18,801 matches
-
cu înțepături foarte crude. El însă a răspuns că la început a simțit ceva durere, apoi, însă s-a arătat cineva, care ștergea mereu sudoarea de pe fața lui cu o pânză moale și rece și care îl îndemna să aibă curaj. De aceea, când au încetat suferințele, a spus că nu s-a bucurat, ci s-a întristat, căci, zicea că (a dispărut) l-a părăsit Cel care îi aducea mângâierea sufletească<footnote Fericitul Teodoret, Episcopul Cirului, op. cit., cartea a III
Studia Theologia Orthodoxa by Liviu PETCU () [Corola-publishinghouse/Science/132_a_167]
-
lor, ca unul Care a oprit în toată vremea pe vrăjmașii creștinilor, atunci când erau porniți împotriva lor, ca să-i nimicească. Iar ca să nu lipsească vreo pildă încurajatoare și ca să trezească simpla privire a câtorva martori credincioși, ca să provoace în inimi curaj și întărire în credință și dispreț față de moarte, Dumnezeu a îngăduit ca, la vremea potrivită, un număr restrâns de creștini să sufere moartea de dragul credinței”<footnote Origen, Contra lui Celsus, cartea a III-a, cap. VIII, studiu introductiv, traducere și
Studia Theologia Orthodoxa by Liviu PETCU () [Corola-publishinghouse/Science/132_a_167]
-
atâta vreme cât cei care stau pe marginea bazinului se îndeamnă doar cu cuvântul unul pe altul; căci cuvântul nu înduplecă pe nimeni să se coboare; dar când unul din ei întinde mâna în apă sau pune piciorul și apoi intră cu curaj cu tot trupul, atunci el, prin tăcerea lui, înduplecă, mai mult decât cei care vorbesc, pe cei de pe margine să intre în apă, tot așa și cu mucenicii. Aici, în loc de bazinul cu apă, stă rugul de foc. Cei ce stau
Studia Theologia Orthodoxa by Liviu PETCU () [Corola-publishinghouse/Science/132_a_167]
-
primim nici o veste”; „A venit poșta, dar noi iar n-am primit vești”) și nu În ultimul rînd gîndurile, frămîntările legate de moarte. După cele trăite În ochii tinerei din ghetou moartea e un fel de izbăvire, un act de curaj, mult mai multe sinucideri avînd loc, evident, În lagărele din Germania, Însă filosofia de autodistrugere și gîndurile „negre” n-au lipsit deloc În ghetourile din Transnistria, mai ales că aici n-au existat nici camerele de gazare și crematoriile, nici
[Corola-publishinghouse/Science/1866_a_3191]
-
al Oradei (vezi Arhiva Serviciului Român de Informații, fond D, dosar 2488, ff. 119-120), suspectat de atitudini „naționaliste” și „proamericane”. Potrivit memorialistei, pe Dumitru Stăniloae Îl lega o prietenie trainică de episcopul Nicolae Popovici, „un caracter integru și de mare curaj, pe care mai tîrziu unii și alții l-au ponegrit pe nedrept” (p. 40). „De la Început - susține autoarea -, el [patriarhul Justinian Marina, n.n.] a arătat tatei o răceală, aș spune chiar antipatie, care nu este ușor de explicat. E adevărat
[Corola-publishinghouse/Science/1866_a_3191]
-
alte state central-est-europene constă În faptul că „România este una din rarele țări În care intelectualitatea nu s-a transformat În «intelighenția». Dăm acestui termen din urmă sensul lui inițial de elită a spiritului care devine și o elită a curajului civic” (p. 9). „Epilogul deschis” realizează un bilanț al perioadei dintre anunțarea tezelor din iulie care au izbucnit „ca o bombă”, marcînd Întoarcerea spre stalinism, și iulie 1972, interval În care se constată apariția unui „tip de scriitor pînă atunci
[Corola-publishinghouse/Science/1866_a_3191]
-
