19,694 matches
-
valorilor liberale în societate, prin sindicate ineficiente, prin partide slabe ale munictorilor și prin amenințări slabe interne vizavi de instaurare a democrației. Pe de altă parte, conform aceluiași autor, în țări precum Norvegia, Suedia și Danemarca există social-democrație, marcată de sindicate bine organizate, de puternice partide social-democrate, de alianțe sociale între proprietari mici și mijlocii și lumea agricolă, politicile economice rezultând din negocierile dintre părți (o versiune democrată a corporatismului, care, în aceeași ani, se impune cu autoritate în alte țări
[Corola-publishinghouse/Science/84945_a_85730]
-
în sfera patronatului) repere esențiale atât pentru "micro-interesele" individuale bazate pe diferite forme de clientelism, cât și pentru interesele industriale, supuse regulilor politicului, și, prin urmare, partidului. În al șaselea rând: există schimbări majore în orice organizație (în general în sindicate), inclusiv în cele din clasa de mijloc. Creșterea economică și procesele de industrializare care o caracterizează conferă un rol central organizațiilor sindicale, recunoscute ca interlocutori privilegiați și indispensabili în cadrul negocierilor la nivel de companie. Mai mult decât atât, după cum am
[Corola-publishinghouse/Science/84945_a_85730]
-
negocierilor la nivel de companie. Mai mult decât atât, după cum am observat deja în paragraful anterior, este foarte importantă apariția unor noi forme de neo-corporatism în diferite țări europene, de la Austria și Germania la țările din Europa de Nord; astfel, acordurile dintre sindicate, asociații de afaceri și guvern leagă societatea civilă printr-o rețea densă de instituții, inclusiv informale, dar nu mai puțin puternice și importante. În cele din urmă, aceleași eșecuri democratice din anii '20 și '30 constituie o experiență și o
[Corola-publishinghouse/Science/84945_a_85730]
-
de pluralism este considerat terenul cele mai favorabil structurilor politice democratice. Se înțelege că există, de fapt, o relație - nu chiar evidentă și nici directă - între pluralismul social și pluralismul politic înțeles ca un pluralism al expresiilor politice "intermediare" (partide, sindicate și alte grupuri de presiune independent între ele, autonome în ceea ce privește instituțiile unui regim democratic care formează asociații pluraliste). Pe lângă pluralismul social, Haug [1967: 299] a evidențiat, cu mai mulți ani în urmă, existența "rezultatelor" politice diferite, în țări diferite, în
[Corola-publishinghouse/Science/84945_a_85730]
-
constituționale, curțile de conturi, bancile centrale și alte organe existente într-o democrație. De asemenea, acest tip de responsabilitate se referă chiar și la activitățile desfășurate de către partide în afara parlamentului, de mass-media și de multe alte asociații, cum ar fi sindicatele și asociațiile antreprenoriale (v. O'Donnell, 1999a; Schmitter, 1999). Pentru a beneficia de o responsabilitate (accountability) "orizontală" este necesar, în primul rând, un sistem juridic care, după cum s-a menționat deja, să prevadă organe de evaluare și de monitorizare independente
[Corola-publishinghouse/Science/84945_a_85730]
-
nu unica - întrucât mai este necesară (cel puțin) și voința politică pentru îmbunătățirea acestui aspect -, este existența unei societăți "bogate" care să poată oferi mijloacele de implementare a politicilor de coeziune privind populația defavorizată, și, în același timp, existența unor sindicate unite și organizate care se reprezinte grupuri mari de angajați, în măsură să obțină recunoașterea, și, eventual, extinderea, acestor drepturi (Rueschemeyer, Huber Stephens și Stephens, 1992). Realizarea egalității se încadrează în ansamblul obiectivelor utopice, de altfel ea nefiind împărtășită de
[Corola-publishinghouse/Science/84945_a_85730]
-
