2,294 matches
-
de teren, echipele stabileau dosare genealogico-biologice pentru fiecare locuitor al satului, În care erau Înregistrate nu doar statisticile vitale ale subiectului, ci și o serie de date genealogice, În cadrul cărora erau evidențiate În special patologiile ereditare ale generațiilor anterioare, precum sifilis, alcoolism sau comportament infracțional. Strategia folosirii Într-o manieră complementară a experienței de teren și a unei abordări profund biologice a sociologiei a devenit centrală În educația universitară, la sfârșitul anilor ’30. În acea perioadă, Gusti, ca ministru al Instrucțiunii
[Corola-publishinghouse/Administrative/1967_a_3292]
-
scară neexperimentată până atunci. Un număr uriaș de vieți omenești au căzut victime nu doar frontului, ci și celor câteva epidemii care s-au răspândit cu ușurință și altor probleme de sănătate ce au apărut tot atunci pe scară largă. Sifilisul, de exemplu, nu fusese considerat o problemă semnificativă În România Înainte 1914. La sfârșitul războiului Însă, numărul celor infectați de sifilis și de alte boli venerice atinsese dimensiunile unor veritabile epidemii. Adoptarea În 1910 a Legii Cantacuzino, după numele promotorului
[Corola-publishinghouse/Administrative/1967_a_3292]
-
care s-au răspândit cu ușurință și altor probleme de sănătate ce au apărut tot atunci pe scară largă. Sifilisul, de exemplu, nu fusese considerat o problemă semnificativă În România Înainte 1914. La sfârșitul războiului Însă, numărul celor infectați de sifilis și de alte boli venerice atinsese dimensiunile unor veritabile epidemii. Adoptarea În 1910 a Legii Cantacuzino, după numele promotorului ei, a reprezentat un pas important către crearea unei rețele instituționale În domeniul sănătății publice, susținută de stat. Legea oferea prima
[Corola-publishinghouse/Administrative/1967_a_3292]
-
responsabilitățile tuturor angajaților de sub jurisdicția ministerului erau minuțios detaliate În Legea Moldovan și, În același timp, ministerului i se atribuiau noi responsabilități și prerogative. În particular, legea prezenta În detaliu noi metode de combatere a bolilor venerice, În special a sifilisului 28. Conform noilor reglementări, monitorizarea apariției bolilor venerice și Încercarea de a le Împiedica răspândirea nu erau atribuții ale poliției, ci ale personalului medical, care era responsabil pentru administrarea tratamentului obligatoriu, În mod gratuit pentru cei ce nu și-l
[Corola-publishinghouse/Administrative/1967_a_3292]
-
o relație eugenică, datorită avantajelor de statut social și putere În cadrul relației maritale de care se bucurau. Cu alte cuvinte, nu pare probabil ca o femeie săracă și sedusă să fi acuzat un bărbat bogat că a infectat-o cu sifilis sau altă boală venerică, În timpul unei relații sexuale Întâmplătoare. Șansele acestei femei de a fi compromisă de proces erau mult mai mari decât ale bărbatului pe care am presupus că l-ar fi putut aduce În fața justiției. În acest caz
[Corola-publishinghouse/Administrative/1967_a_3292]
-
p. 575. 72. Vezi Victor Săhleanu, Începuturile medicinii sociale În România: George Banu, București, 1979, capitolul 4. 73. Vezi capitolul 3. 74. În 1933, au fost alocate aproape 40 de milioane de lei pentru tratamentul afecțiunilor sociale, al tuberculozei și sifilisului și pentru punerea În funcțiune a plășilor rurale, care ofereau aproape exclusiv servicii de medicină preventivă În zonele rurale. Bugetul acelui an a fost de 818003100 de lei. Suma cheltuită pentru medicină preventivă reprezenta o creștere semnificativă față de cele 25
[Corola-publishinghouse/Administrative/1967_a_3292]
-
