18,826 matches
-
a tradus și cu care are certe afinități. Totuși, principalul dușman al poemelor sale se dovedește tendința lor centrifugală, refuzul coagulării în întreg, o notație suprinzătoare putând rupe coerența unui text care începe bine: „O mare împrevizibilă mi-atinge mâinile/ norii atârnă zdrențuiți, cheltuială de prisos/ a unei dimineți în care singurătatea cărnii umple/ toate alveolele memoriei. Un perete de iarbă. Vălul lui Hokusai/ îneacă păsările” (Mic accident). Caz fericit, pentru că de obicei se pot fie selecta frânturi de vers, fie
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290390_a_291719]
-
ed. bilingvă, tr. Sean Cotter, Boston, 2003; Im Spiegel der Schmetterlinge - În oglinda fluturilor, ed. bilingvă, tr. și pref. Adrian Wanner, Zürich, 2003. Traduceri: Martin Booth, Polenul insidios, pref. Dinu Flămând, București, 1977 (în colaborare cu Dinu Flămând); Diane Wakoski, Norii magelanici, pref. trad., București, 1981; 15 Young Romanian Poets, îngr. și pref. trad., București, 1982; Trei poeți englezi contemporani (Fleur Adcock, Alan Brownjohn, Jon Silkin), introd. Mircea Ivănescu, București, 1989 (în colaborare cu Denisa Comănescu și Mircea Ivănescu); Erich van
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290390_a_291719]
-
și exorcizat persoane putea fi perceput ca un paralelism cu povestirile memorabile despre faimosul rege Solomon. Isus răspunde fără sfială la întrebarea marelui preot: „Eu sunt; și îl veți vedea pe Fiul Omului stând la dreapta puterii și venind pe norii cerului” (16,42). Replica lui Isus combină două pasaje din Vechiul Testament, ambele referitoare la judecată. Cuvintele „Fiul Omului” și „venind pe norii cerului” sunt luate din Dan 7,13, iar expresia „stând la dreapta puterii” provine din Ps 110,1
Ultimele zile din viaţa lui Isus : ce s-a întâmplat cu adevărat by Craig A. Evans, N. T. Wright () [Corola-publishinghouse/Science/101017_a_102309]
-
marelui preot: „Eu sunt; și îl veți vedea pe Fiul Omului stând la dreapta puterii și venind pe norii cerului” (16,42). Replica lui Isus combină două pasaje din Vechiul Testament, ambele referitoare la judecată. Cuvintele „Fiul Omului” și „venind pe norii cerului” sunt luate din Dan 7,13, iar expresia „stând la dreapta puterii” provine din Ps 110,1. Atât Dan 7 cât și Ps 110 reprezintă scene în care dușmanii lui Dumnezeu vor fi judecați. Noi, astăzi, nu sesizăm foarte
Ultimele zile din viaţa lui Isus : ce s-a întâmplat cu adevărat by Craig A. Evans, N. T. Wright () [Corola-publishinghouse/Science/101017_a_102309]
-
adormit la loc... Am auzit ușa noastră pocnind ușor și voci înăbușite pătrunzând în sufragerie. În clipa următoare, una dintre ele a șoptit fericită, uitând de sine: - Oh, ce bine-i la tine, Șura! Parcă aș fi culcată pe un nor... Intrigat de cuvintele acelea, am aruncat o privire după perdeaua care despărțea sufrageria de camera noastră. Avdotia era culcată pe dușumea, cu brațele și picoarele desfăcute, cu ochii pe jumătate închiși. Tot trupul ei - de la picioarele goale pline de praf
[Corola-publishinghouse/Science/2364_a_3689]
-
noastră afumată, în lungile seri de iarnă. Dincolo de fereastra înzăpezită se întindeau unul dintre cele mai mari orașe ale Rusiei și câmpia cenușie a Volgăi, se înălțau clădirile-fortărețe ale arhitecturii staliniste. Și acolo, în mijlocul dezordinii unei cine interminabile și al norilor sidefii de tutun, se ivea umbra acestei franțuzoaice misterioase rătăcite sub cerul siberian. Televizorul revărsa știrile zilei, transmitea ședințele ultimului congres al Partidului, dar fondul acela sonor nu avea nici un fel de urmare asupra conversațiilor musafirilor noștri. Pitit într-un
