19,331 matches
-
voluntară. Fundamentele tratamentului includ necesitatea ca pacientul să conștientizeze rolul său activ în propriul tratament, fiind principalul responsabil cu implementarea adecvată a tehnicilor și, prin urmare, direct răspunzător de propriile progrese. Terapeutul are rol de instructor sau profesor, a cărui îndatorire principală este de a-l sprijini pe pacient să facă față diverselor situații generatoare de anxietate, într-un mod planificat și sistematic. În toate etapele tratamentului, pacientul este încurajat să se implice în elaborarea programului și să-și asume rolul
Psihoterapia tulburărilor anxioase () [Corola-publishinghouse/Science/92028_a_92523]
-
doar că nimeni nu a observat încă) și convingerea persoanei să ia în considerare argumentele obiective (de exemplu: Am în continuare o slujbă; nimeni nu s-a plîns de ceea ce fac; prietenii mă simpatizează; întotdeauna reușesc să mă achit de îndatoriri) pot evita anumite anxietăți cotidiene. De asemenea, această abordare va contribui la formularea în termeni mai concreți a grijilor vagi și abstracte (vezi în continuare). Cu toate acestea, persoana trebuie să pună la îndoială și să combată gîndirea defectuoasă ori
Psihoterapia tulburărilor anxioase () [Corola-publishinghouse/Science/92028_a_92523]
-
argumente că acest tip de verificare garantează perfecțiunea sau ajută la îndeplinirea tuturor sarcinilor, persoana respectivă nu învață niciodată că munca sa poate fi acceptabilă și fără verificare sau că poate să ia o pauză, reușind totuși să-și îndeplinească îndatoririle. În loc de asta, scopurile stabilite sînt exagerate, iar persoana devine indispusă, anxioasă și demoralizată atunci cînd nu reușește să facă ceea ce și-a propus. Evitarea situațiilor sau evenimentelor despre care se crede că produc anxietate. De exemplu, evitarea ascultării buletinului de
Psihoterapia tulburărilor anxioase () [Corola-publishinghouse/Science/92028_a_92523]
-
totul la timp este o temă comună a neliniștii în tulburarea anxioasă generalizată. Avantajele nevoii de a face totul cît mai bine tot timpul Dezavantajele efortului de a face totul cît mai bine tot timpul Mă achit foarte bine de îndatoriri. Încerc cu atît mai mult să lucrez bine. Cînd obțin rezultate deosebite, mă simt foarte bine. Devin atît de anxios, încît nu dau randament maxim. Nu îmi asum riscuri, așa încît ratez multe experiențe. Nu îmi permit să fac greșeli
Psihoterapia tulburărilor anxioase () [Corola-publishinghouse/Science/92028_a_92523]
-
a avut numai sarcini speciale. Nu se simte capabil să lucreze noaptea și i s-au încredințat numai sarcini cu grad scăzut de risc. Deși face față în mod adecvat regimului de muncă actual, se simte presat să-și reia îndatoririle normale și crede că își va pierde slujba dacă nu face acest lucru cît de curînd. La interviu, a fost evident că, în ultimele 18 luni, avusese numeroase simptome specifice SSPT. A fost tulburat de imagini intruzive persistente, în special
Psihoterapia tulburărilor anxioase () [Corola-publishinghouse/Science/92028_a_92523]
-
în privința drepturilor (nu și a obligațiilor)34. Așa cum este indicat de lege, printr-o formulare sintetică, conținutul capacității de folosință a persoanei fizice este alcătuit dintr-o multitudine de drepturi și obligații, (printre acestea un loc central ocupând drepturile și îndatoririle fundamentale ale omului)35. Capacitatea de folosință nu poate constitui obiect al unor acte juridice de renunțare din partea subiectului căruia îi aparține. Acest lucru era prevăzut expres în vechea reglementare de art. 6 al. 2 din Decretul nr. 31/1954
Actul juridic civil by Elena Iftime [Corola-publishinghouse/Science/907_a_2415]
-
