2,289 matches
-
o cafea? Întrebă Barnes, Îndreptându-se către o cafetieră din spatele biroului său. Deodată luminile se stinseră. Camera se cufundă În Întuneric, cu excepția luminii care mai pătrundea printr-un hublou lateral. Fir-ar să fie! răcni Barnes. Iarăși? Emerson! Emerson! Un sublocotenent intră pe o ușă laterală. — Se lucrează la defecțiune, domnule! — Ce s-a mai Întâmplat de data asta? — Avarie pe Nava ROV Bay 2, domnule. — Da' parcă au fost adăugate niște linii suplimentare pe Bay 2! — Se pare că s-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2313_a_3638]
-
unul din cei mai fervenți susținători ai proiectului SETI. Și acum, când am găsit ceva, a devenit dintr-odată contestatar. Îți amintești de lucrarea lui? Norman nu-și amintea și tocmai era pe punctul să o spună, când intră un sublocotenent care zise: — Domnule căpitan, v-am adus diagrama vizuală pe care ați cerut-o. — În regulă. Aruncă o privire spre fotografie, așezând-o pe masă. — Ce se aude cu vremea? Nici o schimbare, domnule comandant. Datele primite de la sateliți au confirmat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2313_a_3638]
-
ce au fost extrem de folositoare În adâncirea și consolidarea cunoștiințelor și formării personalității sale religioase. Într-o vacanță, invitat de un prieten, membru al organizației „Oastea Domnului” versifică drama „Samarineanul milostiv”. În primăvara anului 1953, În timp ce se afla concentrat ca sublocotenent de rezervă, așterne pe hârtie „Apocalipsiada”, epopeea creștină pe care Însă o sfârșește mult mai târziu. În primăvara anului 1948 este cooptat În organizația renașterii spirituale „Oastea Domnului” - care În acele timpuri era singura organizație militantă de rezistență creștină. Întemeetorul
Refugiaţi basarabeni apostoli ai neamului românesc by Vlad Bejan () [Corola-publishinghouse/Journalistic/91599_a_93564]
-
l-a întrebat pe Bîlbîie dacă el știa de plecarea lui Pangratty acesta i-a răspuns mustăcind, jucau domino în odăița lui de lîngă intrarea în Cramă: " Domnule adjutant, dumneata oricum nu crezi că ai avea vreo șansă să ajungi sublocotenent, după cum merg lucrurile la prefectura din Comana nici nu ai, așa că de ce să te fi zbătut să afli un fleac cum este data plecării prințului." Radul Popianu a simțit că obrazul străbătut de vinișoare subțiri i se congestionează, va trebui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1507_a_2805]
-
trebui să înștiințăm Executivul, așa a ordonat Executivul", că fiecare membru al grupului avea datoria să adune adeziuni, semnături, se distribuiau cămăși negre, insigne, că era băgată și marina militară, unul din activiștii zeloși fiind Gheorghe Teodoreseu, maistru militar, că sublocotenentul Georgescu, și el inginer, stătea în chirie pe strada Plevnei numărul 130, purta o corespondență neobișnuită cu provincia, îndeosebi cu un anume maior Stavri, aflat la țară în plasa Comana, ăsta nici nu putea fi un motiv de suspiciune, ce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1507_a_2805]
-
un mare talent băiatul ăsta, iar pe lîngă asta avea și șansă, pe scurt era omul potrivit pentru afacerea asta, era mulțumit că știuse încă o dată să descopere ceea ce trebuia descoperit, deci, Bîlbîie a pus în lumină legătura adevărată între sublocotenentul Georgescu, cel care purta o amplă corespondență, îndeosebi cu maiorul Stavri din plasa Comana, și inginerul Cezar Stoicescu, nu neapărat capul fasciei, dar cu siguranță sufletul acesteia. "Maiorul Stavri se găsește actualmente în așezarea Vladia sub ordinele unui colonel din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1507_a_2805]
-
