20,324 matches
-
român, I.N. Iancovescu, delegat al Societății universitare Unirea, Em. A. Frunzescu, delegatul studenților în Medicină, Constantin Bacalbașa, delegatul studenților în Drept, Al. Șabner-Tuduri, delegat al studenților Facultății de Științe, Al.V. Georoceanu, delegat al Facultății de Litere este format. El redactează un apel „la români“, cerându-le să se asocieze la sărbătorirea zilei de 21 octombrie (2 noiembrie). Sărbătorirea se va face prin publicarea unui album intitulat Centenarul Revoluției lui Horia de la 1784. Albumul a coprins: 1) Reproducția portretelor lui Horia
Bucureştii de altădată by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1328_a_2730]
-
lucruri aparent hazlii, ca premiul lui Gabriel Chifu... Cum ar suna un proiect literar în viziunea lui Constantin Acosmei? Să fiu pe fază atunci când, nitam-nisam, mi-ar trece prin cap ceva care ar merita să fie scris și să pot redacta apoi o variantă cât mai bună a acelui poem. Și tot așa... Cât valorează prietenia, ca monedă de schimb, în viața asta...? Prietenia trebuie construită și întreținută cu efortul neîntrerupt al prietenilor, ca un adăpost. Cu cât aceștia se văd
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1450_a_2748]
-
oarecare măsură, monologului interior din textul narativ. Tablouri - unități mai întinse și mai vage care aparțin dramaturgiei baroce sau moderne și între care pot să intervină pauze temporale; implică, în general, prezența elementelor vizuale și/ sau istorice. Text dramatic - text redactat în scopul punerii în scenă, al realizării unui spectacol teatral sau dramatic. Principalele particularități sunt : caracterul ficțional, chiar atunci când pornește de la fapte sau personaje reale, înfățișarea cu ajutorul unuia sau mai multor personaje; a unei înlănțuiri de evenimente provocate de o
Inter-, pluri- şi transdisciplinaritatea - de la teorie la practică 1 by Magdalena-Livioara Todiresei () [Corola-publishinghouse/Memoirs/427_a_1362]
-
la bază și vechea structură a societății lăutarilor "Junimea Muzicală". Meritul său era evident, fiind vorba despre o prima încercare de organizare, din punct de vedere asociativ, a țiganilor romani. Scopul acestei asociații era emanciparea țiganilor, în acest scop Șerboianu redactând un "Apel către toți țiganii din România", în 26 de puncte 57. Acest program de emancipare era dezvoltat în două direcții: culturală și cea care ținea de domeniul asistenței sociale. În consecință, se propunea: editarea unei gazete, publicarea de cărți
Cremaţiunea şi religia creştină by Calinic I. Popp Şerboianu [Corola-publishinghouse/Administrative/933_a_2441]
-
decât cele enunțate de Șerboianu. Pe de altă parte, el sublinia că, din multe puncte de vedere, preoții francezi puteau fi considerați niște modele, în comparație cu confrații lor mioritici. Însă cel mai relevant aspect privind acest articol este că Șerboianu își redacta intervenția sub formula unei scrisori adresate unui amic din țară, "tehnică" jurnalistică adoptată pentru un mai mare impact asupra cititorilor și profitul gazetei (lucru recunoscut și de către Șerboianu, mai târziu). Cât privește cremațiunea, arhimandritul o punea în directă conexiune cu
Cremaţiunea şi religia creştină by Calinic I. Popp Şerboianu [Corola-publishinghouse/Administrative/933_a_2441]
-
ale lui Calinic I. Popp Șerboianu. Este vorba despre actualitatea temei în sistemul funerar românesc și implicit în societatea românească. Problema cremațiunii umane în România este departe încă a fi tranșată... Notă asupra ediției Prezenta ediție reproduce textele asupra cremațiunii redactate de către arhimandritul Calinic I. Popp Șerboianu. Acestea au fost publicate în Glasul Țăranilor și Flacăra Sacră. Titlul acestei ediții reproduce titlul celui mai consistent studiu asupra cremațiunii aparținând arhimandritului, apărut în Flacăra Sacră, începând din decembrie 1934. Este posibil ca
Cremaţiunea şi religia creştină by Calinic I. Popp Şerboianu [Corola-publishinghouse/Administrative/933_a_2441]
