19,694 matches
-
rând că știe despre ce este vorba în minister și nu a putut fi dus cu preșul de rețeaua birocratic-infracțională care mișuna pe acolo, ca în toate celelalte cotloane ale puterii postcomuniste. Apoi a arătat fermitate. A zdrobit în negocieri sindicatele (structuri infiltrate și agitate de rețeaua de putere a fostei Securități cu scopul de a destabiliza societatea, pentru a permite devalizarea resurselor în favoarea unor grupuri de interese). Apoi a arătat că, spre deosebire de masa politicienilor guralivi și mincinoși, face promiusini puține
[Corola-publishinghouse/Science/84960_a_85745]
-
să se pregătească pentru schimbare, modalitatea de efectuare a schimbării, consecințele și sursele rezistenței la schimbare etc. Mediul în care proiectele și organizațiile trebuie să supraviețuiască este caracterizat prin schimbare. Tehnologiile avansează, nevoile clienților se schimbă, presiunile din partea guvernului, a sindicatelor și a competitorilor cresc. Nevoile și obiectivele angajaților se schimbă. Organizațiile nu se mai pot bizui pe metodele, produsele și structurile de ieri. Nevoia permanentă de schimbare și conducerea eficientă a acestei schimbări reprezintă, probabil, cea mai mare provocare pentru
Sinergetica accesării proiectelor Pregătire. Elaborare. Evaluare. Optimizare by Conf. univ. dr. Claudiu CICEA, Lect. univ. dr. Cristian BUŞU () [Corola-publishinghouse/Science/207_a_476]
-
Tiberiu Vuia, Al. Popescu-Negură. A mai colaborat la „Revista Liceului «Sf. Sava»” și la „Revista literară”. În perioada bucureșteană Perpessicius îl încurajează, publicându-i versuri în ,,Universul literar” (1925-1927), de asemenea e prezent în cenaclul lovinescian. Gazetar profesionist, membru al Sindicatului Ziariștilor din București, parcurge treptele acestei cariere de la corector până la secretar de redacție și redactor la periodice precum ,,Facla”, ,,Adevărul”, ,,Omul liber”, ,,Capitala”, ,,Curentul”. Mai trimite versuri la ,,Azi”, ,,Cetatea literară”, ,,Herald”, ,,Abecedar”, ,,Radical”, ,,Viața literară”, ,,Revista Fundațiilor Regale” ș.a.
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289664_a_290993]
-
punerii în aplicare a dezvoltării durabile la nivelul teritoriilor. Mai mult, în Raportul Conferinței de la Rio se pune accentul asupra rolului diferiților actori în punerea în practică a dezvoltării durabile: femei, tineri și copii, populații autohtone, ONG-uri, colectivități locale, sindicate, întreprinderi, cercetători și agricultori. Conferința de la Rio a mai realizat, de asemenea, adoptarea Convenției asupra climatului, care afirmă necesitatea reducerii emisiilor de gaze cu efect de seră și care a condus în final la semnarea Protocolului de la Kyoto din anul
Introducere în măsurarea diversității Teorie și aplicații by Ion PURCARU () [Corola-publishinghouse/Science/231_a_213]
-
tradiționalism mai degrabă decât spre modernitate. Participarea comunitară și civică este relativ scăzută în rural. Datele din EVS indică faptul că românii se caracterizează prin pasivitate și nu au cultura participării. Doar 4,8% din populația rurală sunt membrii de sindicat, și doar 1,6% aparțin unor partide sau grupări politice. În plus, 48,3% din români nu ar participa la o petiție, 58,5% nu ar participa la un boicot și nici măcar la demonstrații legale (49,1% nu ar participa
by Adela Elena Popa [Corola-publishinghouse/Science/1048_a_2556]
-
grupări politice. În plus, 48,3% din români nu ar participa la o petiție, 58,5% nu ar participa la un boicot și nici măcar la demonstrații legale (49,1% nu ar participa la acestea). Munca voluntară în organizații politice sau sindicate este și mai scăzută. Legat de participarea comunitară, lucrurile nu sunt mult diferite: doar 0,6% din românii din rural au participat la acțiuni ale comunității privind sărăcia, șomajul, locuirea, inegalitatea etnică. Cei mai mulți (34,3%) declară că nu își petrec
by Adela Elena Popa [Corola-publishinghouse/Science/1048_a_2556]
-