o poziție avantajoasă, undeva foarte aproape de cei care hotărau ceva, dacă se hotăra cumva vreun lucru la acest nivel. Reușise diavolul să descopere un document extrem de important între hîrtiile lui Georgescu, cu siguranță că a ajuns să tragă țuici cu sublocotenentul ăsta care nu era prost deloc. Nu era prost, dar era nebun. Altfel nici nu se poate explica înverșunarea cu care împingea lucrurile către o situație fără ieșire. Documentul cu pricina era, la prima vedere, o prostioară, cîteva nume publice
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1507_a_2805]
-
o carte de versuri tipărită pe hârtie proastă, undeva în Bucureștii-Noi și semnata Gheorghe Vasilescu. Fusese tipărită prin mijloacele proprii ale familiei poetului. Cine era Gheorghe Vasilescu? La ora aceea nu mai era nimeni, fusese fratele acelei fete, abia ieșise sublocotenent și direct din școala militară fusese, fără să fie întrebat dacă dorea sau nu, trimis la instrucție în Marele Reich. După o foarte scurtă perioadă de instruire în care n-avusese voie să comunice cu familia și fără ca măcar familia
Viața ca o pradă by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295611_a_296940]
-
dorea sau nu, trimis la instrucție în Marele Reich. După o foarte scurtă perioadă de instruire în care n-avusese voie să comunice cu familia și fără ca măcar familia să știe unde se afla, ceea ce nu era numai cazul lui, sublocotenentul Gheorghe Vasilescu, ofițer român, fusese încadrat în rândurile armatei germane și trimis pe front, fără voia lui și împotriva nuanței de alianță dintre noi și nemți. Ofițerul căzuse în lupte. În tunica lui, un alt român, în aceeași situație ca
Viața ca o pradă by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295611_a_296940]
-
-o. Si astfel, pe când dormeam mai bine, ne-am trezit bătuți peste umăr de caporalul care venise în control, și cu toate rugămințile noaste nu ne-a iertat iar a doua zi ne-a scos la raportul comandantului de pluton: sublocotenent NĂSTURA EUGEN, care ne-a făcut observație că am dormit în timpul plantonului și ne-a citit din regulament că, Comandantul nu trebuie să treacă cu vederea nici cea mai mică abatere a subalternilor săi, și ne-a pedepșit. Fiind el
Pe urmele infractorilor by Vasile Ghivirigă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91846_a_92804]
-
mamei, am ajuns milițian (cum se zice din popor - din cal - măgar). Odată ajuns în miliție, deși impotriva dorinței mele, a trebuit să muncesc cu sârg și devotament și drept urmare la numai un an, am fost înălțat la gradul de sublocotenent -veamț pe lânga cele cinci clase primare și patru secundare care pe atunci contau mult. Iată pe tânărul sublocotenent Vasile Ghivirigă la etate de 26 de ani. Dupa un an de zile în 1951 am fost trimis la o școală
Pe urmele infractorilor by Vasile Ghivirigă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91846_a_92804]
-
mele, a trebuit să muncesc cu sârg și devotament și drept urmare la numai un an, am fost înălțat la gradul de sublocotenent -veamț pe lânga cele cinci clase primare și patru secundare care pe atunci contau mult. Iată pe tânărul sublocotenent Vasile Ghivirigă la etate de 26 de ani. Dupa un an de zile în 1951 am fost trimis la o școală de ofițeri, cadre de conducere și în anul 1952 la terminarea cursului am fost avansat la gradul de Locotenent
Pe urmele infractorilor by Vasile Ghivirigă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91846_a_92804]
-
nșite lemne cu o flacără mocnită, scoțând mult fum. Speriați și îngroziți de imaginea din fața ochilor, vecinii au sunat la Miliția orașului Galați, de unde a plecat imediat, echipa de ofițeri competenți și cu experiență, formată din: Mighiu Vasile, lucrător judiciar, sublocotenentul Pandrea Dumitru, un tânăr subofițer, Iacob Ioan, de câteva luni la serviciul judiciar și tehnicianul Criminalistic, plutonierul Enache Gheorghe. Cercetările erau conduse de Șșșeful Serviciului Judiciar, locotenent major GHIVIRIGĂ Vasile, în prezent colonel în retragere. În jarul și cenușa unde