-
înfăptuiri. Ediție Anastatica, Saeculum IO, Vestala, București, 1999, p. 686. Năstasă și Varga au preluat această informație de la Predescu. 4 Preotului francez, doctor în teologie, Michel Riguet i se atribuie o scrisoare din 1953 adresată Papei Pius al XII-lea, redactată în numele Federației Cremaționiste din Franța, unde a cerut modificarea prevederilor asupra cremațiunii. Această scrisoare, ale cărei origini au fost revendicate și de către Jean Simond a fost decisivă 10 ani mai târziu în schimbarea prevederilor asupra incinerării cadavrelor de către Biserica romano-catolică
Cremaţiunea şi religia creştină by Calinic I. Popp Şerboianu [Corola-publishinghouse/Administrative/933_a_2441]
-
de colo. Viniegra era un bandit și jumătate. Omul nu era prost, dar nici poliția n-a fost proastă! L-a găsit în gaură de șarpe, adică exercitându-și funcțiile de sergent în poliție - mai exact, chiar în clipa când redacta o cerere de reangajare în poliție. Căci asasinul se ascunsese în haine de păzitor al ordinii. Nu-mi place să fac pe deșteptul și n-am să spun că descoperirea era la mintea cocoșului. Dar când văd - pe ghețarul noastru
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2292_a_3617]
-
botaniști, ingineri agronomi și juriști, a asigurat climatul propice Începutului unei adevărate activități științifice precum și oportunitatea de a lua contact cu lumea științifică europeană grație omului de știință și organizatorului de geniu care a fost doctorul Iacob Cihac. Statutul societății redactat de doctorii E.Zota și I. Cihac prevedea: A. “de a Îmbunătăți sistima doftoriceasca În prințipaturi prin organizarea unui asezămând medico-hirurgicesc și obstetric”. B. “de a urma mersul și Înaintarea știinților medicale și de a contribuarisi cât se poate (1
Istoria Neurochirurgiei Ieşene by Hortensiu Aldea, Nicolae Ianovici, Lucian Eva [Corola-publishinghouse/Memoirs/1293_a_2216]
-
Ballif și M. Ferdman. În statistică au fost excluse leziunile metastatice, morbul pott, chisturile arahnoidiene și parazitare. Prezentăm lucrarea În rezumat L. Ballif, Al. Moruzi, M. Ferdman, TREISPREZECE CAZURI DE COMPRESIUNE TUMORALA A MĂDUVEI SPINĂRII (lucrare apărută În volumul jubiliar redactat În onoarea profesorului C. I. Parhon, 1934) Autorii prezintă 13 cazuri de tumori rahimedulare internate și diagnosticate În Clinica de boli nervoase și mintale a Spitalului Socola din Iași. Aceste cazuri au fost internate În perioada 1 ianuarie 1933 — 1
Istoria Neurochirurgiei Ieşene by Hortensiu Aldea, Nicolae Ianovici, Lucian Eva [Corola-publishinghouse/Memoirs/1293_a_2216]
-
fi pe placul administrației și evident să parvină. Conferețiarul Nicolae Oblu format la scoala Gr. Ț. Popa Îi acordă o considerație specială și Îl cooptează În mod special Într-un colectiv preocupat de studiul anatomiei sistemului nervos central. Împreună vor redacta un curs apreciat de specialiști și extrem de popular Între studenți: Anatomia sistemului nervos central și a organelor de simt” În anul 1956. În acest cadru prin calitățile sale didactice și culturale și-a pus amprenta timp de 4 decenii pe
Istoria Neurochirurgiei Ieşene by Hortensiu Aldea, Nicolae Ianovici, Lucian Eva [Corola-publishinghouse/Memoirs/1293_a_2216]
-
Viena, 1907). Tot în „Candela”, dar de această dată fiind vorba de lucrări personale și de mare întindere, Nectarie publică Chestiuni omiletice, în anul 1923, iar în anul următor, publică partea a doua a aceluiași articol. Articolul în întregime fusese redactat în 1923, în cartea intitulată Trepte formale psihologice în predică. Motivul pentru care a publicat și scris despre predică și modul realizării acesteia se poate vedea încă din titlul primului capitol al acestei lucrări, pentru că „plângerile se înmulțesc că cuvântarea
Nectarie Cotlarciuc, Arhiepiscop al Cernăuţilor şi Mitropolit al Bucovinei by Marius Vasile Ţibulcă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91906_a_107347]
-
