19,095 matches
-
ar trebui să cuprindă. Astfel, toate metropolele de echilibru ale anilor 1960 deveniseră "eurocetăți". În sfârșit, aceste campanii de comunicare, adesea foarte costisitoare, nu au adus niciodată aleșilor beneficiile așteptate. Temele ușoare și banalitatea flagrantă a mesajelor nu au produs distincțiile scontate. Urmând moda, orașele au ajuns la uniformitate. Jean-Pierre Sueur, primarul din Orléans și secretarul de stat al colectivităților locale la începutul anilor 1990, nu-și ascundea la un moment dat perplexitatea: Când văd ce și cum comunică majoritatea comunităților
by Thierry Oblet [Corola-publishinghouse/Science/954_a_2462]
-
părea să dovedească în primul rând preocuparea echipei municipale de a promova imaginea unui "oraș inteligent", iar nu de a răspunde nevoilor de mobilitate ale cetățenilor 332. În alt loc, opțiunea pentru tramvai în detrimentul autobuzului decurgea din aceeași logică a distincției și afișajului, cuplată eventual cu considerații protecționiste de politică industrială 333. Această grijă pentru imagine se traduce, începând cu anii 1980, și prin punerea în act a unor acțiuni culturale de prestigiu. Pentru că dezvoltarea economică a orașelor pare să fi
by Thierry Oblet [Corola-publishinghouse/Science/954_a_2462]
-
Chaussinand-Nogaret, H. Neveux, E. Le Roy Ladurie, B. Quillet (coord.) La ville des Temps modernes, de la Renaissance aux Révolutions, în Histoire de la France urbaine, t. 3, Georges Duby (dir.), Paris, Le Seuil, "Points", 1998 (1980), p. 107. 1 Asupra acestei distincții între politic și politică, trimitem la introducerea lui Cornelius Castoriadis la La société bureaucratique: "Politica nu înseamnă luptă pentru putere în interiorul instituțiilor date; nici simpla luptă pentru transformarea instituțiilor politice, a anumitor instituții, sau chiar a tuturor instituțiilor. Politica este
by Thierry Oblet [Corola-publishinghouse/Science/954_a_2462]
-
B. Marchand, op. cit., 1993, p. 71. 4 Michelle Perrot, "Les ouvriers, l'habitat et la ville au XIXe siècle", în La question du logement et le mouvement ouvrier français, Paris, Les Éditions de la Villette, 1981, p. 35. 1 Urmând o distincție importantă în secolul al XIX-lea, democrația desemna mai degrabă o formă de societate frământată de mișcarea către egalitatea condițiilor evocată de Tocqueville decât un tip de guvernământ. 2 Citat în J.-M. Merriman, op. cit., 1994, p. 294. 3 Edmond
by Thierry Oblet [Corola-publishinghouse/Science/954_a_2462]
-
du siècle", în Les Temps modernes, nr. 496-497, "Chômages et chômeurs", decembrie 1987, pp. 69-70; a se vedea și Susanna Magri, Christian Topalov, "De la cité-jardin à la ville rationalisée, 1905-1925", în Revue française de sociologie, XXVIII-3, iulie-septembrie 1987. 65 Pentru distincția dintre protecție socială și apărare socială, vezi Jacques Donzelot, "Démocratie et solidarité", L'interrogation démocratique, Paris, Éd. du Centre Pompidou, 1987, și "Le social du troisième type", Face à l'exclusion, le modèle français, Paris, Esprit, 1991. 66 J. Donzelot
by Thierry Oblet [Corola-publishinghouse/Science/954_a_2462]
-
Să reținem că, dacă este discutabil să identificăm această perioadă cu o vârstă de aur a politicii urbane, ea a fost în schimb cu siguranță astfel pentru investitorii imobiliari. 77 Yves Grafmeyer, Sociologie urbaine, Paris, 1994, p. 105. 78 Această distincție este făcută de François d'Arcy și Yves Prats, "Les politiques du cadre de vie", în Madeleine Grawitz și Jean Leca (dir.), Traité de science politique, vol. 4: Les politiques publiques, Paris, PUF, 1985. 79 Faimoasa trecere de la o democrație
by Thierry Oblet [Corola-publishinghouse/Science/954_a_2462]
-