care au capacitate de exercițiu restrânsă precum cei decăzuți din dreptul de a exercita o funcție de conducere în cadrul persoanelor juridice. II.2.2. Conținutul raportului juridic civil Conținutul raportului juridic civil este format din totalitatea drepturilor subiective și a obligațiilor (îndatoririlor) părților acestui raport. Conținutul raportului juridic civil poate fi analizat sub un dublu aspect: din punct de vedere al subiectului civil activ (creditorul) când avem în vedere acea parte a conținutului care este formată din drepturile subiective civile; din punct
Actul juridic civil by Elena Iftime [Corola-publishinghouse/Science/907_a_2415]
-
subiectului civil activ (creditorul) când avem în vedere acea parte a conținutului care este formată din drepturile subiective civile; din punct de vedere al subiectului pasiv (debitorul), când avem în vedere acea parte a conținutului care este formată din obligații (îndatoriri). Cele două laturi ale conținutului raportului juridic civil se află în corelație, întrucât nu există drept subiectiv fără obligație corelativă, după cum nu există obligație căreia să nu-i corespundă un drept subiectiv. Pe de altă parte, conținutul dreptului subiectiv determină
Actul juridic civil by Elena Iftime [Corola-publishinghouse/Science/907_a_2415]
-
activ (creditorul), determinat încă de la nașterea raportului juridic și a unui subiect pasiv (debitorul) individualizat și el, care are obligația să execute prestația pretinsă de creditor. * În cazul dreptului de creanță opozabilitatea are loc numai față de subiectul pasiv a cărui îndatorire poate consta într-o acțiune pozitivă (a face), ori într-o inacțiune, adică de a nu face ceva din cele ce, în lipsa obligației, subiectul pasiv ar fi putut să facă. La dreptul de creanță obligația negativă este determinată și se
Actul juridic civil by Elena Iftime [Corola-publishinghouse/Science/907_a_2415]
-
debitorului)123. În practica vieții juridice apare și un al treilea sens al noțiunii de obligație, care desemnează înscrisul constatator al unei creanțe (cum este obligațiunea C.E.C.). În spațiul prezentului capitol utilizăm preponderent noțiunea de obligație civilă în sens de îndatorire a subiectului pasiv de a avea o anumită conduită față de subiectul activ, conduită care constă în săvârșirea sau abținerea de la săvârșirea anumitor acțiuni (să dea, să facă sau să nu facă ceva), conduită care poate fi impusă, la nevoie, prin
Actul juridic civil by Elena Iftime [Corola-publishinghouse/Science/907_a_2415]
-
a da, a face, a nu face; b) Obligații pozitive și negative; c) Obligații determinate (de rezultat) și obligații de mijloace prudență (sau diligență). a) Obligația de a da, a face și a nu face Obligația de "a da", presupune îndatorirea de a constitui sau a transmite un drept real. Așa, de exemplu, obligația donatorului, de a transmite dreptul de proprietate asupra lucrului donat în patrimoniul donatarului, este o obligație de "a da". După cum îndatorirea pe care și-o asumă împrumutatul
Actul juridic civil by Elena Iftime [Corola-publishinghouse/Science/907_a_2415]
-
face Obligația de "a da", presupune îndatorirea de a constitui sau a transmite un drept real. Așa, de exemplu, obligația donatorului, de a transmite dreptul de proprietate asupra lucrului donat în patrimoniul donatarului, este o obligație de "a da". După cum îndatorirea pe care și-o asumă împrumutatul de a constitui un drept de ipotecă în favoarea împrumutătorului, pentru a-i garanta creanța, este tot o obligație de "a da". De asemenea, obligația vânzătorului de a transmite cumpărătorului dreptul de proprietate asupra lucrului
Actul juridic civil by Elena Iftime [Corola-publishinghouse/Science/907_a_2415]
-
sunt contractele prin care părțile au convenit ca transferul proprietății să fie operant la un moment ulterior 126. Tot astfel, în ipoteza vânzării unor bunuri de gen, transferul proprietății operează în momentul individualizării bunurilor 127. Obligația de "a face" este îndatorirea debitorului de a executa o lucrare, a presta un serviciu sau a preda un lucru. Așa, de exemplu, constructorul care s-a obligat să ridice o construcție și-a asumat o obligație de "a face"; sau debitorul care și-a