la conferințele internaționale. Pastorale, cuvântări și discursuri Pentru a se vedea spiritul oratoric al mitropolitului Nectarie și felul cum și-a îndrumat el credincioșii pe calea mântuirii, este necesar a se reproduce câteva cuvinte din puținele pastoralele care au fost redactate și s-au păstrat în paginile revistei „Candela”, așa cum sunt enumerate mai sus. Astfel, în anul 1923, apare în paginile revistei, Pastorala de Crăciun a lui „Nectarie, din mila lui Dumnezeu Episcop al Cetății - Albe, Ismail, Tuturor Ortodocșilor Creștini
Nectarie Cotlarciuc, Arhiepiscop al Cernăuţilor şi Mitropolit al Bucovinei by Marius Vasile Ţibulcă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91906_a_107347]
-
campanii. La loc de cinste stau comunicatele oficiale de presă și fotografii plictisitoare, cu strângeri de mână, prezidii și primiri protocolare. La mijloc de aprilie 2011, site-ul se deschidea cu o informare despre o vizită de stat în Estonia, redactată în stilul Telejurnalului din epoca ceaușistă. Nicăieri pe site nu există vreun blog sau vreun loc care să ofere informații și puncte de vedere într-un limbaj accesibil și atractiv pentru utilizatorii de Web. Pagina de Facebook a lui Traian
CARTEA FETELOR. Revoluţia facebook în spaţiul social by ALEXANDRU-BRĂDUȚ ULMANU () [Corola-publishinghouse/Journalistic/577_a_1049]
-
site. Jurnalismul în pericol? Ce înseamnă toate acestea pentru jurnalism și pentru presă? Ce înseamnă pentru public și pentru modul în care aflăm despre evenimentele din jurul nostru? Asistăm oare la dispariția profesiei de jurnalist? Vor muri ziarele? Vor dispărea articolele redactate de profesioniști? Sunt întrebări importante, pentru că se referă la lucruri pe care am început să le luăm de-a gata încă din secolul al XVII-lea, când apăreau primele ziare în Europa. Ca jurnalist, sunt, inevitabil, subiectiv atunci când încerc să
CARTEA FETELOR. Revoluţia facebook în spaţiul social by ALEXANDRU-BRĂDUȚ ULMANU () [Corola-publishinghouse/Journalistic/577_a_1049]
-
parte. Las dogmaticienilor atemporali, ce par conectați direct la „bateria” Sfântului Duh, iluzia practicării „teologiei de performanță”. Personal, îmi asum calitatea de felix amator într-un domeniu în care singurii „performanți” rămân îngerii și sfinții. Mă gândeam la început să redactez un Prolog mai amplu, intitulat „Portretul unui ortodox fără barbă și sutană”, dar am renunțat din două motive foarte simple. Primo, consider inutilă orice justificare de ordin metodologic și ridicol din start orice manifest programatic. Fiecare cititor are discernământul, inteligența
[Corola-publishinghouse/Administrative/1996_a_3321]
-
risipite ici-colo și omonimia (mai mult de jumătate dintre femeile prezente în evanghelii se numesc Maria). Grigore cel Mare Nu voi stărui asupra exploatării patristice a figurii Mariei Magdalena. Am ales doar câteva mostre relevante. În Comentariul la Cântarea Cântărilor, redactat de Hipolit (170-235), cuplul Mire-Sulamita anunță cuplul Mire-Maria Magdalena. Ca și Sulamita, Maria Magdalena își caută iubitul celest și, găsindu-L, Îl îmbrățișează: „L-am prins (ekratese) și nu-L voi mai lăsa” (Cânt. 3,4). Îl îmbrățișează, Îl strânge
[Corola-publishinghouse/Administrative/1996_a_3321]
-
unui alt ascet, ea îl anunță că se va înălța la Domnul pe Maximin, ales episcop al ținutului, care o împărtășește cu sfintele taine și o așază în mormânt. „Viața Mariei Magdalena” din Legenda aurea, prelucrată după o biografie anterioară redactată de Rabanus Maurus, constituie cea mai împlinită reelaborare a tradițiilor risipite ici-colo în lumea occidentală medievală; cel mai complet colaj, dacă putem spune așa. Toate ingredientele sunt prezente: familia putred de bogată, care-i cuprinde pe Lazăr și pe Marta
[Corola-publishinghouse/Administrative/1996_a_3321]
-