comunitate, sociologii întâmpină încă dificultăți în definirea acesteia. Aceasta și pentru că au fost puse sub semnul comunității multe fenomene sociale, lărgindu-se astfel extrem de mult sfera de cuprindere a conceptului (orașul, diverse instituții ca penitenciarele, mănăstirile, grupurile minoritare, organizațiile religioase, sindicatele, sunt doar câteva dintre ele). Din acest motiv există numeroase și uneori contradictorii definiții ale comunității. Examinând doar câteva definiții clasice, voi arăta faptul că definiția comunității s-a conturat treptat, de-a lungul timpului, prin contribuția diverșilor sociologi. Punctul
by Adela Elena Popa [Corola-publishinghouse/Science/1048_a_2556]
-
toate comunitățile sunt caracterizate de toate aceste dimensiuni: * relații sociale dense idee care apare încă de la Durkheim, în analiza pe care o face sinuciderii egoiste (Durkheim, 2005); * atașamentul pentru, și implicarea în instituții (școală, biserică, asociații pe bază de voluntariat, sindicate) efectul fiind creșterea gradului de încredere în ceilalți și asupra dezvoltării comportamentelor civice (Almond, Verba, 1996). Absența acestei implicări este asociată cu delincvența, abuzul de substanțe; * Numărul redus de membri ai comunității, care permite familiaritatea acestora; * Ritualuri, ceremonii, obiceiuri comune
by Adela Elena Popa [Corola-publishinghouse/Science/1048_a_2556]
-
din județele bucovinene poate fi completată cu nume, precum: Traian Bârgăuan, Gheorghe Berlinschi, Gheorghe Bilan, Ion Irimescu, Albert Kollman, Dimitrie Loghin, Emanoil Panaitescu-Bardassare, Mihai Pentilescu, Arhip Roșca, Ioan H. Sârghie, Vasile Vasiliu-Falti ș.a. Artiștii instrumentiști nord-moldoveni s-au asociat în sindicate în anii '30. Astfel, în cadrul filialei Iași funcționa secția Piatra Neamț-Botoșani, cu 163 membri, iar filiala Cernăuți includea secțiile Hotin, Suceava, Câmpulung Moldovenesc, Dorohoi, Rădăuți, cu 261 membri activi 93. Comparativ cu județele din alte zone ale țării, cifrele sunt
[Corola-publishinghouse/Science/84940_a_85725]
-
Piatra Neamț-Botoșani, cu 163 membri, iar filiala Cernăuți includea secțiile Hotin, Suceava, Câmpulung Moldovenesc, Dorohoi, Rădăuți, cu 261 membri activi 93. Comparativ cu județele din alte zone ale țării, cifrele sunt destul de scăzute, chiar dacă ținem cont de faptul că în sindicate nu erau înscriși toți instrumentiștii activi. Așa cum menționam anterior, literatura și publicistica au fost ocupații auxiliare pentru mulți specialiști din alte domenii. Scriitorii de profesie nu au constituit o categorie prea numeroasă, dacă avem în vedere că la nivel național
[Corola-publishinghouse/Science/84940_a_85725]
-
cu Săhăstria Sihlei; 1937, premiul Eliade Rădulescu pentru Ioan Missir cu Fata moartă. În ceea ce privește ziariștii, fără a deține deocamdată statistici relevante, istoriografia menționează asocierea acestora în asociații regionale sau în cadrul unei Federații Generale a Presei din Provincie ce includea și Sindicatul ziariștilor din Dorohoi 94. Presa locală botoșăneană amintește și de o Asociație a ziariștilor botoșăneni ce îl felicita pe Nicolae Iorga cu ocazia aniversării a 60 de ani, prilej cu care a fost sărbătorit și pe meleagurile natale 95. Adăugăm
[Corola-publishinghouse/Science/84940_a_85725]
-
perspectivele asupra învățământului secundar converg către rolul acestuia în crearea elitelor capabile de a prelua frâiele țării. Opinii asemănătoare au fost formulate și de corpul didactic în cadrul Congresului internațional al profesorilor secundari, organizat în România, în iulie 1928. Dacă reprezentantul Sindicatului profesorilor de liceu din Franța reda rolul învățământului secundar într-o formă stilizată, ca "triumful spiritului asupra materiei, prin cultură"55, D. Goemans, inspector general al învățământului din Belgia, afirma: În adevăr, învățământul secundar elaborează și formează în cea mai
[Corola-publishinghouse/Science/84940_a_85725]
-
