20,821 matches
-
același timp și peste tot ? articolele din ziar i se par mai banale decît niciodată : un nou program guvernamental împotriva șomajului, un nou miting al opoziției care se pregătește pentru viitoarele alegeri cruciale, un nou atentat undeva unde zilnic se comit atentate, un avion care ratează aterizarea pe o insulă unde pista aeroportului este minusculă, cîțiva zeci de morți în urma luptelor din ultimele 24 de ore într-o țară unde războiul civil nu se mai termină... Cum este limpede că autobuzul
Negustorul de începuturi de roman by Matei Vişniec () [Corola-publishinghouse/Imaginative/605_a_1341]
-
al imitației, mai puternic decît rațiunea, moartea s-a generalizat. ne putem imagina acest scenariu : a fost o vreme cînd oamenii nu mureau, dar la un moment dat un om, ca să facă pe grozavul, ca să-i epateze pe ceilalți, a comis acest gest împotriva naturii, altfel spus a murit. nu se știe probabil nici astăzi cum a reușit acest individ să moară, cum a făcut ca să elimine viața din el... Cert este că această enormă găselniță, acest uluitor act de nonconformism
Negustorul de începuturi de roman by Matei Vişniec () [Corola-publishinghouse/Imaginative/605_a_1341]
-
îmi spunea ea ori de cîte ori făceam un pas greșit, mă arătam stîngaci, spărgeam ceva sau răsturnam farfuria cu supă. „Vai, cît o mai faci pe mama să rîdă” mai auzeam ori de cîte ori scuipam, scoteam limba, sau comiteam cîte o expulzare mai zgomotoasă de excremente. în mod natural, am dedus de la o vîrstă fragedă că absolut tot ce fac are un efect pozitiv și puternic asupra mamei. Și cum nicio mamă din cele pe care le mai vedeam
Negustorul de începuturi de roman by Matei Vişniec () [Corola-publishinghouse/Imaginative/605_a_1341]
-
Germaniei. Toate aceste capturi erau În afara datoriilor de război. Tot În afara obligațiilor spoliatorii, să subliniem că România a dezarmat la 23 august 1944, iar tratatul de pace a fost Încheiat la 12 septembrie. În intervalul dintre cele două date se comiteau rechiziții și toate bunurile preluate erau considerate capturi de război și deci nu făceau obiectul vreunui inventar. Delegației române sosite la Moscova pentru Tratat nu i s-a conferit dreptul unor discuții În cadrul unui tratat, teritoriul român fiind considerat ocupat
Refugiaţi basarabeni apostoli ai neamului românesc by Vlad Bejan () [Corola-publishinghouse/Journalistic/91599_a_93564]
-
directorului Bibliotecii Centrale Universitare Mihai Eminescu din Iași. Publicațiile sovietice apărute după 1970 au fost procurate În exclusivitate de profesorul Harea. După lectura lucrărilor sovietice, apărute după 1970, devenise o necesitate să se dea un răspuns limpede și hotărâtor falsurilor comise pentru dezinformarea opiniei publice, trecând peste rigorile și restricțiile impuse de autorități. Se avea În vedere În mod special lucrarea, de peste 900 de pagini, Organizarea statului sovietic moldovenesc și problema basarabeană, a lui A.M. Lazarev, editată la Chișinău În 1974
Refugiaţi basarabeni apostoli ai neamului românesc by Vlad Bejan () [Corola-publishinghouse/Journalistic/91599_a_93564]
-
a sărit În sus: de geloasă ce era, scotocise prin sertarele bătrânului, În căutarea unor scrisori de la Ricardo. Așa dăduse peste carnet și, cum era tare studioasă, Îl citise și aflase de plan. În discuția din seara aceea, ea a comis multe imprudențe; cea mai gravă a fost aceea de a-i spune că a doua zi avea să vorbească cu Ricardo. Ca să-și salveze planul elaborat cu o ură așa de riguroasă, bătrânul a decis s-o ucidă pe Pumita
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1894_a_3219]
-