funcție misionară, ea legitimând astfel răspândirea curentelor gnostice în paralel cu cel ortodox, petrinic. Faptul că o evanghelie întreagă a fost așezată sub autoritatea numelui său denotă respectul de care personajul se bucura în rândul gnosticilor. Chiar dacă nu ea a redactat apocrifa respectivă, figura sa l-a inspirat de la primul până la ultimul cuvânt, propunând un scenariu soteriologic alternativ scenariului apostolic legitimat de Biserica principală. Cât despre Evanghelia lui Filip, ea notează: „Trei persoane mergeau tot timpul cu Domnul: Maria, mama Lui
[Corola-publishinghouse/Administrative/1996_a_3321]
-
cu aviditate, primul ei comentariu datorându-se, de altminteri, gnosticului Herakleon. Brown susține că pre-evanghelia inițială aparține fazei în care comunitatea ioaneică forma un tot unitar și solidar, în vreme ce faza finală, Evanghelia lui Ioan, ajunsă până la noi, ar fi fost redactată de un reprezentant al curentului ioaneic minoritar absorbit de Biserica instituțională. Iată cum speculează Jusino teza lui Brown: într-o primă etapă (50-80 d.Hr.), grupul respectiv, omogen și puternic, se află sub conducerea spirituală a Mariei Magdalena. În etapa
[Corola-publishinghouse/Administrative/1996_a_3321]
-
apare umanizat, dediabolizat, într-un context istoric reconstituit cu minuție și talent de Pagnol. Trădarea lui survine după o noapte petrecută în casa părintească, la sugestia unui Străin (probabil simbolul „diavolului de treabă”). În Ficciones, Borges imaginează un tratat metafizic redactat de un savant de confesiune evanghelică, Niels Runeberg. Acesta duce mai departe teoria lui De Quincey, plecând de la axioma că „trădarea lui Iuda n-a fost întâmplătoare”. Raționamentul are în centru misterul kenozei divine. În esență, scrie Borges (alias Runeberg
[Corola-publishinghouse/Administrative/1996_a_3321]
-
Duh ca și al profeților, vor avea parte de osândă și aici, pe pământ (distrugerea Ierusalimului de către Titus), și în lumea „ce va să fie” (Gheena fără de sfârșit). Ieronim Ieronim își expune părerea asupra logion-ului în Scrisoarea 42 către Marcella, redactată la Roma în 385. Marcella îl consultase cu privire la acest subiect, deoarece fusese intrigată de afirmația categorică a lui Novațian: numai creștinii apostați, cei care s-au lepădat de Isus în timpul persecuțiilor, au păcătuit împotriva Sfântului Duh65. Ieronim dă un răspuns
[Corola-publishinghouse/Administrative/1996_a_3321]
-
creștini, folosește expresia „memorii ale apostolilor” (apomnemoneumata ton apostolon). Or, „memoriile” nu pot să apară decât după trăirea și consumarea unui eveniment, nu înainte. „Memoriile apostolilor”, adică textele evanghelice, sunt mărturii posterioare despre viața, învățătura, moartea și învierea lui Isus, redactate la peste treizeci de ani de la consumarea faptelor, când tensiunea eshatologică începe ușor să scadă, iar Biserica pământească începe să se pregătească de o așteptare cu termen imprecis, așteptarea celei de-a doua Veniri. A spune că religia creștină nu
[Corola-publishinghouse/Administrative/1996_a_3321]
-
cu variante, cu lipsuri și interpolări, dar învățătura fundamentală despre întrupare și înviere rămâne intactă, neatinsă. Ce vreau să spun? Două lucruri: textul Noului Testament, așa cum pretindem că-l avem din sursă divină ad litteram, este un text-mărturie despre Isus, redactat de urmașii direcți ai Acestuia, ale cărui prime versiuni integrale (manuscrise) datează abia din secolul al IV-lea (firește, există fragmente anterioare, dar numai fragmente). A crede în Isus nu înseamnă a crede în fiecare conjuncție sau prepoziție a Noului
[Corola-publishinghouse/Administrative/1996_a_3321]
-
cele mai tulburătoare icoane din tradiția creștină. Apocalipsa lui Pavel Ca ultim exemplu, am ales un text mai exotic, o capodoperă a literaturii medievale occidentale. E vorba despre Navigatio Sancti Brendani Abbatis (Călătoria pe mare a Sfântului Abate Brendan)86, redactată în latinește în secolul al IX-lea de către un călugăr irlandez, trăitor însă în Lotharingia. Poemul relatează peripețiile faimosului călugăr din secolul al VI-lea pe mările Nordului în căutarea paradisului terestru. Până în secolul al XIII-lea s-au realizat
[Corola-publishinghouse/Administrative/1996_a_3321]