Actul juridic civil by Elena Iftime [Corola-publishinghouse/Science/907_a_2415]
-
debitorul a săvârșit ceea ce era necesar pentru înfăptuirea scopului urmărit, el și-a îndeplinit obligația sa indiferent dacă acest scop a fost sau nu realizat. În raportul juridic dintre un medic și pacientul său, obligația ce revine medicului constă în îndatorirea de a acționa cu toată prudența și diligența cerute de știința și etica medicală în vederea atingerii rezultatului dorit (însănătoșirea pacientului). Neatingerea rezultatului prevăzut nu face să se presupună (ipso facto) lipsa de diligență din partea medicului, și-n consecință neîndeplinirea obligației
Actul juridic civil by Elena Iftime [Corola-publishinghouse/Science/907_a_2415]
-
terților. Obligațiile obișnuite alcătuiesc regula și lor le sunt proprii, sub aspectul opozabilității toate regulile care cârmuiesc drepturile relative. Obligațiile reale apar ca un accesoriu al unui drept real. Ele decurg din stăpânirea unui bun și obligă la îndeplinirea unor îndatoriri în legătură cu acel bun. Obligația se transmite oricărui deținător al bunului și încetează pentru cel care nu mai deține bunul. Obligația "propter rem" de a face corespunde unui drept de creanță și nu unui drept real, pentru că ea nu are efect
Actul juridic civil by Elena Iftime [Corola-publishinghouse/Science/907_a_2415]
-
inexistența raportului juridic supus judecății. Așa fiind, rezultă cu claritate că judecătorul este subiectul probei 376. În acest punct al demersului nostru, trebuie menționată dispoziția art. 251 din noul Cod de procedură civilă (o premieră legislativă), care face referire la îndatorirea de a proba. Formarea convingerii judecătorului se sprijină (în ideea avansată de acest articol) și pe "ceea ce instanța este ținută să ia la cunoștință din oficiu". Potrivit art. 252 din noul Cod de procedură civilă "instanța de judecată trebuie să
Actul juridic civil by Elena Iftime [Corola-publishinghouse/Science/907_a_2415]
-
legea străină determinată ca aplicabilă, va fi înlăturată pe motiv că încalcă ordinea publică 386 de drept privat român. c) Sarcina probei A stabili în prezent ceea ce s-a petrecut în trecut este, uneori, o operație extrem de dificilă. De aceea, îndatorirea de a face dovada faptelor invocate poartă denumirea de sarcina probei. Această sarcină nu apasă, însă, în mod egal pe umerii celor două părți din proces: reclamant și pârât. Este mult mai împovărătoare pentru aceea dintre părți care trebuie să
Actul juridic civil by Elena Iftime [Corola-publishinghouse/Science/907_a_2415]
-
întârziere a procesului, urmărind, tot astfel, finalizarea acestuia". Instanța de judecată are, deci, nu numai dreptul, dar și obligația de a stărui prin toate mijloacele, în vederea descoperirii adevărului și a evitării oricăror greșeli în cunoașterea faptelor. Ea are, de asemenea, îndatorirea legală de a da părților ajutor activ în ocrotirea drepturilor și intereselor lor, deci inclusiv în efectuarea probațiunii. Așa cum s-a subliniat în repetate rânduri în literatură dar mai ales în practică 396, deși instanța are dreptul să încuviințeze sau
Actul juridic civil by Elena Iftime [Corola-publishinghouse/Science/907_a_2415]
-
consideră că n-a pierdut dreptul la acțiune sau la executare. Cât privește efectul repunerii în termen, dacă ne referim la ipoteza prevăzută de art. 12 al. 2 din Legea nr. 18/1991, este de reținut că el constă în îndatorirea moștenitorului de a solicita comisiei, "reconstituirea" dreptului de proprietate asupra pământului în condițiile acestei legi. Fiind vorba de două termene de repunere în termen, cu sedii diferite ale reglementării mai trebuie precizat că termenul prevăzut de art.19 din Decretul