dă fețe neștiute, că io nici nu le zic clenți, pencă plătesc patu și p-ormă valea, nici usturoi n-a halitără, nici gura nu le puțește. Dăcât Fainberg și-o slugă, În han iera aproape toți când s-a comis măcelu. Apoi s-a dovedit că nici Zarlenga nu venise la Întâlnirea dă onoare, că să Încăierase În Saavedra, unde tomna pusese În luptă cocoșu cu pene plumburii și linii albe a lu părintele Argañaraz. II După opt zile, Tulio
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1894_a_3219]
-
originalitatea aproape scandaloasă a conceptului stilistic paladionian. În toamna anului 1910, un critic de mare anvergură a colaționat Parcurile lăsate de izbeliște cu opera omonimă a lui Julio Herrera y Reissig și a ajuns la concluzia că Paladión ar fi comis - risum teneatis - un plagiat. Lungi extrase din ambele opere, publicate În coloane paralele, justificau, În opinia sa, insolita acuzație. Dar ea a căzut În gol; nici cititorii nu au luat-o În seamă, nici Paladión nu a catadicsit să răspundă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1894_a_3219]
-
un tânăr demn de toată Încrederea, deși nepoliticos. Zanichelli, mitocanul În chestiune, a fost pentru mine, cum se zice În popor, un deus ex machina. Propria-i opacitate Îl făcea apt pentru țelurile mele. Cu sfioasă curiozitate, ca unul care comite o profanare, i-am poruncit să pună ceva, orice, pe colțul mesei, acum liber. A pus guma de șters, un penar și, din nou, scrumiera. — Faimoasa serie beta! am izbucnit. Acum pricep enigmatica revenire a scrumierei, care se reiterează cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1894_a_3219]
-
a fost generală, dar un sever ucaz al Camerei Cărții sau după alții, al Academiei Argentiniene de Literatură a interzis folosirea abuzivă, În perimetrul orașului Buenos Aires, a celei mai mari lucrări de exegeză din lumea noastră. Dar răul era deja comis; confuzia crește neîncetat, ca bulgărele de zăpadă, și există autori de tratate care se Încăpățânează să asimileze produse atât de diferențiate cum sunt analizele lui Lambkin și eshatologiile creștine ale florentinului. Nu lipsesc nici cei care, orbiți de simpla Fata
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1894_a_3219]
-
pentru mai multă comoditate, li s-au dat cele cinci culori cunoscute astăzi pe toată fața pământului: alb, negru, galben, roșu și albastru. Atras de perspectivele lucrative care se deschideau În fața sa sau, cine știe, de cuvântul dulce-acrișor, Querido a comis primejdioasa greșeală de a face combinații; ortodocșii Încă Îl mai acuză că ar fi jertfit pe altarul lăcomiei nu mai puțin de o sută douăzeci de pilule mixte, care se remarcau prin tot atâtea nuanțe. Asemenea promiscuitate l-a dus
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1894_a_3219]
-
rigorii construcției, a Îndepărtării de realismul descriptivist, prin ingeniozitatea și eleganța subiectului și a soluției alese, dar și prin explicarea caracterului personajelor cu ajutorul comportamentului ( În cazul nostru, mai ales cu ajutorul limbajului protagonic) și, deopotrivă al faptelor pe care ele le comit. În ce privește construcția acestor narațiuni polițiste, ale căror intrigi Bioy mărturisește că Îi aparțin Întru totul lui Borges, semnalăm că pentru marele argentinian primul element important de ficțiune polițistă il constituie moartea violentă, crima care Închide În ea ceva esențialmente atrăgător
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1894_a_3219]
-
lui Boges, criminalilor săi le plac simetria, rigoarea, diagramele, silogismele, deducțiile logice - Într-un cuvânt, tot ce este cuantificabil pe căi matematice. Peisajul Însuși ajunge să se reducă la o faimoasă „plăcuță de faianță hexagonală care omoară“, unde nu se comit crime, ci se demonstrează teoreme. Această enigmistică a alegoriilor, bântuită de idei și simboluri, poartă nume de ființe omenești. Bucuria, emoția estetică nu se iscă din descrierea unor personaje și Întâmplări, ci din revelarea, pas cu pas, treptată, a soluției