Politique et administration", în Sociologie du travail, aprilie-iunie 1969, p. 127. 252 H. Théry, M. Garrigou-Lagrange, Équiper et animer la vie sociale, Paris, Éditions du Centurion, 1966, p.112. 253 Ibid., p. 118. Această argumentare trebuie să se raporteze la distincția dintre politic și social stabilită de Hannah Arendt. "În orice caz scrie Arendt discriminarea este la fel de indispensabilă ca drept social ca și egalitatea din punct de vedere al dreptului politic. Problema nu este de a elimina discriminarea, ci de a
by Thierry Oblet [Corola-publishinghouse/Science/954_a_2462]
-
nr. 305, ianuarie-februarie 1989. 414 Distingem, astăzi, trei mari moduri de organizare a serviciului public: gestiunea directă a unui serviciu public de către consiliul local, gestiunea delegată unei întreprinderi private și modurile de gestiune mixte. În cazul gestiunii directe, se face distincția între regiile directe, regiile cu autonomie financiară și cele personalizate. Contractele de gestiune delegată au ca forme principale concesiunea și arendarea, în funcție de opțiunea societății private de a suporta sau nu costul lucrării și al echipamentelor. Modurile de gestiune mixtă cuprind
by Thierry Oblet [Corola-publishinghouse/Science/954_a_2462]
-
tendințe vor juca un rol în apariția stărilor totale. E o întrebare foarte dificilă dacă ele se afirmă și la apariția celor mai simple stări particulare. Pentru că nu se cuvine să pornim pur și simplu de la părerea că diviziunile sau distincțiile pe care gîndirea poate și trebuie să le întreprindă, cînd își propune ca obiect de cercetare viața psihică, sînt valabile și pentru formele ei primitive. Analiza psihologică nu prezintă o analogie totală cu analiza chimică. O materie compusă poate fi
by Harald Hőffding [Corola-publishinghouse/Science/956_a_2464]
-
neînșeles, dacă nu reținem faptul că prin cunoștințele (Wissen), în care vede baza acțiunii juste, el înțelegea "ceva puternic, conducător și dominant suficient de puternic pentru a-l ajuta pe om în decursul vieții" (Platon, Protagoras, p. 357, BC). O distincție între cunoștințe și voință, între cap și inimă s-a afirmat de abia mai tîrziu; lipsea, în orice caz, capacitatea de a concepe și a caracteriza situațiile de sciziune și de fractură. Pe de altă parte, printre stările totale, vor
by Harald Hőffding [Corola-publishinghouse/Science/956_a_2464]
-
acționează asupra noastră, ci și prin acela în care ne lăsăm influențați de personalitățile pe care ni le prezintă propria fantezie și descrierile poeților, vorbim aici, pe deplin justificat, de trăiri. De aceea poate fi important totuși, bineînțeles, să păstrăm distincția între trăirile provenind de la posibilități și cele ce provin de la realități. Cele dîntîi conțin incontestabil mai multe tentații de a ne iluziona: să ne considerăm eroi, fără să fim, sau să gîndim, cu teamă, prea prost despre noi înșine, ori
by Harald Hőffding [Corola-publishinghouse/Science/956_a_2464]
-
ca fidelitate față de realitate Oricît de diverse ar fi lumile de idei ce alcătuiesc fundalul intelectual al marelui humor, ele trebuie să fie totuși într-o strînsă legătură cu modul în care, la vremea și la locul dat, se face distincție între închipuire și realitate. Criteriul potrivit căruia se întreprinde această distincție, așadar criteriul realității este totdeauna punctul de plecare pentru dezvoltarea lumii ideilor. Și acest criteriu se menține din toate punctele de vedere în solida legătură ce credem c-o
by Harald Hőffding [Corola-publishinghouse/Science/956_a_2464]
-
idei ce alcătuiesc fundalul intelectual al marelui humor, ele trebuie să fie totuși într-o strînsă legătură cu modul în care, la vremea și la locul dat, se face distincție între închipuire și realitate. Criteriul potrivit căruia se întreprinde această distincție, așadar criteriul realității este totdeauna punctul de plecare pentru dezvoltarea lumii ideilor. Și acest criteriu se menține din toate punctele de vedere în solida legătură ce credem c-o putem afla între observațiile care ne stau la îndemînă în posibilitatea