personale și la procesele de "schimb" - în mod inevitabil opace -), nu sunt "ancore" ce pot contribui la calitatea democrației. Neocorporatismul determină, la rându-i, procese decizionale prin "schimb" și "negociere"; în aceste procese, în fața guvernelor și a miniștrilor se află sindicate și asociații sectoriale și/sau teritoriale. E adevărat că nu se creează un spațiu deliberativ cu participanți liberi și egali, dar se pot pune condițiile pentru o mai bună receptivitate (responsiveness) și pentru diferențe socio-economice mai mici, datorită posibilității de
[Corola-publishinghouse/Science/84945_a_85730]
-
de vîrf. Acest colocviu, ale cărui Zile naționale au avut loc de pe 13 pe 16 ianuarie 1982, a urmat celor treizeci și una de întîlniri regionale despre cercetare și tehnologie, ce reuniseră reprezentanți ai organismelor de cercetare, ai universităților, între-prinderilor, sindicatelor și organismelor profesionale. Această consultare națională, primită cu entuziasm, a permis identificarea unor teme, reluate sub forma juridică printr-un proiect de lege de orientare și programare a cercetării, cu revizuirea statutelor principalelor organisme publice de cercetare și coordonare, susținută
[Corola-publishinghouse/Science/1477_a_2775]
-
de Ministerul Cercetării și al Tehnologiei. Cel din urmă a avut cîștig de cauză. 84 Arhivele lui Jacques Robin. 85 Yves Stourdzé lucra la universitatea Paris-Dauphine. 86 Acest grup cuprinde trei sectoare: un sector destinat favorizării schimburilor între parteneri industriali, sindicate, colectivități teritoriale (Pierre-Louis Dahan se ocupă mai precis de domeniul roboticii și informaticii); sectorul de formare e încredințat lui Robert Prost, iar cel de informație/ dezbateri, lui Marie-Simone Detoeuf. 87 Michel Godet și François de Lavergne (președinte al Federației europene
[Corola-publishinghouse/Science/1477_a_2775]
-
schimbat cumva formula, densificînd și concentrînd manifestări dintre cele mai variate. Cei 1.200 de expozanți din 2011 au avut 4 zile (față de 6 pînă acum) și o nocturnă pentru a-și atrage, surprinde, eventual fideliza cititorii. Antoine Gallimard, președintele Sindicatului național al editorilor francezi, dar și al celebrei edituri pariziene care își sărbătorește centenarul, s-a declarat satisfăcut de această ediție, "totodată populară și profesionistă". E adevărat că nocturna inedită a trecut cam neobservată, iar discuțiile în direct între autori
[Corola-publishinghouse/Science/1552_a_2850]
-
întâlnit în „Adevărul” și „Dimineața”, dar și în „Cuvântul liber”, „Bluze albastre”, „Veac nou”, „Reporter”, „Era nouă”, „Clopotul”, „Manifest”, M. autodeclarându-se mai târziu „soldat al Partidului”. Se împrietenește cu Șt. Roll și Al. Sahia. În 1944 face parte din conducerea Sindicatului Unic al Ziariștilor, alături de N.D. Cocea, Tudor Teodorescu-Braniște, Eugen Jebeleanu, Octav Livezeanu ș.a. Va parcurge o lungă carieră diplomatică și universitară. Astfel, între 1945 și 1947 este secretar general în Ministerul Informațiilor, între 1947 și 1949 însărcinat cu afaceri ad-interim
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287945_a_289274]
-
similar, Bukharin a subliniat că internaționalizarea continuă a capitalismului mergea mînă în mînă cu o crescîndă naționalizare a politicii. La nivel intern, monopolurile capitaliste nu prea puteau să se bazeze pe o strategie de genul "dezbină și stăpînește", din cauza contra-reacției sindicatelor. Însă la nivel internațional, ele puteau să mobilizeze loialitatea naționalistă contra altor state capitalist-monopoliste. Aceasta ne conduce la punctul final, și anume explicarea războiului. Într-o scriere din 1916, Lenin extindea viziunea antagonistă a relațiilor dintre state, propusă anterior de
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]
-