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1894_a_3219]
-
al lumii interlope, fiind adevărata cutie de rezonanță a binecunoscutelor jocuri literare borgesiene. Ne-am Întrebat, deci, ce a vrut Borges să spună când a recunoscut În fața lui Sorrentino că, „În general, noi scriitorii, când vrem să scriem În lunfardo, comitem greșeli“ . Cu siguranță, a vrut să spună că În literatură nu are ce căuta argoul, ci doar ficțiunea argoului. Aceasta este similară, măcar În parte, cu un sugestiv decor teatral Întocmit din mucava, În care evoluează, În proiecții armonice, o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1894_a_3219]
-
acceptai compromisul cu puterea. ...Am fost dintre aceia care au acceptat colaborarea cu puterea. Aceasta e pentru mine ca o povară, ca o piatră de moară (...) Nu mi-am făcut datoria de ierarh deoarece n-am protestat împotriva regimului... Am comis erori, așa încât acum, ca și în alte dăți, simt nevoia să mărturisesc aceasta. Puteam face altfel, dar, în acel timp, credeam că este bine pentru Biserică să accept compromisul. Acum nu-mi rămâne decât să îmi fac cu sinceritate mea
Discursul religios în mass-media. Cazul României postdecembriste by Liliana Naclad [Corola-publishinghouse/Journalistic/1410_a_2652]
-
o alta nu a fost îndreptată în justificarea și pozitivarea folosirii biometriei, ci împotriva celor care nu au fost de acord cu folosirea acestei tehnici. La vremea aceea, unul dintre jurnaliștii constănțeni, preot fiind, Eugen Tănăsescu de la "Radio Dobrogea", a comis una dintre gafele practicate în special în jurnalismul de scandal. A dorit să obțină opinia Arhimandritului Arsenie Papacioc față de declarația părintelui Iustin Pârvu, cel din urmă critic vehement al biometriei 116. De preferat era un punct de vedere a celor
Discursul religios în mass-media. Cazul României postdecembriste by Liliana Naclad [Corola-publishinghouse/Journalistic/1410_a_2652]
-
asta este o eroare, nu-i așa, o eroare fundamentală, care te leagă, te vîră în sclavie, nu altceva, față de imaginea ideală pe care te străduiești să o arăți celuilalt. Cred că îndrăgostirea asta a prințului l-a făcut să comită atîtea greșeli, să creadă că e mai bine să se amestece cu lumea, să renunțe la singurătate. Cînd a renunțat la singurătatea sa, oh, ce singurătate, domnule Popianu, princiară, înnăscută, nu dobîndită, cum este a noastră, prințul a devenit o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1507_a_2805]
-
îndrepte ceea ce e iremediabil pierdut de la natură; fie asta pentru idealiștii care recuperează unul în viață și acela îndoielnic, în loc să-și îndrepte efortul spre cei care sunt doar fragili, expuși ticăloșiei umane) ci pentru sine, pentru bănuiala că poate să comită o greșeală ireparabilă: de ce ai fost numit director al unei școli în care peste trei sute din cei mai buni copii ți-au fost încredințați? Mă simțeam rău în fața acelui bărbat, care deși infirm, avea un chip cu trăsături energice și
Viața ca o pradă by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295611_a_296940]
-
de Stat și Daniel Morar. Numai că acum șapte ani mai trebuia găsit unul ca Daniel Morar. Jocul hazardului și buna credință a unui ministru au făcut să-l scoată la timpul potrivit în calea mai marilor zilei. Va mai comite oare puterea politică, oricare ar fi ea, „eroarea“ de a lăsa în seama hazardului repartizarea unei puteri atât de mari și de a permite unor oameni liberi să o exercite? Foarte puțin probabil. Prea mulți oameni de afaceri, politicieni de
Preţul adevărului. Un procuror în luptă cu sistemul by Dan Tăpălagă, Daniel Morar () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1338_a_2715]