Pe urmele infractorilor by Vasile Ghivirigă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91846_a_92804]
-
că se afla în București, unde ar lucra pe un șantier de construit locuințe. Trebuia să gășim acul în carul cu fân, având în vedere că în București sunt multe șantiere de construcții. Am trimis pe cel mai destoinic ofițer, sublocotenentul Pandrea Dumitru, locțiitorul meu. Eram convins că-i va da totuși de urmă deși îi cunoștea doar numele. Și într-adevăr, după circa o săptămână mi-a raportat la telșefon la postul din Țara Vrancei, că l-a gășit, doar
Pe urmele infractorilor by Vasile Ghivirigă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91846_a_92804]
-
împuscate mortal trei persoane și unul rănit. Având pe atunci funcția de locțiitor al șefului regiunii, a trebuit sa iau pe procurorul de serviciu și medicul legist și să ne deplasăm la locul faptei. Acolo am constatat cele relatate: cadavrul sublocotenentului Dumitru Pandrea, care era ofițer de serviciu și pe hol doua cadavre (o femeie și un bărbat). Din cercetări a rezultat că subofițerul Limboi care terminase o școală de ofițeri de miliție cu rezultate slabe, obținând doar gradul de subofițer
Pe urmele infractorilor by Vasile Ghivirigă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91846_a_92804]
-
însă, a apărut subofițerul Limboi care a lovit-o vrând s-o ia cu forța acasă. Atunci a intervenit ofițerul Dumitru Pandrea, amenințându-l că-l va raporta colonelului Dumitru Roman, șeful regiunii. Limboi a scos pistolul și a amenințat. Sublocotenentul Dumitru Pandrea, vrând să se apere, a fost împuscat mortal. Apoi a împuscat-o și pe concubină. Venind ajutorul ofițerului de serviciu, locotenentul major Sinescu Petru, pentru a interveni, a deschis foc și asupra acestuia nimerindu-l. Dupa aceea s-a
Pe urmele infractorilor by Vasile Ghivirigă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91846_a_92804]
-
superficialitatea cu care a fost selectat Limboi pentru a urma cursurile școlii de ofiteri de militie dupa ce trecuse prin comisia medicală: un alienat mintal. După acest caz deosebit de grav, s-au luat masuri și s-auș eliminat deficiențele. Funerariile bravului sublocotenent Dumitru Pandrea ÎNTÂMPLĂRI DIN viațăț Pe când eram copil mă duceam aproape zilnic pe pajiște. Îmi plăcea să alerg desculț prin iarbă și uneori prin noroi, dupa cum era vremea și trecând odată pe lângă iazul din marginea satului și observând sumedenie
Pe urmele infractorilor by Vasile Ghivirigă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91846_a_92804]
-
să răcnesc, să-mi arunc căciula grea de oaie de pe capul tuns chilug și să-mi sfâșii mantaua prea grea și prea mare, pătată peste tot de zeama răsturnată din gamelă, în clipele de panică. De atunci păstrez amintirea rictusului sublocotenentului cu pielea roasă la bărbie și carotidă spintecată de o schiță de obuz. Nasturii tunicii erau descheiați și gulerul înalt, desprins din copci. Cămașa puțin desfăcută dezvelea o cruciuliță de email albastru, trecută printr-un lănțișor de aur. Crucea stătea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2305_a_3630]
-
carabina unui ulan, de-a dreptul în orificiul de expulzare a balegii. Bravul Iarmaroc s-a prăbușit după descălecare, când se efectuase retragerea cu succes deplin. Ar fi trebuit să i se ridice o statuie. - Tunari la posturi, marș! comandă sublocotenentul cu bluza descheiată din copcile gulerului înalt. Are carotida spintecată și piele jupuită la bărbie. De astă-dată fac eforturi supraomenești să spun două vorbe, numai două: mi-e frică. Teama să nu primesc un răspuns urgent, mă face să șovăi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2305_a_3630]