[Corola-publishinghouse/Science/2364_a_3689]
-
ferată, smulsă de explozii, nu mai rămăseseră decât niște șine anapoda ridicate într-un arc țeapăn, sprijinit de soclul de beton al unui viaduct. Erau ațintite spre cer, iar traversele lor semănau cu o scară năstrușnică ducându-se drept în nori. „Acolo este un tren de marfă care urmează să plece”, a auzit ea brusc murmurând vocea calmă și parcă plictisită a fiului ei. În depărtare, a văzut un convoi de vagoane mari, cafenii, în jurul cărora se agitau niște figurine omenești
[Corola-publishinghouse/Science/2364_a_3689]
-
care pavajul avea extraordinara capacitate de a se transforma subit în metereze. O execuție de rutină, brutală, nemiloasă. Bărbații se așezau cu spatele la perete, priveau țintă o clipă țevile puștilor îndreptate spre pieptul lor, apoi ridicau privirea spre goana sprintenă a norilor. Și cădeau la pământ. Tovarășii lor le luau locul în fața soldaților... Printre acei condamnați la moarte se găsea un fel de Gavroche, a cărui vârstă ar fi trebuit să trezească îndurare. Vai, nu! Ofițerul i-a ordonat să se așeze
[Corola-publishinghouse/Science/2364_a_3689]
-
să umplem tăcerea, ca pe un butoi al Danaidelor, cu vorbe fără rost, cu replici goale: „E mai cald decât ieri! Gavrilici este iarăși beat... Cucușka n-a trecut în seara asta... Acolo arde stepa, uită-te! Nu, e un nor... Am să mai fac un ceai... Astăzi, la piață, se vindeau pepeni verzi din Uzbekistan...” Indicibilul! Era tainic legat, înțelegeam acuma, de ceea ce e esențial. Esențialul era indicibil. Incomunicabil. Și tot ce, în lumea asta, mă tortura cu frumusețea sa
[Corola-publishinghouse/Science/2364_a_3689]
-
sublime, cuvinte spuse de o sută de ori, fraze tocite de tot. Vorbesc ca să vorbească. Vor să alunge liniștea...” Retorta de alchimist se sfărâmase. Conștienți de absurditatea vorbelor noastre, ne continuam dialogul zilnic: „Poate că o să plouă. Uită-te la norul acela mare. Nu, arde stepa... Uite, Cucușka a trecut mai devreme ca de obicei... Gavrilici... Ceaiul... La piață...” Da, o parte din viața mea rămăsese în urmă. Copilăria. În fond, conversațiile noastre despre verzi și uscate nu erau, în vara
[Corola-publishinghouse/Science/2364_a_3689]
-
l-ar fi prezentat pe visătorul acela, fără îndoială că nu l-aș fi recunoscut. Nu m-aș fi recunoscut... A doua zi, instructorul ne-a dus să asistăm la sosirea unei coloane de tancuri. Am deslușit mai întâi un nor cenușiu care se umfla la orizont. Apoi, o vibrație puternică s-a răspândit în talpa încălțămintei noastre. Pământul se zguduia. Și norul, devenit galben, s-a înălțat până la soare și l-a eclipsat. Toate zgomotele au pierit, acoperite de vacarmul
[Corola-publishinghouse/Science/2364_a_3689]
-
zi, instructorul ne-a dus să asistăm la sosirea unei coloane de tancuri. Am deslușit mai întâi un nor cenușiu care se umfla la orizont. Apoi, o vibrație puternică s-a răspândit în talpa încălțămintei noastre. Pământul se zguduia. Și norul, devenit galben, s-a înălțat până la soare și l-a eclipsat. Toate zgomotele au pierit, acoperite de vacarmul metalic al șenilelor. Primul tun a străpuns zidul de praf, a apărut brusc tancul comandantului, apoi al doilea, al treilea... Și, înainte de
[Corola-publishinghouse/Science/2364_a_3689]