disensiunile personale dintre scriitori, va duce la erodarea solidarității, culminînd cu conferința scriitorilor din mai 1972 cînd aceștia s-au Împărțit În două tabere: contestatarii și staliniștii. CÎteva trăsături fundamentale ale mediului literar din România, precizează Monica Lovinescu, sînt variațiile curajului, „funcția socială metamorfozată În criteriu estetic, eficacitatea anumitor mijloace de momeală printre care, În primul rînd, Fondul Literar și ștergerea hotarelor dintre generații” (p. 542). În „Post-Scriptum”, Monica Lovinescu subliniază că decalajul Între momentul În care volumul a fost Încheiat
[Corola-publishinghouse/Science/1866_a_3191]
-
temeinic” (p. 233). În alte articole, Monica Lovinescu identifică existența unei cezuri Între generația tînără care Încearcă să se opună conformismului și scriitorii consacrați și promovați de regim. În acest sens, unele evenimente, precum Primăvara de la Praga, au permis „generalizarea curajului” scriitorilor tineri din România care au solicitat suprimarea cenzurii Într-o ședință publică, dar aceasta nu a fost nimic altceva decît Însușirea aceluiași limbaj folosit de șeful statului care prin condamnarea intervenției sovietice a deviat de la politica externă sovietică. După
[Corola-publishinghouse/Science/1866_a_3191]
-
la capăt strategii politice eficiente. Un adevărat om politic. [...] S-a dovedit că președintele României este un luptător, cu o mare ambiție” („Moștenirea lui Constantinescu”, Ziua, 19 iulie 2000). Cu timpul, politologul și-a schimbat opinia; este un act de curaj intelectual să extragi dintr-o cercetare critică a evenimentelor concluzii care Îți pot infirma opiniile anterioare. Analiza de acum, bazată pe o documentație serioasă, acumulată În timp, scoate la iveală, cu o precizie chirurgicală, atît deficiențele formațiunilor componente ale Convenției
[Corola-publishinghouse/Science/1866_a_3191]
-
mare ca altădată. Un insucces nu reprezintă nici un fel de dovadă Împotriva reformei, Întrucît aceasta a devenit o muncă de pregătire; dacă eșuează, e o dovadă că ucenicia a fost insuficientă; trebuie să ne reapucăm de treabă cu mai mult curaj, cu mai multă insistență și Încredere decît dățile trecute; practica i-a Învățat pe democrați că doar pe calea unei ucenicii răbdătoare pot deveni adevărați reformatori și tot astfel pot aduce schimbări revoluționare” (Réflexions sur la violence, Introduction - lettre à
[Corola-publishinghouse/Science/1866_a_3191]
-
ale căror idei și planuri ar fi rămas fără efect, dacă nu ar fi fost ajutați de intelocrați. Toți acei specialiști într-ale cunoașterii și științei, practic, au implementat ideile liderilor lor printr-o politică teroristă și a fricii. Diminuarea curajului în lumea modernă ar fi bine să o privim într-un raport mutual cu politica fricii și a terorii. Pe fondul unei îndoctrinări, al unui servilism și al unei lașități intelectuale au fost posibile și Auschwitz-ul, și Gulagul. În fățărnicia
Foucault, cunoaşterea şi istoria by Lucian-Mircea Popescu [Corola-publishinghouse/Science/1446_a_2688]
-
1,11; 17,21-22; 18,3-4; Testamentul lui Moise 9-10; Pseudo-Filon, Antichități iudaice 18,5). Printre cele mai importante se află tradițiile despre tortura și moartea martirilor Macabei care, în secolul al II-lea î.C., s-au împotrivit cu curaj tiranului sirian Antioh al IV-lea: Dacă pentru mustrarea și educarea noastră Domnul s-a mâniat pentru scurt timp pe noi, se va reconcilia cu slujitorii săi. [...] Eu, asemenea fraților mei, îmi dau trupul și sufletul pentru legile părintești, invocându
Ultimele zile din viaţa lui Isus : ce s-a întâmplat cu adevărat by Craig A. Evans, N. T. Wright () [Corola-publishinghouse/Science/101017_a_102309]
-