-
emoție vizibilă în rândul magistraturii, pentru că membrii ei au început să-și spună că dacă e cercetat tocmai un membru al CSM, președintele celui mai mare tribunal din țară, acesta nu e un semn de bun augur pentru magistrații care comit fapte de corupție. Le-am spus că e o investigație în care ei nu au nici o implicare, nu am cerut percheziționarea, nu am cerut reținerea, prin urmare, n-avem nevoie de nici un acord sau aviz al CSM pentru cercetarea doamnei
Preţul adevărului. Un procuror în luptă cu sistemul by Dan Tăpălagă, Daniel Morar () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1338_a_2715]
-
cu statutul lor material. Vedem din ceea ce se întâmplă în fiecare zi că oameni, așa cum spuneți dumneavoastră, cu un salariu peste media celor din țară, cu salarii bune, oameni care au case, care au mașini bune, care-și permit concedii comit totuși fapte de corupție. — De ce o fac? — E legat de educația lor, de limite, de faptul că nu știu când trebuie să se oprească. Chiar dacă au de toate. E legat de lăcomie, de multe alte lucruri care țin de formarea
Preţul adevărului. Un procuror în luptă cu sistemul by Dan Tăpălagă, Daniel Morar () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1338_a_2715]
-
întrebarea: Cum, nu vă e milă de familie, de copii? Dacă ne gândim la familia lor, probabil că procurorii au un anumit sentiment de empatie față de familie. Da. Și eu am avut față de familie. Dar nicidecum față de cel care a comis o faptă de corupție. Pentru că el era cel responsabil, cel care trebuia să-și respecte și să-și protejeze familia de eventualele consecințe. Or, din momentul în care comiți fapte de corupție, te expui unor riscuri. Ți le asumi? E
Preţul adevărului. Un procuror în luptă cu sistemul by Dan Tăpălagă, Daniel Morar () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1338_a_2715]
-
eu am avut față de familie. Dar nicidecum față de cel care a comis o faptă de corupție. Pentru că el era cel responsabil, cel care trebuia să-și respecte și să-și protejeze familia de eventualele consecințe. Or, din momentul în care comiți fapte de corupție, te expui unor riscuri. Ți le asumi? E problema ta. Dar trebuie să le separăm. Așa se întâmplă și în activitatea procurorilor DNA. Și procurorii noștri de aici i-au cunoscut pe unii dintre procurorii pe care
Preţul adevărului. Un procuror în luptă cu sistemul by Dan Tăpălagă, Daniel Morar () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1338_a_2715]
-
înseamnă corupția efectivă. Deși cei de la Transparency International ne mai explică, din când în când, diferența. Ne uităm cine dă acest indice al percepției corupției? Păi, cine-l dă? Populația care este intervievată. Populația care, în parte, este dispusă să comită sau chiar comite fapte de corupție. Cel care face sondajul, cel care face interviul, cel care face analiza nu alege. Ați dat? Vi s-a cerut mită? Și se spune: Mi s-a cerut și n-am dat. Sau: Mi
Preţul adevărului. Un procuror în luptă cu sistemul by Dan Tăpălagă, Daniel Morar () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1338_a_2715]
-
Deși cei de la Transparency International ne mai explică, din când în când, diferența. Ne uităm cine dă acest indice al percepției corupției? Păi, cine-l dă? Populația care este intervievată. Populația care, în parte, este dispusă să comită sau chiar comite fapte de corupție. Cel care face sondajul, cel care face interviul, cel care face analiza nu alege. Ați dat? Vi s-a cerut mită? Și se spune: Mi s-a cerut și n-am dat. Sau: Mi s-a cerut
Preţul adevărului. Un procuror în luptă cu sistemul by Dan Tăpălagă, Daniel Morar () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1338_a_2715]