Lucian Blaga, Nicolae Mărgineanu, D.D. Roșca, Liviu Rusu. Pentru a se întreține, lucrează ca pedagog la Liceul „Gh. Barițiu” (1945-1946), redactor la ziarul „Tribuna nouă” (1946-1947), referent literar la Teatrul Național din Cluj (1949-1950). În 1947 devine membru al Uniunii Sindicatelor de Artiști, Scriitori și Ziariști, iar din 1949 este membru al Uniunii Scriitorilor. Participă la viața literară clujeană postbelică încă de la primele ei coagulări: în martie 1949 se numără printre colaboratorii publicației „Împreună. Almanah literar”/ „Együtt. Irodalmi almanach”/, iar în
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286977_a_288306]
-
mini-municipalități chiar sunt capabile să-și îndeplinească sarcinile ce le sunt atribuite, în special în urma descentralizării. În practică, cele mai multe nu reușesc să facă acest lucru și își pun bazele fie în departamente, fie în serviciile statului. Încurajarea cooperării inter comunale: sindicatele și EPCI (Éstablissements publics de Coopération intercommunale)15 În practică, autoritățile franceze recunosc de mult timp că majoritatea municipalităților sunt prea mici, dar decât să le unească forțat, mai degrabă se apelează la metoda cooperării inter-municipale. Una dintre formulele cele
by John Loughlin [Corola-publishinghouse/Science/1032_a_2540]
-
să le unească forțat, mai degrabă se apelează la metoda cooperării inter-municipale. Una dintre formulele cele mai pline de succes în acest sens a fost adoptată la sfârșitul secolului al XIX-lea când o lege din 189016 a creat un sindicat inter-municipal ce avea la bază propunerea unică (SIVU syndicat intercommunal à vocation unique) care a permis municipalităților să asigure împreună serviciile tehnice precum electricitatea sau aprovizionarea cu apă sau să se ocupe de probleme care afectau o zonă mai largă
by John Loughlin [Corola-publishinghouse/Science/1032_a_2540]
-
creșterea dezvoltării economice postbelice a considerat de primă necesitate crearea de noi structuri ale autorităților locale, iar, în 1955, s-au înființat syndicats mixtes, care uneau municipalitățile, departamentele și agențiile locale.17 Următorul pas a fost să creeze în 195918 sindicatul inter-municipal ce avea la bază propuneri multiple (SIVOM syndicat intercommunal à vocation multiple) care putea duce la îndeplinire mai multe sarcini în comparație cu doar una singură îndeplinită de SIVU. În cele din urmă, în 1988,19 a fost creat syndicat "à
by John Loughlin [Corola-publishinghouse/Science/1032_a_2540]
-
à vocation multiple) care putea duce la îndeplinire mai multe sarcini în comparație cu doar una singură îndeplinită de SIVU. În cele din urmă, în 1988,19 a fost creat syndicat "à la carte" în care o municipalitate putea adera la un sindicat doar din anumite motive, nu din toate. Această lege țintea și la crearea de sindicate inter-municipale mai flexibile și mai ușor de părăsit în cazul în care o municipalitate dorea acest lucru. Formula syndicat-ului a avut un real succes dacă
by John Loughlin [Corola-publishinghouse/Science/1032_a_2540]
-
îndeplinită de SIVU. În cele din urmă, în 1988,19 a fost creat syndicat "à la carte" în care o municipalitate putea adera la un sindicat doar din anumite motive, nu din toate. Această lege țintea și la crearea de sindicate inter-municipale mai flexibile și mai ușor de părăsit în cazul în care o municipalitate dorea acest lucru. Formula syndicat-ului a avut un real succes dacă îl măsurăm prin faptul că a fost adoptat de către autoritățile locale franceze până la începutul anilor
by John Loughlin [Corola-publishinghouse/Science/1032_a_2540]
-
o municipalitate dorea acest lucru. Formula syndicat-ului a avut un real succes dacă îl măsurăm prin faptul că a fost adoptat de către autoritățile locale franceze până la începutul anilor 1990. Până atunci, existau 16500 de SIVU și 2500 de SIVOM. Totuși, sindicatele s-au dovedit a fi incapabile să abordeze multe dintre problemele cu care se confruntau autoritățile locale din cauza a ceea ce Serge Regourd descrie ca fiind caracterul lor prea "liberal": prin permiterea municipalităților participante de a-și păstra un grad înalt