Alexandru, Selecția valorilor, Editura secției biopolitice a Astrei, Sibiu, 1943. Rosenblatt, Hawa, „Certificatul medical prenupțial”, Medical Thesis, În Surgery, București Medical School, 1936. Roșu, Nicolae, „Școala caracterului”, Cuvântul, vol. 17, serie nouă, nr. 2, 15octombrie 1940, p. 1. Rotman-Cerna, I., „Sifilisul și căsătoria”, Universul, vol. 41, nr. 173, 3 iulie 1923, p. 6. Rusu, Liviu, „Drum liber celor Înzestrați”, Societatea de Mâine, vol. 6, nr. 1-2, 15 ianuarie-1 februarie 1929, pp. 3-4. Sadoveanu, Izabela, „Feminismul și familia”, Buletin Eugenic și Biopolitic
[Corola-publishinghouse/Administrative/1967_a_3292]
-
Ygrec, Doctorul, „Iarăși despre avorturi provocate și medicii avortori”, Adevărul, vol. 36, nr. 12152, 8 septembrie 1923, pp. 1-2. Ygrec, Doctorul, „Medicii avortori și «făcătoarele de Îngeri»”, Adevărul, vol. 36, nr. 12125, 6 august 1923, pp. 1-2. Ygrec, Doctorul, Problema sifilisului În fața bugetului țării, București, 1930. Ygrec, Doctorul, Rasa și rasismul. Cea mai mare escrocherie științifică a secolului, Adam, București ș1935?ț. Zelea-Codreanu, Corneliu, Pentru legionari, vol. 1, Totul pentru țară, Sibiu, 1936. Zeletin, Ștefan, Burghezia română. Originea și rolul ei
[Corola-publishinghouse/Administrative/1967_a_3292]
-
singură. Apoi s-a-ntors spre McCarthy, vorbindu-i peste umăr. - O să te trimit la penitenciar În Angola. - De ce, domnu’ Morton? a-ntrebat McCarthy. - Fiindcă ești un nenorocit de drogat! - Eu nu, domnu’ Morton. - Și cum e cu urmele alea de ace? - Am sifilis, domnu’ Morton. - Toți drogații au sifilis, a zis Morton. Vocea-i era domoală, condescendentă și ușor amuzată. Tipul cu pipa Încerca fără succes să facă haz pe seama unuia din negri. Negrului i se spunea „CÎrlig” din cauză că avea o mînă diformă
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2031_a_3356]
-
-i peste umăr. - O să te trimit la penitenciar În Angola. - De ce, domnu’ Morton? a-ntrebat McCarthy. - Fiindcă ești un nenorocit de drogat! - Eu nu, domnu’ Morton. - Și cum e cu urmele alea de ace? - Am sifilis, domnu’ Morton. - Toți drogații au sifilis, a zis Morton. Vocea-i era domoală, condescendentă și ușor amuzată. Tipul cu pipa Încerca fără succes să facă haz pe seama unuia din negri. Negrului i se spunea „CÎrlig” din cauză că avea o mînă diformă. - Maimuța ți se cam cațără-n
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2031_a_3356]
-
bolile psihice și îl observă pe poet, că, înainte de 1883, data îmbolnăvirii zgomotoase a poetului, el prezentase unele perioade de decompensare psihică. Acest act lansează un diagnostic care avea să se impună, deși, pentru noi, este totul dubios, nu numai sifilisul nervos, ci chiar sifilisul humoral al pacientului. Din descrieri contemporane, rezultă foarte precis alura maniacală a acestui al doilea acces: " În nebunia sa nu făcea alt rău decât, cum întâlnea vr'o tânără, o apuca de turnură, iar când a
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1542_a_2840]
-
observă pe poet, că, înainte de 1883, data îmbolnăvirii zgomotoase a poetului, el prezentase unele perioade de decompensare psihică. Acest act lansează un diagnostic care avea să se impună, deși, pentru noi, este totul dubios, nu numai sifilisul nervos, ci chiar sifilisul humoral al pacientului. Din descrieri contemporane, rezultă foarte precis alura maniacală a acestui al doilea acces: " În nebunia sa nu făcea alt rău decât, cum întâlnea vr'o tânără, o apuca de turnură, iar când a stricat două felinare de pe
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1542_a_2840]
-
să fi fost determinate de septicemia de care a suferit bolnavul în ultimele săptămâni de viață. În concluzie, tragedia bolii sale, în spiritul clinicii contemporane, nu avem nici o dovadă că Eminescu a suferit de paralizie generală progresivă și nici de sifilis. Evoluția suferințelor sale psihice conturează, în mod indubitabil, o psihoză afectivă, și anume, psihoza maniaco-depresivă, boală care s-a manifestat periodic, între crize starea intelectuală a pacientului fiind nealterată. NOTE BIBLIOGRAFICE 1) N.A. Bogdan, Orașul Iași, Iași, 1913, p. 199