România Nouă" Th. Voinea, București, 1922. Nistor, Ion, Politica de unitate națională. Discurs la mesajul Tronului rostit de Ion Nistor, ministru de stat, Institutul de arte grafice și editură Glasul Bucovinei, Cernăuți, 1923. Nițulescu, P., Muzica românească de azi. Cartea sindicatului artiștilor instrumentiști din România, Institutul de Arte Grafice Marvan S.A.R., București, 1930. Panaitescu, Em., Cultură și învățământ, Cartea Românească, Cluj, 1928. Petre, R., "Preferințele elevilor asupra obiectelor de învățământ", în Revista generală a învățământului, V, 1925. Petrescu, I. C., "Înlăturarea istoriei
[Corola-publishinghouse/Science/84940_a_85725]
-
din Bucovina. Mic dicționar, Suceava, 1991, pp. 3-4. 91 În Vestitorul, II, nr. 65, 1930. 92 Date preluate din Mircea Deac, 250 pictori români. 1890-1945, Editura Medro, București, 2003. 93 Conform datelor din P. Nițulescu, Muzica românească de azi. Cartea Sindicatului artiștilor instrumentiști din România, București, s.n., 1939. 94 Marian Petcu, Jurnalist în România. Istoria unei profesii, Editura Comunicare. ro, București, 2005, p. 90. 95 În Vestea, VI, nr. 144, 1931. 96 Ș. Ciubotaru, Monografia orașului Botoșani, p. 254. 97 Emil
[Corola-publishinghouse/Science/84940_a_85725]
-
reguli - așa cum sugerează Bobbio -, dar și când se adoptă decizii care ating interese percepute ca vitale de actorii sociali relevanți pentru acordul-compromis politic (de exemplu, într-o democrație liberală industrializată, de actori precum antreprenorii sau grupurile de muncitori organizați în sindicate). Aceste considerații conduc direct la o definiție genetică a democrației ca acel ansamblu de norme și proceduri care rezultă dintr-un acord-compromis pentru rezoluția pașnică a conflictelor între actorii sociali, relevanți politic, și ceilalți actori instituționali prezenți pe scena politică
[Corola-publishinghouse/Science/84945_a_85730]
-
c.2. Semi-autonomie; c.3. Semi-control; c.4. Control. Simplificând prezentarea, în societate există autonomie față de instituțiile publice, incluzând partidele, în momentul în care avem o societate articulată, cu elite industriale mari, cu grupuri intelectuale și mass-media, cu asociații (inclusiv sindicate) puternice, cu un sector economic public relativ limitat și cu partide care nu condiționează sau nu monopolizează asociațiile și sectoarele societății înseși. Dimpotrivă, există control atunci când există un amplu sector economic public sau o intervenție substanțială a guvernului în economie
[Corola-publishinghouse/Science/84945_a_85730]
-
și cele care oferă numărul cel mai mare de modele empirice. Ambiguitatea lor constitutivă poate fi depășită printr-o distincție empirică mai precisă între o societate care manifestă un anumit grad de autonomie (cel puțin prin intermediul asociațiilor antreprenoriale și al sindicatelor) în realizarea propriilor politici, diferite de cele ale guvernului și ale partidelor politice (chiar și al celor de opoziție). Societatea "suferă" de pe urma condiționărilor guvernului și ale administrației (și nu doar ale elitei partidului). Imaginea completă este redată în tabelul 1
[Corola-publishinghouse/Science/84945_a_85730]
-
fundamentală între trei grupuri de variabile. Într-un sistem parlamentar, ales printr-un sistem proporțional, se creează un sistem multipartid destul de omogen, rezultatul cel mai evident fiind un guvern de coaliție, în timp ce grupurile independente din societate sunt puternic reprezentate prin intermediul sindicatelor și al altor asociații. În democrația conflictuală nu există aceeași coerență: parlamentarismul și/sau prezidențialismul cu sistem electoral proporțional sunt însoțite de un sistem multipartid heterogen. În acest caz se poate observa un anumit control de partid al societății civile
[Corola-publishinghouse/Science/84945_a_85730]
-
dintre centru și periferiei, tematicile de mediu, atitudini diferente în politica externă); sistem electoral proporțional; echilibre neo-corporatiste și acorduri, mai mult sau mai puțin formale, în privința unor teme de politică economică, între guvern și grupurile de interese (în special între sindicate și asociații antreprenoriale); descentralizarea puterilor și structuri federale; constituție; puterea de veto acordată minorităților. Avantajele distincției dintre cele două modele polare sunt evidente. În comparație cu tipologiile tradiționale, numărul informațiilor eliminate este semnificativ mai mic pentru că se iau în considerare mai multe