-
A zâmbit și a bâiguit câteva cuvinte despre vreme, ca și cum s-ar fi scuzat pentru primirea pe care ne-o făcuse mai înainte. Stăteam singuri în sală. Vântul care intra pe geam mirosea a frunziș ud. Pe cer se etajau nori gri și violeți, luminați de soarele în asfințit. Din când în când, pe asfaltul ud scrâșneau roțile unei mașini. Fiecare gură de vin dădea sunetelor și culorilor acelora o nouă densitate: greutatea răcoroasă a copacilor, geamurile strălucitoare spălate de ploaie
[Corola-publishinghouse/Science/2364_a_3689]
-
la lumina asta și în căldura asta. Am să plec, vă promit...” Aerul viciat de pe bulevard s-a condensat, s-a fărâmițat într-o ploaie măruntă, stăruitoare. M-am ridicat. Vocea liniștitoare tăcuse. Capul parcă îmi era înfășurat într-un nor de vată fierbinte, am ocolit un trecător care mergea ținând de mână o fetiță. Mi-era teamă să nu sperii copilul cu fața mea aprinsă, cu frisoanele de frig care mă zgâlțâiau... Și, vrând să traversez strada, m-am împiedicat
[Corola-publishinghouse/Science/2364_a_3689]
-
adâncul fiecărei zile speranța aceea nesăbuită. Să trăiesc din speranța aceea. Noaptea nu am mai reușit să adorm. Înfășurându-mă în palton, am ieșit afară. Căldura blândă a toamnei târzii cedase locul vântului din nord. Am rămas în picioare, privind norii apăsători care se îmbibau, puțin câte puțin, cu o paloare cenușie. Îmi aminteam cum, într-o zi, într-o glumă lipsită de veselie, Charlotte îmi spusese că, după toate călătoriile ei prin imensa Rusie, să vină pe jos până în Franța
[Corola-publishinghouse/Science/2364_a_3689]
-
mai blândă din iarna aceea. Era soare, ca în primele zile de aprilie. Promoroaca se topea și iarba udă strălucea ca stropită de rouă... După ce îmi petrecusem singura dimineață revăzând o mulțime de lucruri, cu o melancolie mereu crescândă, sub norii de iarnă - uitasem de grădina aceea veche și de bolta de viță, la umbra căreia se hotărâse viața mea... Să trăiesc după chipul acelei frumuseți, asta aș fi vrut să știu să fac. Limpezimea acestei țări, transparența, profunzimea și miracolul
[Corola-publishinghouse/Science/2364_a_3689]
-
apă, punând în pericol formele de viață din zonă. lichizi: lava (acoperă suprafețe întinse de teren, scoțându-l din circuitul agricolă solizi: fragmente de rocă și cenușă vulcanică ce se ridică la mari înălțimi, rămânând în atmosferă timp îndelungat, formând nori groși și contribuind la crearea efectului de seră. Toate aceste fenomene naturale cu efect perturbator la nivel local, regional, se petrec la intervale mari de timp și au ca efect direct distrugerea totală sau parțială a populațiilor locale sau regionale
CONSERVAREA MEDIULUI ŞI A BIODIVERSITĂŢII by Dana Popa Răzvan Al. Popa () [Corola-publishinghouse/Science/739_a_1106]
-
strălucire, faima”. Or, ka>Ä: desemnează o prezență ce se impune prin consistentă, prin valoare reală, prin dinamismul propriei existente. Mult mai des se întâlnește expresia Ke>Ä: YHWH - în teofanii, descrise folosind elemente materiale: văpăi de foc înconjurate de nor (pe muntele Sinai: Ex 24,16-17; în ’ohel mÄ‘Q:, „cortul întâlnirii”: 40,34-35; Num 17,7); la râul Kebar (Ez 1,4) părăsind templul (Ez 10,4), apoi întorcându-se în el (Ez 43, 2.4), norul având funcția
[Corola-publishinghouse/Science/2091_a_3416]
-