când a murit Isus. Învățătorul lor murise. Mișcarea lor a fost oprită din fașă. Ei înșiși au fugit. Numai Petru, câteva femei și alți câțiva dădeau târcoale să vadă ce se va întâmpla. Dintre aceștia doar femeile au avut destul curaj să observe locul în care Isus a fost îngropat. Capitolul 2 Tăcerea mormântului Craig A. Evans În ultimii ani, publicul cititor a fost surprins și derutat prin niște teorii bizare despre înmormântarea lui Isus și, în unele cazuri, despre ne-
Ultimele zile din viaţa lui Isus : ce s-a întâmplat cu adevărat by Craig A. Evans, N. T. Wright () [Corola-publishinghouse/Science/101017_a_102309]
-
o saluta pe bunica și, scoțându-și încălțările ei mari, mergea să se întindă direct pe jos. „Șura” îi aducea un pahar cu apă, se așeza lângă ea pe un scăunel. Și vorbeau amândouă încetișor înainte ca Avdotia să aibă curajul de a porni din nou la drum. În ziua aceea, am auzit câteva cuvinte pe care bunica i le adresa lăptăresei întinse pe jos în fericita ei uitare de sine. Cele două femei au pomenit de muncile câmpului, de recolta
[Corola-publishinghouse/Science/2364_a_3689]
-
fi îndrăznit să se ducă fix la miezul nopții într-un cimitir. Zâmbind, Charlotte se declarase în stare să înfrunte toate forțele supranaturale, în noaptea aceea, în mijlocul mormintelor. Distracțiile erau rare. Tinerii, sperând în taină vreun deznodământ macabru, îi salutaseră curajul cu un entuziasm năvalnic. Mai rămânea de găsit un obiect pe care franțuzoaica asta descreierată avea să-l lase pe unul dintre mormintele sătenilor. Și nu era ușor. Căci tot ce fusese propus putea să fie înlocuit cu un alt
[Corola-publishinghouse/Science/2364_a_3689]
-
valoare. Moartea lui Félix Faure m-a făcut să devin conștient de vârsta mea: aveam treisprezece ani, ghiceam ce însemna „a muri în brațele unei femei” și, de acum înainte, se putea vorbi cu mine despre asemenea subiecte. De altfel, curajul și absența totală de ipocrizie din relatările Charlottei au demonstrat ceea ce știam deja: ea nu semăna cu celelalte bunici. Nu, nici o bunică rusoaică nu s-ar fi hazardat într-o astfel de discuție cu nepotul ei. Presimțeam în libertatea aceea
[Corola-publishinghouse/Science/2364_a_3689]
-
ai déjà vue... et dont je me souviens!1 Nu ne-am mai spus nimic în noaptea aceea neobișnuită. Înainte de a adormi, m-am gândit la bărbatul care, în țara bunicii mele, cu un secol și jumătate în urmă, avusese curajul să-și povestească „nebunia” - clipa aceea visată, mai adevărată decât orice realitate de bun simț. A doua zi dimineața, m-am trezit târziu. În camera alăturată, revenise deja ordinea... Vântul își schimbase direcția și aducea adierea caldă a Mării Caspice
[Corola-publishinghouse/Science/2364_a_3689]
-
despăgubiri. Trăiau și încercau să ne facă fericiți. Tatăl meu își petrecuse toată viața străbătând spațiile nemărginite dintre Volga și Ural, montând cu brigada lui linii de înaltă tensiune. Mama, dată afară din universitate după crima ei, nu avusese niciodată curajul de a-și reînnoi tentativa. Devenise traducătoare într-una dintre marile uzine ale orașului nostru. Ca și cum franceza aceea tehnică și impersonală ar fi dezvinovățit-o de francitatea ei criminală. Cercetam cele două vieți banale și extraordinare totodată și simțeam urcând
[Corola-publishinghouse/Science/2364_a_3689]
-
vocea cu glasul lui aspru de bas: - Prin urmare, așa, ești mulțumit? Toți tâmpiții ăștia atâta așteaptă. Uite cum îți sorb scornelile! Nimeni nu ar fi îndrăznit să-l contrarieze singur pe Pașka într-o înfruntare. Dar mulțimea are un curaj foarte specific. I-a răspuns un mârâit indignat. Pentru a liniști spiritele, am precizat pe un ton conciliant: - Ba nu, nu sunt scorneli, Pașka! E un roman autobiografic. Tipul acela, după revoluție, a fugit într-adevăr din Rusia cu iubita