by John Loughlin [Corola-publishinghouse/Science/1032_a_2540]
-
1960, Franța se urbaniza rapid datorită exodului rural și a noilor oportunități oferite de orașe și orășele. Acest lucru a generat găsirea diferitelor soluții pentru zonele urbane, ducând la crearea în 195921 a districtelor urbane (districts urbains), care difereau de sindicate, în aceea că obiectivul lor era de a ușura relațiile dintre o municipalitate aflată în centrul unei zone urbane și cele de la periferie. În 1970 a fost aplicată această formulă și zonelor rurale.22 Spre deosebire de sindicate, districtele nu au avut
by John Loughlin [Corola-publishinghouse/Science/1032_a_2540]
-
urbains), care difereau de sindicate, în aceea că obiectivul lor era de a ușura relațiile dintre o municipalitate aflată în centrul unei zone urbane și cele de la periferie. În 1970 a fost aplicată această formulă și zonelor rurale.22 Spre deosebire de sindicate, districtele nu au avut un succes deosebit, în special în marile aglomerări urbane care la acea vreme treceau prin faza unei creșteri și dezvoltări masive. Această realizare în 196623 a dus la crearea unei structuri mult mai integrate decât cele
by John Loughlin [Corola-publishinghouse/Science/1032_a_2540]
-
aveau un anumit grad de autonomie fiscală, iar acest lucru a îndepărtat municipalitățile deja existente. Legea din 1992 a încercat să găsească o cale de mijloc între modelul fuziunii, aglomerarea forțată a municipalităților și mai flexibilul dar ineficientul model al sindicatului. Noile structuri se vor baza pe aderarea voluntară a municipalităților (deși cu finanțări încurajatoare și cu câteva elemente de constrângere) însă vor fi mai integrate decât sindicatele. Legea are patru mari caracteristici: * Abordarea planificării teritoriale. Pentru a realiza acest lucru
by John Loughlin [Corola-publishinghouse/Science/1032_a_2540]
-
modelul fuziunii, aglomerarea forțată a municipalităților și mai flexibilul dar ineficientul model al sindicatului. Noile structuri se vor baza pe aderarea voluntară a municipalităților (deși cu finanțări încurajatoare și cu câteva elemente de constrângere) însă vor fi mai integrate decât sindicatele. Legea are patru mari caracteristici: * Abordarea planificării teritoriale. Pentru a realiza acest lucru, a fost creat un nou corp administrativ, comisia de cooperare intercomunală (commission de la coopération intercommunal, CDCI), prezidată de către prefect și a cărui sarcină este de a trasa
by John Loughlin [Corola-publishinghouse/Science/1032_a_2540]
-
ale cooperării. * Transferul obligatoriu de puteri. Decât să lase la libera alegere a municipalităților participante, legea hotărăște ce puteri trebuie transferate. Acestea trebuie să fie din zone politice cu o dimensiune structurală precum dezvoltarea economică și planificarea spațială. * Propriile resurse. Sindicatele erau finanțate doar din contribuțiile membrilor acestora. Noile sindicate vor avea propriile surse care vor proveni dintr-un anumit procent din impozitele locale, sau din simpla adjudecare a unuia dintre aceste impozite, taxe professionelle. Mai mult, statul central va pune
by John Loughlin [Corola-publishinghouse/Science/1032_a_2540]
-
la libera alegere a municipalităților participante, legea hotărăște ce puteri trebuie transferate. Acestea trebuie să fie din zone politice cu o dimensiune structurală precum dezvoltarea economică și planificarea spațială. * Propriile resurse. Sindicatele erau finanțate doar din contribuțiile membrilor acestora. Noile sindicate vor avea propriile surse care vor proveni dintr-un anumit procent din impozitele locale, sau din simpla adjudecare a unuia dintre aceste impozite, taxe professionelle. Mai mult, statul central va pune la dispoziția sindicatelor o serie de fonduri, cel mai
by John Loughlin [Corola-publishinghouse/Science/1032_a_2540]