înconjurate de nor (pe muntele Sinai: Ex 24,16-17; în ’ohel mÄ‘Q:, „cortul întâlnirii”: 40,34-35; Num 17,7); la râul Kebar (Ez 1,4) părăsind templul (Ez 10,4), apoi întorcându-se în el (Ez 43, 2.4), norul având funcția de a-i feri pe muritori să vadă dumnezeirea, fiindcă nu ar putea suporta strălucirea ei. Rolf Rendtorff a definit Ke>Ä: YHWH drept „that aspect of the activity of YHWH that could be perceived by men and
[Corola-publishinghouse/Science/2091_a_3416]
-
manifestă la revelarea unui mesaj. La Isaia și în psalmi, viitoarea eliberare a poporului e adesea descrisă că o nouă revelare a „slavei lui YHWH”. Un exemplu: „Va crea Domnul pretutindeni pe muntele Sionului și pește locurile de adunare un nor în timpul zilei și fum și sclipire de văpăi de foc în timpul nopții, căci, peste toate, slavă va fi un acoperământ și un cort că umbrar împotriva arșiței ziua și ca adăpost și apărare de vijelie și de ploaie.” (Is 4
[Corola-publishinghouse/Science/2091_a_3416]
-
We YHWH holQk li-penQyhem yÄm"m be-‘ammó: ‘"n"n la-nehoÖam hadderek we-layl"h be-‘ammó: ’Qš l"hem l"-lekeÖ yÄm"m w"-l"yl"h (Ex 13,21): „Domnul mergea înaintea lor, ziua într-un stâlp de nor, ca să-i călăuzească pe drum, iar noaptea printr-un stâlp de foc, ca să-i lumineze, ca să meargă și ziua și noaptea.” (C) Această lumină călăuzește spre mântuire. Dar ea se poate transforma și în foc nimicitor, după cum afirmă oracolul lui
[Corola-publishinghouse/Science/2091_a_3416]
-
spune despre sine: ...ap’ árti ópsesthe tòn hyiòn to¤ anthrÀpou kathemenon ek dexiÄÎn tQÎs dynámeÄs kaì erchómenon epì tÄÎn nephelÄÎn to¤ ourano¤ (Mt 26,64): „...de acum îl veți vedea pe Fiul omului șezând de-a dreapta Puterii și venind pe norii cerului.” (t.n.) Credință Bisericii primare îi atribuie lui Isus titlul de christós inițial din motive apologetice, pentru a le arăta adepților iudaismului că Mesia cel așteptat de ei, adevăratul fiu al lui David, a venit în persoana lui. Petru
[Corola-publishinghouse/Science/2091_a_3416]
-
expresia trimitea la personajul misterios din Daniel 7, pus acolo în opoziție cu „fiarele” ce ies din mare și reprezintă imperiile care aveau să se prăbușească spre a face loc Împărăției lui Dumnezeu. În acea vedenie apocaliptica, cel „venit cu norii cerului”, cu înfățișare de om - „că un fiu de om” - se apropie de tronul lui Dumnezeu și primește stăpânire universală și veșnică (7,13-14). Ajuns în fața judecății Sinedriului, Isus confirmă această identificare când declară: „De acum îl veți vedea pe
[Corola-publishinghouse/Science/2091_a_3416]
-
om” - se apropie de tronul lui Dumnezeu și primește stăpânire universală și veșnică (7,13-14). Ajuns în fața judecății Sinedriului, Isus confirmă această identificare când declară: „De acum îl veți vedea pe Fiul Omului șezând de-a dreapta Puterii și venind cu norii cerului.” (Mt 26,59; Mc 14,62; cf. Lc 22,69) Credință într-un Mântuitor ceresc, de origine nepământeana, este exprimată în unele apocalipse iudaice de dupa Daniel, cum ar fi Parabolele lui Enoh, sau IV Esdra 275. Creștinii l-au
[Corola-publishinghouse/Science/2091_a_3416]
-
sunt Mântuitorul tău și Răscumpărătorul tău, Cel puternic al lui Iacob.” (Is 49, 26b) - YHWH, Bore’ haššamayim, Hó’ ha-’Elohm, Yoțer ha’"reț we-Osah: „YHWH, Creatorul cerurilor, El, Dumnezeu, Plăsmuitorul pământului și Făcătorul lui.” (Is 45, 18) - YHWH ‘ElyÄn Nor"’, Melek G":Äl ‘al kol h"’"reț: „YHWH este preaînalt și înfricoșător, Împărat mare peste tot pământul.” (Ps 47, 3) - EgÀ eimi hQ hodòs kaì hQ aletheia kaì hQ zÄe: „Eu sunt Calea, Adevărul și Viața.” (În 14, 6) - ho
[Corola-publishinghouse/Science/2091_a_3416]