astăzi tanti Genia nu ne-a adus pâine și plăcinte. Eu nu observasem aceasta, dar copilul așteptase toată după amiaza ca să vină tanti Genia cu pâinica și plăcinta caldă. Suferea și nu înțelegea cum de putuse uita tanti de noi. Stătea deja în pătucul lui. Îmi plăceau suflețelele lor curate și sincere. Încercasem să-i dau vreo explicație care să-l fi ajutat să adoarmă mai ușor. - Eu
La lumina candelei by Lidia Vrabie () [Corola-publishinghouse/Imaginative/100967_a_102259]
-
căci chiar în acel moment auzim boc-boc în geam și cuvintele: - Deschide-mi, sunt vecina! M-am dus să deschid și când intrarăm în cameră, copilul era în picioare. Vecina nu uitase de noi, venise cu pâinica proaspătă și cu plăcinte. Pe fața copilul o expresie de bucurie se născuse. Vecina se grăbea, își ceruse iertare că venise așa târziu și se îndreptă spre ușă. Copilul îi zise: - Eu te-am așteptat, tanti Genia! Vecina, care avea o inimă atât de
La lumina candelei by Lidia Vrabie () [Corola-publishinghouse/Imaginative/100967_a_102259]
-
o inimă atât de bună ca și pâinea pe care o cocea, cuprinse copilul, îl sărută și îi zise: - Știam, puiule, de aceea și am venit. Ieșisem să-mi petrec vecina. Când intrasem, copilul mânca cu poftă o bucățică de plăcintă. - Vezi, îmi zise el bucuros, ți-am spus că a copt azi! Își frecă palmele mânuțelor, una de alta (așa făcea, și face și acum încă, când era mulțumit tare de ceva) și se culcă. Acum, peste mulți ani, vreau
La lumina candelei by Lidia Vrabie () [Corola-publishinghouse/Imaginative/100967_a_102259]
-
Știi, mi-a vorbit de o țară plină cu fluturi albaștri. Tu ce crezi, există așa ceva? Dincă îi ocoli privirea. Îngână moale: ― Cred că există. De ce să nu existe... ― Dă-mi o țigară și trusa. ― Ce vrei să faci? ― O plăcintă cu carne! Gluma i se părea grozavă, râdea cu lacrimi repetînd: O plăcintă cu carne, o plăcintă cu carne! Ai o rimă la plăcintă? ― Flintă. Dascălu începu să fredoneze: ― În țara cu fluturi albaștri / Iepurașul pișicher / Trăgea de coadă un
Bună seara, Melania. Cianură pentru un surâs by Rodica Ojog-Brașoveanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295600_a_296929]
-
crezi, există așa ceva? Dincă îi ocoli privirea. Îngână moale: ― Cred că există. De ce să nu existe... ― Dă-mi o țigară și trusa. ― Ce vrei să faci? ― O plăcintă cu carne! Gluma i se părea grozavă, râdea cu lacrimi repetînd: O plăcintă cu carne, o plăcintă cu carne! Ai o rimă la plăcintă? ― Flintă. Dascălu începu să fredoneze: ― În țara cu fluturi albaștri / Iepurașul pișicher / Trăgea de coadă un rinocer / Țintarul cu o flintă / Îl făcu plăcintă... Scoase un film și-l
Bună seara, Melania. Cianură pentru un surâs by Rodica Ojog-Brașoveanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295600_a_296929]
-
îi ocoli privirea. Îngână moale: ― Cred că există. De ce să nu existe... ― Dă-mi o țigară și trusa. ― Ce vrei să faci? ― O plăcintă cu carne! Gluma i se părea grozavă, râdea cu lacrimi repetînd: O plăcintă cu carne, o plăcintă cu carne! Ai o rimă la plăcintă? ― Flintă. Dascălu începu să fredoneze: ― În țara cu fluturi albaștri / Iepurașul pișicher / Trăgea de coadă un rinocer / Țintarul cu o flintă / Îl făcu plăcintă... Scoase un film și-l derulă în fața becului. ― Hm
Bună seara, Melania. Cianură pentru un surâs by Rodica Ojog-Brașoveanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295600_a_296929]
-
există. De ce să nu existe... ― Dă-mi o țigară și trusa. ― Ce vrei să faci? ― O plăcintă cu carne! Gluma i se părea grozavă, râdea cu lacrimi repetînd: O plăcintă cu carne, o plăcintă cu carne! Ai o rimă la plăcintă? ― Flintă. Dascălu începu să fredoneze: ― În țara cu fluturi albaștri / Iepurașul pișicher / Trăgea de coadă un rinocer / Țintarul cu o flintă / Îl făcu plăcintă... Scoase un film și-l derulă în fața becului. ― Hm, yală nemțească... Am să pregătesc mai multe
Bună seara, Melania. Cianură pentru un surâs by Rodica Ojog-Brașoveanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295600_a_296929]