Actul juridic civil by Elena Iftime [Corola-publishinghouse/Science/907_a_2415]
-
juridică. Conținutul acestui articol este preluat de art. 36 din noul Cod civil, ce urmează a fi completat cu dispozițiile art. 412 din același cod, care se referă la timpul legal al concepțiunii. 35 De principiu, aceste drepturi, libertăți și îndatoriri își au sediul reglementării în Titlul II din Constituția României revizuită, art. 15-60. 36 Vezi Constituția României revizuită (art. 53), privitor la neîngrădirea capacității de folosință, afară de situațiile prevăzute de lege. 37 Asemenea îngrădiri pot fi: interdicția de a ocupa
Actul juridic civil by Elena Iftime [Corola-publishinghouse/Science/907_a_2415]
-
vedea art. 526 din Codul civil de la 1864 care dispunea că " Dacă uzufructul cuprinde lucruri cu care nu se poate cineva servi fără a le consuma, precum bani, grâne, băuturi, uzufructuarul are dreptul de a dispune de ele, însă cu îndatorirea de a le înapoia în aceeași cantitate, calitate și valoare, sau prețul, la sfârșitul uzufructului". 154 Pentru detalii privind proprietatea comună a se vedea E. Iftime, Dreptul de proprietate, Editura didactică și pedagogică, op. cit., 2013, p. 289. A se vedea
Actul juridic civil by Elena Iftime [Corola-publishinghouse/Science/907_a_2415]
-
civil. 175 A se vedea art. 1341-1344 din noul Cod civil. 176 A se vedea art. 1345-1348 din noul Cod civil. 177 Art. 1349 din noul Cod civil, ce reglementează delictul civil și răspunderea delictuală, prevede că "orice persoană are îndatorirea să respecte regulile de conduită pe care legea sau obiceiul locului le impune și să nu aducă atingere prin acțiunile sau inacțiunile sale, drepturilor și intereselor legitime ale altor persoane" (al. 1). Cel care având discernământ încalcă această îndatorire, răspunde
Actul juridic civil by Elena Iftime [Corola-publishinghouse/Science/907_a_2415]
-
are îndatorirea să respecte regulile de conduită pe care legea sau obiceiul locului le impune și să nu aducă atingere prin acțiunile sau inacțiunile sale, drepturilor și intereselor legitime ale altor persoane" (al. 1). Cel care având discernământ încalcă această îndatorire, răspunde de toate prejudiciile cauzate, fiind obligat să le repare integral. 178 Dacă faptele juridice (stricto-sensu) pot fi dovedite cu orice mijloace de probă, actele juridice sunt supuse unor condiții restrictive de probațiune, cum ar fi cele prevăzute de art.
Actul juridic civil by Elena Iftime [Corola-publishinghouse/Science/907_a_2415]
-
a afla adăpost și a scăpa de pedeapsă pentru actele lor criminale". Problema pusă de aceste memorii reia trei teme: prima este aceea a bunei guvernări caracterizată prin abolirea abuzurilor, grija pentru binele public, definirea clară a drepturilor și a îndatoririlor tuturor categoriilor de locuitori; a doua, aceea a subordonării față de Sankt-Petersburg sau Constantinopol; a treia aceea a reprezentării națiunii și a locului străinilor în această națiune. Unii dintre acești străini cer să fie supuși legii turcești, refuză cînd fac comerț
by CATHERINE DURANDIN [Corola-publishinghouse/Science/1105_a_2613]
-
observatorii străini, gestul cel mai surprinzător al șefului Statului Român este decizia de a refuza orice credit occidental și de a renunța, în februarie 1988, la clauza națiunii celei mai favorizate. Această decizie este un fel de a rezolva problema îndatoririi făcînd apel la energiile interne. Este un fel de asediu al identității pe care șeful statului îl propune românilor. Obținerea clauzei națiunii celei mai favorizate din partea Washingtonului presupunea o privire a Congresului asupra deciziilor interne ale țării, ceea ce Ceaușescu refuză
by CATHERINE DURANDIN [Corola-publishinghouse/Science/1105_a_2613]