[Corola-publishinghouse/Science/2364_a_3689]
-
de selectivitate (le flou du champs de sélectivité)39. Pe de o parte, metaforă lasă deschis câmpul interpretărilor și indivizii o percep diferit (când se spune despre cineva că e un leu, unii se pot gândi la ferocitate, alții la curaj, alții la maiestate etc.); pe de altă parte, domeniul predicațiilor despre un obiect anume este infinit; acest lucru duce inevitabil la o infinitate de analogii posibile. 1.2. Elemente de teoria traduceriitc "1.2. Elemente de teoria traducerii" Încercarea de
[Corola-publishinghouse/Science/2091_a_3416]
-
lor. Și cele două fiice ale mele, Carly Wall și Cathleen Sams, merită multe mulțumiri pentru sprijinul și dragostea lor. Au fost alături de mine atunci când am avut nevoie de ele. Mulțumesc unei bune prietene, Patricia Snowden, care mi-a dat curajul ei atunci când am avut nevoie de el. De asemenea, trebuie să le mulțumesc celorlaltor mulți prieteni pe care i-am dobândit de-a lungul anilor și care m-au învățat despre stilul de viață pe care îl iubesc. De asemenea
[Corola-publishinghouse/Science/2151_a_3476]
-
învățăm să folosim aceste facilități cu înțelepciune. Edgar Cayce spunea că slăbiciunile noastre ar putea deveni punctele noastre forte, dacă am ști cum să le canalizăm. Încăpățânarea poate fi transformată într-o calitate de lider; furia și ostilitatea pot deveni curaj și cutezanță; înșelăciunea poate deveni inventivitate; senzualitatea poate duce la vindecare. Dacă învățăm să ne canalizăm energiile, un obicei prost devine un atu pentru noi și pentru cei din jurul nostru. Învățăm să ne legăm credințele de viața cotidiană. Analizându-ne
[Corola-publishinghouse/Science/2151_a_3476]
-
el Își punea cămașa trimisă de mireasă și era Împodobit cu haine alese și flori. În tot acest timp, lăutarii interpretau diferite cântece care proslăveau calitățile mirelui: frumusețea care Îl face dorit de toate fetele, hărnicia care stârnește respectul sătenilor, curajul care este apreciat de ceilalți flăcăi etc. În același timp, aceste cântece anunțau sfârșitul tinereții fără de griji și descriau obligațiile viitorului cap de familie. În ansamblu, bărbieritul mirelui poate fi interpretat ca un ritual care consacră desprinderea de statutul de
[Corola-publishinghouse/Science/2018_a_3343]
-
teritorii și Întemeiază cetăți și au parte de o moarte extraordinară (L. Raglan, 1965). În esență, miturile eroilor arată cum un obstacol pentru umanitate (monstru, cataclism, lipsa accesului la Însemnele civilizației precum focul, tehnicile agrare sau armele) este depășit prin curajul sau istețimea unui personaj - de aici derivă și sintagma „eroi civilizatori”, frecvent aplicată acestor figuri mitice. În alte culturi, eroii civilizatori pot avea un caracter mai „umil”, ei fiind oameni obișnuiți sau, adeseori, animale cu atribute umane - spre exemplu, coiotul
[Corola-publishinghouse/Science/2018_a_3343]
-
funcție și de poziția ierarhică, iar cea autentică este dată de calitățile managerului. Nu se concepe autoritate fără responsabilitate. Teama de răspundere paralizează multe inițiative și anulează multe calități. Un conducător bun trebuie să aibă și să Împrăștie În jurul lui curajul răspunderii. 2. Principiul unității - acesta cere ca pentru o anumită repsonsabilitate să fie un singur conducător și un singur program pentru o sumă de operațiuni, având același scop. Nu trebuie confundată unitatea de acțiuni cu unitatea de comandă. Unitatea de
Modernizarea carierei de manager în instituţia de învăţământ preprimar by Dorina Buhuş () [Corola-publishinghouse/Science/1725_a_92277]