by Harald Hőffding [Corola-publishinghouse/Science/956_a_2464]
-
de atenție înarmată împotriva a ceea ce poate să ne amenințe. Se mai poate întîmpla însă și ca psihicul să recadă în vechea lui poziție de repaus, dacă încetează situația care a provocat afectul. În concepția despre oameni, trebuie făcută o distincție între caracter, privit ca întreg, și felul special în care el apare într-o situație dată. Un vechi estetician (Hurd, citat în Hamburgische Dramaturgie, nr. 73, a lui Lessing) observase deja că nici măcar caracterele lui Shakespeare, cel mai viguros conturate
by Harald Hőffding [Corola-publishinghouse/Science/956_a_2464]
-
și condiția pentru observarea și descrierea acesteia. Dar nu avem totuși nici dreptul, din pricina asta, să afirmăm că pe treptele evolutive anterioare a fost cu putință ceea ce putem observa sau ceea ce vedem descris în prezent. Există, de pildă, deseori și distincții pe care le facem cu ușurință după ce evoluția a atins o anumită treaptă, dar care nu pot fi aplicate pur și simplu treptelor de mai înainte. Și ceva asemănător este valabil pentru stările totale bazate pe un ansamblu de elemente
by Harald Hőffding [Corola-publishinghouse/Science/956_a_2464]
-
manifestare complet diferită o satiră (de calitate, firește, variabilă). Există însă și un mod superior în care se poate face haz, fără a inculpa, un haz de nacaz, cu ironii nemușcătoare și, mai ales, cu autoironii: cel al marelui humor. Distincția între micul și marele humor a fost pusă în circulație europeană abia în 1916, de către Harald Höffding tocmai prin cartea de față. Pentru el, marele humor era întruchipat doar de cîteva personaje, chemate la viață de niște autori cu renume
by Harald Hőffding [Corola-publishinghouse/Science/956_a_2464]
-
I-a revenit însă abia filosofului danez Harald Höffding meritul de a fi închegat primul studiu psihologic modern al fenomenului humoristic, superior celui întreprinsde Ben Jonson, bazat pe vechea fiziologia a umorilor, datorată lui Hipocrat și Galen. Importanța și necesara distincție operată de H. Höffding, cu acest prileh, între micul și marele humor, i-a fost sugerată, în primul rînd, de Schopenhauer, care își exprimase opoziția față de întrebuințarea pretențioasă și abuzivă a termenului "humor", cu referire la orice fel de forme
by Harald Hőffding [Corola-publishinghouse/Science/956_a_2464]
-
în ultimul rînd ale danezului Höffding. Dar așa cum de la ceilalți amintiți nu am valorificat decît unele idei, nici din cercetarea psihologică a lui Höffding nu am folosit decît cîteva. Ce-i drept, acestea sînt de o importanță aparte: înainte de toate, distincția între marele și micul humor, precum și aceea (prezentă și la alți comentatori) dintre satiră și humor; în plus, accentele puse pe simțul antidogmatic, relativist al humoriștilor autentici și, deopotrivă, pe caracterul eminamente modern al marelui humor. Am fost nevoit, pe
by Harald Hőffding [Corola-publishinghouse/Science/956_a_2464]
-
larg apreciata sa Psiholigie generală, în care arată că sentimentele "se deosebesc de emoții și de simplele dorințe prin amploarea, prin expansiunea lor. Ele sînt transsituaționale, persistînd în variate împrejurări șo chiar în absența obiectului principal"122. Consecvent cu această distincție, psihologul român a declarat altundeva (într-un comentariu critic din Psihologia socilă, nr. 13/2004), că micul humor reprezintă practic o emoție, în vreme ce marele humor este un sentiment. Referindu-se la derularea sentimentelor, H. Höffding observa, în Marele humor, că
by Harald Hőffding [Corola-publishinghouse/Science/956_a_2464]
-
vinul rămâne legat de Mediterană și de cultura ei strălucitoare, ba chiar imperialistă uneori. Forța civilizatoare a vinului a dominat într-adevăr pentru multă vreme lumea mediteraneană înainte de a cuceri noi teritorii. II. Vinul în cadrul civilizațiilor antice Trebuie făcută o distincție între istoria viței de vie ca plantă și cea a viticulturii. Leagănul viticulturii nu este Europa meridională, ci Mediterana Orientală 13 (adică Levantul de odinioară 14 și Orientul Apropiat de astăzi). În această regiune unde s-au născut civilizațiile mesopotamiană