-
numai două: mi-e frică. Teama să nu primesc un răspuns urgent, mă face să șovăi. Dar sergentul Lămâie mă întreabă liniștit, ducând mâna la port-pistolul agățat de centiron: - Izicuți? Cu degetele tremurătoare, caut elementele. - Tun, foc! Se aude comanda sublocotenentului cu un genunchi la pământ. Detunătura m-a trezit din somn. Întind mâna prin întuneric, să mă conving că nu sunt mort și nu sunt singur. Femeia doarme liniștită, alături de mine. ă Zac neclintit și insul meu se miră. Mă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2305_a_3630]
-
În puțul secolelor moarte. Acest miez de noapte Îmi va vedea dorința umbrită Între tăciuni, Înfășurată În flacără, În splendoarea și tristețea lumii. INTERLUDIU mai 1917 - februarie 1919 Scrisoare datată ianuarie 1918, scrisă de către Monsignor Darcy lui Amory, care este sublocotenent În regimentul 171 de infanterie, portul de Îmbarcare Camp Mills, Long Island. Dragul meu, Tot ce trebuie să-mi comunici despre tine este că exiști. În rest, mă mulțumesc să-mi scotocesc memoria Îndărătnică, un termometru ce nu Înregistrează decât
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1937_a_3262]
-
avea să se numere printre aviatoarele care vor încadra Escadrila Albă, înființată în 25 iunie 1940 (și "botezată" astfel de scriitorul și ziaristul italian Curzio Malaparte, amănunt prea puțin cunoscut). Statutul ei, de pilot stagiar bugetar, era asimilat gradului de sublocotenent de aviație. În această calitate va participa, ulterior, și la campania din Răsărit. Între 3 și 20 iulie 1940, Nadia și colegele ei de zbor se antrenează pe avionul bimotor Monospar nr. 1, antrenament terminat cu un brevet pentru bimotoare
Escadrila Albă : o istorie subiectivă by Daniel Focşa [Corola-publishinghouse/Memoirs/1429_a_2671]
-
să se întoarcă să-l atace, "melcul" dispare într-o vale, după o pădure, sau pur și simplu, aterizează pe unde se nimerește. Totuși sunt pierderi. Într-o zi, pe acest drum Tighina-Nicolaev, un avion e dat lipsă; la manșă, sublocotenentul Ionescu. Degeaba îl caută comandantul escadrilei, căpitanul Dicescu, degeaba Balș colindă cu "greerul" lui verde o zi întreagă. Avionul și pilotul au fost înghițiți de golul stepei... Și încă unul dispare! Acesta însă este regăsit de căpitanul Dicescu: avionul zdrobit
Escadrila Albă : o istorie subiectivă by Daniel Focşa [Corola-publishinghouse/Memoirs/1429_a_2671]
-
comandantul escadrilei, căpitanul Dicescu, degeaba Balș colindă cu "greerul" lui verde o zi întreagă. Avionul și pilotul au fost înghițiți de golul stepei... Și încă unul dispare! Acesta însă este regăsit de căpitanul Dicescu: avionul zdrobit, ciuruit de gloanțe, pilotul, sublocotenentul Negoescu, mort, împușcat din spate. Tot pe acest drum, sublocotenentul Vasiu, atacat, reușește să scape, însă cu avionul ciuruit. Îi vedem trecând pe orice vreme. Pe drumuri periculoase, fără nicio apărare, piloții de legătură își fac modest datoria lor. Ei
Escadrila Albă : o istorie subiectivă by Daniel Focşa [Corola-publishinghouse/Memoirs/1429_a_2671]
-
verde o zi întreagă. Avionul și pilotul au fost înghițiți de golul stepei... Și încă unul dispare! Acesta însă este regăsit de căpitanul Dicescu: avionul zdrobit, ciuruit de gloanțe, pilotul, sublocotenentul Negoescu, mort, împușcat din spate. Tot pe acest drum, sublocotenentul Vasiu, atacat, reușește să scape, însă cu avionul ciuruit. Îi vedem trecând pe orice vreme. Pe drumuri periculoase, fără nicio apărare, piloții de legătură își fac modest datoria lor. Ei nu așteaptă nici glorie, nici decorații... doar nu sunt combatanți
Escadrila Albă : o istorie subiectivă by Daniel Focşa [Corola-publishinghouse/Memoirs/1429_a_2671]