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1542_a_2840]
-
prolifică sub aspectul cercetării științifice. A fost un remarcabil animator al cercetărilor de istoria medicinii. Din 1930, Catedra de neuropsihiatrie a fost atribuită profesorului Leon Ballif, care s-a remarcat ca organizator desăvârșit și ca cercetător; contribuțiile sale în domeniul sifilisului sunt consacrate pe plan mondial. Leon Ballif, în colaborare directă cu prof. Wagner von Jaureg, laureat Nobel, a înființat la Socola primul Centru de impaludare terapeutică din lume. În perioada dintre cele două războaie mondiale, Școala chirurgicală ieșeană, în cadrul căreia
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1542_a_2840]
-
o personalitate rară, de o modestie care părea că îi strivea făptura. Această modestie delicată a lui Gheorghe Zamfir, neobișnuită în societatea de astăzi, părea câteodată chiar un defect. L-am cunoscut bine, în împrejurările unei îndelungate colaborări în problema sifilisului nervos. Nu l-am perceput, datorită firii lui, ca pe un profesor, era doar un coleg perfect. Făcea parte din acea categorie (rară printre profesori) care reușește să aibă cu cei mai tineri și, firește, subordonați, relații de prietenie; nu
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1542_a_2840]
-
participat activ în campaniile antimalarice. Între 1929 și 1934, a îndeplinit repetate misiuni cu același caracter în Extremul Orient. În felul acesta, medicul Mihai Ciucă s-a identificat cu acțiunea de combatere a unor flagele cu extindere masivă: holera, malaria, sifilisul nervos. Ca om de știință dotat cu o recunoscută inventivitate și pe baza unei prodigioase activități, profesorul Ciucă a elaborat studii, cercetări și a făcut descoperiri importante în bacteriologie, în biologia bacteriofagului, mai ales, domeniu care l-a consacrat pe
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1542_a_2840]
-
Grigore Ghica" din Dorohoi și a urmat Facultatea de Științe Naturale la Iași. A fost reținut asistent și tot în acei ani a început colaborarea cu profesorii M. Ciucă și L. Ballif în cadrul Centrului Rockefeller de la Spitalul "Socola" (secția de sifilis nervos). În acest centru, de reputație mondială, împreună cu M. Ciucă, Ungureanu a elaborat studii care l-au impus ca un cercetător deosebit. Încă din 1937, s-a distins ca element cu chemare către cercetare, dar colaborarea cu M. Ciucă a
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1542_a_2840]
-
să amelioreze condițiile organizatorice. Este inițiatorul rețelei de asistență medico-socială a bolnavilor psihici din Moldova și realizatorul nucleului acestei asistențe, astăzi foarte extinsă. A organizat un centru de malarioterapie corespunzător marilor necesități tratament a unui număr impresionant de cazuri de sifilis nervos. De la înființare, acest serviciu a beneficiat de sprijinul de specialitate al profesorului M. Ciucă. În direcția studiilor de neurosifilis și de malariologie (serviciul oferind condiții de tip experimental pentru aceste studii, prin însuși specificul său), sub directa conducere a
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1542_a_2840]
-
despre activitatea medicală desfășurată în trei războaie la care a participat ca ofițer medic pe front; avea o îndelungată experiență de cercetător, în care se intersecta optica omului de laborator cu clinicianul patolog. Unele capitole, printre care tuberculoza, rahitismul și sifilisul, i-au impus numele ca o autoritate. A publicat un celebru Tratat de pediatrie, coordonând optica unor importanți pediatri români. Începând din anii '60, a fost membru al Academiei de Științe Medicale și al Academiei Române. În 1953, transferându-se la