[Corola-publishinghouse/Science/84945_a_85730]
-
relavanți care se pot împărți în actori instituționali și actori sociali activi politic. Primii sunt, de exemplu, armata, administrația sau o parte a acesteia, eventualul partid unic; următorii, Biserica, grupurile industriale și financiare, proprietarii de terenuri, în unele cazuri chiar sindicatele sau structurile economice transnaționale care au importante interese în țară. Acești actori nu sunt responsabili politic după mecanismul tipic al liberal-democrației de masă, adică prin alegeri libere, competitive, corecte. Dacă "responsabilitatea" există, acest lucru este solicitat de "politica invizibilă" în
[Corola-publishinghouse/Science/84945_a_85730]
-
aduce. Acest acord este în avantajul actorilor care fac parte din coaliție, și, în același timp, îi exclude și îi marginalizează pe toți ceilalți - de exemplu, agricultori sau muncitori (anterior mai mult sau mai puțin activi politic), prin intermediul partidelor sau sindicatelor de clasă. Marginalizarea politică este atinsă datorită combinației dintre represiunea polițienească și folosirea aparatului ideologic adoptat de elitele regimului pentru propria legitimare. Mai ales când urmează unui regim democratic, instaurarea unui regim nedemocratic poate fi rezultatul unei coaliții "împotriva a
[Corola-publishinghouse/Science/84945_a_85730]
-
privește structurile politice care sunt create și instituționalizate în regimul nedemocratic. Este vorba de a se vedea dacă și în ce măsură un anumit regim autoritar crează sau, eventual, instituționalizează noi și diferite structuri politice care îl caracterizează (de exemplu partidul unic, sindicatele, anumite forme de adunare parlamentară - bazate pe reprezentarea funcțională și corporativă a intereselor [vezi mai jos] - sisteme electorale diverse, comandamente militare, organe constituționale ad hoc și alte organe specifice) diferite de cele ale regimurilor precedente. Figura 2.1 prezintă articularea
[Corola-publishinghouse/Science/84945_a_85730]
-
coaliție dominantă, dar este important a indica care sunt acești actori și dacă există un lider puternic și ("central") în regiune. Această dimensiune duce, deci, la distincția dintre diferite coaliții dominante, compuse de anumiți actori instituționali (birocrația, armata), politici (partide, sindicate) și/sau socio-economici (grupuri oligarhice ale proprietarilor de pământuri, grupuri de antreprenori, burghezia comercială); eventual, liderul se relaționează și cu alți actori. Cu privire la sprijinul ideologic, bazat pe convingerile regimului, nu este suficientă stabilirea gradului de ideologizare. Este indispensabil să fie
[Corola-publishinghouse/Science/84945_a_85730]
-
se poate face distincția clară între "control", atunci când militarii au o misiune limitată de conducere a organizațiilor și a celorlaltor sectoare, în mare parte autonome, și "administrare", care configurează o "colonizare" a diferitelor sectoare ale administrației, ale afacerilor și ale sindicatelor de către oficiali [Finer, 1962, 251 urm.]. Nordlinger face diferența dintre militarii moderatori, militarii gardieni și militarii guvernanți [Nordlinger, 1978: 51-57]. În primul caz, militarii au putere de veto; sunt un grup de presiune puternic și politizat, capabil să intervină pentru
[Corola-publishinghouse/Science/84945_a_85730]
-
mjlocii, criză economică profundă, ilegalitate, dezordine, violență și corupție, o instabilitate, instituționalizare scăzută, fie a structurilor regimului (care abia a atins independența - așa cum s-a întâmplat efectiv în diferite țări africane), fie a structurilor intermediare, ca de pildă, partidele și sindicatele (chiar autoritare). Concluziile sunt valabile pentru aria latino-americană și pentru cea africană. De exemplu, o cercetare asupra loviturilor militare de stat din Africa (între 1960, anul independenței multor țări de pe continent, și 1975), arată cum un astfel de fenomen era
[Corola-publishinghouse/Science/84945_a_85730]