Civilizatia vinului by Jean-François Gautier [Corola-publishinghouse/Science/915_a_2423]
-
română, marginalizată și ignorată de fenomenul dada, ignoră la rândul ei), în parte pentru că radicalitatea negației reprezintă o caracteristică a tuturor mișcărilor de a. din secolul nostru. Marin Mincu pledează chiar pentru caracterul „preponderent afirmativ” al avangardismului românesc, plecând de la distincția lui Angelo Guglielmi între avangardism și experientalism, între negație și ruptură, pe de o parte, și instituirea noului (chiar dacă insolit) la nivelul expresiei. Reprezentanții români, consideră Mincu, preocupați mai întâi de toate de înnoirea posibilităților expresive, vor fi înclinat spre
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285502_a_286831]
-
mai importante în artă și apoi în tehnică, și în cel mai redus grad în știință. Ca tipuri de aptitudini speciale implicate putem menționa că în știință sunt implicate aptitudinile numerice, verbale, spațiale, iar în tehnică aptitudinile senzorio-motorii și perceptiv-spațiale. Distincția între tipul artistic, categorie în care sunt incluși poeții, pictorii, muzicienii, și tipul gânditor, categorie din care fac parte cercetătorii, inventatorii, a fost realizată și după modul în care aceștia reflectă realitatea, astfel: - tipul artistic reflectă realitatea prin intermediul unor imagini
PERSONALIATATEA CREATOARE by ELENA ISACHI () [Corola-publishinghouse/Science/1304_a_1892]
-
de astăzi: festivaluri, premii, dezbateri publice și așa mai departe. Am considerat că într-un mediu concurențial trebuie să fii dinamic, inventiv, pragmatic.” Asociația acordă din 1996 premii anuale - cu intenția sesizabilă de a compensa eventualele injustiții ale nominalizărilor la distincțiile Uniunii Scriitorilor -, premii grupate în trei categorii și care își propun să acopere cele două nivele ale consumului cultural: cel elitar și cel larg, „de masă”. Astfel, au apărut Premiul ASPRO pentru cea mai bună carte a anului, Premiul ASPRO
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285476_a_286805]
-
unei analize eficiente, ale cărei rezultate să servească scopului propus, este necesară stabilirea de obiective clare care să fie specifice, cuantificabile și, dacă este cazul, care pot fi eșalonate în timp. În anumite situații este util să se realizeze o distincție între obiective în funcție de secvența temporală în care evenimentele, sau activitățile pe care acestea le desemnează, se desfășoară. Această abordare va contribui la o acordare corectă de ponderi pentru diferitele obiective în cadrul analizei multicriteriale. 4.1.3.2. Alternative (opțiuni) Opțiunile
Analiză ecoeconomică pentru sectorul energetic – instrument pentru fundamentarea strategiilor privind schimbările climatice by Paul Calanter () [Corola-publishinghouse/Science/183_a_189]
-
R. Hunter, G. Johnson, J. Krupa, J. Murphy, K. Sorenson (2002), Guidebook to Decision-Making Methods, WSRC-IM-2002-00002, Department of Energy, USA, http://kscsma.ksc.nasa.gov/Reliability/Documents/Decision Making Guidebook 2002 Dept of Energy.pdf, accesat la data de 11.02.2013. footnote>: să permită distincția între alternative și compararea performanțelor acestora; să fie complete, pentru a include toate scopurile; să fie operaționale și să expliciteze/faciliteze înțelegerea sensului alternativei; să nu fie redundante; să fie în număr limitat. Criteriile de evaluare pot fi: cantitative - în
Analiză ecoeconomică pentru sectorul energetic – instrument pentru fundamentarea strategiilor privind schimbările climatice by Paul Calanter () [Corola-publishinghouse/Science/183_a_189]