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1542_a_2840]
-
etc. Cu numărul 169, din 25 august 1921, apare în cuprins și Foița ziarului cu „O excursie la Poiana Ițcanilor” de Illy, „A fost odată” de Crivos Dem Cruceanu, „Stațiunile noastre balneare: 76 Techirghiol 1921” - de M.C., „În lupta cu sifilisul” - de dr. Popescu Vulcanu, „Castelul de vânătoare din Poiana Ițcani” - de Delamunte, „Limba românească” de Victor Lazăr, reproducere din Cultura poporului. Dintre editoriale amintim titlurile: „Problema emigrării”, „Prietenii poporului”, „În urma împroprietăririi și publicarea Legii agrare pentru Bucovina”, „Ridicarea valutei”, „Legea
BUCOVINA ÎN PRESA VREMII /vol I: CERNĂUŢI ÎN PRESA VREMII 1811-2008 by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Memoirs/460_a_970]
-
negativă prezentă În mentalitatea țărănească, este, evident, una de rezervă ostilă. La nivelul expresiei simbolice, relațiile dintre cele două entități sunt considerate periculoase, lucru ce legitimează chiar existența unei interdicții referitoare la legăturile mai apropiate. 5. Răul „francez”: frâncul și sifilisul Toate aceste aspecte ale imaginii francezului analizate până aici, fixate În semantica etnonimului și În folclor, Își au originile, după cum am Încercat să demonstrez, În perioada medievală. Stereotipurile populare astfel formulate și transmise În timp, pe durată lungă, prin intermediul instrumentului
[Corola-publishinghouse/Science/2263_a_3588]
-
spațiul românesc, ele se evidențiază și mai puternic, prin lărgirea informației și a orizontului geografic și mental, prin asocierea unor noi conotații, care vin, de obicei, să le fortifice pe cele deja existente. Așa este cazul asocierii imaginii francezului cu sifilisul, asociere operată la nivelul terminologiei populare a maladiei. Ea se Întâlnește, probabil, Încă din secolul al XVII-lea, fiind atestată, de exemplu, la Neculce XE "Neculce" , În forma „frențe”, termen care derivă din maghiarul „franc”. În limba maghiară, asocierea dintre
[Corola-publishinghouse/Science/2263_a_3588]
-
ziua de astăzi. Ca urmare a acestei situații, cuvântul pătrunde În limba română mai ales În Transilvania, atât ca denumire a bolii, cât și ca element des Întâlnit În injurii și În limbajul trivial. Originea acestei asocieri semantice Între denominația sifilisului și francez sau, mai corect spus, Între denominația sifilisului și un anumit grup etnic, poate fi plasată În Europa Apuseană. În secolul al XVI-lea, boala este numită „rău spaniol” la italieni, „rău napolitan” la francezi, „rău francez” În nordul
[Corola-publishinghouse/Science/2263_a_3588]
-
pătrunde În limba română mai ales În Transilvania, atât ca denumire a bolii, cât și ca element des Întâlnit În injurii și În limbajul trivial. Originea acestei asocieri semantice Între denominația sifilisului și francez sau, mai corect spus, Între denominația sifilisului și un anumit grup etnic, poate fi plasată În Europa Apuseană. În secolul al XVI-lea, boala este numită „rău spaniol” la italieni, „rău napolitan” la francezi, „rău francez” În nordul Europei, iar de aici va trece, probabil, În spațiul
[Corola-publishinghouse/Science/2263_a_3588]
-
strâns de o realitate concretă care Îi justifică sensul și Îi acreditează circulația. Războaiele care traversează Transilvania În secolele XVI-XVIII și În care ostașul străin, apusean, este puternic implicat, sunt legate, În mentalitatea populară, alături de celelalte calamități, și de răspândirea sifilisului, resimțit ca o consecință directă (și persistentă) a campaniilor militare. Această relație cvasi-sinonimică dintre frânc, ostașul străin apusean, boli necunoscute, rău „francez”, viciu, ansamblul nenorocirilor provocate de războaie explică, de fapt, asocierea semantică dintre o denominație etnoculturală și termenul folosit
[Corola-publishinghouse/Science/2263_a_3588]